Friday, March 29, 2024
Πολιτισμός

Ο Καρλάιλ και η βιογραφία του Προφήτη 2

Μελετώντας τη βιογραφία του Προφήτη, ο Καρλάιλ διαπιστώνει ότι το βασικό χαρακτηριστικό του Μουχάμμαντ ήταν η ειλικρίνεια

της Δρ. Σαμίρα Αλ Χαουάλντα (Ιορδανία) 

Στην εισαγωγή της διάλεξής του, ο Καρλάιλ κάνει μια διάκριση ανάμεσα στον αληθινό λόγο και το ψεύδος, διότι η επικρατούσα τότε στη δύση άποψη για το Μουχάμμαντ, ήταν ότι πρόκειται για ένα ψεύτη και υποκριτή, του οποίου η θρησκεία είναι ένας σωρός από ασυναρτησίες που δεν πείθουν κανέναν.Επίσης πίστευαν ότι δημιούργησε τη θρησκεία του δανειζόμενος στοιχεία από τις δύο παλαιότερες μονοθεϊστικές θρησκείες, τον ιουδαϊσμό και το χριστιανισμό.

 

Ο Καρλάιλ παραθέτει δύο επιχειρήματα σχετικά με την αλήθεια του καλέσματος του Μουχάμμαντ: Πρώτον, την επιβίωση της θρησκείας του για τόσους αιώνες, μιας και ο χρόνος είναι κριτής που ξεχωρίζει τις ισχυρές κι αληθινές ιδέες από τις ψεύτικες.Και δεύτερον, το μέγεθος του αριθμού των μουσουλμάνων ανά τον κόσμο που ξεπερνάει τον αριθμό των πιστών των άλλων θρησκειών.Το φαινόμενο αυτό δεν μπορεί να είναι τυχαίο, διότι η φύση των πραγμάτων αρνείται τη διαιώνιση και την επέκταση της απάτης.

 

Πιο συγκεκριμένα ο Καρλάιλ λέει: «Πρέπει να καταπολεμήσουμε αυτές τις γελοίες κι επαίσχυντες διαδόσεις διότι το κάλεσμα εκείνου του Προφήτη αποτελεί, εδώ και δώδεκα αιώνες, το φανάρι που καθοδηγεί διακόσια εκατομμύρια ανθρώπους σαν κι εμάς, οι οποίοι δημιουργήθηκαν από τον ίδιο Θεό που μας δημιούργησε.Πώς μπορεί να πιστέψει κανείς ότι το κάλεσμα αυτό, σύμφωνα με το οποίο έζησαν και πέθαναν τόσα εκατομμύρια άνθρωποι, είναι μια απάτη;»

 

Μελετώντας τη βιογραφία του Προφήτη, ο Καρλάιλ διαπιστώνει ότι το βασικό χαρακτηριστικό του Μουχάμμαντ ήταν η ειλικρίνεια.Σύμφωνα με τη θεωρία του Καρλάιλ, ο μεγάλος άντρας είναι ειλικρινής εκ φύσεως.Δε διαλαλεί την ειλικρίνειά του και κάποιες φορές ούτε καν τη συνειδητοποιεί.Αυτό το χαρακτηριστικό είναι για τον Καρλάιλ: «Η ουσιαστική ιδιότητα που καθορίζει το μεγάλο άντρα».

 

Συγκεντρώνοντας τα λίγα στοιχεία που είχε στη διάθεσή του, ο Καρλάιλ μίλησε για το Μουχάμμαντ με αντικειμενικότητα: «Αποδόθηκαν στο Μουχάμμαντ λάθη και παραμπτώματα, ποιός όμως δεν αμαρτάνει εκτός απ’ το Θεό; Αλλά κανένα σφάλμα δεν μπορεί να υποτιμήσει τη μεγάλη αλήθεια ότι ήταν ένας ειλικρινής απόστολος του Θεού», διευκρινίζοντας ότι δε θέλει: «Οι ασήμαντες λεπτομέρειες να κρύβουν τις μεγάλες αλήθειες».

 

Έπειτα ο Καρλάιλ προχωρεί σε μία σύγκριση μεταξύ του Μουχάμμαντ και του προφήτη Δαβίδ, τον οποίο οι χριστιανοί θεωρούν μεγάλο προφήτη παρά τα σφάλματα που του αποδίδονται.Ύστερα ο Καρλάιλ εξηγεί ότι ένας μουσουλμάνος που πιστεύει ότι όλοι οι προφήτες είναι άψογοι, είναι φυσικό ν’ αναρωτηθεί: «Αν οι εβραίοι και οι χριστιανοί σκέφτονται έτσι για τους μεγάλους προφήτες τους οποίους σέβονται, τότε δεν είναι καθόλου παράξενα τα όσα ισχυρίζονται για τον Προφήτη του Ισλάμ».

Βασιζόμενος στην ειλικρίνεια του Μουχάμμαντ, ο Καρλάιλ αρνείται ότι ο Προφήτης διδάχτηκε τη θρησκεία του απ’ το μοναχό Μπαχίρα(Σέργιο), παραθέτοντας δύο επιχειρήματα: Πρώτον, το νεαρό της ηλικίας του Μουχάμμαντ όταν επισκέφτηκε μαζί με το θείο του τη Συρία(δεν ήταν ούτε δεκατεσσάρων ετών) και δεύτερον, το γεγονός ότι δεν γνώριζε καμία άλλη γλώσσα εκτός της αραβικής.

 

Ο Καρλάιλ δίνει μεγάλη σημασία στο γεγονός ότι ο Μουχάμμαντ ήταν αγράμματος και δεν είχε λάβει γνώση των επιστημών της εποχής του.Το θεωρεί ως ένδειξη για το μεγαλείο της ψυχής του Προφήτη, ο οποίος αφιερώθηκε στη σοφία η οποία άρχισε να εκρήγνυται μέσα του από τότε που ήταν έφηβος κι απομονωνονόταν για να συλλογιστεί στα βουνά και τις κοιλάδες της Μέκκας.Ο Καρλάιλ λέει: «Ό,τι διδάχτηκε ήταν διάφορες καταστάσεις της ζωής στην έρημο κι ό,τι κατόρθωσε να γνωρίσει ήταν όσα είδε με τα μάτια του και την καρδιά του από το απέραντο σύμπαν.

 

Η αγραμματοσύνη του είναι πολύ παράξενο θέμα.Ναι, δεν γνώρισε από τον κόσμο και τις επιστήμες του παρά μόνο όσα είδαν τα μάτια του κι άκουσαν τ’ αυτιά του μέσα στο σκοτάδι της αραβικής ερήμου.Όμως αυτό δεν τον υποτιμά, καθώς δεν είχε ανάγκη τις επιστήμες, διότι ο Μουχάμμαντ δε δέχτηκε το φως από κανέναν άλλο παρά μόνο απ’ το Θεό».Πρόκειται για την έμφυτη σοφία, με την οποία ο Θεός πλημμυρίζει τις καρδιές των προφητών από την κούνια τους.

Ο Καρλάιλ αναφέρεται και στο γάμο του Μουχάμμαντ με τη Κχαντίτζα, θέλοντας να διαψεύσει κάποιους υπαινιγμούς που είχαν γίνει από τους δυτικούς.Παρ’ ότι η Κχαντίτζα ήταν μεγαλύτερη σε ηλικία απ’ το Μουχάμμαντ, αυτός πέρασε μαζί της τη νεανική του ηλικία όμορφα κι αρμονικά.

 

Επίσης, μεγάλη σημασία αποδίδεται στην ηλικία του Μουχάμμαντ όταν άρχισε η αποστολή του(ήταν πάνω από σαράντα χρονών).Είχε περάσει δηλαδή τη νεανική ηλικία που χαρακτηρίζεται από ορμή και φιλοδοξία.Αυτό αποδεικνύει ότι ο Προφήτης δεν κυνηγούσε τη φήμη, την εξουσία και τα μεγαλεία, όπως συνήθως κάνουν οι νέοι.Πιο συγκεκριμένα, ο Καρλάιλ λέει:

 

«Οι συκοφάντες ισχυρίζονται ότι η απληστία κι η ακολασία ώθησαν το Μουχάμμαντ.Όμως τι όφελος θα είχε γι’ αυτόν, να κυριαρχήσει σ’ όλη την Αραβία και να πάρει το στέμμα του Ηράκλειου και το σκήπτρο του Χοσρόη;Τι όφελος θα είχε γι’ αυτόν τον άντρα ακόμα κι η κυριαρχία σ’ όλα τα βασίλεια του κόσμου;Ο Μουχάμμαντ δεν ήθελε τον κόσμο τούτο.Μίλησε για τον παράδεισο και για την κόλαση.Ας είμαστε πιο λογικοί, κι ας μην ισχυριζόμαστε ότι ήταν υποκριτής, διότι αυτά τα λόγια είναι ανόητες συκοφαντίες».

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *