Αμπου Μπακρ – Ο Πρώτος Χαλίφης – Μέρος 5
Ο Ομαρ Ιμπν Αλ Χατταμπ είχε συνηθίσει κατά τη διάρκεια του χαλιφάτου του Αμπου Μπακρ να πηγαίνει τη νύχτα σε μια τυφλή γιαγιά που έμενε στα σύνορα της Μεδίνας για να τη βοηθάει. Όταν πήγαινε σε αυτήν έβλεπε πως ήδη κάποιος την είχε βοηθήσει και εξυπηρετήσει. Μια μέρα ο Ομαρ έμεινε κοντά σε εκείνο το μέρος για να δει ποιος πήγαινε στη γυναίκα και τη βοηθούσε και ανακάλυψε πως δεν ήταν άλλος από τον χαλίφη Αμπου Μπακρ.
Ο Προφήτης αγαπούσε τον Αμπου Μπακρ πάρα πολυ. Μια φορά είπε στους συντρόφους του πως αν ήθελε να πάρει κάποιον φίλο, θα διάλεγε τον Αμπου Μπακρ. Ενώ όταν τον ρώτησε ο Αμρ Ιμπν Αλας τον Προφήτη ποιον αγαπάει πιο πολύ, ο Προφήτης ανέφερε την ’ισα. Ο Αμερ τότε διευκρίνισε πως εννοούσε από τους άντρες και ο προφήτης τότε είπε: Τον πατέρα της.
Ο Μουχάμμαντ Ιμπν Χαναφία ρώτησε τον πατέρα του (Αλι Ιμπν Αμπι Ταλιμπ) ποιος ήταν καλύτερος μετά τον Προφήτη. Απάντησε, Ο Αμπου Μπακρ. Έπειτα ρώτησε, Μετά από αυτόν; Είπε, Ο Όμαρ. Φοβήθηκε να ρωτήσει πάλι για να μην του πει πως μετά τον Ομαρ ήταν ο Οθμαν. Του είπε, Μετά τον Ομαρ είσαι εσύ. Ο Αλι του είπε, Είμαι ένας από τους μουσουλμάνους.
Ο Αμπου Μπακρ και ο Ομαρ ήταν στα χωράφια τους. Είχαν διαφορά μεταξύ τους σχετικά με τα όρια του χωραφιού του καθενός. Βγήκε μια λέξη από το στόμα του Αμπου Μπακρ που δεν του άρεσε και είπε στον Ομαρ να απαντήσει στη λέξη που του είπε. Ο Ομαρ δε δέχτηκε αλλά ο Αμπου Μπακρ επέμεινε. Ο Ομαρ και πάλι δεν δέχτηκε και τον άφησε και πήγε σπίτι του. Όταν έφτασε σπίτι του, μετάνιωσε για αυτό που έκανε και αποφάσισε να πάει στο σπίτι του Αμπου Μπακρ. Δεν τον βρήκε και κατάλαβε ότι ο Αμπου Μπακρ είχε πάει στον Προφήτη. Όταν πήγε στον Προφήτη είδε πως ο Προφήτης είχε νευριάσει και το πρόσωπό του είχε αλλάξει χρώμα. Όταν ο Αμπου Μπακρ είδε την αντίδραση του Προφήτη έπεσε στα γόνατα και άρχισε να λέει: Εγώ τον αδικώ, εγώ τον αδικώ. Τότε ο Προφήτης είπε: Ο Αμπου Μπακρ με πίστεψε όταν ο κόσμος είπε ότι είμαι ψεύτης και μου έδωσε χρήματα όταν με είχε αποκλείσει ο κόσμος. Έπειτα τους ζήτησε να αφήσουν ήσυχο τον φίλο του.
Ο Αμπου Μπακρ συμμετείχε με τον Προφήτη στη μάχη του Μπαντρ, στο Ουχουντ, στο Χαντακ, Μπαγιατ αρ-Ριντουαν, στο Χαϊμπαρ, στο άνοιγμα της Μέκκας, στο Χουνάιν, Τάιφ, Ταμπουκ και στο αποχαιρετηστήριο προσκύνημα. Ο Προφήτης του έδωσε στο Ταμπουκ το λάβαρο, το οποίο ήταν μαύρο και στην μάχη στο Χουνάιν έμεινε στο πεδίο της μάχης με τον Προφήτη και δεν υποχώρησε όπως έκαναν πολλοί μουσουλμάνοι. Ο Αμπου Μπακρ ήταν από τους συντρόφους του Προφήτη που είχαν μάθει το Κοράνι από έξω.
Με δικά του έξοδα ελευθέρωσε 7 μουσουλμάνους που τους βασάνιζαν οι Κουράις επειδή είχαν ασπαστεί το Ισλάμ. Αυτοί ήταν ο Μπιλαλ, ο Αμρ Ιμπν Φαχιρα, η Ζαννίρα, Αλ Ναχντια και η κόρη της, η σκλαβα της φυλής Μουάμμιλ και η μάνα του Κουμπάις.
Όταν κάποιος επαινούσε τον Αμπου Μπακρ εκείνος έλεγε: Θεε μου, εσύ ξέρεις τον εαυτό μου πιο πολύ από εμένα και εγώ ξέρω τον εαυτό μου πιο πολύ από αυτούς. Θεέ μου να με κάνεις καλύτερο από ότι νομίζουν και να με συγχωρείς για αυτό που δεν ξέρουν.