Το έλεος μεταξύ των πιστών, πως πρέπει να εκφράζεται; μέρος 1
Μέσα στο πλαίσιο της ανθρώπινης κοινωνίας, το Ισλαμικό έθνος είναι μια συμπαγής ένωση , η οποία διαθέτει μια εσωτερική αίσθηση υποχρέωσης για τα ίδια της τα μέλη, και αντιστέκεται το μαρασμό, τόσο μεμονωμένα όσο και συλλογικά.
Ο Προφήτης Μουχάμμαντ είπε:
Οι πιστοί, στην αγάπη τους ο ένας για τον άλλο και στο έλεος ο ένας για τον άλλο και στην καλοσύνη ( που δείχνουν) ο ένας για τον άλλο, είναι σαν ένα σώμα. Όταν ένα μέλος του πονάει, όλα (τα μέλη του σώματος) καλούν το ένα το άλλο ( να μοιραστούν τον πόνο) μέσω αϋπνίας και πυρετού. ( Μουσλιμ).
Η διαφορά μεταξύ του Ισλάμ και άλλων θρησκειών είναι πως το Ισλάμ δεν αρκείται απλά στο να εγκαθιστά πράξεις λατρείας και να εγκαταλείπει τις ανάγκες της κοινωνίας. Το Ισλάμ έχει εδραιώσει τρόπους συμπεριφοράς, σχέσεις, δικαιώματα και υποχρεώσεις για τον άνθρωπο και τα μέλη της οικογένειας και του έθνους καθώς και για το έθνος σε σχέση με τα άλλα έθνη.
Η διαμόρφωση της κοινωνίας ήταν κεντρικός στόχος στο Ισλάμ. Ακόμα και πράξεις λατρείας στοχεύουν σε αυτή την κατεύθυνση. Μέσα στο πλαίσιο της ανθρώπινης κοινωνίας, το Ισλαμικό έθνος είναι μια συμπαγής ένωση , η οποία διαθέτει μια εσωτερική αίσθηση υποχρέωσης για τα ίδια της τα μέλη, και αντιστέκεται το μαρασμό, τόσο μεμονωμένα όσο και συλλογικά.
Η κοινωνική αλληλεγγύη είναι φανερή σε όλες τις πτυχές του μηνύματος του Προφήτη Μουχάμμαντ. Η ιστορία της ανθρωπότητας δείχνει πως λίγες κοινωνίες ανέπτυξαν ένα ισχυρό αίσθημα αλληλεγγύης ή συνεργάστηκαν τόσο στενά ή ενήργησαν με τον τρόπο που το έπραξαν στις Ισλαμικές κοινωνίες.
Η ευθύνη του καθενός για την κοινότητα στις Ισλαμικές κοινωνίες και η ευθύνη της κοινότητας για το άτομο είναι πρωταρχικής σημασίας, αποτελώντας εμπιστοσύνη της ζωής και των υψηλότερων ευθυνών της.
Για αυτό το λόγο το Ισλάμ εισήγαγε την έννοια της κοινότητας. Το Ισλάμ προτρέπει την ομάδα να μην αγνοεί το άτομο, υποχρεώνοντάς τη να διασφαλίσει τα διάφορα συμφέροντά του ( του ατόμου), να σέβεται τα δικαιώματα και την ελευθερία του και να εναρμονίζει τα διάφορα συμφέροντα. Στο Ισλάμ, η προσευχή κατά ομάδες είναι προτιμότερη από την προσευχή μεμονωμένα.
Το άτομο είναι είναι έτσι ένα αναπόσπαστο στοιχείο της Ισλαμικής κοινωνίας. Το άτομο τελειοποιείται και τελειοποιεί την κοινωνία, δίνει σε αυτή και λαμβάνει από αυτή, την προστατεύει και προστατεύεται από αυτή. Η ανάπτυξη αυτής της αμφίδρομης ευθύνης είναι ο βασικός τρόπος του Ισλάμ για να πετύχει μεταρρύθμιση και κοινωνική αλληλεγγύη. Το Ισλάμ έχει τονίσει την έννοια αυτών των δυο ειδών ευθύνης στο άτομο και στη συλλογική συνείδηση προκειμένου να εγγυηθεί στους Μουσουλμάνους μια ζωή υγιή, ευτυχυσμένη και παραγωγική σε μια αταξική κοινωνία.