Ο Emile Dermenghem για το Ισλάμ
Ο Μουχάμμαντ ήρθε με μια καρδιά απαλλαγμένη από κάθε ψέμα και μάταια γνώση. Κράτησε με τα δυο χέρια του τη Μεγάλη Αλήθεια, χωρίς αυτό να τον εμποδίσει να είναι γνώστης των κοσμικών πραγμάτων
Όταν ξέσπασε ο πόλεμος ανάμεσα στο Μουσουλμάνους και τους Χριστιανούς και διήρκησε αιώνες, υπήρχε μια μεγάλη διχοτόμηση ανάμεσα στις δυο πλευρές, η κάθε μια κακοποίησε την άλλη, αλλά πρέπει να ομολογήσουμε πως η μεγαλύτερη παρεξήγηση ήταν εκ μέρους της Δύσης παρά της Ανατολής.
Στην πραγματικότητα, ύστερα από εκείνες τις σφοδρές πνευματικές μάχες, οι Βυζαντινοί διαλεκτικοί είχαν κατηγορήσει και περιφρονήσει το Ισλάμ, χωρίς να κουράσουν τους εαυτούς τους με τη μελέτη του. οι μισθοφόροι Δυτικοί συγγραφείς και ποιητές όρμησαν προσβάλλοντας τους Αραβες. Οι σφοδρές τους ορμές δεν ήταν παρά μόνο μάταιες και αντιφατικές κατηγορίες.
Ο Μουχάμμαντ δεν ήταν από αυτούς που δεν ήξεραν για τη μεταφυσική ζωή.
Δεν ήταν ούτε ασκητής.
Αυτός όμως έκρινε πως τα μεταφυσικά πράγματα είναι πιο σοβαρά από εκείνα τα απτά. Το πνευματικό ήταν πιο σημαντικό για το Μουχάμμαντ, ήταν και η πραγματική ύπαρξη. Σε αυτήν την αλήθεια πίστευε ο Μουχάμμαντ και κάλεσε τον κόσμο να πιστέψει.
Ο Μουχάμμαντ ήρθε με μια καρδιά απαλλαγμένη από κάθε ψέμα και μάταια γνώση. Κράτησε με τα δυο χέρια του τη Μεγάλη Αλήθεια, χωρίς αυτό να τον εμποδίσει να είναι γνώστης των κοσμικών πραγμάτων, αντιθέτως, η πνευματική του ανωτερότητα το βοήθησε στη διαχείριση των κοσμικών θεμάτων.
Παρόλο που μερικοί επικρίνουν το Μουχάμμαντ για τους γάμους του, είναι αναμφίβολο πως αυτός δεν ήταν λαίμαργος, ούτε υπερήφανος, ούτε φανατικός, δεν διακατεχόταν από απληστία, αντιθέτως, ήταν υπομονετικός, είχε μεγάλη καρδιά και μεγάλο ανθρωπισμό, δεν έπραττε τίποτα εκτός από εκείνα που πίστευε πως είναι θεϊκή έμπνευση.
Ο Μουχάμμαντ περνούσε τον περισσότερο χρόνο του στην προσευχή, είτε απομονωμένος, είτε με τους συνοδούς του, στο κήρυγμα και στη δουλειά, επίσης πέρασε ένα μέρος του χρόνου του με τις γυναίκες του και δεν αντιπαθούσε τη διασκέδαση.
Ο Μουχάμμαντ αγαπούσε πολύ τα παιδιά, έπαιζε μαζί τους, άφηνε τα εγγόνια του να ιππεύουν την πλάτη του καθώς προσευχόταν και να παίζουν στο βήμα καθώς έκανε κήρυγμα.
Επίσης βλέπετε:
http://islamstory.com/en/node/36733