Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένας άντρας που λεγόταν Ιμπν Γκουντααν. Αφηγήθηκε την ιστορία του: Κάποτε βγήκα έξω στη διάρκεια της άνοιξης και είδα τις καμήλες μου υγιείς και με μεγάλους μαστούς που ήταν γεμάτοι με γάλα. Κοίταξα την αγαπημένη μου θηλύκια καμήλα και είπα στον εαυτό μου ότι θα την πρόσθετα σαν φιλανθρωπία για τον φτωχό γείτονα μου, που είχε εφτά κόρες. Την πήρα και χτύπησα την πόρτα του φτωχοί γείτονα μου. Όταν άνοιξε την πόρτα, του είπα: ΄΄ Παρακαλώ, δέξου αυτή τη θηλύκια καμήλα σαν δωρώ από μένα΄΄ Ήταν έκπληκτος και άφωνος. Ωφελήθηκε σε μεγάλο βαθμό από αυτή τη θηλύκια καμήλα. Συνήθιζε να πίνει από το γάλα της και να κουβαλάει τα ξύλα για τη φωτιά που μάζευε πάνω στη ράχη της.
Αργότερα, η άνοιξη τελείωσε και το καλοκαίρι ήρθε με τις υψηλές θερμοκρασίες του και τη ξηρασία. Οι Βεδουίνοι άρχισαν να μετακινούνται από το ένα μέρος στο άλλο προκείμενου να βρουν νερό και βοσκή.
Ο Ιμπν Γκουντααν πρόσθεσε: Θα ξεκινήσουμε να ψάχνουμε υπόγειο νερό,σε αυτήν την απέραντη έρημο. Μπήκα σε μια από αυτές τις τρύπες να φέρω λίγο νερό, ενώ οι τρεις γιοι μου με περίμεναν πάνω. Έχασα το δρόμο μου σε αυτές τις υπόγειες σήραγγες και δε μπορούσα να βγω έξω!
Οι τρεις γιοι περίμεναν τρεις μέρες τον πάτερα τους να βγει έξω από την τρυπά, άλλα δεν εμφανίστηκε πότε. Σκεφτήκαν ότι είχε χάσει το δρόμο του και είχε πεθάνει από πεινά. Στην πραγματικότητα, τον ήθελαν πεθαμένο προκείμενου να αποκτήσουν την περιουσία του. Πήγαν βιαστικοί στο σπίτι τους και μοίρασαν τα λεφτά του μεταξύ τους! Τότε, θυμήθηκαν ότι ο πατέρας τους είχε δώσει στο φτωχό γείτονα τους μια θηλύκια καμήλα. Έτσι, πήγαν σε αυτόν ζητώντας του να τη δώσει πίσω. ΄΄ Είτε δίνεις τη θηλύκια καμήλα πίσω σε μας και παίρνεις αυτί την αρσενικιά καμήλα ως αντάλλαγμα είτε θα την πάρουμε με τη βια και δε θα πάρεις τίποτα ως αντάλλαγμα΄΄
Ο φτωχός γείτονας είπε: Θα ενημερώσω τον πάτερα σας για το τι κάνετε΄΄
Είπαν ΄΄ Είναι ήδη νεκρός΄΄
Ο φτωχός γείτονας αναφώνησε : Νεκρός! Τι; Πως συνέβη αυτό; Που πέθανε;΄΄
Απάντησαν ΄΄ Πάγε μέσα σε μια υπόγεια τρύπα και δε βγήκε ποτέ΄΄
Ο γείτονας είπε ΄΄ Πάρτε τη θηλύκια καμήλα , δε θέλω την καμήλα σας, απλώς οδηγήστε με σε αυτή την τρύπα΄΄
Οι τρεις γιοι πήραν τον γείτονα στην τρύπα κι έφυγαν. Ο γείτονας πίρε ένα σκοινί, το έδεσε σε ένα βράχο δίπλα στην τρύπα, πήρε ένα δαυλό και σύρθηκε κάτω στην τρύπα. Συνέχισε να σέρνεται και να έρπεται μέσα σε αυτή τη τρύπα ώσπου μύρισε νερό. Ξαφνικά, άκουσε αναστεναγμούς και βογγητά. Συνέχισε να μετακινείται μπροστά, να γεμίζει με λάσπη μέχρι που άγγιξε το σώμα ενός άντρα. Έβαλε τα χεριά του πάνω στη μύτη του έτσι ώστε να σιγουρευτεί ότι ανέπνεε ακόμα. Τον τράβηξε έξω από την τρύπα αφού του έδεσε τα μάτια για να τα προστατέψει από το δυνατό φως του ηλίου έξω.
Ο γείτονας έσωσε τον Ιμπν Γκουντααν, τον τάισε με μερικούς χουρμάδες, έπειτα τον κουβάλησε στην πλάτη του και τον πίρε στο σπίτι του. Ο Ιμπν Γκουντααν επέστρεψε στη ζωή,
Ο φτωχός γείτονας ρώτησε ΄΄ Ιμπν Γκουντααν, πες μου πως μπόρεσες να επιβιώσεις μια ολόκληρη βδομάδα κάτω από το έδαφος;
Ο Ιμπν Γκουντααν απάντησε ” Όταν έχασα το δρόμο μου μέσα στην τρύπα και δε μπορούσα να βγω έξω, κάθισα σε μια πηγή νερού έτσι ώστε να μη πεθάνω από δίψα. Ωστόσο, το νερό από μόνο του δε θα με κρατούσε ζωντανό. Μέτα από τρεις μέρες ήμουν υπερβολικά πεινασμένος και δεν ήξερα τι να κάνω Στηρίχτηκα στην πλάτη, θέτοντας όλη την εμπιστοσύνη μου στον Ύψιστο Allah, πιστεύοντας ότι θα με έσωζε από αυτή τη συμφορά. Ξαφνικά, ένιωσα σταγόνες από γάλα να πέφτουν μέσα στο στόμα μου. Έκατσα κάτω μα δε μπορούσα να δω τίποτα, διότι ήταν μαύρο σκοτάδι εκεί κάτω. Ένιωσα μια λιμνούλα γάλακτος κοντά στο στόμα μου κι έπινα από αυτή τη λιμνούλα μέχρι που χόρτασα, μα η λιμνούλα θα εξαφανιζόταν. Αυτό συνέβαινε τρεις φόρες την ήμερα αλλά δυο μέρες πριν η λιμνούλα δεν εμφανίστηκε και δεν ήξερα γιατί΄΄
Ο γείτονας είπε στον Ιμπν Γκουντααν : Μπορώ να σου πω γιατί. Οι γιοι σου νόμιζαν ότι ήσουν πεθαμένος, έτσι, δυο μέρες πριν ήρθαν σε μένα και πήραν τη θηλύκια καμήλα που μου είχες δώσει και ήταν η καμήλα που παρήγαγε το γάλα που έπινες όλες τις μέρες μέσα στην τρύπα. Πράγματι, οι Μουσουλμάνοι είναι στη σκιά των φιλανθρωπιών τους (Καθένας είναι στη σκιά της φιλανθρωπίας Του)
Ο Ανας ιμπν Μάλικ, είθε ο Allah να είναι ευαρεστημένος μαζί του, αφηγήθηκε ότι ο Προφήτης, ειρήνη κι ευλογία σε αυτόν, είπε: ΄Οι καλές πράξεις θωρακίζουν κάποιον ενάντια σε ένα άσχημο και σκληρό θάνατο, αναποδιές, ασθένειες και καταδίκη. Πράγματι οι άνθρωποι της καλοσύνης σε αυτή τη ζωή είναι οι άνθρωποι της καλοσύνης στην μετέπειτα ζωή.
