Η επιρροή της Αραβικής γλώσσας στη Δύση – 3

Η Ευρώπη άρχισε να μεταφράσει τα αραβικά επιστημονικά συγγράμματα, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί στις ευρωπαϊκές γλώσσες ένα μεγάλο μέρος της αραβικής ορολογία και λέξεις

Ενώ στη Γαλλία, ο Γκούσταβ Λε Μπον, επιβεβαιώνει στο βιβλίο του «Ο Πολιτισμός των Αράβων», ότι η αραβική γλώσσα έχει αφήσει τα ίχνη του περάσματος της στην ίδια τη Γαλλία. Καθώς παρατηρεί ο ιστορικός Ντέους ότι οι τοπικές διάλεκτοι στα Λιμοζάν κι Οφερνύ είναι γεμάτες από αραβικές λέξεις.

 Όπως κι ήταν φυσικό να εφοδιάσουν οι άραβες, που ήταν κυρίαρχοι της Μεσογείου κατά το 18ο αιώνα, τους ιταλούς και τους γάλλους με την στρατιωτική, διοικητική και αλιευτική ορολογία. Η αραβική κουλτούρα είχε επηρεάσει επίσης και την Σικελία, όταν ο Βασιλιάς Ρόγερος ο Νορμανδός φορούσε ανατολίτικα ενδύματα, κεντημένα με αραβικά γράμματα. Ακόμα κι η βούλα και τα νομίσματα του ήταν γραμμένα στα αραβικά μαζί με τη νορμανδική.

Μερικοί ερευνητές λένε ότι οι αραβικές λέξεις στην ισπανική, είναι σχεδόν το ένα τέταρτο του ισπανικού λεξικό, ενώ στην πορτογαλική ανέρχονται σε τρείς χιλιάδες. Ο ’ββας Σάσα Πατίστα, ο οποίος γεννήθηκε στη Δαμασκό από άραβες γονείς, σύνταξε ένα λεξικό το 1789, με όλες τις αραβικές λέξεις στην πορτογαλική γλώσσα. Το λεξικό αυτό, αποτελείται από 160 σελίδες. Επίσης, ο Ντοζύ κι ο Έγκελμαν, σύνταξαν ένα λεξικό για τις αραβικές λέξεις στην ισπανική και την πορτογαλική.

 Στη βιβλιοθήκη του Εσκοριάλ, μπορεί κανείς να βρει αραβοελληνικά κι αραβολατινικά λεξικά, που συνταχθήκαν από μουσουλμάνους επιστήμονες (Ο Πολιτισμός των Αράβων, σσ. 166-474).

Από τις γλώσσες που δανειστήκαν πολλές αραβικές λέξεις είναι η μαλτέζικη, η όποια αποτελείται κατά μεγάλο μέρος από αραβικές λέξεις.

Ο Γκουστάβ Λε Μπον, επιβεβαιώνει στο βιβλίο του (σ. 472), ότι «η αραβική γλώσσα είναι από τις πιο αρμονικές γλώσσες, παρόλο που εμπεριέχει πολλές διαλεκτούς, όπως τη συριακή, την αιγυπτιακή και την αλγερινή, άλλα οι διαφορές μεταξύ τους είναι ελάχιστες, τη στιγμή που οι κάτοικοι της βορείου Γαλλίας, δεν καταλαβαίνουν την ομιλία των κατοίκων του νότου. «Οι κάτοικοι του Μαρόκου, παρατηρεί ο Λε Μπον, καταλαβαίνουν κάλλιστα τη διάλεκτο των αιγυπτίων και των αράβων της αραβικής χερσονήσου».

Ο περιηγητής Μπορκαρντ, γράφει ότι «όποιος γνωρίζει μια από τις διαλέκτους αυτές, μπορεί εύκολα να κατανοήσει τις υπόλοιπες». Στη Σικελία, βρέθηκε μια χριστιανική πλάκα γραμμένη στα αραβικά, και χρονολογημένη σύμφωνα με το ημερολόγια της Εγίρας, εξήντα χρόνια μετά από τη λήξη της αραβικής παρουσίας στο νησί.

Είναι γνωστό, ότι τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, έπαιξαν μεγάλο ρόλο στη διάδοση της αραβική γλώσσας, η οποία έγινε κατά το μεσαίωνα η γλώσσα της φιλοσοφίας, της ιατρικής και όλων των επιστήμων και τεχνών, στο σημείο που έγινε παγκόσμια γλώσσα του πολιτισμού.

 Το 1207, παρατηρήθηκε η ύπαρξη ενός ινστιτούτου για την εκμάθηση της αραβικής γλώσσας στη νότια Ευρώπη. Έπειτα, η Οικουμενική Σύνοδος οργάνωσε τη διδασκαλία της στη Ευρώπη, δημιουργώντας έδρες για τη γλώσσα αυτή στα μεγάλα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Το 17ο αιώνα, η βόρια Ευρώπη ενδιαφέρθηκε επίσης για την αραβική.

 Το 1632, η Σουηδία αποφάσισε να διδάσκει την αραβική και να εκδώσει τα ισλαμικά βιβλία, όπως κι άρχισε να κάνει κι η Ρωσία με αραβικές κι άλλες ανατολικές πραγματείες, κυρίως κατά τη βασιλεία το Μέγα Πέτρου, ο οποίος έστειλε πέντε ρώσους σπουδαστές στην ανατολή. Και το 1769, η αυτοκράτειρα Αικατερίνη αποφάσισε να γίνει η αραβική υποχρεωτικό μάθημα.

Η Ευρώπη άρχισε να μεταφράσει τα αραβικά επιστημονικά συγγράμματα, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί στις ευρωπαϊκές γλώσσες ένα μεγάλο μέρος της αραβικής ορολογία και λέξεις, όπως Αλκοόλ, Ελιξίριο, ’λγεβρα κι ο Αλγόριθμος. Σύμφωνα με Λεβί Προβενσάλ, τα περισσότερα ονόματα των αρωματικών φυτών και των ανθών στην ισπανική γλώσσα είναι από αραβικές λέξεις, κι από κει πέρασαν τα Πυρηναία όρη προς τη Γαλλία, ονομασίες όπως Βερίκοκο, Γιασεμί, Κόττον (βάμβακας) και το Σαφράν, όπως κι η ορολογία της ύδρευσης.

Τα περισσότερα κοσμήματα στην Ισπανία έχουν αραβικά ονόματα. Αυτή την επίδραση έχουν κι ορολογίες άλλων επιστήμων, όπως της αρχιτεκτονικής. Μέσω Ισπανίας, οι ορολογίες αυτές πέρασαν το Ατλαντικό προς τη Λατινική Αμερική.

Ένας ιταλός μεγάλος επιστήμονας, παρατήρησε ότι οι περισσότερες λέξεις κι εκφράσεις που εισχώρησαν στην ιταλική γλώσσα, δεν ήρθαν μαζί με τους κατακτητές ή κατά την αποικιοκρατία, αλλά μέσω της ισλαμικής πολιτιστικής ακτινοβολίας.

http://www.islamweb.net/media/index.php?page=article&lang=A&id=168523