Γκάρι Μίλερ: Από Την Πρόκληση Στο Θαυμασμό

Όπως συνέβη και με πολλούς άλλους διανοούμενους και λόγιους, ο Γκάρι Μίλερ, ανακάλυψε στο Κοράνι αρκετά σημεία που αποδεικνύουν την θεϊκή του πηγή, αν και ξεκίνησε με σκοπό να αποκαλύψει το αντίθετο. Στο παρακάτω άρθρο αναφέρουμε μερικά από αυτά τα σημεία.

Το 1977 ο Δρ. Γκάρι Μίλερ, καθηγητής μαθηματικών, αποφάσισε να μελετήσει το Κοράνι με σκοπό να αποκαλύψει τα ιστορικά και επιστημονικά του λάθη.

Ο άνθρωπος όμως που ξεκίνησε τη δουλειά του ως κυνηγός λαθών κατέληξε σε αντίθετα αποτελέσματα.

Η μελέτη και τα σχόλια του Μίλερ ήταν εντυπωσιακά: μίλησε για την πρόκληση που θέτει το Ιερό Κοράνι απέναντι σε όσους το αμφισβητούν, όπως στα παρακάτω εδάφιαولو كان

من عند غير الله لوجدوا فيه : اختلافاً كثيراً

Και αν ήταν από κάποιον άλλον, εκτός του Αλλάχ, θα έβρισκαν σε αυτό το Κοράνι πολλές αντιφατικότητες και ανακρίβειες.

Το Ιερό Κοράνι, Εν.4 Εδ. 82.وان كنتم في ريب مما نزلنا على عبدنا فأتوا بسورة من مثله
Κι αν έχετε αμφισβητήσεις για αυτό-το Κοράνι- που αποκαλύψαμε στο Δούλο μας-Προφήτη Μουχάμμαντ- τότε φέρτε μια ενότητα όμοια με εκείνο. Ιερό Κοράνι, Εν.2, Εδ.23.

Και με πιο μεγάλη σιγουριά το Κοράνι προκαλεί όσους το αμφισβητούν να φέρουν έστω και δέκα παρόμοια εδάφια όμοια με τα δικά του, και καταλήγει στην πρόκληση του ενός εδαφίου: عشر آيا آية

Ο άνθρωπος που ξεκίνησε με τη λογική της πρόκλησης, κατάληξε στο θαυμασμό.

Αναφέρει στο βιβλίο το θαυμάσιο Κοράνι: – Δεν υπάρχει ούτε ένας συγγραφέας στον κόσμο που να κατέχει το θάρρος να υποστηρίξει ότι το βιβλίο του δεν εμπεριέχει ούτε ένα λάθος, αντίθετα, το Κοράνι αναφέρει πως δεν έχει κανένα λάθος και προκαλεί τον καθένα, αν υπάρχουν λάθη, να τα βρει και δε θα βρει τίποτα.

– Το Κοράνι δεν αναφέρεται σε κανένα θλιβερό προσωπικό γεγονός που συνέβη στο Προφήτη Μουχάμμαντ, όπως ο θάνατος της γυναίκας του Χαντίτζα και των παιδιών του. Το αξιοθαύμαστο είναι ότι τα εδάφια που σχολιάζουν τα λυπηρά γεγονότα που πέρασαν ο Προφήτης και οι πιστοί, μιλούν για αίσιο τέλος και για νίκη, ενώ εκείνα που σχολιάζουν τις νίκες των μουσουλμάνων, τους καλούν να μη νιώθουν ιδιαίτερα υπερήφανοι για τη νίκη τους και να προβούν σε περισσότερες θυσίες.

Εάν επρόκειτο για προσωπική βιογραφία κάποιου, τότε αυτός σίγουρα θα δικαιολογούσε τις ήττες και θα έδινε μεγαλύτερη έμφαση στις νίκες του. Το Κοράνι όμως, κάνει το αντίθετο, κι αυτό επειδή δεν κάνει εξιστόρηση μιας συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου, αλλά θέτει τους γενικούς κανόνες για τις σχέσεις με το Θεό και τους άλλους ανθρώπους.

– Ο Μίλερ στάθηκε επίσης στο εδάφιο:قل إني أعظكم أن تقوموا لله مثنى وفرادى ثم تتفكروا

Σας καλώ να μαζευτείτε ανά δυο, και μονοί, και να σκεφτείτε βαθιά. Ιερό Κοράνι, Εν. 34, Εδ. 46.

Αναφερόμενος στη μελέτη που διενέργησε ένας ερευνητής του πανεπιστημίου Τορόντο για τη αποτελεσματικότητα της ομαδικής συζήτησης, όπου μαζεύτηκαν διάφορων αριθμών ομάδες συζήτησης, και συγκρίνοντας τα αποτελέσματα κατέληξε ότι ή μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα προκύπτει όταν συμμετέχουν 2 συνομιλητές, ενώ χάνεται κάθε φορά που αυξάνεται ο αριθμός τους.

– Μία ολόκληρη ενότητα του Κορανιού αποκαλείται Μάριαμ= Παναγία, και αναφέρεται με πολύ σεβασμό και τίμηση σε αυτήν , πράγμα που δεν εμφανίζεται σε κανένα άλλο θρησκευτικό βιβλίο, ενώ δεν υπάρχει καμία ενότητα με τίτλο Αϊσα ή Φάτιμα συζύγου και κόρης του Προφήτη. Επίσης ο Χριστός Ιησού αναφέρεται στο Κοράνι 25 φορές, ενώ ο Προφήτης Μουχάμμαντ αναφέρεται μόνο 5 φορές. –

Αν ήσουν στη θέση του Προφήτη όταν περικυκλώθηκε με τον Αμπου Μπάκρ από τους Κουραϊσίτες στο σπήλαιο, ώστε αν κάποιος από αυτούς κοίταζε κάτω στα πόδια του, θα τους ξετρύπωνε εύκολα δε θα έλεγες: ας ψάξουμε κάποια έξοδο, ή: μη μιλάς θα μας ακούσουν; Ο Προφήτης όμως ψύχραιμος είπε: Μην ανησυχείς, ο Θεός είναι μαζί μας και δε θα μας εγκαταλείψει.

Είναι αυτό σκεπτικό ενός ψεύτη ή ενός προφήτη που είναι σίγουρος για φροντίδα του Θεού;

– Η ενότητα Αλ Μάσαντ που μιλάει για τον Αμπου Λάχαμπ ένα θείο του Προφήτη που ήταν πολύ εχθρικός απέναντί του, αναφέρει ότι αυτός θα πεθάνει άπιστος και δε θα ασπαστεί ποτέ του το Ισλάμ. Αυτή η ενότητα παραδόθηκε δέκα χρόνια πριν το θάνατο του Αμπου Λάχαμπ, δηλαδή είχε την ευκαιρία για 3650 ημέρες να αποδείξει ότι το Κοράνι λέει ανακρίβειες, με το να ασπαστεί το Ισλάμ έστω και επιφανειακά, αλλά δεν το έκανε.. Δεν ασπάστηκε το Ισλάμ ούτε ψεύτικα για να βγάλει λανθασμένο το Κοράνιο. Πως ο Προφήτης ήταν για δέκα χρόνια τόσο σίγουρος ότι αυτά που λέει είναι αλήθεια και θα ισχύσουν μόνιμα αν δεν ήταν έμπνευση από τον Αλλάχ ;

– Σχολιάζοντας το εδάφιο:ما كنت تعلمها أنت ولا قومك

Δεν τα ήξερες εσύ, ούτε τα ήξερε ο λαός σου. Ιερό Κοράνι, Εν.11, Εδ. 49.

Αναφέρει ο Μιλερ: Κανένα ιερό βιβλίο δεν μιλάει με τέτοιο τρόπο, δηλαδή να δώσει την πληροφορία στον αναγνώστη και να του πει: αυτή είναι καινούργια πληροφορία. Αυτό αποτελεί πρωτοφανή πρόκληση. Τι θα γινόταν αν τον διέψευδαν οι αντίπαλοι του λέγοντας μα εμείς τα ξέραμε αυτά, έστω με τα λόγια τους και χωρίς αποδείξεις; Τι θα γινόταν αν τον διέψευδε κάποιος μεταγενέστερος ερευνητής υποστηρίζοντας ότι αυτά ήταν γνωστά από πριν; Τίποτα από αυτά όμως δεν συνέβη.