Η Αδερφότητα μεταξύ των Μουχατζιριν (μεταναστών από τη Μέκκα) και των Ανσαρ (κατοίκων της Μεδίνα) Μέρος 2

Οι Μουχατζιριν δεν αδράνησαν σκεπτόμενοι πως οι Ανσαρ τους παρειχαν διαμονή και τα απαραίτητα για τη διαβίωσή τους. Ο καθένας τους προσπάθησε στο μέτρο των δυνατοτήτων του να μην είναι βάρος σε κανένα.

Το πιο αξιοπρόσεκτο παράδειγμα είναι αυτό του Αμπντερραχμαν Μπιν Αουφ ( ένας απο τους δέκα συντρόφους του Προφήτη που του υποσχέθηκε ο Παράδεισος) και η απάντηση που έδωσε στην πρόταση του Σααντ Μπιν Ραμπι.

«Είμαι ο πιο πλουσιος απο όλους τους μουσουλμάνους στη Μεδίνα. Έχω αποταμιεύσει τη μισή μου περιουσία για σένα,» είπε ο Σααντ Μπιν Ραμπι στον Αμπντερραχμαν Μπιν Αουφ όταν έγινε η αδερφοποίηση ανάμεσά τους.

Ο Αμπντερραχμαν τότε είπε: «Είθε ο Θεός να κάνει τον πλούτο σου ευοίωνο για σένα. Δεν τον χρειάζομαι. Η μεγαλύερη χάρη που μπορείς να μου κάνεις, είναι να μου δείξεις το δρόμο για την παζάρι όπου κάνεις τις αγορές σου.»

Το επόμενο πρωί ο Αμπντερραχμαν Μπιν Αουφ πήγε στο παζάρι και αγόρασε μερικά προϊόντα όπως λάδι και τυρί και ξεκίνησε να εμπορεύεται.  Μετά απο λίγο καιρό, είχε αποκομίσει ένα σεβαστό εισόδημα και έγινε ένας απο τους πιο γνωστούς εμπόρους στη Μεδίνα μέχρι που ήταν σε θέση να δωρίσει εφτακόσιες φορτωμένες καμήλες για χάρη του Αλλάχ.

Η αδερφότητα αυτή που σύναψαν οι μουσουλμάνοι έφερε θετικά αποτελέσματα σε μικρό χρονικό διάστημα. Απαλείφθηκε η εχθρότητα και η περηφάνεια μεταξύ των φυλών. Σαν αποτέλεσμα η κοινωνία που προέκυψε είχε ανώτερους στόχους.

Σε περίπτωση πολέμου, ο ένας «αδερφός» συμεττείχε στον πόλεμο ενώ ο άλλος έμενε πίσω και φρόντιζε για την οικογένεια και των δυο.

Αυτή η πνευματική αδερφότητα είναι μια μοναδική τιμή που κανένα άλλο έθνος στην ιστορία δεν βίωσε. Η ομαδικότητα, η συνεργασία, η αλληλεγγύη, και η φιλανθρωπία που προέκυψαν απο αυτή την αδερφότητα έπαιξαν επίσης σημαντικό ρόλο σε μία εποχή που το Ισλάμ είχε μόλις αρχίσει να αναπτύσσεται.