Thursday, March 28, 2024
Η Ζωή τουΟ Προφήτης Μουχάμμαντ

Βιογραφία του Προφήτη Μουχάμμαντ 26

Οι Κουράις δε μπορούσαν ακόμα να δεχτούν το γεγονός πως οι μουσουλμάνοι είχαν καταφέρει να μεταναστεύσουν στην Μεδίνα και να φτιάξουν ένα κράτος εκεί.

Αποκαλύφθηκε το εδάφιο σχετικά με το Τζιχάντ το οποίο δεν ήταν υποχρεωτικό.

Εκείνους που ενάντιά τους έχει κηρυχθεί ο πόλεμος, τους δόθηκε η άδεια ( να πολεμήσουν) γιατί έχουν αδικηθεί. Ο Αλλάχ έχει, βεβαίως, τη Δύναμη να τους βοηθήσει για την νίκη. 22:39

Αποκαλύφθηκαν επίσης και άλλα εδάφια που έδειχναν πως η άδεια που δόθηκε ήταν για την απομάκρυνση του άδικου και για την εδραίωση θρησκευτικών ελευθεριών.

Υποστηρίζει (ο Αλλάχ εκείνους που, αν τους εγκαταστήσουμε στη γη, τηρούν τακτικές προσευχές, δίνουν συνέχεια τη Ζεκάτ προτρέπουν συνέχεια στο καλό, κι απαγορεύουν το κακό. Στον Αλλάχ παραμένει η τελική απόφαση για όλες τις υποθέσεις. 22: 41

Η άδεια αφορούσε αποκλειστικά τους Κουράις και εξελίχθηκε αργότερα ανάλογα με την αλλαγή των συνθηκών μέχρι που έφτασε να γίνει υποχρεωτική.

Η στρατηγική που ακολούθησαν οι Μουσουλμάνοι αφορούσε κατά κύριο λόγο τον έλεγχο των δρόμων που χρησιμοποιούσαν οι Κουράις κατά τις μετακινήσεις τους από τη Μέκκα προς τη Σάμ ( Παλαιστίνη, Ιορδανία, Λίβανο, Συρία). Για την πραγματοποίηση αυτής της στρατηγικής ακολουθήθηκαν τα εξής:

1.Ο Προφήτης σύναψε συνθήκες συμμαχίας και κατάπαυσης πυρός με τις άλλες φυλές που βρίσκονταν κοντά σε αυτόν τον δρόμο ή που βρίσκονταν μεταξύ αυτού του δρόμου και της Μεδίνα.
2.Στάλθηκαν στρατιωτικές αποστολές στον δρόμο αυτό για τον έλεγχό του.

Για να πραγματοποιηθούν τα παραπάνω σχέδια οι Μουσουλμάνοι ξεκίνησαν πραγματικά στρατιωτικά κινήματα (μετά την άδεια μέσω του εδαφίου για Τζιχάντ) και ήταν σαν περιπολίες αναγνώρισης των δρόμων γύρω από τη Μεδίνα και των παρακλαδιών που οδηγούσαν στη Μέκκα.

Μέσω αυτών των δραστηριοτήτων οι Μουσουλμάνοι επιδίωκαν να περάσουν ένα μήνυμα στους πολυθεϊστές, τους Εβραίους της Μεδίνα και τους Βεδουίνους που έμεναν γύρω από αυτήν ότι οι Μουσουλμάνοι ήταν πλέον δυνατοί. Επιδίωκαν επίσης να σταματήσουν την αδικία των Κουράις προς τους Μουσουλμάνους, να τους κάνουν συνειδητοποιήσουν τον κίνδυνο που έτρεχαν τα οικονομικά τους συμφέροντα ώστε να επιδιώξουν την ειρήνη και να σταματήσουν τον εμποδισμό της εξάπλωσης της θρησκείας καθώς και τον βασανισμό των αδύναμων πιστών που βρίσκονταν στη Μέκκα.

Οι στρατιωτικές αποστολές που έλαβαν χώρα ήταν οι εξής:
1.Σάιφ Αλ Μπαχρ: Στο Ραμαζάνι του 1ου έτους μετά το Χίζρα, Μάρτιος 623 μ.Χ. ο Προφήτης έθεσε ως αρχηγό της στρατιωτικής αποστολής το θείο του, Χάμζα Ιμπν Αμντουλ Μουττάλιμπ. Αυτός με 30 από τους μετανάστες από τη Μέκκα κινήθηκαν με σκοπό να δεσμεύσουν ένα καραβάνι των Κουράις που ερχόταν από τη Σάμ. Στο καραβάνι αυτό βρισκόταν και ο Αμπου Τζάχλ με 300 άντρες. Οι δύο ομάδες συναντήθηκαν στο μέρος Σαιφ Αλ Μπάχαρ και παρατάχθηκαν για πόλεμο. Ο Μαζντι Ιμπν Αμρ Αλ Τζάνι είχε στρατιωτική συμμαχία και με τις δυο ομάδες (Μουσουλμάνους, Κουράις) και κατάφερε να τους σταματήσει. Σε αυτήν την περίπτωση ο Προφήτης όρισε την πρώτη σημαία στην ιστορία του Ισλάμ και το χρώμα της ήταν λευκό.

2.Ράμπιγ: Σαουάλ, κατά το πρώτος έτος μετά το Χίζρα, Απρίλιος 623. Ο Προφήτης έστειλε τον Ουμπάιντα Ιμπν αλ Χάριθ Ιμπν Αλ – Μουττάλιμπ με 60 άτομα από τους Μουχατζιρίν. Συνάντησε τους Κουράις με αρχηγό τον Αμπου Σουφιάν και 200 άτομα στην περιοχή Ράμπιγ. Υπήρξε ανταλλαγή βελών αλλά όχι κανονική μάχη.

Σε αυτή την αποστολή προστέθηκαν στους Μουσουλμάνους δύο άτομα από τους Κουράις. Ήταν και οι δυο Μουσουλμάνοι αλλά βγήκαν μαζί με τους Κουράις για να μπορέσουν έτσι με ασφάλεια να προσεγγίσουν τους Μουσουλμάνους. Η σημαία σε αυτήν την αποστολή ήταν και πάλι λευκή.
3.Χαράρ: Δουλ Κίντα 1 έτος μετά το Χίτζρα, Μάιος 623 μ.Χ. Ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) έστειλε τον θείο του ( από τη πλευρά της μητέρας του) Σα’αντ Ιμπν Αμπι Ουακκάς ως επικεφαλή 20 ατόμων για να αντιμετωπίσει ένα καραβάνι των Κουράις. Του είπε να μην περάσει το σημείο Χαράρ. Βγήκαν πεζοί από τη Μεδίνα, ξεκουράζονταν τη μέρα και κινούνταν κατά τη διάρκεια της νύχτας, ώσπου έφτασαν στο μέρος Χαράρ και συνειδητοποίησαν πως το καραβάνι είχε περάσει από εκεί την προηγούμενη μέρα. Η σημαία ήταν και πάλι λευκή.

4.Γάζουα Αλ Αμπουά ή Ουαντάν: Σάφαρ 2ο έτος μετά το Χίτζρα, Αύγουστος 623 μ.Χ. Ο Προφήτης κίνησε με 70 άτομα από τους Μουχατζιρίν για να καταλάβουν ένα καραβάνι που ανήκε στους Κουράις. Έφτασε στο μέρος Ουαντάν και δε βρήκε τίποτα εκεί. Τότε είχε αφήσει την αρχηγία στη Μεδίνα στον Σά’αντ Μπιν Ουμπάντα. Σε αυτήν την αποστολή, σύναψε συνθήκη με τον ’μρ Ιμπν Μάχσα Αλ Ντούμρι, ο οποίος ήταν αρχηγός της φυλής Μπάνι Ντούμρα.

Η συνθήκη αυτή αναφέρει:
«Αυτό το έγγραφο είναι από τον Μουχάμμαντ, τον Προφήτη του Αλλάχ, για τη φυλή Μπάνι Ντούμρα. Εξασφαλίζει τις περιουσίες και τις ζωές τους. Μπορούν να αναμένουν βοήθεια από τους Μουσουλμάνους εκτός αν πολεμήσουν τη θρησκεία του Αλλάχ. Επίσης αν ζητήσει ο Προφήτης βοήθεια, θα πρέπει να ανταποκριθούν.» Αυτή ήταν η πρώτη αποστολή στην οποία βγήκε ο Προφήτης και έλειψε από τη Μεδίνα για 15 νύχτες. Η σημαία ήταν λευκή και την κουβαλούσε ο Αμντουλ Μουττάλιμπ.

5.Μπου’ατ Επιδρομή: Ραμπι Αλ ’ουαλ 2ο έτος μετά το Χίτζρα. Ο Προφήτης με 200 άτομα επιχείρησε να καταλάβει ένα καραβάνι των Κουράις.
6.Σαφουάν: Ραμπι Αλ ’ουαλ 2ο έτος μετά το Χίτζρα. Ο Κάραζ Ιμπν Τζάμπρ αλ Φίχρι πήγε με κάποιους από τους πολυθεϊστές στα βοσκοτόπια της Μεδίνα και πήρε κάποια πρόβατα. Ο Προφήτης με 70 άτομα τους ακολούθησε και φτάσανε στην πεδιάδα που λεγόταν Σαφουάν κοντά στο Μπάντρ. Ωστόσο δεν βρήκαν τίποτα εκεί.
Η αποστολή αυτή λέγεται και Γάζουα Μπάντρ Αλ Ούλα.

7.Δίλ Ασσίρα: Ο Προφήτης με 150 μουσουλμάνους εθελοντές προσπάθησε να σταματήσει ένα καραβάνι των Κουράις με μεγάλα χρηματικά ποσά που κινούνταν προς τη Σάμ αλλά όταν έφτασε ο Προφήτης στο σημείο Διλ Ασσίρα, συνειδητοποίησε ότι είχε περάσει από εκείνο το σημείο πριν από μερικές μέρες. Αυτό ήταν το ίδιο καραβάνι που ήταν η αιτία για το Γάζουα Μπαντρ αλ Κούμπρα.
Στο Διλ Ασσίρα ο Προφήτης σύναψε μια συνθήκη παύσης πυρός με τη φυλή Μπάνι Μουντλιζ.

8.Νάχλα: Ράζαμπ 2ο έτος μετά το Χίτζρα, Ιανουάριο 624 μ.Χ.  Ο Προφήτης έγραψε ένα  γράμμα και το έδωσε στον Αμπντουλλάχ Μπιν Τζάχς Αλ ’σαντι με την εντολή να μην το ανοίξει πριν να περάσουν 2 μέρες. Ο Αμπντουλλάχ ξεκίνησε και όταν το άνοιξε είδε πως του ζητούνταν να πάει σε μια περιοχή που λεγόταν Νάχλα μεταξύ της Μέκκα και της Τάιφ. Από εκεί έπρεπε να μαζέψει πληροφορίες για ένα καραβάνι των Κουράις. Ο Αμπντουλλάχ όταν το διάβασε είπε: «’κουσα και υπάκουσα.» Είπε στους ακολούθους του όποιος επιθυμούσε να συνεχίσει να τον ακολουθεί. Τους είπε επίσης πως όποιος μισούσε το θάνατο να γυρίσει και όποιος επιθυμούσε το Σαχάντα να συνεχίσει. Ο ίδιος σηκώθηκε για να συνεχίσει την πορεία του και τον ακολούθησαν όλοι.

Στο δρόμο χάθηκε μια καμήλα και ενώ την έψαχναν ( ο Σαντ Ιμπν Αμπι Ουκκάς, ο Ούτμπα Ιμπν Γαζουάν) καθυστέρησαν. Ο Αμπντουλλάχ συνέχισε και έφτασε στο Νάχλα και πέρασε το καραβάνι των Κουράις, το οποίο κουβαλούσε εμπορεύματα. Οι μουσουλμάνοι αφού συμβουλεύτηκαν ο ένας τον άλλο, είπαν πως εκείνη ήταν η τελευταία μέρα του μήνα Ρατζάμπ ( μήνας που δεν επιτρέπονται οι πολεμικές πράξεις).

Αν τους πολεμούσαν εκείνη την ημέρα θα παρέβαιναν μια βασική αρχή. Αν τους άφηναν θα είχαν μπει στην περιοχή της Μέκκα και δε θα μπορούσαν ούτε εκεί να τους επιτεθούν. Αποφάσισαν λοιπόν να τους επιτεθούν και σκότωσαν έναν από το καραβάνι και αιχμαλώτισαν δύο, ενώ ένας κατάφερε να ξεφύγει. Γύρισαν στη Μεδίνα με το καραβάνι και τους αιχμαλώτους. Αυτοί ήταν οι πρώτοι που σκοτώθηκαν και οι πρώτοι αιχμάλωτοι στην ιστορία του Ισλάμ.

Ο Προφήτης αποδοκίμασε την πράξη τους και είπε «Δεν σας έδωσα εντολή να πολεμήσετε στους Ιερούς Μήνες ( όπου απαγορεύονται οι πολεμικές πράξεις).» Δεν μοίρασε τα λάφυρα και δεν έκανε κάποια ενέργεια για τους αιχμαλώτους. Οι πολυθεϊστές βρήκαν ευκαιρία  να πουν πως οι μουσουλμάνοι πολεμάνε στους Ιερούς μήνες και άρχισαν να βάζουν λόγια. Τα λόγια αυτά διακόπηκαν με την αποκάλυψη του εδαφίου:

Σε ρωτάνε: αναφορικά με τον πόλεμο κατά τη διάρκεια του απαράβατου μήνα. Απάντησε: Ο πόλεμος σε αυτόν είναι μεγάλο αμάρτημα, Μεγαλύτερο όμως αμάρτημα στα μάτια του Αλλάχ είναι να εμποδίζεις την είσοδο στο δρόμο του Αλλάχ και να Τον αρνείσαι, και να εμποδίζεις την είσοδο στο απαράβατο Τέμενος, και να διώχνεις από αυτό τα μέλη Του. Η καταδίωξη στην ειδωλολατρεία είναι χειρότερα  από το φόνο. Και ούτε θα πάψουν να σας πολεμούν μέχρις ότου σας αναγκάσουν αν το κατορθώσουν να αρνηθείτε την πίστη σας. Όποιοι όμως από σας αρνηθούν την πίστη τους, και πεθαίνουν άπιστοι, τότε τα έργα τους δεν πρόκειται να ωφελήσουν ούτε σε αυτή τη ζωή, αλλά ούτε και στη Μέλλουσα. Θα γίνουν σύντροφοι της Φωτιάς και θα παραμείνουν εκεί για πάντα. 2:217

Το εδάφιο αυτό έδειχνε πως τα λόγια των Κουράις ήταν αβάσιμα και δεν είχαν καμία σημασία.  Υπενθύμιζε επίσης πως οι Κουράις είχαν επανειλημμένα πράξει ιεροσυλίες με το να κλέβουν την περιουσία των Μουσουλμάνων, τον βασανισμό τους στον ιερό χώρο της Μέκκα και την προσπάθεια δολοφονίας του Προφήτη.

Ο Προφήτης μετά από αυτό άφησε ελεύθερους τους δύο αιχμαλώτους και έδωσε χρήματα αίματος στην οικογένεια αυτού που είχε σκοτωθεί.
Μετά από αυτό το γεγονός οι πολυθεϊστές άρχισαν να φοβούνται την απειλή που πρέσβευαν οι Μουσουλμάνοι της Μεδίνα. Η δύναμή τους ολοένα και αυξανόταν ενώ άρχισαν να ελέγχουν και την κίνηση του εμπορίου τους. Συνειδητοποίησαν πως το εμπόριο τους προς τη Σαμ βρισκόταν σε κίνδυνο.
Ωστόσο αντί να επιδιώξουν να κάνουν ειρήνη με τους Μουσουλμάνους, όπως κάνανε άλλες φυλές, αποφάσισαν να σκοτώσουν τους Μουσουλμάνους στα σπίτια τους. Η υπερηφάνεια τους λοιπόν ήταν αυτή που τους οδήγησε στο Γάζουα Μπαντρ.
Ο Αλλάχ έκανε το Τζιχάντ υποχρεωτικό μετά από αυτό το γεγονός.

Και να πολεμάτε για χάρη του Αλλάχ όσους σας πολεμούν, αλλά μην ξεπερνάτε τα όρια γιατί ο Αλλάχ δεν αγαπά τους παραβάτες. Φονεύετέ τους όπου τους βρίσκετε και δι΄χξτε τους από εκεί που σας έδιωξαν. Η καταδίωξη στην ειδωλολατρεία είναι χειρότερα από το φόνο. Και μην τους πολεμάτε δίπλα στο απαράβατο Τέμενος, εκτός αν αυτοί πρώτοι σας πολεμήσουν εκεί. Αν όμως σας πολεμήσουν, σκοτώστε τους. Τέτοια είναι η τιμωρία των άπιστων. Αν όμως σταματήσουν, τότε βέβαια, ο Αλλάχ είναι Πολυεπιεικής, Πολυεύσπλαχνος. Πολεμάτε τους ώσπου να μην σας καταδιώξουν στην ειδωλολατρεία και να υπερισχύσει η Πίστη στον Αλλάχ. Αν όμως σταματήσουν τη δράση τους, τότε μην κάνετε πόλεμο παρά ενάντια στους άδικους.  2:190-193
Έπειτα αποκαλύφθηκαν άλλα εδάφια με σκοπό την εκμάθηση των μεθόδων και κανόνων του πολέμου.
Επίσης εδάφια μιλάν υποτιμητικά για εκείνους που ακούγοντας για ενδεχόμενο πόλεμο άρχισαν να τρέμουν.

Με αυτόν τον τρόπο βλέπουμε πως στην αρχή οι Μουσουλμάνοι απαγορευόταν να απαντήσουν στις προκλήσεις των Κουράις. Έπειτα δόθηκε άδεια και τέλος εγινε υποχρεωτικό, Ταυτόχρονα καθορίστηκαν και οι κανόνες.
Όλη αυτή η διαδικασία υποδεικνύει έναν σχεδιασμό από τον Δημιουργό.

Μετά από αυτή τη στρατιωτική αποστολή ο πόλεμος έγινε αναγκαίος.

Τα εδάφια που υποδεικνύουν την υποχρεωτικότητα του Τζιχαντ, καταδεικνύουν επίσης πως ο πόλεμος πλησίαζε και πως η νίκη σε αυτές τις μάχες θα ήταν για τους μουσουλμάνους.

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *