Βιογραφία του Προφήτη Μουχάμμαντ – στρατόπεδο και ξιφομαχίες
Ο Προφήτης έδωσε εντολή να μην ξεκινήσουν τον πόλεμο χωρίς να λάβουν σήμα από τον ίδιο. Επίσης αφού ξεκινούσε η μάχη, να χρησιμοποιούσαν βέλη και μόνο όταν θα κόντευαν αρκετά να βγάλουν τα σπαθιά από τις θήκες τους.
Ο Προφήτης προχώρησε με το στρατό ώστε να φτάσει πρώτος στα πηγάδια του Μπαντρ. Στρατοπέδευσε με τέτοιο τρόπο ώστε ο στρατός του να βρισκόταν μεταξύ των πηγαδιών και των Κουράις.
Ο Χουμπάμπ Ιμπν αλ Μουνδιρ έμπειρος σε στρατιωτικές επιχειρήσεις ρώτησε τον Προφήτη αν ο Αλλάχ του έδωσε εντολή να μείνει σε εκείνο το μέρος. Ο Προφήτης του είπε ότι ήταν ανάλογα με τη γνώμη του. Τότε ο Χαμπάμπ παρατήρησε πως το μέρος εκείνο δεν ήταν κατάλληλο για τον πόλεμο και του πρότεινε να κατέβουν με το στρατό στο πηγάδι που ήταν πιο κοντά στους Κουράις και να χαλάσουν τα άλλα πηγάδια. Πρότεινε επίσης να σκάψουν δίπλα ένα λάκκο τον οποίο θα γέμιζαν με νερό ώστε να έπιναν γρήγορα κατά τη διάρκεια της μάχης. Έτσι θα πολεμούσαν τον εχθρό τους και θα είχαν στη διάθεση τους νερό ενώ οι Κουράις όχι. Ο Προφήτης ενέκρινε τη συμβουλή του και πραγματοποίησαν το σχέδιο.
Ο Σαντ Ιμπν Μουάδ πρότεινε να στήσουν μια σκηνή για τον Προφήτη από την οποία θα έδινε εντολές και αν χρειαζόταν να διέφευγε στη Μεδίνα σώος. Στήσανε λοιπόν τη σκηνή σε ένα λόφο που είχε εποπτική θέση και διαλέξανε κάποια άτομα από τους Ανσάρ με την αρχηγία του Σαντ Ιμπν Μουάδ για να φυλάνε τον Προφήτη.
Τη νύχτα ο Προφήτης εμψύχωσε το στρατό, περπάτησε στο σημείο που θα γινόταν η μάχη και υπέδειξε στους συντρόφους τους τα μέρη που θα σκοτώνονταν το κάθε άτομο ονομαστικά. Έμεινε τη νύχτα σε κατάσταση προσευχής και οι μουσουλμάνοι κοιμηθήκαν με ηρεμία.
(Θυμηθείτε) πως (ο Αλλάχ) σας προστάτεψε με ένα είδος νάρκης για να σας ηρεμήσει κι έστειλε πάνω σας βροχή από τον ουρανό ώστε να σας εξαγνίσει με αυτήν και να διώξει από πάνω σας την πανουργία του Σατανά, να δυναμώσει τις καρδιές σας και να εδραιώσει τα πόδια σας. Το Κοράνι 8-11
Η νύχτα εκείνη ήταν Παρασκευή, 17 Ραμαζανι, 2ο έτος μετά τη Χίτζρα του Προφήτη στη Μαντίνα.
Οι Κουράις σε αντίθεση με τους μουσουλμάνους ανησυχούσαν για τυχόν επιθέσεις από το στρατόπεδο των μουσουλμάνων και έτσι δεν κατάφεραν να κοιμηθούν.
Με το ξημέρωμα της επόμενης μέρας ο στρατός των Κουράις κατέβηκε από το μέρος που βρίσκονταν στην πεδιάδα. Κάποιοι από αυτούς προσπάθησαν να πλησιάσουν τα πηγάδια προκειμένου να πιουν, όμως σκοτώθηκαν όλοι εκτός από τον Χακίμ Ιμπν Χουζάμ, ο οποίος αργότερα έγινε αφοσιωμένος μουσουλμάνος.
Οι κουράις έστειλαν τον Ουμάιρ Ιμπν Ουαχμπ αλ Τζουμαχι για να αναφέρει τη δύναμη του Ισλαμικού στρατού. Μετά από μια αναγνωριστική περιοδεία ανέφερε πως ήταν περίπου 300 άτομα εκτός αν υπήρχε κάποια παγίδα ή περίμεναν άλλα άτομα από τη Μεδίνα. Ύστερα από λίγο τους ανέφερε πως δεν είχε δει κάποια παγίδα όμως αισθάνθηκε πως κάτι κακό τους περίμενε. Ανέφερε επίσης πως δεν είχαν κάτι πέρα από τα σπαθιά τους. Εξέφρασε την πεποίθησή του πως κανείς από τους μουσουλμάνους δε θα σκοτώνονταν πριν να σκοτώσουν έναν από αυτούς. Τότε εκδηλώθηκε αντίσταση αντίδραση εναντίον του Αμπου Τζαχλ που επέμεινε για τον πόλεμο. Η αντίσταση αυτή προέτρεπε τον στρατό να γυρίσει πίσω χωρίς πόλεμο.
Ο Ούτμπα Ιμπν Ραμπία πήγε στον Αμπου αλ Ουαλίντ και του είπε: Είσαι αρχηγός των Κουράις και σε υπακούνε. Δε θες να κάνεις κάτι που να αυξήσει τη φήμη σου; Τον ρώτησε τι ήθελε να αναφέρει. Ο Ούτμπα του ζήτησε να επιστρέψει τον στρατό στη Μέκκα και εκείνος θα ήταν υπεύθυνος για το ντίγια (αποζημίωση για θάνατο) αυτού που σκοτώθηκε στην περιοχή Νάχλα. Ο Αμπου Τζάχλ από την άλλη έλεγε ότι θα έπαιρνε εκδίκηση από τον Προφήτη και τους μουσουλμάνους.
Ο Ούτμπα σηκώθηκε και απευθύνθηκε στους Κουράις: Ω Κουράις! Γιατί θέλετε να πολεμήσετε τον Μουχάμμαντ και τους συντρόφους του; Ορκίζομαι αν τους σκοτώσετε θα κοιτάει ο ένας τον άλλο και θα βλέπει εκείνο που σκότωσε τον θείο του, ή τον αδερφό του ή τον πατέρα του και θα μισεί ο ένας τον άλλο. Να αφήσετε τον Μουχάμμαντ με τις άλλες φυλές. Αν του κάνουν κακό, θα έχετε πετύχει αυτό που επιθυμούσατε. Αν αυξηθεί η φήμη του θα είναι καλό για εσάς (επειδή είναι άνθρωπος από Κουράις).
Ο Χακιμ Ιμπν Χουζάμ πήγε στον Αμπου Τζάχλ για να του μεταφέρει τα λόγια του Ούτμπα. Ο Αμπου Τζαχλ σχολίασε πως ο Ούτμπα μαγεύτηκε από τον Μουχάμμαντ και φοβήθηκε για το γιό του που είχε ασπαστεί το Ισλάμ. Ο Αμπου Τζαχλ φοβήθηκε να πάρει διαστάσεις η αντίσταση του Ουτμπά. Έτσι φώναξε τον Αμερ Ιμπν αλ Χάντραμι (ο αδερφός αυτού που σκοτώθηκε στην περιοχή Νάχλα) και του είπε πως ο σύμμαχός του ήθελε να γυρίσει πίσω και να αφήσει αυτούς που σκότωσαν τον αδερφό του ατιμώρητους. Η αντίσταση απέτυχε με αυτόν τον τρόπο.
Οι δύο στρατοί πλησίασαν ο ένας τον άλλο. Ο Προφήτης είπε: Οι Κουράις ήρθαν με τους στρατιώτες τους και με τα όπλα τους να κάνουν πόλεμο εναντίον της θρησκείας σας και δεν πιστεύουν τον Προφήτη σας. Ω Αλλάχ, να μας στείλεις τη νίκη που υποσχέθηκες.
Ο Προφήτης ενώ παρέτασσε το στρατό πρόσεξε κάτι παράξενο. Κρατούσε ένα μικρό ξύλο στο χέρι του. Ακούμπησε κάποιον που δεν ήταν στην σειρά. Τότε εκείνος (λεγόταν Σαουάντ Ιμπν Γαζία) είπε στον Προφήτη πως τον πόνεσε και ζήτησε να πάρει πίσω το δίκαιό του. Ο προφήτης σήκωσε το ρούχο του στη μέση του και τον παρότρυνε να πάρει το δίκαιο του. Εκείνος τότε αγκάλιασε τον Προφήτη. Κι όταν ο Προφήτης τον ρώτησε για τον λόγο που το είχε κάνει αυτό, απάντησε πως το τελευταίο πράγμα που επιθυμούσε πριν τη μάχη ήταν να ακουμπήσει το δέρμα του πάνω στο δέρμα του Προφήτη. Ο Προφήτης τότε του έκανε ντουά.
Ο Προφήτης έδωσε εντολή να μην ξεκινήσουν τον πόλεμο χωρίς να λάβουν σήμα από τον ίδιο. Επίσης αφού ξεκινούσε η μάχη, να χρησιμοποιούσαν βέλη και μόνο όταν θα κόντευαν αρκετά να βγάλουν τα σπαθιά από τις θήκες τους.
Ο Αμπου Τζαχλ είπε: Ω, Αλλάχ έκοψε τη συγγένεια (εννοεί τον Προφήτη) και ήρθε με κάτι που δεν το γνωρίζουμε. Ω Αλλάχ, να δώσεις τη νίκη σε αυτόν που είναι πιο αγαπημένος σε Σένα .
Στο Κοράνι αναφέρεται:
(Ω άπιστοι) εάν προσεύχεστε για νίκη με την αληθινή θρησκεία σας ήρθε τώρα η αληθινή θρησκεία (το Ισλάμ) κι εάν σταματήσετε (από το άδικο) θα είναι καλύτερο για σας. Εάν όμως επανέλθετε (στην επίθεση) θα επανέλθουμε κι μείς (να σας τιμωρήσουμε).όσο κι αν αυξηθεί ο αριθμός σας, δεν θα σας ωφελεί σε τίποτα. Ο Αλλάχ είναι στο πλευρό των πιστών. Κοράνι 8:19.
Τρείς ιππείς από τους Κουράις, από την ίδια οικογένεια, ο Ούτμπα και ο αδερφός του Σαϊμπα (γιοί του Ραμπία) και ο Ουαλίντ Ιμπν Ούτμπα ξεχώρισαν από το στρατό των Κουράις και ζήτησαν να γίνει ξιφομαχία. Τότε βγήκαν 3 από τους νέους των Ανσάρ. Οι 3 των Κουράις δεν δέχτηκαν να ξιφομαχήσουν με κάποιους από τους Ανσάρ και είπαν: Θέλουμε από τους συγγενείς μας. Έτσι, ζήτησαν από τον Προφήτη να βγάλει άτομα ισοδύναμα με αυτούς.
Ο Προφήτης έβγαλε τον Ουμπαϊντα Ιμπν Αλ Χάριθ, τον Χάμζα και τον Αλι. Οι Κουράις όταν τους είδαν και τους γνώρισαν παραδέχτηκαν πως ήταν ισοδύναμοί τους.
Ο Ουμπάιντα ξιφομάχησε με τον Ουτμπα, ο Χάμζα με τον Σαϊμπα και ο Αλι με τον Ουαλίντ.
Ο Χάμζα και ο Αλι γρήγορα σκότωσαν τους αντιπάλους τους. Ο Ουμπάιντα όμως τραυματίστηκε και ο Χάμζα και ο Αλι σκότωσαν τον αντίπαλό του και πήραν τον Ουμπαϊντα με κομμένο πόδι. Μετά από 4 – 5 μέρες από τη μάχη, πέθανε.