Thursday, December 5, 2024
Ερμηνεία

Η διδακτική τιμωρία του Φαραώ και του λαού του

Ταφσιρ 43:46-56

Και στείλαμε τον Μωυσή με τα Σημεία Μας στον Φαραώ και τον λαό του, και είπε: «Είμαι ένας απεσταλμένος του Κυρίου του Σύμπαντος Κόσμου.» (43:46)

 

Η λέξη σημάδια αναφέρεται στα σημάδια με τα οποία ο Αλλάχ εξόπλισε τον Μωυσή και τον έστειλε στον Φαραώ.
Αναφέρεται εδώ με λεπτομέρεια πως ο Μωυσής ενημέρωσε τον Φαραώ και τους αυλικούς του, πως στάλθηκε από τον Αλλάχ με σκοπό να τους προειδοποιήσει. Ανέφερε πως ο Θεός του έδωσε σημάδια με την οδηγία πως εντολή Του ήταν να επιτραπεί σε αυτόν να πάρει τους Ισραηλίτες μαζί του ο Μωυσής με σκοπό τη λατρεία του Αλλάχ.

Όταν όμως τους παρουσίασε τα σημεία Μας, κοίταξέ τους πως τα γελοιοποίησαν. (43:47)

Όταν ο Φαραώ και οι αυλικοί του άκουσαν τα λόγια του Μωυσή, απαίτησαν από αυτόν να τους δείξει τα σημάδια με τα οποία είχε έρθει. Αντί όμως να αναγνωρίσουν αυτά τα σημάδια τον περιγέλασαν και τα θεώρησαν κόλπα. Δήλωσαν πως είχαν μάγους που μπορούσαν να κάνουν καλύτερα κόλπα από αυτά που τους είχε δείξει.

Κι εδείξαμε σε αυτούς θαύμα πάνω σε θαύμα το ένα μεγαλύτερο από το άλλο. Και τους τιμωρήσαμε ώστε ίσως κι επιστρέψουν (σ` Εμάς). (43:48)

 

 -Έτσι αναφέρεται πως μετά την προειδοποίηση ήρθαν σε αυτούς τιμωρίες. Κάθε σημάδι – τιμωρία ήταν πιο παραδειγματικό σε σχέση με το προηγούμενο. Ωστόσο τέτοια είναι η σκληρότητα της καρδιάς των ανθρώπων που κανένα σημάδια δε μπορούσε να τους επηρεάσει μέχρι που έγιναν οι στόχοι της αποφασιστικής τιμωρίας.

Και είπαν: Ω! Εσύ ο Μάγος! Επικαλέσου τον Κύριό σου, για μας, σύμφωνα με την Υπόσχεσή Του σ’ εσένα γιατί εμείς θα δεχτούμε την καθοδήγηση.
Μόλις όμως αναστείλαμε – απ’ αυτούς – τα βάσανα, να τους (πάλι) που παραβιάζουν το λόγο τους.
(43:49-50)

Κάθε φορά που τους έβρισκε μια τιμωρία έτρεχαν στον Μωυσή και με ειλικρίνεια του ζητούσαν να προσευχηθεί τον Κύριό του για εκείνους έτσι ώστε να αφαιρεθεί η τιμωρία από αυτούς. Και πως αν γινόταν αυτό θα υιοθετούσαν το σωστό δρόμο και θα δέχονταν ότι τους είπε ο Μωυσής. Ωστόσο, όταν ο Αλλάχ αφαιρούσε την τιμωρία από αυτούς, αθετούσαν την υπόσχεσή τους και επανέρχονταν στις παλιές του συνήθειες.

Οι λεπτομέρειες των τιμωριών τους αναφέρονται στην Σουρα Αραφ:


Και στείλαμε πάνω τους τον κατακλυσμό, και τις ακρίδες και τις ψείρες, και τους βατράχους και το αίμα σαν αυτόδηλα Σημάδια, κι όμως ήταν ποτισμένοι με την υπεροψία, ένας λαός παραδομένος στην αμαρτία ( εγκληματίας.) Κι όταν η τιμωρία έπεφτε πάνω τους, έλεγαν: Ω! Μωυσή! Παρακάλεσε για μας τον Κύριό σου σύμφωνα με ό,τι σου υποσχέθηκε. Κι αν μπορέσεις κι απομακρύνεις από μας την τιμωρία θα πιστέψουμε ειλικρινά σε σένα και θα αφήσουμε να φύγουν μαζί σου τα παιδιά του Ισραήλ. Αλλά όταν απομακρύναμε από αυτούς την τιμωρία για ένα ορισμένο διάστημα που θα έπρεπε (για να επιτραπεί η αναχώρηση) να αυτοί παρέβαιναν την υπόσχεσή τους! (7:133-135)

 

 

Κι εφώναξε ο Φαραώ το λαό του και είπε: Ω! Λαέ μου! Μήπως δε μου ανήκει η κυριαρχία της Αιγύπτου; Μήπως δε μου ανήκουν αυτά τα ποτάμια που τρέχουν κάτω από το παλάτι μου; ( Τι συμβαίνει λοιπόν!) Μήπως δεν βλέπετε; (43:51) 

 

Ο Φαραώ έκανε μια δήλωση μπρος το λαό του. Όταν είδε τα θαύματα του Μωυσή και τα επιχειρήματά του κατάλαβε πως ο σεβασμός και η αφοσίωση που του είχε ο λαός του θα κλονίζονταν. Έτσι δήλωσε πως το βασίλειο της Αιγύπτου ήταν υπό την κυριαρχία του και αν ο Θεός ήθελε να κάνει κάποιον αγγελιοφόρο, τότε δε θα έπρεπε να είναι κανείς άλλος από τον ίδιο.

Μήπως δεν είμαι καλύτερος από αυτόν (τον Μωυσή) που είναι ένα καταφρονημένο(άθλιο πλάσμα) και δεν μπορεί να εκφρασθεί καθαρά; (43:52)

Ο Μωυσής ήταν μέλος σκλαβωμένης φυλής και δεν ήταν ρήτορας, δεν είχε δηλαδή δεινότητα λόγου. Έτσι ο Φαραώ θεωρούσε πως δε θα μπορούσε εκείνος να λάβει την αρχηγεία και ταυτόχρονα να τον προκαλεί.

Τότε γιατί δεν πετάχτηκαν πάνω του ( δεν στολίστηκε) με χρυσά βραχιόλια; Ή ( γιατί) δεν ήλθαν μαζί του οι άγγελοι συνοδεύοντάς τον με πομπή; (43:53)

Αυτά τα λόγια είναι κομμάτι της ομιλίας του Φαραώ: Αν ο Μωυσής ισχυρίζεται ότι υπάρχει ένας Θεός που τον έστειλε σαν Αγγελιοφόρο Του, τότε θα έπρεπε βραχιόλια χρυσού να σταλούν κάτω για να τον στολίσουν και οι άγγελοι θα έπρεπε να περπατάνε σε ομάδες στο πλάι του. Ωστόσο τέτοια είναι η ένδεια του ισχυρισμού του ότι είναι απεσταλμένος του Θεού που είναι φανερό σε όλους. Γιατί ο απεσταλμένος του Θεού να φτάσει σε μια τέτοια κατάσταση ένδειας.

Αξίζει να αναφερθεί ότι εκείνη την εποχή οι βασιλιάδες, ιδίως στην Αίγυπτο και την Περσία φορούσαν χρυσά βραχιόλια για να δείξουν το μεγαλείο του και εμφανίζονταν με τη συνοδεία στρατού.

Έτσι ξεγέλασε το λαό του και αυτοί τον υπάκουσαν. Σίγουρα ήταν λαός παράνομος. (43:54)

Ο Σατανάς εύκολα χειρίζεται τέτοιους ανθρώπους και τους οδηγεί όπου θέλει. Ένας άνθρωπος γίνεται το αντίθετο από ελαφρύς μέσω της σχέσης του με τον Θεό.

Κι όταν – τέλος – μας εξόργισαν, τους εκδικηθήκαμε και τους πνίξαμε όλους μαζί. (43:55)
Το εδάφιο αυτό περιγράφει πως με τις πράξεις τους θύμωσαν τον Θεό και τους έπνιξε όλους.
Ο Φαραώ ακολούθησε τον Μωυσή με όλη την στρατιωτική του δύναμη και με όλους τους αρχηγούς του.

Και τους κάναμε ένα προηγούμενο ( ιστορικό παρελθόν) και ένα (διδακτικό) παράδειγμα για τις ερχόμενες ( γενιές)  (43:56)

Το νόημα εδώ είναι: Τους καταστρέψαμε με τέτοιον τρόπο ώστε γίνανε μια αρχαία ιστορία. Επίσης εδώ υπάρχει μια προειδοποίηση προς τους Κουράις πως αν ακολουθήσουν τους τρόπους του Φαραώ και του λαού του, θα καταστραφούν και αυτοί και θα γίνουν μια ιστορία του παρελθόντος.

Τα παραδείγματα μπορεί να είναι καλά ή άσχημα. Εδώ είναι το δεύτερο και για αυτό το λόγο είναι ένα παράδειγμα που διδάσκει ένα μάθημα.  Έγιναν λοιπόν έναν τέτοιο παράδειγμα ο Φαραώ και ο λαός του ώστε οι άνθρωποι να μαθαίνουν μέσω αυτών για την μοίρα όσων δείχνουν αλαζονεία μπροστά στο Θεό.

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *