Πώς περνούσε ο Προφήτης, ειρήνη σ’ αυτόν, την ημέρα του κατά τη διάρκεια του ευλογημένου μήνα του Ramadan;
Ο Προφήτης είχε παρούσα κάθε μέρα την πρόθεση να νηστεύει. Έτρωγε το φαγητό του πριν την πρωινή προσευχή μαζί με μια από τις γυναίκες του. Το φαγητό του ήταν λίγο: λίγοι χουρμάδες ή λίγο φαγητό με νερό. Άλλες φορές έτρωγε παρέα με κάποιους συνοδούς του. Εφόσον τελείωνε το φαγητό του, πήγαινε στο τζαμί για την πρωινή προσευχή. Μετά το φαγητό του περίμενε 10 με 12 λεπτά για να ξεκινήσει την προσευχή (το διάστημα που απαγγέλει κανείς 50 εδάφια από το Quran).
Άλλες φορές έτρωγε και έκανε την προαιρετική προσευχή του Fajr (Σούννα) και περίμενε στο σπίτι του έως που ο συνοδός του “Μπιλάλ” του ζητήσει άδεια να ξεκινήσει η προσευχή. Ο Προφήτης έβγαινε από ένα από τα δωμάτια στα οποία έμεναν οι γυναίκες του, που ήταν κολλημένα στο τζαμί, οδηγούσε την πρωινή προσευχή και καθόταν στο τζαμί να μνημονεύει τον Allah έως την ανατολή του ηλίου. Τότε περίμενε 20 με 25 λεπτά και έκανε προσευχή (2 rakaa), ενημερώνοντας πως όποιος το κάνει αυτό θα έχει ανταμοιβή που ισούται με την ανταμοιβή κάποιου που έχει εκτελέσει ένα υποχρεωτικό κι ένα προαιρετικό προσκύνημα στη Μέκκα.
Ο Προφήτης καθόταν με τις γυναίκες του, τις βοηθούσε στις δουλειές τους και τους φερόταν όμορφα και καλοσυνάτα. Λίγο πριν τη δύση του ηλίου ο Προφήτης μνημόνευε τον Allah με τις καθημερινές του προσευχές. Κι όταν ερχόταν η ώρα της δύσης, έτρωγε και έκανε προσευχή. Ο Προφήτης ξεκινούσε το φαγητό του με μαλακούς χουρμάδες, εάν δεν έβρισκε μαλακούς χουρμάδες, έτρωγε ξεραμένους χουρμάδες, αλλιώς έπινε γουλιές νερό.
عن أنس بن مالك – رضي الله عنه – قال: ” كان رسول الله – ﷺ – يفطر على رطبات قبل أن يصلي فإن لم تكن رطبات فعلى تمرات فإن لم تكن حسا حسوات من ماء”.
Μετά το φαγητό, ο Προφήτης έκανε την προσευχή (4η προσευχή=μαγριμπ) στο τζαμί, επέστρεφε στο σπίτι του, όπου έκανε τη προαιρετική προσευχή (Σούννα), που έπεται της υποχρεωτικής προσευχής. Καθόταν με τις γυναίκες του μέχρι που γινόταν η ώρα της τελευταίας προσευχής (Isha). Τότε έβγαινε στο τζαμί ως ιμάμης των πιστών.
Ο Προφήτης έκανε την νυχτερινή προαιρετική προσευχή (Tarawih) τρεις φορές στο τζαμί, στη συνέχεια το σταμάτησε προκειμένου να μην επιβληθεί στους Μουσουλμάνους και γίνει υποχρεωτική. Έτσι, επέστρεφε στο σπίτι του και έκανε νυχτερινή προαιρετική προσευχή για όση ώρα μπορούσε.
Ερωτηθείσα η κυρία Aisha, γυναίκα του Προφήτη για την προσευχή του κατά τον μήνα Ramadan, είπε: “Δεν έκανε – ούτε στο Ramadan ούτε σε άλλο μήνα – πάνω από 11 rakaa. Έκανε πρώτα 4 rakaa. Ήταν πόσο όμορφες και μακροσκελείς, στη συνέχεια έκανε άλλες 4 rakaa ίδιες στην ομορφιά και στο μάκρος. Στην συνέχεια έκανε 3 rakaa.
سئلت السيدة عائشة كيف كانت صلاة رسول الله – ﷺ – في رمضان؟ فقالت: ما كان يزيد في رمضان ولا في غيره على إحدى عشرة ركعة يصلي أربعاً فلا تسل عن حسنهن وطولهن ثم يصلي أربعاً فلا تسل عن حسنهن وطولهن ثم يصلي ثلاثاً
Στη συνέχεια κοιμόταν προτού κάνει τη νυχτερινή προσευχή (witr). Η γυναίκα του, Aisha τον ρωτούσε: Ω Προφήτη του Allah κοιμάσαι πριν κάνεις το witr; ο Προφήτης απαντούσε: Ω Aisha, τα μάτια μου κοιμούνται, η καρδιά μου όμως δεν κοιμάται. Πώς εξηγείται αυτό; είναι επιθυμητό να μην κοιμάται ο πιστός πριν κάνει το witr. Αυτό που έκανε εδώ ο Προφήτης ήταν δική του ιδιότητα που δεν αφορά κανέναν άλλον.
Ο Προφήτης είχε κάποιες φορές και συζυγική σχέση με την γυναίκα του κατά τη διάρκεια της νύχτας και στην συνέχεια κοιμόταν μέχρι την πρωινή προσευχή. Τότε σηκωνόταν, πλενόταν και πήγαινε για προσευχή στο τζαμί. Αυτό ήταν ένα μάθημα στο έθνος του ώστε να συνειδητοποιήσουν πως η νηστεία και η αποχή από φαγητό, ποτό και συζυγική σχέση αφορούν μόνο τη διάρκεια της ημέρας και όχι τις ώρες της νύχτας.
Ο Προφήτης ασχολιόταν κατά τη διάρκεια του μήνα Ramadan με απαγγελία του Quran, με προσευχές, με μνημόνευση του Allah και με φιλανθρωπία. Έτρωγε μικρές ποσότητες φαγητού και ίσως νήστευε για 2 ή 3 ημέρες συνεχόμενα. Αυτό αποτελεί μια ιδιαιτερότητα του Προφήτη που απαγορεύεται να κάνουμε εμείς. Ο Προφήτης απέτρεψε τους πιστούς να κάνουν νηστεία για 2 ή 3 ημέρες συνεχώς. Όταν του είπαν: μα εσύ το κάνεις Προφήτη!. Ο Προφήτης τους απάντησε: δεν είστε σ’ αυτό όπως εγώ. Εμένα με τρέφει και με ποτίζει ο Κύριος μου. Οπότε να αναλάβετε έργα και πράγματα που αντέχετε”. Το αφηγήθηκε ο Imam Mouslim.
عن أبي هريرة رضي الله عنه أن النبي صلى الله عليه وسلم قال: (إيَّاكُم والوِصال، قالوا: فإنَّك تواصِل يا رسول الله! قال: إنَّكم لستُمْ في ذلك مثلي، إنّي أبِيتُ يطعِمُني ربِّي ويَسقيني، فاكلفوا من الأعمال ما تُطيقون) رواه مسلم
Ο Προφήτης ήταν παράδειγμα προς μίμηση στην υπομονή για την πείνα και τη δίψα. Μάθαινε στο έθνος του πως αυτός ο μήνας δεν είναι για φαϊ και ποτό, όπως κάνουν πολλοί μουσουλμάνοι σήμερα.
Ο Προφήτης έκανε νυχτερινή προσευχή στο σπίτι του και όχι στο τζαμί μαζί με τους πιστούς, προκειμένου να μην επιβληθεί η προαιρετική προσευχή στους πιστούς. Τις τελευταίες νύχτες όμως του Ramadan ο Προφήτης επανερχόταν και ξαναμάζευε τις κόρες του, τις γυναίκες του και τους πιστούς για ομαδική νυχτερινή προσευχή.
Τις τελευταίες δέκα ημέρες ο Προφήτης απομονωνόταν στο τζαμί για προσευχή και λατρεία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του απομονωνόταν για 20 ημέρες. Τις τελευταίες ημέρες έκανε μεγάλες προσπάθειες με την ελπίδα να πετύχει τη νύχτα της τιμής, που είναι ιδιαίτερα ευλογημένη νύχτα και έχει μεγάλες ανταμοιβές για τις καλές πράξεις και τις λατρείες.
Λέει ο Προφήτης: “Να αναζητάτε την Lailat al Kadr = Νύχτα της τιμής τις τελευταίες δέκα ημέρες του Ramadan”.
“تحروا ليلة القدر في العشر الأواخر من رمضان”
Ο Προφήτης έκανε πολλές παρακλήσεις και μας παρότρυνε να κάνουμε παράκληση κυρίως την Νύχτα της τιμής. Όταν τον ρώτησε η κυρία Aisha: Ω Προφήτη του Allah εάν πετύχω την Νύχτα της τιμής τι να πω στις παρακλήσεις μου; Ο Προφήτης της απάντησε: πες: Ω Allah. Είσαι επιεικής, γενναιόδωρος, και αγαπάς να συγχωρείς, γι’ αυτό συγχώρεσέ με”. Το αφηγήθηκε ο Imam Tirmidi.
في سنن الترمذي عن عائشة – رضي الله عنها -: قالت: «قلت: يا رسول الله إن وافقت ليلة القدر، ما أدعو به؟ قال: قولي: اللهم إنك عفو كريم تحب العفو فاعف عني
Εδώ ο Προφήτης μας δίνει το πρότυπο του οικογενειάρχη που φροντίζει για την σωτηρία της οικογένειάς του κι όχι μόνο για την συντήρηση της με φαγητό, ποτό κι άλλες ανάγκες.
Λέει το Quran: “Ω εσείς που πιστεύετε, να σώσετε τον εαυτό σας και τις οικογένειες σας από την κόλαση”.
قال ربنا سبحانه وتعالى: {يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا} [التحريم: 6]
