Οι προτεραιότητες έχουν λογική

Ένας άνδρας είπε στον Μπισρ αλ Χάφι- έναν γνώστη του Ισλάμ : «Ο τάδε – πλούσιος άνθρωπος- κάνει πολλές προσευχές και νηστείες.» Ο Μπισρ σχολίασε: «Αυτός ο καημένος άφησε τα χωράφια του και μπήκε σε ξένα χωράφια. Αυτός έπρεπε να ασχολείται με άλλα: να παρέχει τροφή στους πεινασμένους και να ξοδεύει τα λεφτά για τους έχοντες ανάγκη. Αυτές οι πράξεις είναι καλύτερες για αυτόν από το να πεινάει και να κάνει προσευχή για την σωτηρία του εαυτού του, ενώ ταυτόχρονα συσσωρεύει τα πλούτη και δεν βοηθάει τους φτωχούς.»

Το σχόλιο του Μπισρ δεν σημαίνει να μη κάνουμε προσευχές και νηστεία. Σημαίνει ότι ο καθένας πρέπει να προσφέρει στην κοινωνία ανάλογα με τις δυνατότητες και τις ικανότητες του. Με άλλα λόγια ο πλούσιος προσφέρει στην κοινωνία από τον πλούτο το οποίο του έχει χαρίσει ο Αλλάχ, ο μορφωμένος προσφέρει μόρφωση και γνώσεις, ο γιατρός βοηθάει τους αρρώστους, και ο κάθε επαγγελματίας βοηθάει τους έχοντες ανάγκη στο τομέα του.

Άλλωστε αν όλοι μας συγκεντρωθούμε μόνο και μόνο στις προσευχές και στη νηστεία, αυτό μπορεί να είναι καλό και ωφέλιμο για μας προσωπικά, αλλά τότε θα μείνουν αβοήθητοι οι φτωχοί και οι έχοντες ανάγκη, κι αυτό είναι μεγάλο σφάλμα που πράττουν οι κοινωνίες παλαιότερα και σήμερα.