Η εκστρατεία κατά του Ισλάμ – μέρος – 2

Ένα άρθρο του ορθόδοξου επισκόπου Γ. Χοντρ στη λιβανέζικη εφημερίδα Annahar.

 

Ευχαριστούμε τον Αλλάχ που οι μουσουλμάνοι γνώστες αντιμετώπισαν αυτές τις εκστρατίες κατά της θρησκείας του με ησυχία. Αυτό οφείλεται εν μέρει στην εμπιστοσύνη τους προς τους χριστιανούς ’ραβες που επιθυμούν την συμβίωση με τους μουσουλμάνους με ειρήνη και κατανόηση.

 

 

Δεν θέλω να επιστρέψω σε αυτό το έργο που προσβάλει τον Προφήτη, εγώ που διάβασα καλά τη βιογραφία του ’ραβα Προφήτη πολύ καλά συνειδητοποίησα πως αυτά που προβλήθηκαν δεν έχουν καμία σχέση με το βίο του Μουχάμμαντ και δεν είναι παρά μόνο συκοφαντίες άγνωστης προέλευσης. Το έργο δεν έχει σχέση με την επιστήμη και επομένως δεν έχω να πω πως είναι πολιτικό έργο με εμπλοκή μυστικών υπηρεσιών.

 

 

Είναι ώρα για τους μουσουλμάνους που έδειξαν το δικαιολογημένο τους θυμό, να συμπεριφερθούν με σοφία, πράγμα που δεν λείπει από τους ηγέτες τους. Ενώ πρέπει οι χριστιανοί στον αραβικό κόσμο και στη Δύση να υποστηρίξουν τους μουσουλμάνους επειδή οι πιστές του Χριστού επιθυμούν το δίκαιο και την θρησκευτική ειρήνη στις χώρες μας και ανά τον κόσμο.

 

Η αρχή είναι στη συμβίωση με τον πλήρη σεβασμό στην πίστη του άλλου στο πλαίσιο της λογικής και θεμιτής διαφοροποίησης. Η επιθυμία μου είναι να καταλάβουν όλοι οι δυτικοί οι οποίοι αποτελούν την κοινωνία των πολιτών πως οι σταυροωφορίες έχουν τελειώσει και πως ο σημερινός πόλεμος δεν έχει καμία σχέση με το σταυρό.

 

 

Εμείς οι Αραβες χριστιανοί πήραμε την απόφαση από τότε που μπήκε το Ισλάμ να συμβιώσομε με τους μουσουλμάνους σε κλίμα ειρήνης και κοινωνικής ενότητας με πλήρη ελευθερία για όλους. Εμείς ζητάμε ελευθερία για όλους τους πολίτες και εννοώ την ελευθερία που ευθύνεται για τον άλλον και τον αγαπάει.

 

 

Είναι η ελευθερία με όλες τις εκφράσεις της μέχρι που να επικρατήσει επί γης το θέλημα, το δίκαιο και η φροντίδα του Αλλάχ. Να έχεις εμπιστοσύνη στον άλλον σημαίνει μεταξύ άλλων να το δέχεσαι καθώς ασκεί τη θρησκεία του, να δεχτείς τη κοινωνική εικόνα της θρησκείας του και το δικαίωμα του στην προσευχή και στην εκπαίδευση της οικογένειάς του, να δεχτείς το δικαίωμα του στην έκφραση, αρνούμενος ότι είναι αντίθετο με την ηθική και την αδελφοσύνη.

 

 

Η περιοχή μας βιώνει αυτό φιλικό κλίμα, όπου γίνονται φιλίες ανάμεσα στις οικογένειες, τα άτομα και τους επαγγελματίες , δεν κάνουμε διακρίσεις ανάμεσα στον κόσμο, διακρίνουμε όμως ανάμεσα στο καλό και το κακό κόσμο.

 

 

 

http://www.annahar.com/article.php?t=makalat&p=4&d=24863