Η συμπεριφορά προς τους γονείς Μέρος 1

Ο Κύριός σου έχει θεσπίσει να μη λατρεύετε παρά μόνο Εκείνον και στους γονείς σας οφείλεται φιλοφροσύνη. Αν ο ένας ή και οι δύο τους φθάσουν τη μεγάλη ηλικία κατά τη ζωή σου, μην πεις σ`αυτούς λέξη στεναχώριας κι ούτε να τους αποδιώχνεις, αλλά να απευθύνεσαι σε αυτούς με λόγια σεβασμού. Και εκτός από την καλοσύνη, χαμήλωσε σ`αυτούς τη φτερούγα της ταπεινοφροσύνης και να πεις: “Κύριέ μου! Δώσε σ`αυτούς την Ευσπλαχνία Σου καθώς μ`έχουν αναθρέψει ( με αγάπη) στην παιδική μου ηλικία”.

Ο Κύριός σας γνωρίζει πολύ καλά ό,τι υπάρχει στις καρδιές σας. Να είστε ενάρετοι, (τότε) στ`αλήθεια Εκείνος είναι Πολυεπιεικής σ`εκείνους που αναφέρονται σ`Αυτόν συνεχώς (με ειλικρινή μετάνοια). 17:23-25

Ο Αντ- Νταιλαμι αφηγήθηκε πως ο Hussain Ibn Ali διηγήθηκε πως ο Προφήτης είπε:

Αν υπήρχε μια πράξη Ουκούκ ( άσεβης, αγενής συμπεριφορά προς τους γονείς) μικρότερη σε αξία από την αναφώνηση “Ουφ”, ο Αλλάχ θα την είχε επίσης άρει.

Επίσης ο Ibn Abbas σχολίασε τη σημασία του παρακάτω εδαφίου:

“….μην πεις σ`αυτούς λέξη στεναχώριας …”

“Ουφ” οπως αναφέρεται στο αραβικό κείμενο είναι μια λέξη που δείχνει δυσαρέσκεια (ως προς την εκτέλεση μιας πράξης που ζήτησαν οι γονείς ή τη δυσαρέσκεια προς κάποια μυρωδιά που προέρχεται από αυτούς, κτλ) ενώ άλλοι ανέφεραν πως αυτό το εδάφιο αναφέρεται γενικά σε ασεβείς αγενείς λέξεις.

Επίσης αναφέρεται πως ένα παιδί, όσο μεγάλος/μεγάλη και να είναι, δεν επιτρέπεται ποτέ να πει: “Ουφ”(κάποια λέξη δυσαρέσκειας), αν μυρίζει κάποια άσχημη μυρωδιά από τους γονείς του ή από τον ένα γονιό. Κατά συνέπεια, όλα αυτά που εκπροσωπούν γενικότερα ασέβεια είναι αυστηρώς μη επιτρεπτά.

Ο Mujahid επίσης σχολίασε:

“Αν οι γονείς γίνουν μεγάλοι σε ηλικία και καταλήξουν να κάνουν τις ανάγκες τους πάνω τους, να μην αισθανθείτε αηδία ή να πείτε: “Ουφ” (λέξη που να δείχνει δυσαρέσκεια) σε αυτούς. Αντίθετα να τους καθαρίσετε όπως συνήθιζαν να κάνουν αυτοί για εσάς όταν ήσασταν νέοι χωρίς να αισθανθούν αηδία.

Ο Urwah bin Az-Zubair σχολίασε το παρακάτω εδάφιο:

Και εκτός από την καλοσύνη, χαμήλωσε σ`αυτούς τη φτερούγα της ταπεινοφροσύνης …. 17:24

Σημαίνει πως κανείς δε μπορεί να αρνηθεί κάποιο αίτημα των γονιών του. ¹

Ο Αλλάχ είπε:

….Και να πεις: “Κύριέ μου! Δώσε σ`αυτούς την Ευσπλαχνία Σου καθώς μ`έχουν αναθρέψει ( με αγάπη) στην παιδική μου ηλικία” 17: 24

Σε αυτό το εδάφιο ο Αλλάχ συγκεκριμένα ανέφερε την ανατροφή, ώστε τα παιδιά να θυμούνται την τεράστια καλοσύνη κι φροντίδα των γονιών τους, ώστε ίσως να αισθανθούν καλοσύνη και ευγένεια προς τους γονείς τους.

Πρέπει να αναφέρουμε ότι ο Αλλάχ έχει άρει την επίκληση (ντουά) για συγχώρεση για νεκρούς άπιστους. Έτσι, αν οι γονείς ενός μουσουλμάνου ήταν Χριστιανοί ή Εβραίοι, πρέπει να συμπεριφέρεται μαζί τους με τον τρόπο που έχει ορίσει ο Αλλάχ(δηλαδή με καλοσύνη), χωρίς να Τον επικαλείται για έλεος προς αυτούς αν πέθαναν ενώ ήταν ακόμα άπιστοι.²

Ο Imam Abu Bakr Al – Jassas είπε:

“Αν οι γονείς ενός Μουσουλμάνου πεθάνουν σαν άπιστοι, τότε θα πρέπει να τους πλύνει, να ακολουθήσει την κηδεία τους και να τους θάψει. Αυτό συμπεριλαμβάνεται στην εντολή του Αλλάχ ως προς την ευγενική συμπεριφορά προς αυτούς.”³

Ο Αλλάχ έδωσε έμφαση στα δικαιώματα των γονιών στο παρακάτω εδάφιο:

Και θυμηθείτε: Κάναμε συμφωνία με τα παιδιά του Ισραήλ (πάνω σ` αυτό). Να μη λατρεύετε κανένα παρά μόνο τον Αλλάχ. Να φέρεστε με καλοσύνη στους γονείς σας, και στους συγγενείς σας, καθώς και στα ορφανά και τους φτωχούς. Να λέγετε καλά λόγια στους ανθρώπους, να εκτελείτε την προσευχή κι να δώσετε την υποχρεωτική ελεημοσύνη να συνηθίσετε την τακτική (την ζακατ) ελεημοσύνη.2:83

Ο Ibn Kathir σχολίασε τη σημασία αυτού του εδαφίου:

“Ο Αλλάχ πρόσταξε τα παιδιά του Ισραήλ να λατρεύουν Εκείνο Μόνο κι να μην του αποδίδουν κανένα ή τίποτα συνέταιρο στη λατρεία Του. Αυτό το πρόσταξε σε όλα τα δημιουργήματά Του κι αυτός είναι ο λόγος που δημιούργησε. Πράγματι, το μεγαλύτερο και ανώτερο δικαίωμα είναι το δικαίωμα του Αλλάχ να λατρεύεται Μόνος χωρίς να του αποδίδεται κανείς συνέταιρος. Μετά από αυτό έρχονται τα δικαιώματα των δημιουργημάτων Του και το πιο σημαντικό, τα δικαιώματα των γονιών. Γι παράδειγμα ο Αλλάχ είπε:

Και συστήσαμε στον άνθρωπο ( πως να συμπεριφέρεται) στους γονείς του. Η μητέρα του, υποφέροντας με αδυναμία που μεγαλώνει μέρα με τη μέρα τον κουβαλούσε ( στα σπλάχνα της) και σε δύο χρόνια διέκοψε ( το βύζαγμά του). (’κουσε λοιπόν το πρόσταγμα): “Δείξε ευγνωμοσύνη σ`Εμένα και στους γονείς σου. Σ`εμένα είναι (το τέρμα) της Πορείας όταν κανονίζεται η αμοιβή σου για `ο,τι έκανες). 31:14⁴

Ο Αλλάχ επίσης επαίνεσε τους Προφήτης και συγκεκριμένα τον Προφήτη Ιωάννη, γιατί ήταν ευγενής προς τους γονείς του στα γηρατειά τους. Σίγουρα η ευγένεια κατά την ώρα της ανάγκης είναι μεγαλύτερη από άλλες ώρες και υπάρχει μεγάλη ανάγκη, η οποία υφίσταται και εμφανίζεται στην μεγάλη ηλικία και μια τεράστια αδυναμία που συνοδεύει τα γηρατειά.

Και καλοκάγαθος προς τους γονείς του, και δεν ήταν ούτε περήφανος ούτε αντάρτης. 19: 14

Επίσης ο Αλλάχ επαίνεσε τον Ιησού γιατί ήταν αφοσιωμένος στο να εξυπηρετεί την μητέρα του, κι καθώς και ελεήμων ως προς αυτή. Συγκεκριμένα ο ίδιος ανέφερε αυτό το γεγονός όταν είπε:

Και (Αυτός ) με έχει κάνει καλοκάγαθο στη μητέρα μου, και `οχι υπεροπτικό `η `αθλιο. 19:32

Σίγουρα έχουμε ένα καλό παράδειγμα στους Προφήτες του Αλλάχ και στους ενάρετους προγόνους μας ( όσον αφορά την ευγένεια προς τους γονείς). Για παράδειγμα, ο πατέρας των προφητών, Αβραάμ, ήταν πολύ ευγενής στον τρόπο με τον οποίο καλούσε τον πατέρα του στον Αλλάχ. Ακόμα και `οταν ο πατέρας του είπε σκληρά λόγια σε αυτόν, ο Προφήτης Αβραάμ του μίλησε ευγενικά και υποσχέθηκε πως θα έκανε επίκληση στον Αλλάχ να τον συγχωρέσει.

Ο Αλλάχ ανέφερε:

Και να διηγηθείς (επίσης) στο Βιβλίο – το Κοράνιο – (την Ιστορία) του Αβραάμ. Ήταν ένας ( άνδρας) της Αλήθειας (και δίκαιος), ένας προφήτης. `Οταν είπε στον πατέρα του: “Ω! Πατέρα μου! Γιατί λατρεύεις κάτι που δεν ακούει, κι ούτε βλέπει, κι ούτε μπορεί να σε κάνει να κερδίσεις τίποτε; Ω! Πατέρα μου! `Ηλθε πραγματικά – σε μένα ένα μέρος της γνώσης που δεν σου έφτασε. Για αυτό ακολούθησέ με. Θα σε οδηγήσω σε ένα Δρόμο που (η επιφάνεια του) είναι επίπεδη ( και είναι ίσιος) Ω! Πατέρα μου! Να μη λατρεύεις ( υπηρετείς) τον Σατανά! Γιατί ο Σατανάς ήταν ένας επαναστάτης ( αποστάτης) ενάντια στον Ραχμάν (Αλλάχ) (Φιλάνθρωπο Θεό) Ω! Πατέρα μου! (Πολύ ) φοβάμαι μήπως η Τιμωρία του Ραχμάν (του Φιλάνθρωπου Θεού) σ` αρπάξει (και σε πικράνει) κι έτσι θα αποβείς φίλος του Σατανά” Είπε (ο πατέρας): “Μήπως εσύ ω Αβρααμ αποστρέφεσαι τους θεούς μου; Αν δεν μετανιώσεις θα σε πετροβολήσω, και τώρα φύγε από μένα για ένα χρονικό διάστημα.” Είπε (ο Αβραάμ): Η ειρήνη ας είναι πάνω σου. Θα προσεύχομαι, στον Κύριό μου γι να σε συγχωρήσει. Γιατί είναι για μένα Ευεργέτης. 19: 41-47

Όσον αφορά τους Σάλαφ, ας αναφέρουμε τον Owais Al – Qarani. O Asir bin Jarir διηγήθηκε Όταν άνθρωποι από την Υεμένη ερχόντουσαν στην Μεδίνα, ο Umar τους ρωτούσε, “Είναι ο Uwais Al – Qarani μαζί σας;”

Του είπαν ποιος ήταν ο Uwais κι ο Umar τον ρώτησε: “Είσαι ο Uwais bin Amir;”

Είπε: “Ναι”

Ο Umar ρώτησε, “Από την υπο-φυλή Murad, από την φυλή Qaran;”

O Uwais είπε, “Ναι”

Ο Umar ρώτησε, “Είχες λευκοδερμία που θεραπεύτηκε αλλά άφησε ένα σημάδια στο μέγεθος ενός ντιρχαμ;” Ο Uwais απάντησε καταφατικά.

Ο Umar ρώτησε, ” Η μητέρα σου ζει;” Ο Uwais απάντησε πάλι καταφατικά.

Ο Umar είπε: “’κουσα τον Προφήτη του Αλλάχ να λέει:

Ο Uwais bin Amir θα έρθει σε εσάς από την Υεμένη, από την υπο-φυλή Murad, από την φυλή Qaran. Υπέφερα από λευκοδερμία αλλά θεραπεύτηκε από αυτό εκτός από ένα σημείο στο μέγεθος ενός ντίρχαμ (νομίσματος) και έχει μια μητέρα προς την οποία εκτελεί τα καθήκοντά του. Αν ορκιστεί ότι ο Αλλάχ κάνει κάτι, ο Αλλάχ θα εκπληρώσει τον όρκο του για αυτόν. Επομένως αν μπορέσετε να του ζητήσετε να κάνει επίκληση στον Αλλάχ για να σας συγχωρέσει, τότε να το κάνετε.”

Για αυτό του είπε ο Ομαρ, “Κάνε επίκληση στον Αλλάχ να με συγχωρέσει.” Και ο Uwais το έκανε.

Ο Umar τον ρώτησε, “Που πηγαίνεις;” Είπε, “Στην Κούφα(Ιράκ).” Ο Umar είπε: “Να γράψω μια συστατική επιστολή προς τον κυβερνήτη της για σένα;” Ο Umais είπε: “Όχι είναι καλύτερα για μένα να είμαι ανάμεσα στους απλούς.” Τον επόμενο χρόνο, ένας από τους αρχηγούς της φυλής του Uwais έκανε Χατζ (προσκύνημα) κι ο Umar τον ρώτησε για τον Uwais. ُΕκείνος είπε πως όταν έφυγε από εκεί ζούσε σε φτωχό κατάλυμα έχοντας λίγα έπιπλα. Έτσι ο Umar επανέλαβε σε αυτόν το χαντίθ που είχε ακούσει από τον Προφήτη σχετικά με τον Uwais.

Έτσι ο άνθρωπος γύρισε στον Uwais και του ζήτησε να κάνει επίκληση στον Αλλάχ για να τον συγχωρέσει. Ο Uwais τότε τον ρώτησε αν συνάντησε τον Umar και εκείνος απάντησε καταφατικά. Ο κόσμος έμαθε την ιδιαιτερότητα αυτή του Uwais και αυτό τον ανάγκασε να φύγει από εκείνη την πόλη. (Muslim)