Μαρτυρίες για τον ισλαμικό πολιτισμό 1
Από τις πραγματείες των δίκαιων ανατολιστών συμπεραίνουμε ότι ο ισλαμικός πολιτισμός ήταν αυτός που έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Του Δρ. Ιμάντ Ατζουα*
Από τις πραγματείες των δίκαιων ανατολιστών συμπεραίνουμε ότι ο ισλαμικός πολιτισμός ήταν αυτός που έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού, συμμετέχοντας με τους θησαυρούς του από διάφορες εφευρέσεις και ανακαλύψεις στην ιατρική, τη χημεία, τα μαθηματικά και τη φυσική, αλλά και στην επιτάχυνση του ερχομού της Αναγέννησης, που συνοδεύτηκε από ορμητικές εξελίξεις σʼ όλους τους κλάδους της επιστήμης.
Την εποχή που ο ισλαμικός κόσμος από την Ανδαλουσία ως την Κίνα πλημμυριζόταν με το φως του πολιτισμού, η Ευρώπη και ο υπόλοιπος κόσμος βυθίζονταν στο έρεβος της άγνοιας και της αμάθειας. Σταδιακά όμως αυτός ο πολιτισμός βρήκε αυλάκια για να διοχετευτεί προς τη Δύση και να τη διαφωτίσει με τις αυθεντικές του επιστημολογικές γνώσεις. Υπήρχαν ανέκαθεν και υπάρχουν στην Ευρώπη δίκαιοι και με συνείδηση ιστορικοί, οι οποίοι αναγνωρίζουν το ευεργετικό έργο των μουσουλμάνων όσον αφορά στον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Οι ιστορικοί αυτοί έχουν εκφράσει τον θαυμασμό τους για τον ισλαμικό πολιτισμό στα βιβλία τους, μετά από βαθιά μελέτη.
Ο Τόμας Αρνολντ, για παράδειγμα, υποστηρίζει πως οι ισλαμικές γνώσεις και επιστήμες μεσουρανούσαν σαν το φεγγάρι, για να σκορπίζουν τα σκοτάδια που τύλιγαν την Ευρώπη του Μεσαίωνα.
Ο Τζορζ Σάρτον λέει στο βιβλίο του Εισαγωγή στην ιστορία της επιστήμης πως «την πιο σπουδαία πλευρά της ανθρώπινης σκέψης την είχαν επωμιστεί οι μουσουλμάνοι, όπως ο μεγαλύτερος φιλόσοφος Αλ Φαράμπι, ο μεγαλύτερος γεωγράφος Αλ Μασούντι και ο μεγαλύτερος ιστορικός Αλ Τάμπαρι».
Ο Τόμπσον από την πλευρά του έχει εκφράσει τον θαυμασμό του για τις ισλαμικές επιστήμες λέγοντας ότι η αναζωογόνηση των επιστημών στη Δύση έγινε χάρη στις αραβικές γνώσεις και τις μεταφράσεις των βιβλίων των μουσουλμάνων από την αραβική γλώσσα στη λατινική. Παράλληλα διατείνεται σε άλλη παράγραφο ότι η αναγέννηση των επιστημών στη Δύση ήταν ίσως το μεγαλύτερο επίτευγμα των ισλαμικών βιβλιοθηκών.
Ο Αμερικανοεβραίος καθηγητής και ερευνητής Φραντζ Ροζεντάλ έχει επίσης εκφράσει τον θαυμασμό του για τα ύψη στα οποία είχε φτάσει ο πολιτισμός αυτός σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα. Συγκεκριμένα, «η άνθηση του πολιτισμού αυτού είναι από τα πιο ενδιαφέροντα θέματα της ιστορίας που αξίζουν βαθιά μελέτη. Γιατί η μεγάλη ταχύτητα με την οποία σχηματίστηκε απαιτεί πολλή σκέψη, ως εξαιρετικό φαινόμενο στην ιστορία της εξέλιξης των πολιτισμών. Ένας πολιτισμός που μπορούμε να αποκαλούμε ʽπολιτισμός θαύμαʼ. Η ταχύτητα με την οποία εξελίχθηκε μας επιτρέπει να πούμε πως είχε φτάσει στην κορυφή πριν καν αρχίζει».
Ο ερευνητής Ρόμπερτ Πρίβολτ έχει εγκωμιάσει τον ισλαμικό πολιτισμό με τα εξής λόγια: «Η δύναμη που έχει μεταβάλει την κατάσταση στον υλικό κόσμο δεν ήταν παρά η σχέση ανάμεσα στους αστρονόμους, τους χημικούς και τις ιατρικές σχολές. Μια σχέση που σχηματίστηκε στις αραβικές και ισλαμικές χώρες.
Οι περισσότερες ευρωπαϊκές δραστηριότητες στον χώρο των φυσικών επιστημών μέχρι τον 15ο αιώνα βασίζονταν στις επιστήμες και στις γνώσεις των Αράβων. Έχω αναφερθεί εκτενέστατα στον ρόλο που διαδραμάτισε η αραβική γλώσσα στην αφύπνιση της Ευρώπης. Γιατί τα ψεύδη και οι συκοφαντίες έχουν αυξηθεί στις ημέρες μας και έπρεπε να αντιμετωπιστούν με περισσότερα επιχειρήματα».
Ο ανατολιστής Ανταμ Μετζ στο βιβλίο του Αναγέννηση του ισλαμικού πολιτισμού γράφει ότι «η ιστορία δεν έχει γνωρίσει ποτέ ένα έθνος με τόση βιβλιοφιλία, όπως οι μουσουλμάνοι στην εποχή της άνθησης του πολιτισμού τους, όταν κάθε σπίτι είχε τη δική του βιβλιοθήκη».
Ο Ρενέ Τζιμπον πίστευε πως «πολλοί δυτικοί δεν αντιλήφθηκαν την αξία των αποκτημάτων που πήραν από τον ισλαμικό και αραβικό πολιτισμό στους περασμένους αιώνες».
Η επιστήμη που βασίζεται στα πειράματα και την παρατήρηση, όπως λέει ο Χένολντ, είναι η κορυφαία στο επίπεδο των επιστημών. Οι μουσουλμάνοι είχαν φτάσει σʼ αυτό το επίπεδο που ήταν άγνωστο στους αρχαίους. Οι μουσουλμάνοι επιστήμονες συνέχιζαν να χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο, γιατί αντιλήφθηκαν τη σπουδαιότητα κι την ορθότητά της.
«Η αποκλειστική εξάρτηση των Αράβων επιστημόνων από τα πειράματα», όπως υποστηρίζει ο Ζαν Ντελάμπρ στο βιβλίο του Ιστορία της αστρονομίας, «έδωσε στις πραγματείες τους ακρίβεια και καινοτομία. Μόνο στη φιλοσοφία δεν πέτυχαν μεγάλη καινοτομία, επειδή η φιλοσοφία δεν βασίζεται στα πειράματα. Από τις μελέτες και έρευνές μας για τα έργα των Αράβων, βλέπουμε πως έχουν πετύχει σε τρεις ή τέσσερεις αιώνες περισσότερες ανακαλύψεις και εφευρέσεις από εκείνες που έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Όταν η κληρονομιά των αρχαίων Ελλήνων είχε καταλήξει στα χέρια των Βυζαντινών, δεν την αξιοποίησαν καθόλου. Μέχρι που έφτασε στα χέρια των Αράβων, οι οποίοι τη βελτίωσαν, την πλούτισαν και την έδωσαν στους κληρονόμους τους, τους Ευρωπαίους».
* (Αιγύπτιος ερευνητής του ισλαμικού πολιτισμού)
Συγγραφέας: Ιμαντ Αζουα
Πηγή: hira magazine
Ιστοσελίδα πηγής: http://www.hiramagazine.com/archives_show.php?ID=190&ISSUE=9