Βιογραφία του Προφήτη Μουχάμμαντ 14
Οι τελευταίες προσπάθειες στη Μέκκα
Μετά την επιστροφή του από την πόλη Τάιφ, ο Προφήτης άρχισε να συχνάζει στις αγορές της Μέκκας και στα προσκυνήματα, επιζητώντας βοήθεια και προστασία από διάφορες αραβικές φυλές. Εάν πείθονταν για το Ισλάμ, ίσως τον βοηθούσαν στο έργο του.
Σε όλες αυτές τις προσπάθειες, ο Αμπου Μπακρ ήταν ο καλύτερος βοηθός χάρη στην εμπειρία του στις γενεαλογίες των Αράβων. Από την άλλη πλευρά τον παρακολουθούσε κι ένας άλλος άνδρας με αντίθετο σκοπό. Δεν ήταν άλλος από το θείο του, τον Αμπου Λάχαμπ, ο οποίος διέψευδε ό,τι έλεγε και προειδοποιούσε τους ηγέτες και τους εκπροσώπους των φυλών να μην τον πιστέψουν, υποστηρίζοντας πως είναι ψεύτης. Δεν έλειψαν βέβαια οι πειρασμοί και οι προσβολές από άλλους Κουραϊσίτες.
Ο Προφήτης χρησιμοποίησε κάθε τρόπο να ακουστεί η φωνή του στις φυλές, Τους επισκέπτονταν τη νύχτα, πήγαινε στα μέρη τους για να τους μιλήσει μακριά από τις επιρροές των Κουραϊσιτών κι έτσι κατάφερε να αποφύγει την προπαγάνδα των τελευταίων.
Μερικοί ηγέτες δέχτηκαν να υποστηρίξουν τον Προφήτη υπό τον όρο, ως ανταμοιβή για τη βοήθειά τους, να διατηρήσουν την κυριαρχία και την εξουσία μετά το θάνατο του. Εκείνος αρνήθηκε να δεσμευτεί για ένα τέτοιο ζήτημα, πιστεύοντας πως όλοι όσοι ασχολούνται με το Ισλάμ και τη διάδοσή του το κάνουν μόνο από αφοσίωση και προσήλωση και όχι για λόγους εξουσίας και συμφέροντος.
Ο Προφήτης φρόντιζε ώστε όλες οι φυλές από τις οποίες ζήτησε βοήθεια να μην έχουν δεσμούς ή συμφωνίες με τις τότε μεγάλες δυνάμεις, που έρχονται σε αντίθεση με το Ισλάμ και τις διδαχές του. Έτσι δεν δέχτηκε ούτε μερική βοήθεια υπό όρους.
Αλλες φυλές, που είχαν την ειλικρίνεια και το σεβασμό στο πρόσωπο του Προφήτη και στο Ισλάμ, του εξήγησαν ότι δεν μπορούν να τον προστατεύουν και να τον βοηθήσουν, μιας και οι βασιλείς απέρριπταν ένα τέτοιο κάλεσμα και μια θρησκεία που θα τους αφαιρούσε τις εξουσίες τους και θα τους έβαζε στην ίδια μοίρα με τον απλό κόσμο.
Βέβαια ο Προφήτης εκτίμησε αυτή την τίμια στάση και τους ευχαρίστησε, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας και βοήθειας στο μέλλον, όταν οι συνθήκες θα ήταν καλύτερες και πιο ευνοϊκές.