Λέει το Κοράνι: « στην πίστη δεν υπάρχει εξαναγκασμός. Ο ορθός δρόμος έχει ξεχωρίσει από την πλάνη». (Κοράνι. 2.256).
Σχολιάζει ο Ιμπν Καθίρ, γνωστός ερμηνευτής του Κορανίου, λέγοντας: « το Ισλάμ αποτελεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα, με εμφανή τεκμήρια, που δεν έχει ανάγκη κάποιον να το ασπαστεί με το ζόρι. Οπότε όποιος καθοδηγείται από τον Αλλάχ και πείθεται απο αυτόν, το ασπάζεται με πλήρη γνώση και συνείδηση, όποιος όμως, αδιαφορεί με τη καρδιά του και κλείνει τα μάτια και τα αυτιά του στα διδάγματά του, αυτός δεν έχει κανένα όφελος να το ασπαστεί με το ζόρι».
Το Ισλάμ ξέρει καλά πως η πειθώ είναι ο μόνος σωστός τρόπος για να αποκτήσει πιστούς και να διατηρήσει τους δικούς του. Για αυτό το Κοράνι βρίθει από παραδείγματα όπου απευθύνεται στους αρνητές του με λογικά επιχειρήματα που είναι αποδεκτά από τα κοινά μυαλά, ώστε να τους αποδείξει την αυθεντικότητά του.
Έτσι, απευθύνεται σε όσους αρνούνται το μονοθεϊσμό και επιμένουν πως υπάρχουν άλλες θεότητες εκτός από τον Αλλάχ, λέγοντας απλά και με σαφήνεια: « ο Αλλάχ ποτέ δεν απόκτησε κανένα γιο και ποτέ δεν είχε κάποιον άλλον θεό (για συνεταίρο), αν ίσχυε αυτό, τότε ο κάθε θεός θα επικρατούσε επί των δημιουργημάτων του και ο κάθε θεός θα προσπαθούσε να επικρατήσει εναντίον των άλλων θεών. Ο Αλλάχ είναι πολύ ανώτερος από όσα του αποδίδουν» (Κοράνι. 23. 91).
Σε άλλο σημείο τους απευθύνεται λέγοντας: « αν υπήρχαν στους ουρανούς και στη γη άλλες θεότητες εκτός από τον Αλλάχ τότε θα είχε απορυθμιστεί ολόκληρο το σύμπαν…» (Κοράνι. 21.22.).
Επειδή δεν υπάρχει κοινό σημείο αναφοράς με τους αρνητές της πίστης που να βασίζεται στη θρησκεία, το Κοράνι τους μιλάει με απλή λογική και με πράγματα που τα βλέπουν και τα συνειδητοποιούν εύκολα.
Κι όταν Εβραίοι και Χριστιανοί υποστήριξαν ότι ο προφήτης Αβραάμ άνηκε σε αυτούς, τους απάντησε με ένα ιστορικό γεγονός που γκρέμισε την επιχειρηματολογία τους. Λέει: « Ω άνθρωποι της Βίβλου: για ποιο λόγο φιλονικείτε σχετικά με τον Αβραάμ (υποστηρίζοντας πως ήταν εβραίος ή χριστιανός), αφού χρονικά, η πεντάτευχος και το Ευαγγέλιο έχουν παραδοθεί μεταγενέστερα από αυτόν? Μήπως δεν έχετε κατανόηση – λογική; » (Κοράνι, 3. 65).
Πως μπορεί – τους λέει – να ανήκει σε σας αφού είναι προγενέστερος σας και δεν σας πρόλαβε;
Σε άλλο περιστατικό μια ομάδα Χριστιανών και Εβραίων υποστήριξαν πως έχουν ιδιαίτερη θέση για τον Θεό και πως δεν πρόκειται να δώσουν λογαριασμό για τις πράξεις τους σ, Αυτόν, χάρη στη θέση που υποστήριξαν πως έχουν. Το Κοράνι περιγράφει αυτό το γεγονός και τους απαντάει πάλι με λογική και πραγματικότητα: «Εβραίοι και Χριστιανοί είπαν: εμείς είμαστε τα παιδιά του Αλλάχ και οι αγαπημένοι του. Πες: τότε γιατί σας τιμωρεί με τις αμαρτίες που διαπράττετε; Μα δεν είστε παρά μόνο άνθρωποι από αυτούς που έχει πλάσει, συγχωρεί όποιους θέλει και τιμωρεί όποιους θέλει» (Κοράνι. 5. 18.).
Η πειθώ ήταν κι ο τρόπος του Προφήτη με τους συνοδούς του:
Ένας νεαρός άνδρας ήρθε στον Προφήτη και του ζήτησε ξεκάθαρα να του επιτρέψει να διαπράξει μοιχεία. οι άνθρωποι γύρω του Προφήτη θύμωσαν μαζί του και προέβησαν σε αποδοκιμασίες εις βάρος του.
Ο Προφήτης τον κάλεσε δίπλα του και άρχισε μαζί του μια απλή και λογική κουβέντα:
– Το δέχεσαι για τη μάνα σου ; ρώτησε τον νεαρό.
– Όχι, Προφήτη του Αλλάχ.
– Ούτε οι άλλοι το δέχονται για τις μητέρες τους… το δέχεσαι για τη κόρη σου?
– Όχι, Προφήτη του Αλλάχ.
– Ούτε οι άλλοι το δέχονται για τις κόρες τους. Το δέχεσαι για την αδελφή σου;
– Όχι, Προφήτη του Αλλάχ.
– Κι οι άλλοι δεν το δέχονται για τις αδελφές τους. Το δέχεσαι για τη θεία σου;
– Όχι, Προφήτη του Αλλάχ.
– Κι οι άλλοι δεν το δέχονται για τις θείες τους.
Μετά από αυτήν την γεμάτη με λογική κουβέντα, ο Προφήτης έβαλε το χέρι του πάνω στο κεφάλι του και του έκανε μια ικεσία που άλλαξε όλη τη ζωή του: « Ω Αλλάχ, συγχωρέσε τον για τις αμαρτίες του και κάνε αγνή την καρδιά του και απομακρινέ τον από τις αμαρτίες». Ο νεαρός έζησε στην συνέχεια χωρίς να σκέφτεται τέτοιες ροπές.
