Σε μια εποχή που επικρατούσε η απάνθρωπη μεταχείριση των εργαζομένων και των υπηρετών, υψώθηκε μια τίμια φωνή, που αντιστάθηκε σε εκείνη την πικρή πραγματικότητα, καλώντας τον κόσμο σε ανθρώπινη και επιεική συμπεριφορά απέναντι σε αυτήν την ευαίσθητη κατηγορία ανθρώπων
Τότε ο κόσμος άκουσε για πρώτη φορά για δικαιώματα των υπηρετών, για ευγενική μεταχείρισή τους, για δικαίωμά τους στην επαρκή ξεκούραση και στην υγειονομική περίθαλψη, συν άλλα πολλά δικαιώματα. Αυτό έγινε αιώνες πριν τις διεθνείς συμφωνίες και διακηρύξεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου
Λέει ο Προφήτης, ειρήνη σε αυτόν: “Τα αδέλφια σας, οι υπηρέτες σας, ο Allah τους έθεσε στην υπηρεσία σας. Οπότε, όποιος έχει έναν αδελφό του στην υπηρεσία του, ας τον ταΐζει από αυτά που τρώει ο ίδιος, και ας τον ντύνει από αυτά που ντύνεται ο ίδιος, και μην τους φορτώσετε με βαριές δουλειές που δεν μπορούν να εκτελέσουν. Κι όταν τους αναθέτετε κάποιο έργο, να τους βοηθάτε”. Το αφηγήθηκε ο Imam Boukhari
إخوانكم خَوَلُكُم (خدمكم)، جعلهم الله تحت أيديكم، فمن كان أخوه تحت يده فليطعمه مما يأكل، وليلبسه مما يلبس، ولا تكلفوهم ما يغلبهم، فإن كلفتموهم فأعينوهم) رواه البخاري
Σε άλλη ρήση του, λέει ο Προφήτης: “Ό,τι ταΐζεις τον εαυτό σου, είναι για σένα φιλανθρωπία,
ό,τι ταΐζεις το παιδί σου είναι για σένα φιλανθρωπία
ό,τι ταΐζεις τη σύζυγό σου είναι για σένα φιλανθρωπία
και ό,τι ταΐζεις τον υπηρέτη σου είναι για σένα φιλανθρωπία”
Το αφηγήθηκε ο Imam Ahmad
عن الْمِقْدَامِ بْنِ مَعْدِي كَرِبٍ قال: قال رسول الله: (ما أطعمتَ نفسك فهو لك صدقة، وما أطعمتَ ولدك فهو
لك صدقة، وما أطعمت زوجتك فهو لك صدقة، وما أطعمت خادمك فهو لك صدقة) رواه أحمد
Για τα λάθη που ενδέχεται να υποπέσουν οι υπηρέτες στις εργασίες που εκτελούν, λέει ο σύντροφος του Προφήτη, Abdullah bin Oumar: “Ήρθε ένας άνδρας στον Προφήτη και τον ρώτησε: Ω Προφήτη του Allah, πόσες φορές συγχωρούμε τον υπηρέτη; ο Προφήτης δεν του απάντησε. Τον ρώτησε ξανά και δεν απάντησε. Όταν τον ρώτησε και την τρίτη φορά του απάντησε: “Να τον συγχωρείτε εβδομήντα φορές κάθε μέρα”. Το αφηγήθηκε ο Imam Abu Dawoud
عن عبد الله بن عمر قال: (جاء رجل إلى النبي فقال: يا رسول الله كم نعفو عن الخادم؟ فصمت، ثم أعاد عليه الكلام فصمت، فلما كان في الثالثة قال: اعفوا عنه في كل يوم سبعين مرة) رواه أبو داود .
Ο Προφήτης απέτρεπε επίσης τους πιστούς να κάνουν – σε ώρες αγανάκτησης – επικλήσεις στον Allah για να πάθουν κάποια ζημιά. Λέει: “Μην κάνετε επικλήσεις να πάθετε εσείς οι ίδιοι ζημιά. Μην κάνετε επικλήσεις εις βάρος των παιδιών σας και των υπηρετών σας. Μην κάνετε επικλήσεις εις βάρος των περιουσιών σας. Μη και τύχει σε μια ώρα ανταπόκρισης από τον Allah και πραγματοποιηθούν οι επικλήσεις σας”. Το αφηγήθηκε ο Imam Abu Dawoud
قال: (لا تدعوا على أنفسكم، ولا تدعوا على أولادكم، ولا تدعوا على خدمكم، ولا تدعوا على أموالكم، لا توافقوا من الله تبارك وتعالى ساعةَ نيل فيها عطاء فَيستجيب لكم) رواه أبو داود .
Τα οικονομικά δικαιώματα των υπηρετών πρέπει να καταβληθούν χωρίς καθυστέρηση. Λέει ο Προφήτης: “Δώστε στον υπηρέτη την αμοιβή του, πριν ακόμα στεγνώσει ο ιδρώτας του”. Το αφηγήθηκε ο Imam Ibn Majah
(أعطوا الأجير أجره قبل أن يجفّ عَرَقُه)
رواه ابن ماجه .
Η ζωή του Προφήτη ήταν μια ακριβής εφαρμογή των λεγόμενων του. Έτσι αφηγείται η σύζυγος του η Aisha πως “ο Προφήτης δεν έδειρε ποτέ του ούτε έναν υπηρέτη, ούτε μια γυναίκα”. Το αφηγήθηκε ο Imam Mouslim
عن عائشة قالت: (ما ضرب رسول الله صلى الله عليه وسلم ـ خادما ولا امرأة قَط) رواه مسلم
Αυτό το επιβεβαιώνει ο σύντροφος και υπηρέτης του Προφήτη, ο Anas, που δηλώνει τα εξής: “Υπηρέτησα τον Προφήτη, ειρήνη σ’ αυτόν, δέκα χρόνια. Μα τω Allah, δεν με έβρισε ποτέ, ούτε μου είπε “ουφ” ποτέ του, ούτε μου είπε για κάτι που έκανα: γιατί το έκανες, ούτε για κάτι που δεν έκανα: ας το έκανες. Το αφηγήθηκε ο Imam Mouslim
عن أنس قال: (خدمتُ رسول اللهَ عشر سنين، والله ما سبَّني سبة قط، ولا قال لي أُف قط، ولا قال لي لشيء فعلتُه: لم فعلتَه، ولا لشيء لم أفعله: ألا فعلتَه) رواه مسلم.
Κι όταν εκτελέσουν κάποιο έργο, είναι επιθυμητό να τους ευχαριστήσουμε και να τους δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας. Λέει ο Προφήτης: “Όποιος δεν δηλώνει ευγνώμων στον κόσμο, δεν είναι
.ευγνώμων στον Allah”. Το αφηγήθηκε ο Imam Abu Dawoud
عن أبي هريرة أن النبي صلى الله عليه وسلم قال: (لا يَشْكرُ اللهَ مَنْ لا يشكرُ الناس) رواه أبو داود .
Ένας νεαρός Εβραίος υπηρέτησε τον Προφήτη, ειρήνη σ’ αυτόν, κι όταν αρρώστησε τον επισκέφτηκε ο Προφήτης και κάθισε δίπλα στο κεφάλι του. Εκεί ο Προφήτης του ζήτησε να ασπαστεί το Ισλάμ. Ο νεαρός κοίταξε τον πατέρα του, ο οποίος του είπε: υπάκουσε τον Abu al Kasim (επίθετο του Προφήτη). Ο νεαρός ασπάστηκε το Ισλάμ και ο Προφήτης βγήκε από το σπίτι του λέγοντας: “Δόξα στον Allah που τον έσωσε από την κόλαση”. Το αφηγήθηκε ο Imam Boukhari
