Thursday, March 28, 2024
Προσωπικότητες

Αμπντουλλαχ Ιμπν Ουμ Μακτουμ – 2

Οι μεγάλες ψυχές δεν είναι ευχαριστημένες με το να μένουν αποσυνδεδεμένες από τα γεγονότα μεγάλων και σημαντικών στιγμών

Από εκείνη την ημέρα ο Προφήτης δεν έπαψε ποτέ να είναι γενναιόδωρος με τον Αμπντουλλάχ Ιμπν Μακτουμ, να τον ρωτάει για τις ασχολίες του, να ικανοποιεί τις ανάγκες του και να τον δέχεται κοντά του όποτε πλησίαζε. Αυτό δεν είναι παράξενο. Δεν έλαβε σχετική αποκάλυψη από τον Αλλάχ που διόρθωνε τη συμπεριφορά του; Στην πραγματικότητα, τα επόμενα χρόνια, συχνά χαιρετούσε τον Ιμπν Ουμ Μακτουμ με αυτά τα λόγια ταπείνωσης:
Καλώς σε αυτόν για λογαριασμό του οποίου ο Συντηρητής μου με επέπληξε.

Όταν οι Κουράις εντατικοποίησαν την εκδίωξη του Προφήτη και αυτών που πίστευαν σε αυτόν, ο Αλλάχ τους έδωσε την άδεια να μεταναστεύσουν. Η απάντηση του Αμπντουλλάχ ήταν άμεση. Αυτός και ο Μουσαμπ Ιμπν Ουμαιρ ήταν οι πρώτοι από τους Συντρόφους που έφτασαν στη Μεδίνα.

Μόλις έφτασαν στη Γιάθριμπ (Μαντίνα), αυτός και ο Μουσ`αμπ άρχισαν να συζητάνε με τον κόσμο, να διαβάζουν το Κοράνι σε αυτούς και να τους διδάσκουν τη θρησκεία του Αλλάχ. Όταν ο Προφήτης έφτασε στη Μεδίνα, όρισε τον Αμπντουλλάχ και τον Μπιλαλ Ιμπν Ραμπαχ να είναι μουάδιν για τους Μουσουλμάνους διακηρύσσοντας την Μοναδικότητα του Αλλάχ 5 φορές την ημέρα, καλώντας τον άνθρωπο προς την καλύτερη από όλες τις πράξεις και καλώντας τους προς την επιτυχία.

Ο Μπιλάλ καλούσε το Αδάν και ο Αμπντουλλαχ το ικάμα για την Προσευχή. Μερικές φορές ανέστρεφαν τη διαδικασία. Κατά τη διάρκεια του Ραμαζανίου είχαν υιοθετήσει μια ειδική τακτική.

Ένας από αυτούς καλούσε το Αδάν  για να ξυπνήσει τον κόσμο να φάει πριν την αρχή της νηστείας. Και ο άλλος καλούσε το Αδάν για να ανακοινώσει το τέλος της νηστείας. Ο Μπιλάλ ξυπνούσε τον κόσμο και ο Αμπντουλλάχ Ιμπν Μακτουμ ανακοίνωνε το τέλος της νηστείας με τη δύση του ήλιου.

Μια από τις υπευθυνότητες που ο Προφήτης έθεσε στον Αμπντουλλαχ Ιμπν Ουμ Μακτουμ ήταν να τον θέσει υπεύθυνο για τη Μεδίνα στην απουσία του. Αυτό έγινε πάνω από δέκα φορές, μια από αυτές όταν ο Προφήτης είχε φύγει για την απελευθέρωση της Μέκκα.

Μετά τη μάχη του Μπαντρ, ο Προφήτης έλαβε αποκάλυψη από τον Θεό που ανέβαζε τη θέση των Μαχητών προτιμώντας τους από τους Κα`ιντιν (αυτούς που παρέμεναν αδρανείς στο σπίτι.) Αυτό ήταν για να ενθαρρυνθούν οι μαχητές ακόμα περισσότερο και να δοθεί έναυσμα στους κα`ιντ να αφήσουν την αδράνεια.

Αυτή η αποκάλυψη επηρέασε έντονα τον Ιμπν Ουμ Μακτουμ. Τον πονούσε που αποκλείονταν από το  να λάβει υψηλότερη θέση και είπε:
Ω Προφήτη του Αλλάχ. Αν μπορούσα να πάω στον αγώνα, θα το έκανα σίγουρα. Έπειτα με μεγάλη ειλικρίνεια ζήτησε από τον Αλλάχ να στείλει μια αποκάλυψη σχετικά με αυτό το θέμα και για εκείνους σαν τον ίδιο που αποκλείονταν λόγω των αναπηριών τους να πάνε σε στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Η προσευχή του εισακούστηκε. Μια επιπρόσθετη φράση αποκαλύφθηκε στον Προφήτη. Το εδάφιο αναφέρει σχετικά:

Δεν είναι στο ίδιο επίπεδο όσοι είναι αδρανείς, χωρίς να έχουν καμία δικαιολογία, από τους πιστούς και όσοι αγωνίζονται υπέρ της πίστης με όσους αγωνίζονται υπέρ της πίστης με τους εαυτούς τους και με τις περιουσίες τους. Ο Αλλάχ έδωσε παραπάνω βαθμίδα στους αγωνιστές. Και στους δυο ο Αλλάχ υποσχέθηκε το παράδεισο. 4:95

Παρά το ότι δικαιολογούνταν η μη συμμετοχή του στον αγώνα, η ψυχή του Αμπντουλλάχ αρνούνταν να αρκεστεί στο να μένει μαζί με αυτούς που έμεναν πίσω όταν μια εκστρατεία λάμβανε χώρα.

Οι μεγάλες ψυχές δεν είναι ευχαριστημένες με το να μένουν αποσυνδεδεμένες από τα γεγονότα μεγάλων και σημαντικών στιγμών. Αποφάσισε πως καμία εκστρατεία δεν θα τον προσπερνούσε. Έδωσε έναν ρόλο στον εαυτό του στο πεδίο της μάχης. Είπε: Βάλτε με ανάμεσα σε 2 σειρές και δώστε μου το λάβαρο. Θα το κουβαλάω και θα το προστατεύω, καθώς είμαι τυφλός και δε μπορώ να τρέξω.

Το δέκατο τέταρτο έτος μετά τη Χίτζρα, ο Ούμαρ αποφάσισε να εξαπολύσει μεγάλη επίθεση εναντίων των Περσών και να ανοίξει το δρόμο για τις Μουσουλμανικές δυνάμεις. Έτσι έγραψε στους κυβερνήτες του:  Στείλτε οποιονδήποτε με ένα όπλο ή ένα άλογο ή που μπορεί να παρέχει οποιαδήποτε μορφή βοήθειας σε μένα. Και βιαστείτε.

Πλήθη μουσουλμάνων από κάθε κατεύθυνση απάντησαν στο κάλεσμα του Ούμαρ και έφτασαν στη Μεδίνα. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο Αμπντουλλάχ Ιμπν Ουμ Μακτούμ.

Ο Ούμαρ έθεσε τον Σαντ Ιμπν Αμπι Ουακκάς σαν αρχηγό του στρατού, του έδωσε οδηγίες και τον αποχαιρέτησε. Όταν ο στρατός έφτασε στην Καντισίγια, ο Αμπντουλλάχ Ιμπν Μακτούμ ήταν εμφανής, φορώντας πανοπλία και πλήρως έτοιμος. Ορκίστηκε να κουβαλήσει και να προστατέψει το λάβαρο των Μουσουλμάνων ή να σκοτωθεί στην προσπάθεια αυτή.

Οι δυνάμεις των δυο πλευρών συναντήθηκαν και η μάχη κράτησε τρεις μέρες. Η μάχη ήταν από τις πιο έντονες στην ιστορία των Ισλαμικών κατακτήσεων. Την τρίτη μέρα, οι Μουσουλμάνοι κατάφεραν μια σπουδαία νίκη καθώς μια από τις πιο σπουδαίες αυτοκρατορίες στον κόσμο κατέρρευσε. ο μονοθεϊσμός εξυψώθηκε σε μια ειδωλολατρική χώρα. Το κόστος αυτής της νίκης ήταν εκατοντάδες μάρτυρες. Ανάμεσά τους ήταν και ο Αμπντουλλάχ Ιμπν Μακτούμ. Βρέθηκε νεκρός στο πεδίο της μάχης σφίγγοντας το λάβαρο των Μουσουλμάνων. 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *