Tuesday, October 8, 2024
Αρθρα - Απόψεις

Πως νηστεύει η γλώσσα; Μέρος 1ο

Δε θα ριχτούν οι άνθρωποι στη φωτιά με τα πρόσωπά τους μόνο εξαιτίας των καρπών των γλωσσών τους

 

 

Η γλώσσα έχει μια ιδιαίτερη νηστεία. Είναι γνωστό αυτό στους πιστούς που αποφεύγουν οτιδήποτε  επιπόλαιο. Η νηστεία της γλώσσας θα πρέπει να είναι ένα μόνιμο χαρακτηριστικό στο Ραμαζάνι και μετά από αυτό.

 

 

Ο Προφήτης είπε: «Ελέγξτε αυτό» και έδειξε τη γλώσσα του.

 

 

Σε απάντηση ο Μουαδ είπε: «Ακόμα κι αν αρχίσουμε να μιλάμε για αυτά που θα πρέπει, Προφήτη του Αλλάχ;»

 

 

Και ο Προφήτης απάντησε: «Δε θα ριχτούν οι άνθρωποι στη φωτιά με τα πρόσωπά τους μόνο εξαιτίας των καρπών των γλωσσών τους;»

 

 

Η βλάβη της γλώσσας είναι μεγάλη και ο κίνδυνός της τεράστιος.

Ο Αμπου Μπακρ Ας-Σαντικ συνήθιζε να κρατάει τη γλώσσα του και να λέει:

«Αυτή είναι που με έφερε σε τέτοια κατάσταση.» Η γλώσσα έχει εφτά βλάβες, τις δαγκωματιές του φιδιού και τα εγκαύματα της φωτιάς. Μην αναφέρετε τα σφάλματα των ανθρώπων με τις γλώσσες σας. Γιατί όλοι έχετε σφάλματα και οι άνθρωποι έχουν γλώσσες.

 

 

Ο Ιμπν Αμπας συνήθιζε να λέει στη γλώσσα του: «Ω γλώσσα! Πες κάτι καλό και κέρδισε ή κρατήσου μακριά από το κακό και να είσαι ασφαλής.»

 

 

Ο Αλλάχ έδειξε έλεος στον Μουσουλμάνο που συγκράτησε τη γλώσσα του και την απέτρεψε από το κουτσομπολιό και μάταια λόγια, και την εμπόδισε από απαγορεύσεις.

 

 

Σίγουρα ο Αλλάχ θα είναι ελεήμων θα εκείνον που ελέγχει τις δηλώσεις του και ζυγίζει τα λόγια του. Λέει στο Κοράνι:

Ούτε μια λέξη δεν προφέρει χωρίς εκεί να βρίσκεται ένας σκοπός έτοιμος ( να τη σημειώσει) 50:18

 

 

Όποιος κάνει το καλό ωφελεί τον ίδιο τον εαυτόν του. Κι όποιος κάνει το κακό, – αυτό πέφτει πάνω του. Και ο Κύριος σου δεν πρόκειται να αδικήσει τους δούλους Του. 41:46

 

 

Ο Προφήτης είπε:  Όποιος μπορεί να προστατεύσει ότι είναι ανάμεσα στα σαγόνια του και ανάμεσα στα πόδια του, θα του εγγυηθώ μια θέση στον Παράδεισο.»

 

 

Όταν οι ενάρετοι προκάτοχοι πειθάρχησαν τους εαυτούς τους με το ήθος του Κορανίου και της Σούννα, ζύγιζαν τις εκφράσεις τους και σέβονταν τα λόγια τους.

 

Οι δηλώσεις τους ήταν ενθύμηση του Αλλάχ, το βλέμμα τους μάθημα και η σιωπή τους σκέψη. Όταν αυτοί οι ενάρετοι άνθρωποι φοβόντουσαν τη συνάντηση με τον Κύριό τους, τον Ένα, χρησιμοποιούσαν τις γλώσσες τους για την ενθύμησή Του και  ευγνωμοσύνη.  Απείχαν από προδοσία, βωμολοχία και πολυλογία.

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *