Θαύματα Του Κορανίου

Η αλήθεια του Ισλάμ όπως αυτή αποδεικνύεται μέσα απο τα επιστημονικά θαύματα του Κορανίου

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥ
ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ:

Πριν από δεκατέσσερις αιώνες, ο Θεός έστειλε στην ανθρωπότητα το Κοράνι, και κάλεσε τους ανθρώπους να ακολουθήσουν το δρόμο της αλήθειας μένοντας πιστοί στη καθοδήγηση Του. Από τη μέρα της αποκάλυψής του μέχρι τη μέρα της ανάστασης, αυτό το ύστατο θεϊκό βιβλίο θα παραμείνει ο μοναδικός καθοδηγητής για την ανθρωπότητα.
Το αριστουργηματικό ύφος που χρησιμοποιείται στο Κοράνι, καθώς και η ανυπέρβλητη σοφία που συναντά κανείς μέσα σ΄ αυτό, αποτελούν αδιάσειστα στοιχεία ότι πρόκειται για το λόγο του Θεού. Το Κοράνι έχει πολλά θαυμαστά χαρακτηριστικά τα οποία αποδεικνύουν ότι είναι μια αποκάλυψη που προέρχεται από το Θεό. Ένα από τα χαρακτηριστικά αυτά είναι το γεγονός ότι πολλές επιστημονικές αλήθειες που καταφέραμε να αποσαφηνίσουμε με την τεχνολογία του 20ου αιώνα διατυπώθηκαν μέσα στο Κοράνι πριν από 1400 χρόνια.
Φυσικά το Κοράνι δεν αποτελεί ένα βιβλίο επιστήμης. Ωστόσο, πολλές επιστημονικές πραγματικότητες που εκφράζονται με τρόπο απόλυτα περιεκτικό και περισπούδαστο μέσα στους στίχους του είναι αδύνατον να ήταν γνωστές κατά την εποχή της αποκάλυψης του Κορανίου. Αυτό αποτελεί άλλη μια τρανή απόδειξη ότι το Κοράνι είναι ο λόγος του Θεού.
Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε το επιστημονικό θαύμα του Κορανίου, πρέπει καταρχήν να εξετάσουμε το επίπεδο της επιστήμης την εποχή που αποκαλύφθηκε αυτό το άγιο βιβλίο.
Τον 7ο αιώνα, όταν αποκαλύφθηκε το Κοράνι, η αραβική κοινότητα είχε πολλές δεισιδαιμονικές και αβάσιμες απόψεις αναφορικά με τα επιστημονικά θέματα. Στερούμενοι της τεχνολογίας που απαιτούνταν για να εξετάσουν το σύμπαν και τη φύση, οι πρώτοι εκείνοι ’ραβες πίστευαν σε μύθους που είχαν κληρονομήσει από τις προηγούμενες γενιές. Υπέθεταν, λόγου χάρη, ότι τα βουνά ήταν αυτά που στήριζαν τον ουρανό. Πίστευαν ότι η γη είναι επίπεδη και ότι ψηλά βουνά ορθώνονταν και στα δυο της άκρα. Επικρατούσε η αντίληψη ότι τα βουνά εκείνα ήταν οι στύλοι που στήριζαν τον ουράνιο θόλο.
Όλες όμως αυτές οι προκαταλήψεις της αραβικής κοινότητας εξαλείφθηκαν από το Κοράνι. Ο στίχος «Ο Θεός είναι Αυτός που ανάθρεψε τα ουράνια χωρίς καμία στήριξη…» (Σούρα αρ-Ραντ, 2), για παράδειγμα, αναιρούσε την αντίληψη ότι ο ουρανός παραμένει ψηλά λόγω των βουνών. Πολλές σημαντικές πραγματικότητες αποκαλύφθηκαν σε μια εποχή κατά την οποία κανένας δεν θα μπορούσε να τις γνωρίζει. Το Κοράνι, το οποίο αποκαλύφθηκε σε καιρούς στους οποίους οι άνθρωποι είχαν ελάχιστες γνώσεις αστρονομίας, φυσικής ή βιολογίας, περιέχει πραγματικότητες σπουδαίας σημασίας καλύπτοντας μια ποικιλία θεμάτων όπως η δημιουργία του σύμπαντος, η δημιουργία του ανθρώπου, η δομή της ατμόσφαιρας και οι ευαίσθητες ισορροπίες που καθιστούν τη γη ένα βιώσιμο τόπο.
Ας εξετάσουμε τώρα μερικές από τις επιστημονικές αλήθειες που αποκαλύπτονται μέσα στο Κοράνι.

ΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥ
Η δημιουργία του σύμπαντος
Η καταγωγή του σύμπαντος περιγράφεται στο Κοράνι στον ακόλουθο στίχο:
Αυτός είναι ο Δημιουργός των ουρανών και της γης. (Σούρα ελ-Εν’ άμ:101)
Η πληροφορία αυτή που παρατίθεται μέσα στο Κοράνι συμφωνεί απόλυτα με τις ανακαλύψεις της σύγχρονης επιστήμης. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η επιστήμη της αστροφυσικής σήμερα είναι ότι ολόκληρο το σύμπαν, μαζί με τις διαστάσεις της ύλης και του χρόνου, άρχισε να υφίσταται ως αποτέλεσμα μιας ισχυρής έκρηξης που συντελέστηκε σε χρόνο μηδενικό. Το συμβάν αυτό, γνωστό ως «Μπιγκ Μπανγκ» αποτέλεσε την αφορμή για να δημιουργηθεί ολόκληρο το σύμπαν πριν από 15 δισεκατομμύρια χρόνια, διαμορφώνοντάς το από το μηδέν ως αποτέλεσμα της έκρηξης ενός μοναδικού σημείου. Οι σύγχρονοι επιστημονικοί κύκλοι συγκλίνουν προς την άποψη ότι το Μπιγκ Μπανγκ είναι η μοναδική λογική και αποδεικτέα εξήγηση της αρχής του σύμπαντος, καθώς και του τρόπου με τον οποίο το σύμπαν άρχισε να υπάρχει.
Πριν από το Μπιγκ Μπανγκ, δεν υπήρχε η ύλη. Από μια κατάσταση της μη-ύπαρξης στην οποία ούτε η ύλη, ούτε η ενέργεια, ούτε καν ο χρόνος δεν υπήρχαν και η οποία μπορεί να προσδιοριστεί αποκλειστικά με όρους μεταφυσικής, δημιουργήθηκαν η ύλη, η ενέργεια και ο χρόνος. Η πραγματικότητα αυτή, η οποία ανακαλύφθηκε μόλις πρόσφατα από τη σύγχρονη φυσική, ανακοινώθηκε σ΄ εμάς μέσω του Κορανίου πριν από 1400 χρόνια.
Η διαστολή του σύμπαντος
Στο Κοράνι, το οποίο αποκαλύφθηκε πριν από 14 αιώνες σε μια εποχή που η επιστήμη της αστρονομίας ήταν ακόμα σε πρωτόγονο στάδιο, η διαστολή του σύμπαντος περιγράφτηκε ως εξής:
Και είμαστε Εμείς αυτοί που έχουμε κτίσει τους ουρανούς με δύναμη, και αληθινά, είμαστε Εμείς αυτοί που σταθερά τους επεκτείνουμε. (Σούρα ελ-Δζαριγιάτ:47)
Η λέξη «ουρανός», όπως διατυπώνεται στον στίχο αυτό, χρησιμοποιείται σε διάφορα εδάφια του Κορανίου με την έννοια του διαστήματος και του σύμπαντος. Εδώ και πάλι, η λέξη χρησιμοποιείται με τη σημασία αυτή. Με άλλα λόγια, στο Κοράνι, ανακοινώνεται η πληροφορία ότι το σύμπαν «διαστέλλεται, επεκτείνεται».
Κι αυτό αποτελεί το ίδιο ακριβώς συμπέρασμα στο οποίο έχει καταλήξει και η σύγχρονη επιστήμη.
Μέχρι την άφιξη του 20ου αιώνα, η μόνη επικρατούσα αντίληψη στον κόσμο της επιστήμης ήταν ότι «το σύμπαν έχει μια σταθερή φύση και ότι υπάρχει από τους αιώνες των αιώνων». Η έρευνα, οι παρατηρήσεις και οι υπολογισμοί που πραγματοποιήθηκαν με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, ωστόσο, αποκάλυψαν ότι το σύμπαν στην πραγματικότητα είχε μια αρχή και ότι συνεχώς επεκτείνεται.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο Ρώσος φυσικός Αλεξάντερ Φρήντμαν και ο Βέλγος κοσμολόγος Ζωρζ Λεμέτρ θεωρητικά υπολόγισαν ότι το σύμπαν βρίσκεται σε διαρκή κίνηση και ότι διαστέλλεται.
Το γεγονός αυτό αποδείχθηκε επίσης από στοιχεία που συγκεντρώθηκαν μετά από παρατηρήσεις το 1929. Ενώ παρατηρούσε τον ουρανό με ένα τηλεσκόπιο, ο Έντουιν Χαμπλ, ο αμερικανός αστρονόμος, ανακάλυψε ότι τα άστρα και οι γαλαξίες διαρκώς απομακρύνονταν μεταξύ τους. Ένα σύμπαν όπου το καθετί απομακρύνεται απ΄ όλα τα άλλα υπεδείκνυε ένα διαρκώς επεκτεινόμενο σύμπαν. Οι παρατηρήσεις που πραγματοποιήθηκαν στα χρόνια που ακολούθησαν επαλήθευσαν το γεγονός ότι το σύμπαν διαρκώς διαστέλλεται. Αυτή η πραγματικότητα αποσαφηνίστηκε μέσα στο Κοράνι όταν ακόμα δεν γνώριζε κανείς τίποτα γι΄ αυτή. Κι ετούτο συνέβη επειδή το Κοράνι είναι ο λόγος του Θεού, του Δημιουργού και του ’ρχοντα ολόκληρου του σύμπαντος.
Τροχιές
Κατά την αναφορά του Κορανίου στον ήλιο και τη σελήνη, τονίζεται ότι το κάθε ένα από αυτά τα σώματα κινείται με μια συγκεκριμένη τροχιά.
Αυτός είναι εκείνος ο Οποίος δημιούργησε τη νύχτα και τη μέρα, και τον ήλιο και τη σελήνη. Κολυμπούν μέσα στο σύμπαν, το καθένα με τη δική του κυκλική πορεία. (Σούρα ελ-Ενμπιγιά, 33)
Σε κάποιον άλλο στίχο αναφέρεται επίσης ότι ο ήλιος δεν είναι στατικός αλλά κινείται με συγκεκριμένη τροχιά:
Και ο ήλιος τρέχει την πορεία του για ένα συγκεκριμένο διάστημα χρόνου. Έτσι έχει θεσπισθεί από τον Παντοδύναμο, τον Πάνσοφο (Σούρα Για-Σιν, 38)
Τα γεγονότα αυτά που γνωστοποιήθηκαν μέσα στο Κοράνι ανακαλύφθηκαν από παρατηρήσεις αστρονομικού χαρακτήρα στην σύγχρονη εποχή. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ειδημόνων στην αστρονομία, ο ήλιος ταξιδεύει με την καταπληκτική ταχύτητα των 720 χιλιάδων χιλιομέτρων την ώρα προς την κατεύθυνση του άστρου Βέγκα σε μια συγκεκριμένη τροχιά η οποία ονομάζεται Ηλιακό Απόγειο. Αυτό συνεπάγεται ότι ο ήλιος ταξιδεύει σχεδόν 17 εκατομμύρια και 280 χιλιάδες χιλιόμετρα κάθε μέρα. Μαζί με τον ήλιο, όλοι οι πλανήτες και οι δορυφόροι μέσα στο σύστημα της βαρύτητας του ήλιου επίσης καλύπτουν την ίδια απόσταση. Επίσης, όλα τα άστρα στο σύμπαν βρίσκονται σε μια παρόμοια οργανωμένη κίνηση.
Το ότι ολόκληρο το σύμπαν είναι γεμάτο ατραπούς και κυκλικές κινήσεις όπως αυτή, αναγράφεται μέσα στο Κοράνι ως ακολούθως:
Κοντά στον ουρανό τον κατάσπαρτο από ατραπούς και τροχιές (Σούρα ελ-Δζαριγιάτ, 7)
Υπάρχουν σχεδόν 200 δισεκατομμύρια γαλαξίες στο σύμπαν που αποτελούνται από περίπου 200 δισεκατομμύρια άστρα ο καθένας. Τα περισσότερα από αυτά τα άστρα έχουν πλανήτες και οι πιο πολλοί από τους πλανήτες έχουν δορυφόρους. Όλα αυτά τα ουράνια σώματα κινούνται με τροχιές υπολογισμένες με απόλυτη ακρίβεια. Για εκατομμύρια χρόνια, το κάθε ένα από αυτά «κολυμπάει» στην δική του τροχιά σε τέλεια αρμονία και τάξη με όλα τα άλλα ουράνια σώματα. Εκτός αυτού, υπάρχουν επίσης και πολλοί κομήτες που κινούνται στις τροχιές που έχουν καθοριστεί γι΄ αυτούς.
Οι τροχιές στο σύμπαν δεν ανήκουν μόνο σε ουράνια σώματα. Και οι γαλαξίες ταξιδεύουν με τεράστιες ταχύτητες σε τροχιές υπολογισμένες και προγραμματισμένες. Κατά τη διάρκεια των κινήσεων αυτών, κανένα από αυτά τα ουράνια σώματα δεν μπαίνει στο πέρασμα του άλλου, ούτε συγκρούεται με κάποιο άλλο. Πραγματικά, έχει παρατηρηθεί ότι κάποιοι γαλαξίες περνούν ο ένας δίπλα από τον άλλο χωρίς οι πλανήτες που τους αποτελούν να ακουμπάνε μεταξύ τους.
Είναι βέβαιο ότι την εποχή κατά την οποία αποκαλύφθηκε το Κοράνι, το ανθρώπινο γένος δεν είχε στη διάθεσή του τα σημερινά τηλεσκόπια ή όλα εκείνα τα εξελιγμένα τεχνολογικά μέσα παρατήρησης για να εξετάσει το σύμπαν σε έκταση εκατομμυρίων χιλιομέτρων, ούτε διέθετε τις σύγχρονες γνώσεις της φυσικής ή της αστρονομίας. Συνεπώς, εκείνη την εποχή, δεν ήταν δυνατόν να προσδιοριστεί με επιστημονικό τρόπο ότι το σύμπαν είναι «κατάσπαρτο από ατραπούς και τροχιές» όπως διατυπώνεται στο στίχο. Παρόλα αυτά, η πραγματικότητα αυτή διακηρύχθηκε απροκάλυπτα μέσα στο Κοράνι που αποκαλύφθηκε εκείνη την εποχή: – γιατί το Κοράνι είναι ο λόγος του Θεού.
Η προστατευμένη σκέπη
Στο Κοράνι, ο Θεός μας εφιστά την προσοχή σε ένα χαρακτηριστικό του ουρανού πού είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον:
Κάναμε τον ουρανό μια καλά προστατευμένη και απρόσβλητη σκέπη κι όμως ακόμα κι έτσι αυτοί αποστρέφουν το πρόσωπό τους από τα Σημάδια Μας. (Σούρα ελ-Ενμπιγιά, 32)
Το χαρακτηριστικό αυτό του ουρανού έχει αποδειχθεί με επιστημονική έρευνα που διεξήχθη τον 20ο αιώνα.
Η ατμόσφαιρα που περιβάλλει τη γη εκτελεί λειτουργίες που είναι κρίσιμης σημασίας για τη συνέχεια της ζωής. Ενώ καταστρέφει πολλούς μετεωρίτες μεγάλους και μικρούς καθώς αυτοί πλησιάζουν τη γη, εμποδίζει τους ίδιους και τα κομμάτια τους να πέσουν πάνω στη γη και να καταστρέψουν τα πλάσματα που ζούνε σε αυτή.
Επιπλέον, η ατμόσφαιρα καθαρίζει τις αχτίδες φωτός που έρχονται από το διάστημα και που είναι επιβλαβείς για τα ζωντανά πλάσματα. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι η ατμόσφαιρα επιτρέπει μόνο στις αβλαβείς και χρήσιμες αχτίνες-ορατό φως, σχεδόν υπεριώδες φως, και στα ραδιοκύματα να περάσουν. Όλη αυτή η ακτινοβολία είναι ζωτικής σημασίας. Οι σχεδόν υπεριώδεις αχτίνες, από τις οποίες ένα μικρό μόνο μέρος επιτρέπεται να εισέλθει μέσα από την ατμόσφαιρα, είναι πολύ σημαντικές για τη φωτοσύνθεση των φυτών και για την επιβίωση όλων των έμβιων όντων. Η πλειοψηφία των έντονων υπεριωδών αχτίνων που αποβάλλονται από τον ήλιο φιλτράρονται και μένουν εκτός του στρώματος του όζοντος της ατμόσφαιρας και μόνο ένα περιορισμένο – και απαραίτητο – μέρος του υπεριώδους φάσματος φτάνει στη γη.
Η προστατευτική λειτουργία της ατμόσφαιρας δεν σταματά όμως στο σημείο αυτό. Η ατμόσφαιρα επίσης προστατεύει τη γη από το ψύχος του διαστήματος, το οποίο φτάνει στους 270 βαθμούς υπό το μηδέν.
Δεν είναι μόνο η ατμόσφαιρα που προστατεύει τη γη από επιβλαβείς συνέπειες. Εκτός από την ατμόσφαιρα, η Ζώνη Βαν ’λλεν, ένα στρώμα που δημιουργείται από το μαγνητικό πεδίο της γης, επίσης εξυπηρετεί ως ασπίδα ενάντια στην καταστρεπτική ακτινοβολία που απειλεί τον πλανήτη μας. Η ακτινοβολία αυτή, η οποία αποβάλλεται συνεχώς από τον ήλιο και άλλα άστρα, είναι θανατηφόρα για τα έμβια όντα. Αν η ζώνη Βαν ’λλεν δεν υπήρχε, οι μαζικές εκρήξεις ενέργειας που ονομάζονται ηλιακές λάμψεις και συντελούνται τακτικά στον ήλιο θα αφάνιζαν κάθε μορφή ζωής στη γη.
Η ενέργεια μου εκλύθηκε σε μία μόνο από αυτές τις ηλιακές λάμψεις η οποία ανιχνεύτηκε πρόσφατα υπολογίστηκε ότι ήταν ίση με 100 δισεκατομμύρια ατομικές βόμβες ανάλογης ισχύος με αυτή που έπεσε στην Χιροσίμα. Πενήντα-οκτώ ώρες μετά τη λάμψη και 250 χιλιόμετρα πάνω από την ατμόσφαιρα της γης, η θερμοκρασία ξαφνικά αυξήθηκε στους 2.500 βαθμούς Κελσίου.
Εν ολίγοις, υπάρχει ένα τέλειο σύστημα που λειτουργεί πάνω από τη γη. Περιβάλλει τον κόσμο μας και τον προστατεύει ενάντια στις εξωτερικές απειλές. Οι επιστήμονες έμαθαν γι΄ αυτό το σύστημα μόλις πρόσφατα, ωστόσο πριν από αιώνες εμείς πληροφορηθήκαμε στο Κοράνι για την ατμόσφαιρα του κόσμου και τη λειτουργία της ως προστατευτική ασπίδα.
Το ουράνιο στερέωμα της περιστροφής
Ο 11ος στίχος της Σούρα ελ-Τάρικ στο Κοράνι αναφέρεται στην περιστροφή του ουρανού.
Μα το Ουράνιο Στερέωμα με τα κυκλικά τους συστήματα (τις περιστροφές του). (Σούρα ελ-Τάρικ, 11)
Η λέξη αυτή ερμηνευόμενη ως «κυκλικός» σε μεταφράσεις του Κορανίου έχει επίσης τις σημασίες της «επιστροφής» ή της «περιστροφής».
Όπως είναι γνωστό, η ατμόσφαιρα που περιβάλλει τη γη αποτελείται από πολλά στρώματα.
Κάθε στρώμα εξυπηρετεί ένα σημαντικό σκοπό που αποβλέπει σε όφελος της ζωής. Η επιστημονική έρευνα έχει αποκαλύψει ότι αυτά τα στρώματα εξυπηρετούν στην επιστροφή των υλικών ή των αχτίνων στις οποίες εκτίθενται πίσω στο διάστημα ή στη γη. Ας εξετάσουμε τώρα με μερικά παραδείγματα αυτή τη λειτουργία «ανακύκλωσης» των στρωμάτων που περιστοιχίζουν τη γη.
Η τροπόσφαιρα, σε απόσταση 13 με 15 χιλιόμετρα πάνω από τη γη, διευκολύνει στους υδρατμούς που ανεβαίνουν από την επιφάνεια να συμπυκνώνονται και να επιστρέφουν στη γη με τη μορφή βροχής.
Το στρώμα του όζοντος, αντανακλά τα ραδιοκύματα που εκπέμπονται από τη γη εκ νέου σε διαφορετικά μέρη του κόσμου, όπως ακριβώς κάνει κι ένας παθητικός επικοινωνιακός δορυφόρος, και με τον τρόπο αυτό καθιστά την ασύρματη επικοινωνία, και τις ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές πραγματοποιήσιμες σε μεγάλες αποστάσεις.
Το γεγονός ότι αυτή η ιδιότητα των στρωμάτων του ουρανού, η οποία επιστημονικά μόνο πρόσφατα κατέστη δυνατό να ανακαλυφθεί, διακηρύχθηκε πριν από αιώνες στο Κοράνι, για άλλη μια φορά αποτελεί απόδειξη ότι το Κοράνι είναι ο λόγος του Θεού.
Τα στρώματα της ατμόσφαιρας
Μια πραγματικότητα για το σύμπαν που αποκαλύπτεται μέσα στους στίχους του Κορανίου είναι ότι ο ουρανός αποτελείται από επτά στρώματα.
Είναι Εκείνος που δημιούργησε ό,τι βρίσκεται πάνω στη γη για σας και κατόπιν προσήλωσε την προσοχή του στους ουρανούς και έδωσε τάξη και τελειότητα στα επτά συμμετρικά στερεώματα. Αυτός ειναι Παντογνώστης των όλων. (Σούρα αλ-Μπακάρα, 29)
Ύστερα έστρεψε την προσοχή Του προς τα ουράνια ενώ ήταν καπνός…(Σούρα αλ-Φούσσιλετ, 11)
Σε δύο ημέρες Αυτός αποφάσισε ότι θα είναι επτά στερεώματα και αποκάλυψε, σε κάθε ένα από αυτά τα στερεώματα, την αποστολή του. (Σούρα αλ-Φουσιλά, 12)
Η λέξη «στερέωμα/ουρανοί» η οποία εμφανίζεται σε πολλούς στίχους μέσα στο Κοράνι, χρησιμοποιείται για να αναφερθεί στον ουρανό της γης όπως και σε ολόκληρο το σύμπαν. Με δεδομένη αυτή τη σημασία της λέξης, φαίνεται ότι ο ουρανός της γης ή η ατμόσφαιρα είναι φτιαγμένη από επτά στρώματα.
Πράγματι σήμερα είναι γνωστό ότι η ατμόσφαιρα που περιβάλλει τον κόσμο αποτελείται από διαφορετικά στρώματα τα οποία βρίσκονται το ένα πάνω από το άλλο. Επιπλέον, αποτελείται, όπως ακριβώς περιγράφεται στο Κοράνι, ακριβώς από επτά στρώματα. Σε μια επιστημονική πηγή, το θέμα περιγράφεται ως ακολούθως:
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η ατμόσφαιρα αποτελείται από επτά στρώματα. Τα στρώματα διαφέρουν ως προς τις φυσικές τους ιδιότητες, όπως λόγου χάρη την πίεση και τους τύπους των αερίων. Το στρώμα της ατμόσφαιρας που είναι εγγύτερα στη Γη ονομάζεται ΤΡΟΠΟΣΦΑΙΡΑ. Περιέχει περίπου το 90% της συνολικής μάζας της ατμόσφαιρας. Το στρώμα πάνω από την τροπόσφαιρα ονομάζεται ΣΤΡΑΤΟΣΦΑΙΡΑ. Το ΣΤΡΩΜΑ ΤΟΥ ΟΖΟΝΤΟΣ είναι το μέρος εκείνο της στρατόσφαιρας όπου γίνεται η απορρόφηση των υπεριωδών αχτίνων. Το στρώμα πάνω από τη στρατόσφαιρα ονομάζεται ΜΕΣΟΣΦΑΙΡΑ. Η ΘΕΡΜΟΣΦΑΙΡΑ βρίσκεται πάνω από τη μεσόσφαιρα. Τα ιονισμένα αέρα δημιουργούν ένα στρώμα στο εσωτερικό της θερμόσφαιρας που ονομάζεται ΙΟΝΟΣΦΑΙΡΑ. Το εξωτερικό μέρος της ατμόσφαιρας της Γης εκτείνεται από σχεδόν 480 χιλιόμετρα έως τα 960 χιλιόμετρα. Το μέρος αυτό ονομάζεται ΕΞΩΣΦΑΙΡΑ.
Αν μετρήσουμε τον αριθμό των στρωμάτων που αναφέρονται στην πηγή αυτή, βλέπουμε ότι η ατμόσφαιρα αποτελείται από ακριβώς επτά στρώματα, όπως δηλαδή διατυπώνεται στον στίχο αυτό. Είναι εξαιρετικό θαύμα το ότι αυτά τα γεγονότα, τα οποία δεν θα μπορούσαν ίσως να έχουν ανακαλυφθεί χωρίς την τεχνολογία του 20ου αιώνα, διατυπώθηκαν ρητά και απερίφραστα από το Κοράνι πριν από 1400 χρόνια.

Η λειτουργία των βουνών
Το Κοράνι μας εφιστά την προσοχή σε μια πολύ σημαντική γεωλογική λειτουργία των βουνών.
Τοποθετήσαμε στέρεα κι ακλόνητα θεόρατα βουνά πάνω στη γη, έτσι ώστε η γη να μένει ασάλευτη κάτω από τα πόδια τους… (Σούρα ελ-Ενμπιγιά, 31)
Όπως μπορούμε να παρατηρήσουμε, εκφράζεται στον στίχο αυτό η άποψη ότι τα βουνά συντελούν στην αποτροπή των διαταραχών της ισορροπίας πάνω στη γη.
Αυτή την πραγματικότητα δεν την γνώριζε κανείς την εποχή κατά την οποία αποκαλύφθηκε το Κοράνι. Στην πραγματικότητα ήρθε στην επιφάνεια μόλις πρόσφατα ως αποτέλεσμα των πορισμάτων της σύγχρονης γεωλογίας.
Σύμφωνα με τα πορίσματα αυτά, τα βουνά ξεπροβάλλουν σαν αποτέλεσμα των κινήσεων και των συγκρούσεων τεράστιων πλακών που σχηματίζουν τον εξωτερικό φλοιό της γης. Όταν συγκρούονται δύο πλάκες, η ισχυρότερη γλιστράει κάτω από την άλλη, αυτή που βρίσκεται από πάνω καμπυλώνει και σχηματίζει υψώματα και βουνά. Το στρώμα που βρίσκεται από κάτω κινείται κάτω από το έδαφος και εκτείνεται βαθιά προς τα κάτω. Αυτό συνεπάγεται ότι τα βουνά έχουν ένα μέρος να εκτείνεται προς τα κάτω το οποίο είναι το ίδιο μεγάλο σε μέγεθος όσο είναι το ορατό μέρος τους πάνω στη γη.
Σ΄ ένα επιστημονικό κείμενο, η δομή των βουνών περιγράφεται ως εξής:
«Εκεί όπου οι ήπειροι είναι πιο πυκνές, όπως στις οροσειρές, ο φλοιός βυθίζεται ακόμα πιο βαθιά μέσα στο μανδύα.»
Σ΄ έναν στίχο, αυτός ο ρόλος των βουνών επισημαίνεται μέσα από μια σύγκριση με «πείρους»:
Δεν δημιουργήσαμε τη γη σαν μια πλατιά, τεράστια έκταση και τα βουνά σα σφήνες; (Σούρα ελ-Νέμπε’ε, 6-7)
Τα βουνά, με άλλα λόγια, συγκρατούν σφιχτά τις πλάκες πάνω στο φλοιό της γης καθώς εκτείνονται πάνω και κάτω από την επιφάνεια της γης στα σημεία σύνδεσης των πλακών αυτών. Με τον τρόπο αυτό, σταθεροποιούν το φλοιό της γης και τον αποτρέπουν από το να παρασύρεται πάνω από το στρώμα του μάγματος ή μεταξύ των πλακών του.
Εν συντομία, θα μπορούσαμε να παραλληλίσουμε τα βουνά με τα καρφιά που συγκρατούν ακλόνητα κομμάτια ξύλου μεταξύ τους ενωμένα.
Αυτή η λειτουργία σταθεροποίησης των βουνών προσδιορίζεται από την επιστημονική βιβλιογραφία με τον όρο «ισοστασία». Η Ισοστασία σημαίνει τα ακόλουθα:
Ισοστασία: η γενική ισορροπία που επικρατεί στο φλοιό της γης και διατηρείται με μια ευέλικτη ενδοτική διάθεση βραχώδους υλικού κάτω από την επιφάνεια υπό την πίεση της βαρύτητας.
Ο ζωτικής σημασίας ρόλος των βουνών που ανακαλύφθηκε από τη σύγχρονη γεωλογία και την έρευνα της σεισμικής δραστηριότητας αποκαλύφθηκε στο Κοράνι πριν από αιώνες ως παράδειγμα της ύψιστης σοφίας από την οποία διέπεται η δημιουργία του Θεού.
Τοποθετήσαμε στέρεα κι ακλόνητα θεόρατα βουνά πάνω στη γη, έτσι ώστε η γη να μένει ασάλευτη κάτω από τα πόδια τους … (Σούρα ελ-Ενμπιγιά, 31)
Οι κινήσεις των βουνών
Σε έναν από τους στίχους, μαθαίνουμε ότι τα βουνά δεν είναι ακίνητα όπως φαίνονται αλλά βρίσκονται σε μια διαρκή κίνηση.
Θα δείτε τα βουνά που νομίζατε ότι μένουν ακλόνητα και στέρεα να περνούν σα να΄ ταν σύννεφα. Αυτή είναι η αριστουργηματική τέχνη του Θεού, ο οποίος διαθέτει όλα τα πράγματα με τέλεια τάξη, πράγματι, Αυτός είναι Έμπειρος Πραγματογνώμονας σε ό,τι κάνετε. (Σούρα ελ-Νεμλ, 88)
Η κίνηση αυτή των βουνών προκαλείται από την κίνηση που παρατηρείται στο φλοιό της γης πάνω στον οποίο βρίσκονται. Ο φλοιός της γης θα λέγαμε ότι επιπλέει πάνω σ΄ ένα στρώμα-μανδύα, ο οποίος είναι πυκνότερος.
Ήταν στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν για πρώτη φορά στην ιστορία, ένας Γερμανός επιστήμονας με το όνομα ’λφρεντ Βέγκενερ πρότεινε ότι οι ήπειροι της γης είχαν συνδεθεί κατά τις αρχικές φάσεις δημιουργίας του κόσμου, αλλά κατόπιν περιπλανήθηκαν σε διαφορετικές κατευθύνσεις και με τον τρόπο αυτό διαχωρίστηκαν καθώς απομακρύνονταν μεταξύ τους. Οι γεωλόγοι αντιλήφθηκαν την αλήθεια των απόψεων που διατύπωσε ο Βέγκενερ μόλις στη δεκαετία του 1980, 50 χρόνια μετά το θάνατό του.
Έχοντας ανακαλυφθεί ως αποτέλεσμα της γεωλογικής έρευνας που πραγματοποιούνταν στις αρχές του 20ου αιώνα, η κίνηση αυτή του φλοιού της γης εξηγείται από τους επιστήμονες ως εξής:
Ο φλοιός και το ανώτατο στρώμα του μανδύα, με πάχος περίπου 100 χιλιομέτρων, διαιρούνται σε τμήματα τα οποία ονομάζονται πλάκες. Υπάρχουν έξι κύριες πλάκες, και αρκετές άλλες μικρότερες. Σύμφωνα με τη θεωρία που ονομάζεται τευτονική των πλακών, οι πλάκες αυτές περιφέρονται στη Γη, μεταφέροντας μαζί τους και τις ηπείρους και το βυθό του ωκεανού. Η κίνηση των ηπείρων έχει καταμετρηθεί ότι είναι από 1έως 5 εκατοστά κάθε χρόνο. Καθώς οι πλάκες συνεχίζουν την κίνησή τους, αυτό επιφέρει μια αργή μεταβολή στη γεωγραφία της Γης. Κάθε χρόνο, λόγου χάρη, ο Ατλαντικός Ωκεανός γίνεται ελαφρά πλατύτερος.»
Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ένα πολύ σημαντικό σημείο: ο Θεός έχει αναφερθεί στην κίνηση των βουνών ως μια κίνηση μετατόπισης μέσα στους στίχους Του. Σήμερα, οι σύγχρονοι επιστήμονες επίσης χρησιμοποιούν τον όρο «μετατόπιση των ηπείρων» για την κίνηση αυτή.
Αναμφισβήτητα, είναι ένα από τα θαύματα του Κορανίου που αυτή η επιστημονική πραγματικότητα, η οποία μόλις πρόσφατα ανακαλύφθηκε από την επιστήμη, ανακοινώθηκε μέσα στο Κοράνι.

Το μυστήριο στο σίδηρο
Το σίδηρο είναι ένα από τα στοιχεία που τονίζεται ιδιαίτερα στο Κοράνι. Στη Σούρα ελ-Χαντίντ, η οποία σημαίνει Σίδηρος, μαθαίνουμε:
… Κι εμείς στείλαμε κάτω το σίδηρο μέσα στο οποίο κρύβεται εξαιρετική δύναμη και σκληρότητα κι έχει πολλές χρήσεις (ωφέλειες) για το ανθρώπινο γένος… (Σούρα ελ-Χαντίντ: 25)
Η έκφραση «στείλαμε κάτω» η οποία χρησιμοποιείται ειδικά για το σίδηρο στον στίχο αυτό, θα μπορούσε κανείς να πει ότι έχει μεταφορική σημασία ώστε να εξηγήσει ότι ο σίδηρος προσφέρεται στην υπηρεσία των ανθρώπων. Όταν όμως λάβουμε υπόψη μας την κυριολεκτική σημασία της έκφρασης, η οποία είναι, «η αποστολή στη γη από τον ουρανό», αντιλαμβανόμαστε ότι ο στίχος αυτός υποδηλώνει ένα πολύ σπουδαίο επιστημονικό θαύμα.
Αυτό ισχύει επειδή τα σύγχρονα πορίσματα της αστρονομίας έχουν αποκαλύψει ότι το μέταλλο του σιδήρου που βρίσκεται στον κόσμο μας έχει έρθει στη γη από τα γιγαντιαία άστρα στο μακρινό διάστημα.
Τα βαριά μέταλλα στο σύμπαν παράγονται στον πυρήνα των μεγάλων άστρων. Το ηλιακό μας σύστημα, ωστόσο, δεν έχει την κατάλληλη δομή ώστε να παράγει μόνο του σίδηρο. Το σίδηρο μπορεί να παραχθεί μόνο σε άστρα πολύ μεγαλύτερα από τον ήλιο, όπου η θερμοκρασία φτάνει μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια βαθμούς. Όταν η ποσότητα του σιδήρου υπερβαίνει ένα συγκεκριμένο επίπεδο σε κάποιο άστρο, το άστρο δεν μπορεί πλέον να το διατηρήσει και τελικά εκρήγνυται σε αυτό που ονομάζεται «νόβα» ή «σούπερ-νόβα». Σαν αποτέλεσμα αυτής της έκρηξης, οι διάττοντες αστέρες που περιέχουν σίδηρο διασκορπίζονται σε κάθε γωνία του σύμπαντος και κινούνται μέσω του κενού μέχρι που έλκονται από την δύναμη της βαρύτητας ενός ουράνιου σώματος.
Όλα αυτά φανερώνουν ότι το μέταλλο του σιδήρου δεν σχηματίστηκε στη γη αλλά μεταφέρθηκε από άστρα στα οποία συνέβαιναν εκρήξεις στο διάστημα μέσω των διαττόντων αστέρων και «στάλθηκε κάτω στη γη» ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που διατυπώθηκε στο στίχο: Είναι φανερό ότι αυτή η πραγματικότητα δεν μπορούσε να είναι επιστημονικά γνωστή κατά τον 7ο αιώνα, όταν αποκαλύφθηκε το Κοράνι.
Κι Εμείς στείλαμε κάτω το σίδηρο μέσα στο οποίο κρύβεται εξαιρετική δύναμη και σκληρότητα κι έχει πολλές χρήσεις (ωφέλειες) για το ανθρώπινο γένος… (Σούρα ελ-Χαντίντ: 25)
Επιπλέον, ο 25ος στίχος της Σούρα ελ-Χαντίντ, ο οποίος αναφέρεται στο σίδηρο, περιλαμβάνει δύο ενδιαφέροντες μαθηματικούς κώδικες. Η Σούρα ελ-Χαντίντ είναι η 57η Σούρα στο Κοράνι. Η αριθμητική αξία της λέξης «Ελ-Χαντίντ» στα αραβικά, με άλλα λόγια το Abjad του, είναι ο ίδιος αριθμός: το 57. Η αριθμητική αξία μόνο της λέξης «Χαντίντ» είναι 26, και 26 είναι και ο ατομικός αριθμός του σιδήρου.
Η αναλογία της βροχής
Σ΄ ένα στίχο του Κορανίου, αναφέρεται το «γονιμοποιό» χαρακτηριστικό των ανέμων καθώς και ο σχηματισμός της βροχής ως αποτέλεσμα αυτού.
«Κι Εμείς στέλνουμε τους γονιμοποιούς ανέμους, ύστερα κάνουμε τη βροχή να πέφτει από τον ουρανό, προσφέροντάς σας έτσι άφθονο νερό». (Σούρα αλ-Χιτζρ, 22)
Στο στίχο αυτό, επισημαίνεται ότι το πρώτο στάδιο στη δημιουργία βροχής είναι ο άνεμος. Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, η μοναδική σχέση μεταξύ ανέμου και βροχής που ήταν γνωστή, ήταν τα σύννεφα που τα καθοδηγούσε ο άνεμος. Ωστόσο, τα σύγχρονα μετεωρολογικά πορίσματα έχουν αποδείξει ότι ο «γονιμοποιός» ρόλος των ανέμων είναι ο σχηματισμός της βροχής.
Αυτή η γονιμοποιός λειτουργία του ανέμου αναπτύσσεται με τον εξής τρόπο:
Στην επιφάνεια των ωκεανών και των θαλασσών, αμέτρητες φυσαλίδες αέρα σχηματίζονται λόγω της δράσης του αφρού. Όταν αυτές οι φυσαλίδες σκάνε, χιλιάδες μικρά σωματίδια, με διάμετρο ένα εκατοστό του χιλιοστού, σκορπίζονται στον αέρα. Τα σωματίδια αυτά, γνωστά και ως «αεροζόλ», συνδυάζονται με τη σκόνη που μεταφέρεται από τη στεριά με τους ανέμους, και μεταφέρονται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Αυτά τα σωματίδια που μεταφέρονται σε μεγαλύτερα ύψη από τους ανέμους έρχονται σε επαφή με υδρατμούς που βρίσκονται εκεί. Ο υδρατμός συμπυκνώνεται γύρω από αυτά τα σωματίδια και μετατρέπεται σε σταγονίδια νερού. Αυτά τα σταγονίδια νερού αρχικά ενώνονται και σχηματίζουν σύννεφα, κατόπιν πέφτουν πάνω στη γη με τη μορφή βροχής.
Όπως φαίνεται, οι άνεμοι «γονιμοποιούν» τους υδρατμούς που επιπλέουν στον αέρα με τα σωματίδια που μεταφέρουν από τη θάλασσα και τελικά συμβάλλουν στο σχηματισμό των σύννεφων της βροχής.
Αν οι άνεμοι δεν είχαν αυτή την ιδιότητα, τα σταγονίδια νερού στην ανώτερη ατμόσφαιρα δεν θα σχηματίζονταν ποτέ και δεν θα υπήρχε η βροχή.
Το πιο σημαντικό σημείο εδώ είναι ότι αυτός ο σπουδαίος ρόλος που παίζουν οι άνεμοι στο σχηματισμό της βροχής διατυπώθηκε πριν από αιώνες ολόκληρους μέσα σ΄ ένα στίχο του Κορανίου, σε μια εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι γνώριζαν ελάχιστα για τα φυσικά φαινόμενα…
Μια άλλη πραγματικότητα που επισημαίνεται στο Κοράνι σχετικά με τη βροχή είναι ότι στέλνεται στη γη με μέτρο. Αυτό αναφέρεται στη Σούρα ελ-Ζούχρουφ ως εξής:
Είναι Εκείνος που στέλνει κάτω στη γη το νερό (της βροχής) με μέτρο (όσο χρειάζεται) από τον ουρανό με το οποίο Εμείς ξαναζωντανεύουμε μια χώρα που ήταν νεκρή. Έτσι κι εσείς θα ξαναζωντανέψετε (θ΄ αναστηθείτε) (από τους νεκρούς). (Σούρα ελ-Ζούχρουφ, 11)
Αυτό το μέτρο στη βροχή ανακαλύφθηκε κι αυτό με τη σειρά του από τη σύγχρονη επιστημονική έρευνα. Υπολογίζεται ότι σ΄ ένα δευτερόλεπτο σχεδόν 16 εκατομμύρια τόνοι νερού εξατμίζονται από τη γη. Ο αριθμός αυτός φτάνει στα 513 τρισεκατομμύρια τόνους νερού ετησίως. Ο αριθμός αυτός ισοδυναμεί με την ποσότητα βροχής που πέφτει πάνω στη γη σ΄ ένα χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι το νερό διαρκώς κυκλοφορεί σε έναν ισορροπημένο κύκλο σύμφωνα με κάποιο «μέτρο». Η ζωή πάνω στη γη εξαρτάται από αυτόν τον κύκλο νερού. Ακόμα κι αν οι άνθρωποι είχαν χρησιμοποιήσει κάθε τεχνολογικό μέσο στον κόσμο, δεν θα ήταν ποτέ σε θέση να παράγουν τον κύκλο αυτό με τεχνικά μέσα.
Ακόμα και μια μικρή απόκλιση στην ποσότητα αυτή σύντομα θα προκαλούσε μια σοβαρή διατάραξη στην οικολογική ισορροπία που θα επέφερε το τέλος της ζωής στη γη. Παρόλα αυτά, αυτό δεν συμβαίνει ποτέ και η βροχή εξακολουθεί να πέφτει κάθε χρόνο με την ίδια ακριβώς ποσότητα – όπως ακριβώς αποκαλύπτεται στο Κοράνι.
Οι θάλασσες δεν επεμβαίνουν η μία στην άλλη
Μια από τις ιδιότητες των θαλασσών που μόλις πρόσφατα ανακαλύφθηκε σχετίζεται με έναν στίχο του Κορανίου ο οποίος διατυπώνεται ως εξής:
Εκείνος άφησε ελεύθερες τις δύο θάλασσες (του γλυκού και του αλμυρού νερού), να συναντά η μία την άλλη, μ΄ ένα φραγμό όμως μεταξύ τους για να μην εισβάλλει η μία στην άλλη (Σούρα ελ-Ραχμάν: 19-20)
Αυτή η ιδιότητα των θαλασσών που συναντούνται μεταξύ τους κι όμως δεν επεμβαίνει η μία στην άλλη καθόλου μόλις πρόσφατα ανακαλύφθηκε από τους ωκεανογράφους. Λόγω μιας φυσικής δύναμης που ονομάζεται «ένταση επιφανείας», τα νερά των γειτονικών θαλασσών δεν ανακατεύονται μεταξύ τους. Δημιουργούμενη από τη διαφορά της πυκνότητας των θαλασσών, η ένταση επιφανείας αποτρέπει την ανάμειξη των θαλασσών μεταξύ τους σαν να υπήρχε ένας λεπτός τοίχος ανάμεσά τους.
Το ενδιαφέρον στοιχείο που παρατηρούμε στο σημείο αυτό είναι ότι σε μια εποχή κατά τη διάρκεια της οποίας οι άνθρωποι δεν είχαν καθόλου γνώση της φυσικής, της έντασης επιφανείας ή της ωκεανογραφίας, αυτό αποκαλύφθηκε μέσα στο Κοράνι.
Το φύλο ενός βρέφους
Μέχρι αρκετά πρόσφατα, επικρατούσε η αντίληψη ότι το φύλο ενός βρέφους καθοριζόταν από τα κύτταρα της μητέρας του. Ή τουλάχιστον, επικρατούσε η αντίληψη ότι το φύλο καθοριζόταν από τα αρσενικά και θηλυκά κύτταρα μαζί. Το Κοράνι όμως μας δίνει μια διαφορετική πληροφορία για το θέμα αυτό όπου αναφέρεται ότι ο αρσενικός ή ο θηλυκός χαρακτήρας δημιουργείται από «το σπέρμα που χύνεται μέσα στη μήτρα».
Ότι τα δημιούργησε σε ζευγάρια-αρσενικό και θηλυκό-από μια σταγόνα σπέρμα καθώς αυτό ρέει και ξεχύνεται. (Σούρα ελ-Νετζμ, 45-46)
Οι επιστήμες της γενετικής και της μοριακής βιολογίας που συνεχώς προοδεύουν έχουν επιστημονικά επαληθεύσει την απόλυτη συμφωνία αυτών των πληροφοριών που εκφράζονται στο Κοράνι. Γίνεται πλέον αντιληπτό ότι το φύλο καθορίζεται από τα σπερματοκύτταρα που προέρχονται από το αρσενικό και το θηλυκό δεν διαδραματίζει κανένα ρόλο στη διαδικασία αυτή.
Τα χρωμοσώματα είναι τα κύρια στοιχεία στον προσδιορισμό του φύλου. Δύο από τα 46 χρωμοσώματα που καθορίζουν τη δομή ενός ανθρώπινου πλάσματος αναγνωρίζονται ως χρωμοσώματα φύλου. Αυτά τα δύο χρωμοσώματα ονομάζονται «ΧΥ» στα αρσενικά και «ΧΧ» στα θηλυκά, επειδή οι μορφές αυτών των χρωμοσωμάτων μοιάζουν με αυτά τα γράμματα. Το χρωμόσωμα Υ μεταφέρει τα γονίδια που φέρουν τον κώδικα του αρσενικού χαρακτήρα, ενώ το χρωμόσωμα Χ μεταφέρει τα γονίδια που φέρουν τον κώδικα του θηλυκού χαρακτήρα.
Ο σχηματισμός ενός νέου ανθρώπινου πλάσματος αρχίζει με τη διασταύρωση ενός από αυτά τα χρωμοσώματα, τα οποία υπάρχουν στα αρσενικά και τα θηλυκά σε ζευγάρια. Στα θηλυκά, και τα δύο στοιχεία του κυττάρου του φύλου, το οποίο διαιρείται σε δύο μέρη κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης ωαρίων, μεταφέρουν τα χρωμοσώματα Χ. Το κύτταρο του φύλου ενός αρσενικού, από την άλλη πλευρά, παράγει δύο διαφορετικά είδη σπέρματος, ένα που περιέχει χρωμοσώματα Χ και το άλλο που περιέχει χρωμοσώματα Υ. Αν ένα χρωμόσωμα Χ από το θηλυκό ενωθεί με σπέρμα που περιέχει ένα χρωμόσωμα Χ, τότε το βρέφος είναι θηλυκό. Αν ενωθεί με σπέρμα που περιέχει ένα χρωμόσωμα Υ, το βρέφος είναι αρσενικό.
Με άλλα λόγια, το φύλο ενός βρέφους προσδιορίζεται από το ποιο χρωμόσωμα από το αρσενικό ενώνεται με το ωάριο του θηλυκού.
Κανένα από αυτά τα στοιχεία δεν ήταν γνωστά μέχρι την ανακάλυψη της γενετικής τον 20ο αιώνα. Πράγματι, σε πολλούς πολιτισμούς, επικρατούσε η αντίληψη ότι το φύλο ενός βρέφους καθορίζεται από το σώμα του θηλυκού. Για τον λόγο αυτό οι γυναίκες γίνονταν αποδέκτες κατηγοριών κι ευθυνών όταν γεννούσαν κορίτσια. Δεκατρείς αιώνες πριν ανακαλυφθούν τα ανθρώπινα γονίδια το Κοράνι αποκάλυψε πληροφορίες που αρνούνται αυτή την προκατάληψη και ανέφερε ότι η καταγωγή του φύλου δεν σχετίζεται με τις γυναίκες αλλά με το σπέρμα που προέρχεται από τους άντρες.
Αν συνεχίσουμε να εξετάζουμε τις πραγματικότητες που μας διακηρύσσει το Κοράνι σχετικά με τη δημιουργία των ανθρώπων, και πάλι θα εξακολουθούμε να συναντούμε κάποια μεγαλειώδη επιστημονικά θαύματα.
Όταν το σπέρμα του αρσενικού ενωθεί με το ωάριο του θηλυκού, δημιουργείται η ουσία του βρέφους που πρόκειται να γεννηθεί. Αυτό το μοναδικό κύτταρο, που είναι γνωστό ως «ζυγωτής» στη βιολογία, άμεσα αρχίζει να αναπαράγεται μέσω της διαίρεσής του και τελικά γίνεται ένα «κομμάτι σάρκας». Αυτό ασφαλώς μπορεί να γίνει ορατό στους ανθρώπους μόνο με τη βοήθεια ενός μικροσκοπίου.
Ο ζυγωτής ωστόσο δεν περνά την περίοδο ανάπτυξής του μέσα σ΄ ένα κενό. Προσκολλάται σφικτά πάνω στη μήτρα όπως οι ρίζες που συγκρατούνται στη γη με τα λεπτά σπειροειδή τους όργανα. Μέσω του δεσμού αυτού, ο ζυγωτής μπορεί να προσλαμβάνει τις ουσίες εκείνες που του είναι απολύτως απαραίτητες για την ανάπτυξή του από το σώμα της μητέρας.
Στο σημείο αυτό αποκαλύπτεται ένα ύψιστο θαύμα του Κορανίου. Ενώ αναφέρεται στο ζυγωτή που αναπτύσσεται μέσα στη μήτρα της μητέρας, ο Θεός χρησιμοποιεί τη λέξη «alaq» στο Κοράνι:
Απαγγείλετε: Εις το όνομα του Κυρίου σας ο Οποίος δημιούργησε τον άνθρωπο από το alaq. Απαγγείλετε: Και ο Κύριός σας είναι ο Πιο Γενναιόδωρος. (Σούρα ελ-’λακ, 1-3)
Η σημασία της λέξης «alaq» στα αραβικά είναι «ένα πράγμα που προσκολλάται σε κάποιο μέρος». Η λέξη χρησιμοποιείται με την κυριολεκτική της σημασία για να περιγράψει τις βδέλλες που προσκολλώνται σε ένα σώμα για να ρουφήξουν αίμα.
Ασφαλώς δεν είναι τυχαία σύμπτωση ότι μια τέτοια κατάλληλη λέξη χρησιμοποιείται για το ζυγωτή και την ανάπτυξή του μέσα στη μήτρα της μητέρας. Αυτό αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι το Κοράνι είναι μια αποκάλυψη από το Θεό, τον Κύριο όλων των Κόσμων.
Δαχτυλικά Αποτυπώματα
Ενώ αναφέρεται στο Κοράνι ότι είναι εύκολο για το Θεό να επαναφέρει τον άνθρωπο στη ζωή μετά τον θάνατο, το αποτύπωμα του ανθρώπου επισημαίνεται με ιδιαίτερη έμφαση:
Ναι, Εμείς είμαστε ικανοί να συναρμολογήσουμε με τέλεια τάξη ακόμα και τα έσχατα άκρα από τα δάχτυλά του. (Σούρα ελ-Κιγιάμε, 3-4)
Η έμφαση στα δαχτυλικά αποτυπώματα έχει μια πολύ ιδιαίτερη σημασία. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το δαχτυλικό αποτύπωμα του καθενός είναι μοναδικό γι΄ αυτό το άτομο. Κάθε άνθρωπος εν ζωή ή κάθένας απ΄ όσους έχουν περάσει από αυτόν τον κόσμο έχει μοναδικά δαχτυλικά αποτυπώματα.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο τα δαχτυλικά αποτυπώματα γίνονται δεκτά ως μια υψίστης σημασίας ταυτότητα, αποκλειστική για τον ιδιοκτήτη της και χρησιμοποιούνται για το σκοπό αυτό σε ολόκληρο τον κόσμο.
Αυτό όμως που είναι κατεξοχήν σημαντικό είναι ότι αυτό το στοιχείο των δαχτυλικών αποτυπωμάτων ανακαλύφθηκε μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα. Πριν από εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι θεωρούσαν τα δαχτυλικά αποτυπώματα ως κοινές καμπύλες χωρίς καμιά ιδιαίτερη σπουδαιότητα ή νόημα. Εντούτοις, στο Κοράνι, ο Θεός υποδεικνύει τα δαχτυλικά αποτυπώματα, τα οποία δεν είχαν προσελκύσει την προσοχή κανενός εκείνη την εποχή, και εφιστά την προσοχή μας στην σημασία τους – μια σημασία που θα μπορούσε να γίνει κατανοητή μόνο στην δική μας εποχή.
Το περίβλημα των μυών πάνω από τα οστά
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο των πληροφοριών στις οποίες γίνεται μνεία μέσα στους στίχους του Κορανίου είναι τα στάδια ανάπτυξης ενός ανθρώπου μέσα στη μήτρα της μητέρας. Διατυπώνεται στους στίχους ότι στη μήτρα της μητέρας, αναπτύσσονται πρώτα τα οστά και κατόπιν σχηματίζονται οι μύες οι οποίοι περιβάλλουν τα οστά αυτά.
Κατόπιν δημιουργήσαμε τη σταγόνα (του σπέρματος) σε θρόμβο από πηκτό αίμα, και δημιουργήσαμε το θρόμβο σε (έμβρυο) σβώλο συμπαγή , και δημιουργήσαμε το συμπαγή σβώλο σε κόκαλα και ντύσαμε (περιβάλαμε) τα κόκαλα με σάρκα, κι έπειτα σχηματίσαμε απ΄ αυτό ένα άλλο (νέο) πλάσμα. Ευλογημένος ας είναι ο Θεός, ο ’ριστος των Δημιουργών! (Σούρα ελ-Μου΄μινούν: 14)
Η εμβρυολογία είναι ένας κλάδος της επιστήμης που μελετά την ανάπτυξη του εμβρύου μέσα στη μήτρα της μητέρας. Μέχρι αρκετά πρόσφατα, οι εμβρυολόγοι υπέθεταν ότι τα οστά και οι μύες σ΄ ένα έμβρυο αναπτύσσονται ταυτόχρονα. Για το λόγο αυτό, για πολύ καιρό, μερικοί ισχυρίζονταν ότι αυτοί οι στίχοι έρχονται σε σύγκρουση με την επιστήμη. Όμως, η εξελιγμένη μικροσκοπική επιστημονική έρευνα που πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια νέων τεχνολογικών εξελίξεων έχει φέρει στο φως ότι η αποκάλυψη αυτή του Κορανίου είναι αυτολεξεί ορθή. Οι εξετάσεις αυτές σε μικροσκοπικό επίπεδο έδειξαν ότι η ανάπτυξη μέσα στη μήτρα της μητέρας πραγματοποιείται ακριβώς με τον τρόπο που περιγράφεται στους στίχους. Καταρχήν, ο σκελετικός ιστός του εμβρύου αρχίζει να οστεοποιείται. Κατόπιν τα μυϊκά κύτταρα που επιλέγονται από τον ιστό γύρω από τα κόκαλα ενώνονται και περιβάλλουν τα κόκαλα αυτά. Η διαδικασία αυτή περιγράφεται σε μια επιστημονική έκδοση με τα ακόλουθα λόγια:
«Κατά την έβδομη εβδομάδα, ο σκελετός αρχίζει να απλώνεται μέσα στο σώμα και τα οστά παίρνουν το γνωστό τους σχήμα. Στο τέλος της έβδομης εβδομάδας και κατά τη διάρκεια της όγδοης οι μύες παίρνουν τη θέση τους γύρω από τους σχηματισμούς των οστών.»
Εν συντομία, τα στάδια ανάπτυξης του ανθρώπου όπως περιγράφονται στο Κοράνι είναι σε απόλυτη αρμονία με τα πορίσματα της σύγχρονης εμβρυολογίας.
Τρία στάδια του βρέφους μέσα στη μήτρα
Το Κοράνι αφηγείται ότι ο άνθρωπος δημιουργείται με μια διαδικασία τριών σταδίων μέσα στη μήτρα της μητέρας.
… Αυτός σας δημιουργεί βήμα προς βήμα σε ξεχωριστά στάδια μέσα στις μήτρες των μητέρων σας και μέσα σε τριπλό σκοτάδι. Αυτός είναι ο Θεός, ο Κύριός σας. Η υπέρτατη Κυριαρχία ανήκει σ΄ Εκείνον. Δεν υπάρχει θεός άλλος παρά μόνο Αυτός. Τι σας έκανε λοιπόν να παραστρατήσετε από τον δρόμο Του; (Σούρα ελ-Ζούμερ:6)
Όπως γίνεται κατανοητό, επισημαίνεται στο στίχο αυτό ότι ένα ανθρώπινο πλάσμα δημιουργείται μέσα στη μήτρα της μητέρας σε τρία απόλυτα διακριτά μεταξύ τους στάδια. Πραγματικά, η σύγχρονη βιολογία έχει αποκαλύψει ότι η εμβρυολογική εξέλιξη του εμβρύου πραγματοποιείται σε τρεις ξεχωριστές περιοχές μέσα στη μήτρα της μητέρας. Σήμερα, σε όλα τα εγχειρίδια εμβρυολογίας που μελετώνται στις σχολές της ιατρικής, το θέμα αυτό θεωρείται ως ένα στοιχείο βασικής γνώσης. Για παράδειγμα στη Βασική Ανθρώπινη Εμβρυολογία, μια θεμελιώδης πηγή αναφοράς στον τομέα της εμβρυολογίας, το γεγονός αυτό διατυπώνεται ως εξής: Η ζωή στη μήτρα έχει τρία στάδια: προ-εμβρυονικό ΄οι πρώτες δυόμισι εβδομάδες, εμβρυονικό΄ μέχρι το τέλος των οκτώ εβδομάδων και εμβρυϊκό΄ από την όγδοη εβδομάδα και μέχρι τον τοκετό»
Οι φάσεις αυτές αναφέρονται στα διαφορετικά στάδια εξέλιξης ενός βρέφους. Τα στοιχεία σχετικά με την εξέλιξη μέσα στη μήτρα της μητέρας έγιναν διαθέσιμα μόνο μετά από παρατηρήσεις που έγιναν με σύγχρονα μέσα. Κι όμως, όπως και πολλές άλλες επιστημονικές πραγματικότητες, αυτές οι πληροφορίες μεταδίδονται στους στίχους του Κορανίου με τρόπο θαυμαστό. Το γεγονός ότι τόσο λεπτομερείς και ακριβείς πληροφορίες δόθηκαν μέσα στο Κοράνι σε μια εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι είχαν ελάχιστες γνώσεις σε θέματα της ιατρικής είναι σαφής απόδειξη ότι το Κοράνι δεν είναι ο λόγος του ανθρώπου, αλλά ο λόγος του Θεού.
ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
’λλο ένα θαυμαστό στοιχείο του Κορανίου είναι ότι αποκάλυψε εκ των προτέρων κάποια σημαντικά γεγονότα τα οποία θα συνέβαιναν στο μέλλον. Ο 27ος στίχος της Σούρα ελ-Φετχ, λόγου χάρη, έδωσε στους πιστούς ευχάριστες ειδήσεις ότι θα κατακτούσαν τη Μέκκα, η οποία τότε ήταν υπό την κατοχή των ειδωλολατρών:
Ο Θεός επαλήθευσε το όραμα του Αγγελιοφόρου Του με την αλήθεια: ‘Θα μπείτε στο Masjid al-Haram το Απαράβατο Τέμενος με απόλυτη ασφάλεια, με τη θέληση του Θεού, έχοντας ξυρισμένα τα κεφάλια σας και κομμένα τα μαλλιά σας χωρίς κανένα φόβο.’ Αυτός γνώριζε ό,τι εσείς δεν γνωρίζατε και σας επιφυλάσσει, αντί αυτού, έναν επερχόμενο θρίαμβο. (Σούρα ελ-Φετχ, 27)
Με προσεκτική εξέταση, ο στίχος φαίνεται να αναγγέλλει άλλη μια νίκη που θα συντελεστεί πριν το θρίαμβο της Μέκκας. Πραγματικά, όπως επισημαίνεται και στο στίχο, οι πιστοί πρώτα κατέκτησαν το Φρούριο στο Κάιμπερ, το οποίο ήταν υπό τον έλεγχο των Εβραίων, και κατόπιν μπήκαν στη Μέκκα.
Ο θρίαμβος του Βυζαντίου
’λλη μια είδηση που αναγγέλλει το Κοράνι για το μέλλον αναφέρεται στους πρώτους στίχους της Σούρα ελ-Ρουμ, η οποία αναφέρεται στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, το ανατολικό τμήμα της κατοπινής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Στους στίχους αυτούς, διατυπώνεται ότι η Βυζαντινή Αυτοκρατορία είχε αντιμετωπίσει μια μεγάλη ήττα, όμως σύντομα θα σημείωνε μια νίκη.
(2) Οι Ρωμιοί έχουν ηττηθεί (3) σε μια γη πολύ κοντινή. Αλλά αυτοί και μετά την ήττα τους θα αναδειχθούν και πάλι νικητές σε μερικά χρόνια. Αυτή είναι υπόθεση που θα αποφασίσει ο Θεός και για ό,τι έγινε στο παρελθόν και για ό,τι θα γίνει στο μέλλον. (Σούρα Ελ-Ρουμ, 1-4)
Οι στίχοι αυτοί αποκαλύφθηκαν γύρω στο 620 ΚΕ (Κοινής Εποχής), σχεδόν επτά χρόνια μετά τη σοβαρή ήττα του Χριστιανικού Βυζαντίου στα χέρια των Περσών, όταν οι Βυζαντινοί έχασαν την Ιερουσαλήμ. Οι στίχοι όμως αναφέρουν ότι το Βυζάντιο σύντομα θα αναδεικνυόταν νικηφόρο. Στην πραγματικότητα, το Βυζάντιο είχε τότε περάσει τέτοιες απώλειες που φαινόταν αδύνατο ακόμα και να εξακολουθήσει να υφίσταται, πόσο μάλλον να αναδειχθεί νικηφόρο. Όχι μόνο οι Πέρσες, αλλά και οι ’βαροι, οι Σλάβοι και οι Λομβαρδοί αποτελούσαν σοβαρή απειλή για τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Οι ’βαροι είχαν φτάσει μέχρι τα τείχη της Κωνσταντινούπολης. Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ηράκλειος είχε δώσει την εντολή να λιώσουν το χρυσάφι και το ασήμι στις εκκλησίες και να το επιστρέψουν με τη μορφή χρημάτων προκειμένου να καλύψει τα έξοδα του στρατού. Πολλοί κυβερνήτες είχαν επαναστατήσει ενάντια στον Ηράκλειο και η αυτοκρατορία βρισκόταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Η Μεσοποταμία, Κιλικία, Συρία, Παλαιστίνη, Αίγυπτος και Αρμενία, οι οποίες παλιότερα ανήκαν στο Βυζάντιο, δέχθηκαν τις επιδρομές από τους ειδωλολάτρες Πέρσες. Εν ολίγοις, όλοι περίμεναν ότι η Βυζαντινή Αυτοκρατορία θα καταστρεφόταν. Ακριβώς όμως εκείνη την περίοδο, αποκαλύφθηκαν οι πρώτοι στίχοι της Σούρα ελ-Ρουμ αναγγέλλοντας ότι το Βυζάντιο θα αναδεικνυόταν και πάλι νικηφόρο σε μερικά χρόνια.
Σχεδόν επτά χρόνια μετά την αποκάλυψη των πρώτων στίχων της Σούρα ελ-Ρουμ, τον Δεκέμβριο του 627 ΚΕ, διαδραματίστηκε μια αποφασιστικής σημασίας μάχη μεταξύ του Βυζαντίου και της Περσικής Αυτοκρατορίας στη Νινευή. Κι αυτή τη φορά, ο Βυζαντινός στρατός προς μεγάλη έκπληξη όλων νίκησε τους Πέρσες. Μετά από μερικούς μήνες, οι Πέρσες αναγκάστηκαν να κάνουν συμφωνία με το Βυζάντιο, η οποία τους υποχρέωνε να επιστρέψουν τις περιοχές που είχαν πάρει από τους Βυζαντινούς. Στο τέλος, «ο θρίαμβος των Ρωμιών» που αναγγέλθηκε από το Θεό στο Κοράνι, πραγματοποιήθηκε με τρόπο θαυμαστό.
’λλο ένα θαύμα που αποκαλύφθηκε μέσα στους στίχους αυτούς είναι η αναγγελία μιας γεωγραφικής πραγματικότητας που δεν θα μπορούσε να έχει ανακαλυφθεί από κανέναν άνθρωπο εκείνη την περίοδο. Στον τρίτο στίχο της Σούρα αρ-Ρουμ, μαθαίνουμε ότι οι Ρωμιοί είχαν νικηθεί στην κατώτερη περιοχή της γης. Η έκφραση αυτή, «Αίτνα ελ Αρντ» στα αραβικά ερμηνεύεται ως «ένα κοντινό μέρος» σε πολλές μεταφράσεις. Ωστόσο αυτή δεν είναι η κυριολεκτική σημασία της αρχικής διατύπωσης αλλά μια μεταφορική απόδοσή της. Η λέξη «Αίτνα» στα αραβικά κατάγεται από τη λέξη «ντένι», που σημαίνει «χαμηλός» και «αρντ» που σημαίνει «κόσμος». Συνεπώς, η έκφραση «Αίτνα ελ Αρντ» σημαίνει το «κατώτερο μέρος πάνω στη γη».
Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι κρίσιμες φάσεις του πολέμου που εξελίχθηκε μεταξύ της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και των Περσών, όταν οι Βυζαντινοί είχαν ηττηθεί κι έχασαν την Ιερουσαλήμ, είχαν πραγματικά διαδραματιστεί στο κατώτερο τμήμα της γης. Αυτή η περιοχή που προσδιορίζεται είναι η λεκάνη της Νεκράς Θάλασσας, η οποία βρίσκεται στο σημείο που διασταυρώνονται οι χώρες της Συρίας, Παλαιστίνης και Ιορδανίας. Η «Νεκρή Θάλασσα», που βρίσκεται στα 395 μέτρα κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, είναι η χαμηλότερη περιοχή της γης. Αυτό σημαίνει ότι οι Βυζαντινοί ηττήθηκαν στο χαμηλότερο τμήμα του κόσμου, όπως ακριβώς είχε διατυπωθεί στο στίχο.
Το σημείο όμως που μας κινεί ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι το ύψος της Νεκρής Θάλασσας θα μπορούσε μόνο να καταμετρηθεί με σύγχρονες τεχνικές μέτρησης. Πριν από τη διάθεση τέτοιων μέσων, ήταν αδύνατο για κάποιον να γνωρίζει ότι εκείνη ήταν η χαμηλότερη περιοχή πάνω στην επιφάνεια της γης. Παρόλα αυτά, η περιοχή αυτή αναφέρθηκε ότι είναι το χαμηλότερο σημείο πάνω στη γη στο Κοράνι. Έτσι, αυτό αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι το Κοράνι είναι θεία αποκάλυψη.
Επαναλήψεις λέξεων
Εκτός από το θαυματουργικό χαρακτηριστικό του Κορανίου, το οποίο έχουμε εξετάσει μέχρι τώρα, στο βιβλίο αυτό κρύβεται επίσης κι ένα «μαθηματικό θαύμα». Ένα παράδειγμα αυτού είναι οι αριθμοί των επαναλήψεων κάποιων λέξεων στο Κοράνι. Μερικές λέξεις που έχουν σχέση μεταξύ τους είναι εκπληκτικό να βλέπουμε ότι επαναλαμβάνονται με την ίδια συχνότητα. Ακολουθούν αυτές οι λέξεις και οι αριθμοί των επαναλήψεών τους μέσα στο Κοράνι.
•         Η λέξη «Ημέρα» επαναλαμβάνεται 365 φορές στον ενικό αριθμό ενώ οι μορφές πληθυντικού και δυϊκού «ημέρες» συνολικά επαναλαμβάνονται 30 φορές. Ο αριθμός των επαναλήψεων της λέξης «σελήνη» είναι 12.
•         Η λέξη «τιμωρία» επαναλαμβάνεται 117 φορές, ενώ η έκφραση «συγχώρεση», που είναι μία από τις θεμελιώδεις αρχές του Κορανίου, επαναλαμβάνεται ακριβώς τις διπλάσιες φορές.
•         Ο αριθμός των φορών που επαναλαμβάνονται οι λέξεις «κόσμος» και «μέλλουσα ζωή» είναι και για τις δύο ο ίδιος: 115.
•         Η διατύπωση «των επτά ουρανών» επαναλαμβάνεται επτά φορές. «Η δημιουργία των ουρανών» επίσης επαναλαμβάνεται επτά φορές.
•         Η λέξη «πίστη» (ιμάν) (χωρίς γενική) επαναλαμβάνεται 25 φορές σε όλο το Κοράνι, όπως επίσης και η λέξη «απιστία ή συγκάλυψη της αλήθειας» (κουφρ).
•         Η λέξη «ζακάτ» (ελευμοσύνη) επαναλαμβάνεται 32 φορές, ενώ ο αριθμός των επαναλήψεων της λέξης «ευλογία» είναι επίσης 32.
•         Η έκφραση «οι πραγματικά ενάρετοι» χρησιμοποιείται 6 φορές, όμως η λέξη «ακόλαστος» χρησιμοποιείται τις μισές, δηλαδή 3 φορές.
Η έκφραση «Ανθρώπινο πλάσμα» χρησιμοποιείται 65 φορές: το σύνολο του αριθμού των αναφορών των φάσεων της δημιουργίας του ανθρώπου είναι το ίδιο: δηλαδή (Ανθρώπινο πλάσμα 65, Γη 17, Σταγόνα Σπέρματος 12, Έμβρυο 6, Ένα μισοσχηματισμένος σβώλος σάρκας 3, Κόκαλο 15, Σάρκα 12)

Συμπέρασμα
Όλα όσα εξετάσαμε μέχρι τώρα μας καταδεικνύουν μια προφανή πραγματικότητα: το Κοράνι είναι ένα βιβλίο τέτοιο που όλες οι ειδήσεις που αναγγέλλονται μέσα σ΄ αυτό έχουν αποδειχθεί ότι είναι αληθείς και είναι πραγματικότητες που κανείς δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει την εποχή που ανακοινώθηκαν μέσα στους στίχους του. Ασφαλώς, αυτό αποδεικνύει ότι το Κοράνι δεν είναι ο λόγος του ανθρώπου. Το Κοράνι είναι ο λόγος του Θεού, του Δημιουργού των πάντων και του Παντοδύναμου ο Οποίος περικλείει τα πάντα με τη γνώση Του. Σ΄ έναν στίχο, ο Θεός παρατηρεί σχετικά με το Κοράνι:
Κι αν ήταν από κάποιον άλλο, εκτός από το Θεό, θα είχαν βέβαια ανακαλύψει σ΄ αυτό πολλές ασυνέπειες. (Σούρα αν-Νισά: 82)
Όχι μόνο δεν υπάρχουν καθόλου ασυνέπειες μέσα στο Κοράνι, αλλά κάθε πληροφορία που περιέχει αποκαλύπτει το θαυματουργό χαρακτήρα αυτού του θεϊκού βιβλίου όλο και περισσότερο με κάθε μέρα που περνάει. Αυτό που εναπόκειται στον άνθρωπο είναι να μένει πιστός σ΄ αυτό το θεϊκό βιβλίο που του αποκαλύφθηκε από το Θεό και να το δέχεται ως τον ένα και μοναδικό καθοδηγητή του. Σ΄ έναν από τους στίχους του, ο Θεός μας φωνάζει;
Κι αυτό είναι ένα Βιβλίο (το Κοράνι) που στείλαμε κάτω κι είναι γεμάτο ευλογίες,, γι΄ αυτό να το ακολουθείτε και να έχετε το φόβο του Θεού μέσα σας έτσι ώστε να μπορέσετε να ελεηθείτε. (Σούρα ελ-Εν’ άμ: 155)