Thursday, December 5, 2024
ΙσλάμΠροσωπικότητες

Χάμζα μπιν Αμπντιλ Μούτταλιμπ, το «Λιοντάρι του Αλλάχ και του Προφήτη του»

 

Ο Χάμζα ήταν ένας από τους θείους του Προφήτη και ομογάλακτός του. Ο Χάμζα άκουγε τους Κουραϊς να μιλάνε με αγωνία και μίσος για τον ανιψιό του, τον Μουχάμμαντ.  Προσπαθούσε να τους εφησυχάσει και να τους διαβεβαιώσει πως η καινούργια θρησκεία δεν είναι επικίνδυνη γι’ αυτούς και πως υπερβάλουν χωρίς, όμως, αποτέλεσμα. Ταυτόχρονα, ο Χάμζα άρχισε, ο ίδιος, να σκέφτεται το Ισλάμ. Οι Κουραϊς, μέρα με την μέρα, αύξαναν τους πειρασμούς και τα βάσανα του Προφήτη και των συντρόφων του. Ο δε Χάμζα θαύμαζε την αφοσίωση και την υπομονή του ανιψιού του.

Μια ημέρα ο Χάμζα πήγε για κυνήγι, ήταν το αγαπημένο του άθλημα, και επιστρέφοντας, μια γυναίκα του διηγήθηκε, πως ο Αμπου αλ Χάκαμ μπιν Χισάμ, ένας ηγέτης της φυλής των Κουραϊς (γνωστός ως Αμπου Τζάχλ), εκείνη την ημέρα είχε προσβάλει πολύ άσχημα τον Προφήτη. Ο Χάμζα κρατώντας γερά το τόξο του πήγε να ψάξει τον Αμπου Τζαχλ. Τον βρήκε ανάμεσα σε άλλους απο τους Κουραϊς κοντά στην Κάαμπα, τον ιερό ναό της Μέκκας. Ο Χάμζα, χωρίς δεύτερη σκέψη, χτύπησε με το τόξο τον Αμπου Τζαχλ στο μέτωπο. Τα αίματα έτρεξαν από το μέτωπο του ηγέτη και πριν ξυπνήσουν όλοι από τη δυσάρεστη έκπληξη, ο Χάμζα του απευθύνθηκε λέγοντας: “Μα βρίζεις τον Μουχάμμαντ, ενώ εγώ πιστεύω στη πίστη του και λέω ό,τι λέει !! Αν μπορείς, ανταπόδωσε  μου το χτύπημα..”

Οι παραβρισκόμενοι αμέσως ξέχασαν την προσβολή που δέχτηκε ο ηγέτης τους και τα αίματα που έτρεχαν από το μέτωπό του. Αυτό που τους απασχολούσε πια, ήταν η είδηση πως ο Χάμζα έγινε μουσουλμάνος. Ο θαρραλέος άνδρας της φυλής των Κουραϊς ασπάστηκε το Ισλάμ!! Αυτό σίγουρα θα έδινε κίνητρο και σε άλλους να κάνουν το ίδιο και θα αποτελούσε δύναμη και ασπίδα για τους πιστούς του Ισλάμ.

Ακόμα και ο ίδιος ο Χάμζα δεν πίστευε πως τόσο γρήγορα άλλαξε την πίστη του. Άρχισε να ικετεύει μέρα νύχτα τον Αλλάχ να τον καθοδηγήσει στο σωστό δρόμο, μέχρι που η πίστη του Ισλάμ σταθεροποιήθηκε στην καρδιά του. Ο Χάμζα δεν μπόρεσε να αποτρέψει τους Κουραϊς από τις αδικίες που έπρατταν εις βάρος των μουσουλμάνων, αλλά ήταν ένα σημείο ορόσημο για τη σχέση μουσουλμάνων-  κουραϊσιτών. Όπως αναμενόταν, ο Χάμζα ενθάρρυνε κόσμο και φυλές  να ασπαστούν το Ισλάμ, αφού, από την πρώτη ημέρα που έγινε μουσουλμάνος, αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην  υπηρεσία και την προστασία της πίστης του. Ο Προφήτης τον αποκάλεσε το «Λιοντάρι του Αλλάχ και του Προφήτη του».

Ο Χάμζα με διαταγή του Προφήτη ηγήθηκε πολλών αποστολών. Στη μάχη Μπαντρ (2ο έτος μετά την εγίρα = 624 μ.Χ), πρώτη σύγκρουση Μουσουλμάνων και Κουραϊσιτών, ήταν ο πρώτος ήρωας. Οι Κουραϊσίτες επέστρεψαν στη Μέκκα με σοβαρές απώλειες. Το επόμενο όμως έτος ετοίμασαν για εκδίκηση και πάλι μια μεγαλύτερη εκστρατεία, θέτοντας στο στόχαστρο τον Προφήτη και τον Χάμζα. Ο Χάμζα ήταν – ως συνήθως – στην πρώτη γραμμή. Η μάχη αυτή λέγεται Ούχουντ.

 

Ο μουσουλμάνοι κόντεψαν να νικήσουν τους Κουραϊς που τράπηκαν σε φυγή. Τότε οι τοξότες που ήταν στο λόφο πίσω από τους Μουσουλμάνους και τους προστάτευαν, εγκατέλειψαν τις θέσεις τους, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους ιππείς Κουραϊς να αιφνιδιάσουν όσους έμειναν και στη συνέχεια τον ισλαμικό στρατό.

Ο ισλαμικός στρατός προσπάθησε να μαζέψει τις δυνάμεις του. Ο Χάμζα διπλασίασε την αντίστασή του. Χτυπούσε από δεξιά και αριστερά. Στο μεταξύ ένας σκλάβος ονόματι Ουάχσι, παραμόνευε από μακριά για να τον δολοφονήσει. Κι ενώ ο Χάμζα μονομαχούσε με έναν Κουραϊσίτη, ο Ουάχσι του έριξε το δόρυ του. Το χτύπημα ήταν θανάσιμο και ο Χάμζα έπεσε νεκρός.

Ο Ουάχσι πήρε το δόρυ και έφυγε στο στρατόπεδο των Κουραϊς. Δεν ήθελε κάτι άλλο. Ήθελε μόνο να σκοτώσει τον Χάμζα και ως ανταμοιβή θα γινόταν ελεύθερος, όπως και έγινε.

Οι Κουραϊς βεβήλωσαν και λιντσάρισαν το πτώμα του Χάμζα με άγριο τρόπο, γεγονός που δυσαρέστησε πολύ τον Προφήτη και τους μουσουλμάνους. Έτσι, ο Προφήτης και οι συνοδοί του ορκίστηκαν να εκδικηθούν τους Κουραϊς με το ίδιο νόμισμα και κάτι παραπάνω. Το Κοράνι όμως τους συνιστά, λέγοντας:  “Κι αν τιμωρήσετε, κάντε το με το ίδιο νόμισμα (μην υπερβείτε τα όρια) κι αν όμως δείξετε υπομονή τότε είναι καλύτερο για τους υπομονετικούς.” (Κοράνι, 16.126)

وَإِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُوا بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُمْ بِهِ وَلَئِنْ صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَيْرٌ لِلصَّابِرِينَ (126)

Κατά την επιστροφή των μουσουλμάνων στην Μεδίνα, μια μουσουλμάνα κυρία ειδοποιήθηκε πως έχασε  τον πατέρα, τον άνδρα και τον αδελφό της. Αυτή όμως ρώτησε λέγοντας : “Και τι απέγινε ο Προφήτης;” Της είπαν πως είναι καλά. Τους ζήτησε να μείνει ώστε να τον δει με τα μάτια της. Όταν πλησίασε ο Προφήτης του είπε: “Κάθε συμφορά είναι υποφερτή εφόσον εσύ είσαι καλά.”

Αυτή ήταν η καλύτερη παρηγοριά στον Προφήτη για την απώλεια του Χάμζα.