Ένα Ποτήρι Γάλα
Ο αριθμός των ανθρώπων που μετανάστευσαν στη Μεδίνα έγινε πολύ μεγάλος. Έτσι χρειάζονταν κάποιο καταφύγιο.
Όλοι οι μουσουλμάνοι που μετανάστευσαν απο τη Μέκκα στη Μεδίνα ανατέθηκαν σε ένα νοικοκυριό (σπίτι) εκεί που τους φιλοξένησε στην ουσία για να ένα χρονικό διάστημα μέχρι να σταθούν στα πόδια τους.
Όσο όμως αυξάνονταν ο αριθμός των ανθρώπων που ασπάστηκαν στο Ισλάμ και περισσότεροι άνθρωποι άρχονσταν στη Μεδίνα, ήταν σχεδόν αδύνατο να απορροφηθούν όλοι αυτοί.
Για αυτό στήθηκε ένα καταφύγιο. Μόλις ερχόντουσαν καινούριοι μουσουλμάνοι πήγαιναν στο τζαμί, το οποίο γινόταν το σπίτι τους. Το καταφύγιο έγινε γνωστό σαν «σουφα».
Ο αριθμός των ατόμων στο καταφύγιο κυμαίνονταν. Κάποιος φορές υπήρχαν εκεί δέκα και άλλες φορές μέχρι 70 άτομα. Οι περισσότεροι έμεναν εκεί για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα.
Οι άνθρωποι που έμεναν στο «σουφα» είχαν φτάσει σε σημείο που δεν είχαν ούτε καλά ρούχα να φορέσουν. Επίσης, αναφερόμενος σε αυτούς ο Προφήτης είχε πει πως δεν είχαν τίποτα να φάνε.
Όταν υπήρχε κάποιο ιδιαίτερο γεγονός, ο Προφήτης πάντα καλούσε τους ανθρώπους του καταφύγιου. Ένας απο τους πιο γνωστούς συντρόφους του Προφήτη στο καταφύγιο ήταν ο Αμπου Χουράϊρα.
Διηγήθηκε ο Αμπου Χουράϊρα, «Πολλές φορές ρωτούσε ένα σύντροφο του Προφήτη καθώς αυτός έβγαινε απο το τζαμί μια ερώτηση αν και γνώριζα την απάντηση καλύτερα απο αυτόν. Και προσπαθούσα να κάνω τη συζητήση να κρατήσει περισσότερη ώρα μέχρι να φτάναμε μπροστά στην πόρτα του σπιτιού του με την ελπίδα πως θα με καλούσε μέσα για ένα γεύμα.»
Αναφέρει επίσης ο ο Αμπου Χουράϊρα, «Μια φορά με είδε ο Προφήτης τόσο πεινασμένο που ήμουν αδύναμος και εξαντλημένος ξάπλωνα κάτω στο έδαφος. Με κάλεσε στο σπίτι του και ρώτησε την σύζυγό του αν υπάρχει κάτι να φάμε ή να πιούμε. Εκείνη είπε πως κάποιος γείτονας τους έδωσε ένα ποτήρι γάλα.»
Ο Αμπου Χουράϊρα χάρηκε! Ένα ποτήρι γάλα… Θα μπορούσε να κατευνάσει την πείνα του.
Τότε ο Προφήτης του είπε: «Πήγαινε και φώναξε τους ανθρώπους απο το καταφύγιο (σούφα).»
Υπήρχαν εκεί περίπου 40 άτομα!!
Συνεχίζει τη διήγηση ο Αμπου Χουράιρα και λέει: «Έπρεπε να υπακούσω στην εντολή. Πήγα και συγκέντρωσα όλους τους ανθρώπους απο το σουφα και ήρθαν όλοι στον Προφήτη. Και ο Προφήτης μου έδωσε το ποτήρι και μου είπε να πάω σε όλους και να τους δώσω το ποτήρι. Έτσι πήγα σε όλους και τους έδωσα το ποτήρι και σκεφόμουν απο μέσα μου, τι θα μείνει για μένα; Μέχρι που όλοι τελείωσαν και έμεινα μόνο εγώ και ο Προφήτης μόνο που δεν είχαμε πιει απο το ποτήρι. Έτσι ο Προφήτης μου είπε: «Καθησε». Κάθησα. Μου είπε, «Πιες.» Και το ποτήρι ξεχείλιζε… σαν να είχε παραπάνω απο όταν μου το έδωσε. Έτσι ήπια. Και έπειτα μου είπε, «Πιες πάλι.» Και συνέχισε να μου λεει πιες πιες πιες μέχρι που δεν είχε χώρο στο στομάχι μου. Τελικά αφού είχαν πιει όλα αυτά τα άτομα απο το ποτήρι, το πήρε ο Προφήτης και ήπιε και αυτός.»