Η Μουσουλμανική Ανανέωση της Χημείας 2

Αδιαμφισβήτητα ο Γκάμπερ Ιμπν Χαγιάν ήταν ο θεμελιωτής της χημείας και ο πιο διάσημος μουσουλμάνος επιστήμονας σε αυτήν την επιστήμη

του Δρ. Ράγκεμπ Ελ Σεργκάνι

Οι συνεισφορές των μουσουλμάνων επιστημόνων στη χημεία

Χαλίντ Ιμπν Γιαζίντ

Η εμφάνιση του Χαλίντ Ιμπν Γιαζίντ συνδέθηκε με την εμφάνιση της χημείας. Ο Χαλίντ Ιμπν Γιαζίντ μελέτησε υπό τον Μοναχό Μαριανό [ΣτΜ ή Μοριανό], ο οποίος του δίδαξε χημεία και ιατρική. Η χημεία αναπτύχθηκε από τον Χαλίντ Ιμπν Γιαζίντ από μεταφράσεις από τα ελληνικά (αρχικό στάδιο) στο στάδιο των καινοτομιών και των ανακαλύψεων.

Ο Χαλίντ Ιμπν Γιαζίντ έγραψε τρεις διατριβές στη χημεία: «Al-Ser Al-Badea fi fak Al-Ramz Al-Manea», «Ferdous Al-Hekma fi Elm Al-Chemea» και «Maqalata Marianos Al-Raheb» («Τα δύο άρθρα του Μοναχού Μαριανού») στις οποίες ανέφερε την ιστορία του με τον Μαριανό και τα σύμβολα που έμαθε από τον Μαριανό. [3]

 

Γκάμπερ Ιμπν Χαγιάν

 

Αδιαμφισβήτητα ο Γκάμπερ Ιμπν Χαγιάν ήταν ο θεμελιωτής της χημείας και ο πιο διάσημος μουσουλμάνος επιστήμονας σε αυτήν την επιστήμη.

Ο Γκάμπερ Ιμπν Χαγιάν έγραψε πολλά βιβλία, πολλά από τα οποία μεταφράστηκαν στα λατινικά. Αυτά τα βιβλία παρέμειναν η κυριότερη αναφορά στη χημεία για σχεδόν χίλια χρόνια. Αυτά τα βιβλία περιλάμβαναν πολλές χημικές ενώσεις που δεν ήταν μέχρι τότε γνωστές. Αυτό έκανε διάσημους δυτικούς επιστήμονες, όπως οι Kup, Berthollet, Kraus και Holmyard να δώσουν μεγάλη σημασία στη μελέτη των βιβλίων του Γκάμπερ Ιμπν Χαγιάν. Ο Holmyard έδωσε εύσημα στον Γκάμπερ Ιμπν Χαγιάν και τον τοποθέτησε στην κορυφή των χημικών και ξεκαθάρισε τις αμφιβολίες που οι άδικοι επιστήμονες είχαν εγείρει γι’ αυτόν. Επιπλέον, ο δυτικός επιστήμονας George Sarton θεωρούσε τον Γκάμπερ Ιμπν Χαγιάν απαρχή μιας νέας περιόδου στην ιστορία του ισλαμικού πολιτισμού.

 

Αλ Ράζι

 

Ο Αλ Ράζι (πέθανε το 311 ε.Ε.  923 μ.Χ.) μελέτησε υπό τα βιβλία του Γκάμπερ Ιμπν Χαγιάν και μετά έκανε μεγάλες συνεισφορές στη χημεία. Στην εισαγωγή του βιβλίου του «Ser Al-Asrar» («Το Μεγάλο Μυστικό»), ο Αλ Ράζι είπε: «Εξήγησα σε αυτό το βιβλίο τι είχε γραφεί από αρχαίους φιλοσόφους, Αγαθόδημο, Ερμή, Αριστοτέλη, Χαλίντ Ιμπν Γιαζίντ και το δάσκαλό μου Γκάμπερ Ιμπν Χαγιάν. Αλλά το βιβλίο έχει κάποιες προσθήκες που είναι εντελώς νέες. Το βιβλίο μου συμπεριλαμβάνει γνώση σχετικά με τρείς κύριους κλάδους: την φαρμακευτική επιστήμη, την επιστήμη των οργάνων και τα πειράματα. [4]

 

Συνεισφορές των μουσουλμάνων στη χημεία

 

Γενικά μιλώντας, οι μουσουλμάνοι καινοτόμησαν στις πιο σημαντικές βάσεις και μυστικά της χημείας. Μια από τις πιο σημαντικές καινοτομίες των μουσουλμάνων στη χημεία ήταν το νιτρικό οξύ, το θειικό οξύ, το υδροκυανικό οξύ, ο νιτρικός άργυρος, ο χλωριούχος υδράργυρος, το οξείδιο του υδραργύρου, το ανθρακικό κάλιο, το ανθρακικό νάτριο, και τα αλκαλικά που ονομάστηκαν στις ευρωπαϊκές γλώσσες από την αραβική διατύπωση (αλκάλι) [5]

 

Οι μουσουλμάνοι επιστήμονες χρησιμοποίησαν επίσης τη χημεία για θεραπείες και για την παρασκευή φαρμάκων. Ήταν οι πρώτοι που έγραψαν για τη σύνθεση των φαρμάκων και τον καθαρισμό μετάλλων και άλλων ενώσεων και για ανακαλύψεις στις οποίες στηρίζεται η σύγχρονη χημεία, όπως το σαπούνι, το χαρτί, το μετάξι, βαφές, πυροτεχνήματα, τη βυρσοδεψία, την εκχύλιση αρωμάτων, την παρασκευή ατσαλιού, το γυάλισμα μετάλλων κ.λπ.

Στα πειράματά τους, οι μουσουλμάνοι βασίστηκαν σε πολλούς χημικούς εξοπλισμούς και συσκευές, όπως τον αποστακτήρα και τη ζυγαριά που ήταν εξαιρετικά σημαντική για την αναγνώριση των ποσοστών μεταξύ των χημικών ουσιών. [6]

—————————————————————–

3- Βλ. Ibn Khalikan: Wafiyat Al- Ayan 2/224 Και Mohammad Al Sadiq Affifi: theyat Development of Muslims Sientific ideology (η ανάπτυξη της επιστημονικής ιδεολογίας των Μουσουλμάνων), σελ. 16.

4 – Βλ. Ali Abdulla Al Daffa: Scientific masterpieces of the Islamic civilization (επιστημονικά αριστουργήματα του Ισλαμικού Πολιτισμού). σελ. 277.

5 – Βλ. Islamic Science and Engineering (Ισλαμική επιστήμη και μηχανική) του Donald R. Hill. σελ. 120-126.

6- Βλ. Mohammad Al Sadeq Affifi, the developement of Muslims scientific ideology. σελ. 159.