Σε μια ρύση του Προφήτη, ειρήνη σ,αυτόν λέει: «σε κάθε Μουσουλμάνο επιβάλλεται μια φιλανθρωπία.»
«Αν δεν βρει;» ρωτάει κάποιος.
«Εργάζεται με τα χέρια του, ωφελείται ο ίδιος και προσφέρει μια φιλανθρωπία στους άλλους.» Απάντησε ο Προφήτης.
«Αν δεν μπορέσει;» ξαναρωτάει ο άλλος.
«Βοηθάει τον έχων ανάγκη.» Απαντάει ο Προφήτης.
«Αν δεν μπορέσει;» Ρωτάει πάλι ο άλλος.
«Ενθαρρύνει τους άλλους να κάνουν καλές πράξεις.» Απαντάει ο Προφήτης.
«Κι αν δεν το πράττει;» ρωτάει ο άλλος.
«Απέχει από τις κακές πράξεις. Αυτό αποτελεί μια φιλανθρωπία εκ μέρους του.» Λέει ο Προφήτης.
عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ صَدَقَةٌ قيلَ: أرَأَيْتَ إنْ لَمْ يَجِدْ؟ قالَ: يَعْتَمِلُ بيَدَيْهِ فَيَنْفَعُ نَفْسَهُ ويَتَصَدَّقُ قالَ، قيلَ: أرَأَيْتَ إنْ لَمْ يَسْتَطِعْ؟ قالَ: يُعِينُ ذا الحاجَةِ المَلْهُوفَ قالَ: قيلَ له: أرَأَيْتَ إنْ لَمْ يَسْتَطِعْ؟ قالَ: يَأْمُرُ بالمَعروفِ أوِ الخَيْرِ قالَ: أرَأَيْتَ إنْ لَمْ يَفْعَلْ؟ قالَ: يُمْسِكُ عَنِ الشَّرِّ؛ فإنَّها صَدَقَةٌ
Ο Προφήτης, ειρήνη σ,αυτόν εκμεταλλεύεται κάθε ανθρώπινη δυνατότητα ξεκινώντας από τις ανώτερες προσδοκίες μέχρι τις πιο αδύναμες. Ζητάει από τον κάθε πιστό να προσφέρει κάτι στην κοινωνία και όταν δεν μπορεί τον οδηγεί σε πιο απλή προσφορά που ταιριάζει με τις δυνατότητες του. Όταν οι δυνάμεις εξαντληθούν κι ο πιστός δεν έχει πια καμία δυνατότητα για κοινωνική προσφορά, ο Προφήτης τον καθοδηγεί σε μια πολύ σημαντική στάση: να απέχει από τις κακές πράξεις… δηλ. Όταν δεν μπορείς να παράγεις ένα καλό έργο, μην πας στην άλλη πλευρά και πράττεις κακές πράξεις. Είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει ένας πιστός. Είναι απίστευτα ενθαρρυντικό για κάθε άνθρωπο να προσφέρει κάποιο καλό έργο στην κοινωνία και ταυτόχρονα να μην μετακινείται στην αρνητική πλευρά και να μην διαδίδει την διαφθορά και την ανηθικότητα.
