Η γιορτή στο Ισλάμ αποτελεί αλλαγή ρουτίνας, ανανέωση του πνεύματος και ανταπόκριση στις ανάγκες της ανθρώπινης ψυχής που θέλει μια ανάσα ξεκούρασης και χαράς. Είναι κι ένα είδος ανταμοιβής στους πιστούς μετά από κάποια λατρεία. Έτσι μετά την νηστεία του μήνα Ραμαντάν, έχουμε την γιορτή Αλ Φίτρ και μετά το προσκύνημα στην Μέκκα, την γιορτή Αλ Άντχα.
Η γιορτή στο Ισλάμ έχει σκοπούς και ταυτότητα. Όταν ο Προφήτης της Ειρήνης ήλθε στη Μεδίνα, βρήκε τους κατοίκους της να έχουν δυο ημέρες στις οποίες διασκέδαζαν. Τους ρώτησε ο Προφήτης:
– Τι ημέρες είναι αυτές;
Απάντησαν:
– Είναι ημέρες στις οποίες διασκεδάζαμε από την εποχή της άγνοιας (προ Ισλάμ εποχή).
Ο Προφήτης σχολίασε:
– Ο Αλλάχ σας χάρισε άλλες δυο ημέρες αντί για αυτές: την ημέρα Αλ Φίτρ και την ημέρα Αλ Άντχα.
Τι άλλους σκοπούς έχει η γιορτή για τους Μουσουλμάνους;
Η εμβάθυνση της ενότητας των απανταχού Μουσουλμάνων και της μεταξύ τους αδελφοσύνης.
Λέει ο Προφήτης της Ειρήνης: «Ο πιστός για τον πιστό είναι σαν το χτίσμα: το ένα κομμάτι στηρίζει το άλλο». Αναφέρεται στο Μπουχάρι.
Είναι μια γιορτή στην οποία συμμετέχουν όλοι οι Μουσουλμάνοι σε όλο τον πλανήτη. Έτσι, σε κάθε χώρο προσευχής βγαίνουν όλοι οι πιστοί, μικροί και μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες. Ακόμα και γυναίκες που δεν κάνουν προσευχή, λόγω περιόδου, έρχονται και αυτές και συμμετέχουν στο ευχάριστο αυτό γεγονός.
Η γιορτή είναι και ένδειξη χαράς. Ο Προφήτης της Ειρήνης μπήκε την ημέρα της γιορτής στο σπίτι του. Στη γυναίκα του Αϊσα ήταν δυο κοπέλες που τραγουδούσαν. Σε λίγο μπαίνει ο πατέρας της Αϊσα, ο Αμπου Μπακρ. Όταν είδε τις κοπέλες, ήθελε να τις σταματήσει. Εδώ ο Προφήτης του είπε: «Άφησέ τες. Είναι ημέρα γιορτής».
Βέβαια η διασκέδαση δεν μπορεί να ξεφύγει τελείως και να καταλήξει σε καταχρήσεις, σπατάλες και αθέμιτες πράξεις.
Άλλος σκοπός είναι η ένδειξη αλληλεγγύης προς τους φτωχούς. Έτσι στην γιορτή Αλ Φιτρ, όσοι πιστοί έχουν τα βασικά είδη, βγάζουν μια μικρή βοήθεια, είτε σε είδος είτε σε χρήμα και το δίνουν σε φτωχούς. Ενώ στην γιορτή Αλ Άντχα, όσοι πιστοί έχουν έχουν τη δυνατότητα να θυσιάσουν ένα ζώο, το κάνουν και μοιράζουν το κρέας στους φτωχούς.
Η γιορτή στο Ισλάμ αποτελεί αλλαγή ρουτίνας, ανανέωση του πνεύματος και ανταπόκριση στις ανάγκες της ανθρώπινης ψυχής που θέλει μια ανάσα ξεκούρασης και χαράς. Είναι κι ένα είδος ανταμοιβής στους πιστούς μετά από κάποια λατρεία. Έτσι μετά την νηστεία του μήνα Ραμαντάν, έχουμε την γιορτή Αλ Φίτρ και μετά το προσκύνημα στην Μέκκα, την γιορτή Αλ Άντχα.
Η γιορτή στο Ισλάμ έχει σκοπούς και ταυτότητα. Όταν ο Προφήτης της Ειρήνης ήλθε στη Μεδίνα, βρήκε τους κατοίκους της να έχουν δυο ημέρες στις οποίες διασκέδαζαν. Τους ρώτησε ο Προφήτης:
– Τι ημέρες είναι αυτές;
Απάντησαν:
– Είναι ημέρες στις οποίες διασκεδάζαμε από την εποχή της άγνοιας (προ Ισλάμ εποχή).
Ο Προφήτης σχολίασε:
– Ο Αλλάχ σας χάρισε άλλες δυο ημέρες αντί για αυτές: την ημέρα Αλ Φίτρ και την ημέρα Αλ Άντχα.
Τι άλλους σκοπούς έχει η γιορτή για τους Μουσουλμάνους;
Η εμβάθυνση της ενότητας των απανταχού Μουσουλμάνων και της μεταξύ τους αδελφοσύνης.
Λέει ο Προφήτης της Ειρήνης: «Ο πιστός για τον πιστό είναι σαν το χτίσμα: το ένα κομμάτι στηρίζει το άλλο». Αναφέρεται στο Μπουχάρι.
Είναι μια γιορτή στην οποία συμμετέχουν όλοι οι Μουσουλμάνοι σε όλο τον πλανήτη. Έτσι, σε κάθε χώρο προσευχής βγαίνουν όλοι οι πιστοί, μικροί και μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες. Ακόμα και γυναίκες που δεν κάνουν προσευχή, λόγω περιόδου, έρχονται και αυτές και συμμετέχουν στο ευχάριστο αυτό γεγονός.
Η γιορτή είναι και ένδειξη χαράς. Ο Προφήτης της Ειρήνης μπήκε την ημέρα της γιορτής στο σπίτι του. Στη γυναίκα του Αϊσα ήταν δυο κοπέλες που τραγουδούσαν. Σε λίγο μπαίνει ο πατέρας της Αϊσα, ο Αμπου Μπακρ. Όταν είδε τις κοπέλες, ήθελε να τις σταματήσει. Εδώ ο Προφήτης του είπε: «Άφησέ τες. Είναι ημέρα γιορτής».
Βέβαια η διασκέδαση δεν μπορεί να ξεφύγει τελείως και να καταλήξει σε καταχρήσεις, σπατάλες και αθέμιτες πράξεις.
Άλλος σκοπός είναι η ένδειξη αλληλεγγύης προς τους φτωχούς. Έτσι στην γιορτή Αλ Φιτρ, όσοι πιστοί έχουν τα βασικά είδη, βγάζουν μια μικρή βοήθεια, είτε σε είδος είτε σε χρήμα και το δίνουν σε φτωχούς. Ενώ στην γιορτή Αλ Άντχα, όσοι πιστοί έχουν τη δυνατότητα να θυσιάσουν ένα ζώο, το κάνουν και μοιράζουν το κρέας στους φτωχούς.
Επιπλέον, η ένδειξη υπακοής στις εντολές του Αλλάχ. Έτσι, ο Αλλάχ που μας έδωσε εντολή να νηστεύουμε το μήνα του Ραμαζάνι, ο ίδιος πάλι μας δίνει εντολή την ημέρα της γιορτής να τρώμε κανονικά. Την ημέρα της γιορτής απαγορεύεται ρητά η νηστεία.
Ακόμα και η ένδειξη χαράς εκείνη την ημέρα είναι υπακοή στις εντολές του Αλλάχ. Και ο Αλλάχ μας ανταμείβει για αυτό.
Λέει το Κοράνι: «Να λες: με τη χάρη του Αλλάχ και το έλεος του, ας χαίρονται. Είναι καλύτερα από ό,τι (αγαθά) συσσωρεύουν». {Κοράνι. 10. 58}.
Γι’αυτό, βγαίνοντας για την γιορτή, πλενόμαστε και φοράμε τα καλύτερά μας ρούχα, βάζουμε και άρωμα, ώστε η μεγάλη αυτή συγκέντρωση να είναι ευχάριστη και να στείλει μηνύματα χαράς και ευλογίας.
Τέλος, ανταλλάσσουμε καλές ευχές, όπως : ‘Ευλογημένη γιορτή, είθε ο Αλλάχ να δέχεται τις καλές σας πράξεις’ και όποια άλλη καλή ευχή ξέρουμε.
ν τη δυνατότητα να θυσιάσουν ένα ζώο, το κάνουν και μοιράζουν το κρέας στους φτωχούς.
Επιπλέον, η ένδειξη υπακοής στις εντολές του Αλλάχ. Έτσι, ο Αλλάχ που μας έδωσε εντολή να νηστεύουμε το μήνα του Ραμαζάνι, ο ίδιος πάλι μας δίνει εντολή την ημέρα της γιορτής να τρώμε κανονικά. Την ημέρα της γιορτής απαγορεύεται ρητά η νηστεία.
Ακόμα και η ένδειξη χαράς εκείνη την ημέρα είναι υπακοή στις εντολές του Αλλάχ. Και ο Αλλάχ μας ανταμείβει για αυτό.
Λέει το Κοράνι: «Να λες: με τη χάρη του Αλλάχ και το έλεος του, ας χαίρονται. Είναι καλύτερα από ό,τι (αγαθά) συσσωρεύουν». {Κοράνι. 10. 58}.
Γι’αυτό, βγαίνοντας για την γιορτή, πλενόμαστε και φοράμε τα καλύτερά μας ρούχα, βάζουμε και άρωμα, ώστε η μεγάλη αυτή συγκέντρωση να είναι ευχάριστη και να στείλει μηνύματα χαράς και ευλογίας.
Τέλος, ανταλλάσσουμε καλές ευχές, όπως : ‘Ευλογημένη γιορτή, είθε ο Αλλάχ να δέχεται τις καλές σας πράξεις’ και όποια άλλη καλή ευχή ξέρουμε.
