Η θετικότητα στη ζωή του μουσουλμάνου

Το μέτρο για τη θετικότητα δεν είναι να κάνει κανείς μεγαλειώδη έργα, αλλά να κάνει ό,τι μπορεί προς το καλό.

Το Ισλάμ είναι η θρησκεία της θετικότητας, όπου το άτομο έχει ως καθήκον να κάνει κάθε καλή και χρήσιμη πράξη.

Ο Προφήτης Ειρήνη πάνω του, είπε στον άνδρα που του έκανε παράπονο επειδή δεν είχε αρκετά λεφτά: πήγαινε να μαζέψεις ξύλα.

Ενθάρρυνε επίσης, τον Αμπντολλάχ μπιν Όμαρ, ένα σύντροφό του για προσευχή λέγοντας « ο Αμπντουλλάχ είναι καλός άνθρωπος αν έκανε την νυχτερινή προσευχή».

Έλεγε επίσης σε έναν άλλο « ζήτα την στήριξη του Αλλάχ και να μην νιώθεις αδύναμος»

Ενθάρρυνε τους πιστούς να κάνουν οποιαδήποτε πράξη που μπορεί να κάνει καλό στην κοινωνία « το χαμόγελό σου στο προσώπου του αδελφού σου αποτελεί καλή πράξη», « να χαιρετάς όποιον ξέρεις και όποιον δεν ξέρεις».

Μια ηλικιωμένη γυναίκα που καθάριζε το τζαμί πέθανε, οι σύντροφοι τους Προφήτη την έθαψαν χωρίς να το ξέρει ο ίδιος, όταν πληροφορήθηκε για το θάνατο της, λυπήθηκε και είπε γιατί δεν με ενημερώσατε για το θάνατό της; Και πήγε στο τάφο της όπου προσευχήθηκε για τη ψυχή της.

Το μέτρο για τη θετικότητα δεν είναι να κάνει κανείς μεγαλειώδη έργα, αλλά να κάνει ό,τι μπορεί προς το καλό, αυτό έμαθαν πολύ καλά οι σύντροφοι του Προφήτη, έτσι ο καθένας τους ήταν πρωταγωνιστής στις καλές πράξεις με όλους τους συνανθρώπους τους.

Τέλος, λέει ο Προφήτης « εάν έρθει αν ανάσταση ενώ έχει κανείς σας ένα φυτό στο χέρι του, και μπορούσε να το φυτέψει πριν γίνει, ας το κάνει».

Αυτό μας δείχνει κατά πόσο πρέπει ο μουσουλμάνος να είναι θετικός, επειδή το φυτό αυτό δεν θα είναι χρήσιμο σε τίποτα, αλλά είναι η ψυχή της θετικότητας και της ανάληψης πρωτοβουλιών που πρέπει να κατέχει ο κάθε μουσουλμάνος.