Σάλαμα Ιμπν Αλ Ακουα
[ 06.07.2008 ]
Ο ήρωας του πεζικού
Ο γιός του θέλησε να συνοψίσει τις αρετές του σε μία φράση.
Είπε: “Ο πατέρας μου ποτέ δεν είπε ψέματα “..!!
Αυτός ο άνθρωπος σύμφωνα με την αρετή συγκαταλέγεται μεταξύ των δίκαιων και των ευεργετών. Ο Σάλαμα πέτυχε να αποκτήσει αυτήν την αρετή. Ήταν από τους λίγους ’ραβες τοξότες, θαρραλέος, γνώριζε τη γενναιοδωρία και τους καλούς τρόπους.
Όταν παρέδωσε τη ψυχή του στο Ισλάμ, το έκανε με μεγάλη ειλικρίνεια. Ήταν από τις προσωπικότητες που πήραν μέρος στη δέσμευση του Ραντουάν.
Ενώ ο Προφήτης και οι συνοδοί του ξεκίνησαν το ταξίδι τους για να προσκυνήσουν στη Μέκκα το έκτο έτος της Εγίρας, οι Κουραϊσίτες προσπάθησαν να τους απαγορεύσουν την είσοδο στην ιερή πόλη. Απεστάλη τότε από τον Προφήτη ο Οσμάν Μπιν Αφάν να τους ενημερώσει πως ο Προφήτης δεν ήρθε σαν πολεμιστής, άλλα σαν επισκέπτης.
Ενώ ο Προφήτης και οι μουσουλμάνοι περίμεναν την επιστροφή του Οσμάν, διαδόθηκε η φήμη πως οι Κουραϊσίτες τον σκότωσαν.
Τότε ο Προφήτης στάθηκε κάτω από ένα δέντρο να λάβει τη δέσμευση των συνοδών του, να τον υποστηρίξουν μέχρι θανάτου..
Ο Σάλαμα δεσμεύτηκε στον Προφήτη, και έκανε στην άκρη. Όταν ο κόσμος αραιώθηκε, του είπε ο Προφήτης:
– Σάλαμ, γιατί δεν μου δίνεις τη δέσμευση σου;
– Ήδη το έκανα Προφήτη, απάντησε ο Σάλαμα.
– Κάντο κι πάλι. Του είπε. Έτσι, ξανά δεσμεύτηκε ο Σάλαμα. Ο Σάλαμα δεν αθέτησε ποτέ τη δέσμευση του.
Ο ίδιος αναφέρει σχετικά: “Πολέμησα με τον Προφήτη του Θεού και τον Ζέιντ Μπιν Χάριθα εννέα φορές»
Χρησιμοποιούσε παρόμοιο τρόπο με ορισμένους σημερινούς αντάρτες: Όταν δεχόταν επίθεση από τον εχθρό υποχωρούσε και όταν ο εχθρός σταματούσε ή απογοητευόταν, του επιτίθενταν.
Με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να καταδιώξει μόνος του τη δύναμη που έκανε έφοδο στα προάστια της Μαντίνας με επικεφαλή τον Ουϊαινα μπιν Χισν Αλ Φαζαρι. Τους καταδίωξε μονός του με τον ίδιο φημισμένο τρόπο, μέχρι που τους απομάκρυνε από την πόλη. Οι ενισχύσεις υπό την ηγεσία του Προφήτη δεν άργησαν πολύ.
Από εκείνη την ημέρα ο Προφήτης είπε στους συνοδούς του: “Ο καλύτερος άνδρας του πεζικού μας είναι ο Σάλαμα”
Ο Σάλαμα δεν γνώρισε μεγαλύτερο πόνο και θλίψη από την ημέρα του θανάτου του αδελφού του, Αμερ στον πόλεμο Χαϊμπαρ .. Ο Αμερ, μπροστάρης στο μουσουλμανικό στρατό, τραγούδαγε:
Θεέ μας, χωρίς εσένα δε θα γνωρίζαμε την καθοδήγηση.
Ούτε θα δίναμε ελεημοσύνη, ούτε θα προσευχόμασταν
Δώσε μας γαλήνη και ειρήνη
Και δώσε θάρρος όταν αντιμετωπίσουμε τον εχθρό μας.
Σε αυτή τη μάχη ο Αμέρ τραυματίστηκε θανάσιμα από το ίδιο του το ξίφος. Τότε κάποιοι μουσουλμάνοι είπαν:
“Δύστυχε ο Αμερ, δεν πιστοποιήθηκε η μαρτυρία σου.”
Ο Σάλαμα ανησύχησε πιστεύοντας πως ο αδερφός του είχε σκοτωθεί κατά λάθος και είχε στερηθεί την ανταμοιβή των μαρτύρων. Αλλά ο Προφήτης γρήγορα τον καθησύχασε.
Ο Σάλαμ ρώτησε: – Προφήτη, είναι αλήθεια ότι ο Αμερ στερήθηκε την ανταμοιβή του έργου του;
– Πέθανε σα μάρτυρας. Τώρα απολαμβάνει τις χαρές του παραδείσου”, απάντησε ο Προφήτης.
Την ήμερα που δολοφονήθηκε ο τρίτος ορθόδοξος χαλίφης, Οθμάν, ο Σάλαμα συνειδητοποίησε ότι μία εποχή δοκιμασίας και διαφωνίας για τους μουσουλμάνους άρχισε. Ο άνδρας που χαιρέτισε ο Προφήτης για την δεξιότητα του στην καταπολέμηση των εχθρών, δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του να καταπολεμήσει τα αδέλφια του. Έτσι, ο Σάλαμα αποφάσισε και εγκατέλειψε την πόλη, μετακινήθηκε στη Ρίμπδα μια περιοχή του Ιράκ- οπού έζησε την υπόλοιπη του ζωή. Ο θάνατος όμως θα τον ξαναφέρει δίπλα στον αγαπημένο του Προφήτη. Το έτος εβδομήντα τέσσερα μετά την Εγίρα, ο Σάλαμα κατευθύνθηκε στην Μαντίνα για ψώνια, εκεί πέρασε μόλις δύο μέρες. Την Τρίτη μέρα ο άνθρωπος με τη μεγάλη ψυχή έφυγε, σαν να προτιμούσε να ταφεί δίπλα στον Προφήτη, στον οποίον δεσμεύτηκε για στήριξη και αγώνα μέχρι εσχάτων
Ο Σάλαμ είχε μεγάλη απλοχεριά Ιδιαίτερα αν του ζητούσε κανείς κάτι επικαλούμενος το Θεό
Ο κόσμος συνειδητοποίησε το χαρακτηριστικό του αυτό. Έτσι, αν ήθελε κανείς κάτι από τον Σάλαμα του έλεγε:
Όποιος δεν χαρίζει στο όνομα του Θεού, σε όνομα τίνος θα δώσει;