Αμμάρ Μπιν Γιασσιρ- Ένας ΄Ανθρωπος Εκ Του Παραδείσου

Το Ισλάμ έχει αναδείξει αξιόλογες προσωπικότητες, οι οποίες έχουν αλλάξει τη ροή της ιστορίας με την ενάρετη ζωή και την ευλάβεια τους. 

Ο Αμμάρ ήταν τέκνο μίας απλής οικογένειας της Μέκκας, ο πατέρας του έφυγε  από την Γεμμένη αναζητώντας έναν αδελφό του και τελικά έμεινε μόνιμα στη Μέκκα.

 

Εκεί έμεινε κάτω από την αιγίδα του Αμπού Χουδαϊφα μπιν αλ-Μουγγίρα, ο οποίος τον πάντρεψε με μια γυναίκα που είχε στη υπηρεσία του, την Σουμαϊα μπιντ Χαγαϊατ.

 

Το ζευγάρι απόκτησε ένα γιο, ονόματι Αμμάρ.

Και οι τρεις ασπάστηκαν νωρίς το Ισλάμ, έτσι υπόφεραν αρκετά βάσανα από την φυλή Κουραϊς.

Οι Κουραϊς τότε δεν άφηναν κανέναν μουσουλμάνο ήσυχο, εναντίων των φτωχών και αδύναμων χρησιμοποιούσαν δυσβάσταχτα βάσανα, ενώ με τους πιο εύπορους και πιο δυνατούς χρησιμοποιούσαν τις προσβολές και το ψυχολογικό πόλεμο.

 

Και επειδή ο Αμμάρ κι οι γονείς του ήταν από την πρώτη ομάδα, υπόφεραν πολλά από τη φυλή των Κουραϊς και μάλιστα σε καθημερινή βάση.

Η μάνα του Αμμάρ, Σουμαϊα είχε ένα ιδιαίτερο μερίδιο από τα βάσανα, καθώς είχε την τιμή να γίνει ο πρώτος μάρτυρας του Ισλάμ.

 

Ο Προφήτης περνούσε από τα βασανίστρια τους, τότε δεν είχε κανένα μέσον να τους προστατέψει, παρά μόνο  να επικαλείται τον Αλλάχ ώστε να τους δώσει υπομονή, τους έλεγε μια φράση που θα μείνει ως παράσημο για αυτούς;

– υπομονή οικογένεια του Γιάσσιρ, θα βρείτε την ανταμοιβή σας  στο Παράδεισο.

Ίσως τα βάσανα που υπόφεραν οι πρώτοι πιστοί να ήταν θέλημα του Αλλάχ, πώς;

Η αποστολή που είχε ο Προφήτης και οι συνοδοί του, είχε ως σκοπό να αλλάξει όλη την ιστορία, να ξανά αποκαταστήσει την τροχιά των γεγονότων, να επαναφέρει τον κόσμο από την ειδωλολατρεία στο μονοθεϊσμό, και στην ορθή λατρεία.

Αυτή η αποστολή δεν ήταν απλή ούτε εύκολη, και για αυτό χρειαζόταν άνδρες και γυναίκες με ιδιαίτερη διαμόρφωση, και με πολλή υπομονή και πίστη, ώστε να πετύχουν το μέγα σκοπό.

Και για να καταλάβει κανείς περί τίνος πρόκειται, παραθέτουμε μια μαρτυρία του Αμρ μπιν Μαϊμουν,(ενός συγχρόνου τότε) που αναφέρει:

– Ο Αμμάρ βασανιζόταν μέχρι που δεν ήξερε τι έλεγε.

Μια μέρα οι βασανιστές του δοκίμασαν όλες τις σατανικές τους τέχνες:  μία τον έβαζαν πάνω από φλόγες και φωτιές,  μία πάνω στη φλεγόμενη άμμο με βράχους πάνω του, και τέλος του έβαζαν το κεφάλι στο νερό μέχρι που πήγε να πνιγεί…οι πόνοι του ήταν  αφόρητοι.

Εκείνη την ημέρα ο Αμμάρ έχασε τις αισθήσεις του, δεν καταλάβαινε τι έλεγε, έτσι του ζήτησαν να αναφέρει με καλά λόγια τους θεούς τους(των Κουραϊς), και να αναφέρει τον Προφήτη με απρεπή λόγια, ο Αμμάρ επανέλαβε τα λόγια τους χωρίς να το καταλάβει…

Όταν αντελήφθη τι είπε ένιωσε συντετριμμένος, αυτός θα άντεχε το θάνατο για τις αρχές που πίστευε, αλλά να ηττηθεί πνευματικά αυτό δε θα το συγχωρούσε ποτέ στον εαυτό του.

Το περιστατικό δε θα τελείωνε έτσι, ο Αμμάρ συνάντησε τον Προφήτη με κλάματα. Ο Προφήτης του στέγνωσε τα δάκρυα με το χέρι του λέγοντας:

– σε πήραν και σε βασανίσαν και με ανάφερες με κακά λόγια;

–  Ναι, Προφήτη του Θεού. απάντησε ο Αμμάρ δακρυσμένος.

– Αν σου το ξαναζητήσουν να το ξαναπείς. Του απάντησε ο Προφήτης με χαμόγελο.

Και του απάγγειλε το εδάφιο του Κορανίου που παραδόθηκε σχετικά με αυτόν:

«Εκτός από κάποιον που εξαναγκάστηκε, ενώ η καρδιά του είναι βαθιά πιστή»

Ο Αμμάρ βγήκε κερδισμένος, δεν έχασε ούτε την σωματική ούτε την ψυχολογική μάχη.
****

Ο προφήτης και οι συνοδοί του μετανάστευσαν στη Μαντίνα, εκεί άρχισαν να  χτίζουν την πρώτη ισλαμική κοινωνία, στην οποία ο Αμμάρ είχε μια ξεχωριστή θέση.

Ο Προφήτης τον αγαπούσε ιδιαίτερα, τον περίγραφε με ξεχωριστά λόγια:

– Ο Αμμάρ είναι πιστός από τα βάθη της καρδιάς του

– Ο Αμμάρ είναι ένα κομμάτι από μένα, ανάμεσα από τα μάτια μου.
– Να έχετε ως παράδειγμα προς μίμηση τους συνοδούς  που με ακολουθούν τον Αμπου μπακρ και τον Ομάρ, και να προσανατολιστείτε με τις οδηγίες του Αμμάρ.

Ο Αμμάρ ήταν ψηλός, σωματώδης, με μεγάλα μάτια, σιωπηλός.

Αυτός δεν έχει λείψει από κανένα γεγονός με τον Προφήτη, σε όλα ήταν παρών. Μετά τον θάνατο του Προφήτη συνέχισε τους αγώνες, και ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή.

Ο Ομάρ τον διάλεξε ως κυβερνήτη στην Κούφα(πόλη στο Ιράκ), και μαζί του διόρισε τον Αμπντουλλάχ μπιν Μασούντ, ως δάσκαλο για τον κόσμο και γραμματέα.

Ο Αμμάρ παρόλο που έγινε κυβερνήτης, δεν άλλαξε καθόλου, αντίθετα έγινε πιο ταπεινός, πιο αφοσιωμένος στον Θεό.

Ο Ιμπιν Αμπι Δουχαϊλ, ένας από τους συγχρόνους του Αμμάρ στην Κούφα αναφέρει:

– Έχω δει τον Αμμάρ, ενώ ήταν κυβερνήτης της Κούφα, να αγοράζει αγγούρια, να τα δένει με ένα σχοινί και να τα κουβαλάει στην πλάτη του για να τα πάρει σπίτι.

Ο Αμμάρ σκοτώθηκε στη μάχη Σιφφίν, που έλαβε μέρος μεταξύ Αλί και Μουάουια, ήταν μια από τις πιο μεγάλες δοκιμασίες των μουσουλμάνων μετά τον Προφήτη.

Καθώς οι συνοδοί του τον έθαβαν, θυμήθηκαν την ευλογία του Προφήτη στον Αμμάρ:

– Ο Παράδεισος έχει λαχταρήσει για τον Αμμάρ.