Ιστορίες αφοσίωσης

Στην πορεία μας προς τον Αλλάχ πρέπει να κάνουμε όσες καλές πράξεις μπορούμε. Η ανταμοιβή είναι ο παράδεισος. Για αυτό πρέπει να έχουμε αρκετή αφοσίωση. Η αφοσίωση είναι, αναμφίβολα, η ψυχή της αποδοχής των πράξεων.

Στην ιστορία του Ισλάμ υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρχουν πολλές ιστορίες αφοσίωσης και αυταπάρνησης οι οποίες αποσπούν τον θαυμασμό και αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση.

Ο Αλί, γιος του Χουσαϊν, κουβάλαγε στην μέση του ο΄τι μπορούσε από τρόφιμα και ελεημοσύνη και τα τοποθετούσε μπροστά στα σπίτια των φτωχών της πόλης και έφευγε πριν το καταλάβει κανείς. Ο Αλί έκανε αυτήν την δουλειά για χρόνια χωρίς τη βοήθεια κανενός. Οι φτωχοί έβρισκαν στις πόρτες τους διάφορα φαγητά και δεν καταλάβαιναν ποιος τους τα έφερνε. Όταν πέθανε ο Αλί, βρήκαν στη πλάτη του σημάδια από τα τσουβάλια που κουβαλούσε και τότε εξαφανίστηκε η μυστική του στήριξη προς τους φτωχούς της πόλης.

كان علي بن الحسين زين العابدين يحمل الصدقات والطعام ليلاً على ظهره، ويوصل ذلك إلى بيوت الأرامل والفقراء في المدينة، ولا يعلمون من وضعها، وكان لا يستعين بخادم ولا عبد أو غيره .. لئلا يطلع عليه أحد .. وبقي كذلك سنوات طويلة، وما كان الفقراء والأرامل يعلمون كيف جاءهم هذا الطعام .. فلما مات وجدوا على ظهره آثاراً من السواد، فعلموا أن ذلك بسبب ما كان يحمله على ظهره ، فما انقطعت صدقة السر في المدينة حتى مات زين العابدين.

Ένας άνδρας μπήκε στο τζαμί και προσευχόταν κλαίγοντας φωναχτά και έντονα. Ένας συνοδός του Προφήτη, ο Αμπου Ουμάμα αλ Μπάχιλι, έσπευσε στο χώρο και του είπε: « εσύ..εσύ.. ας το έκανες αυτό στο σπίτι σου». Με άλλα λόγια, ας το έκανες αυτό μακριά από τα μάτια του κόσμου, ώστε να είναι μακριά από κάθε ίχνος υποκρισία.

ووقف رجل يصلي في المسجد، فسجد وجعل يبكي بكاءً شديداً، فجاء إليه صاحب رسول الله صلى الله عليه وسلم أبو أمامة الباهلي رضي الله عنه فقال: ” أنت .. أنت .. لو كان هذا في بيتك «.

Λέει ο Μούτραφ μπιν Αμπντιλλάχ: « θα προτιμούσα να κοιμηθώ όλη την νύχτα και να ξημερώσω με τύψεις, παρά να κάνω νυχτερινή προσευχή και να ξημερώσω με υπερηφάνεια (για την λατρεία που έκανα).»

روي عن مطرف بن عبدالله الشخير أنه قال: لأن أبيت نائماً وأصبح نادماً أحب إلي من أن أبيت قائماً فأصبح معجباً.

Ο γνωστός Ιμάμης Αλ Σάφιι, λέει: « θα ήθελα πολύ ο κόσμος να μάθαινε αυτήν την επιστήμη (που ανέπτυξε ο ίδιος) χωρίς να ανάγουν το παραμικρό κομμάτι της σε μένα».

قال الشافعي: ” وددت أن الناس تعلموا هذا العلم على ألا ينسب إليَّ منهُ شيء “.

Επίσης λέει ο Ιμπραχίμ μπιν Αντχαμ: « Δεν θεωρείται ειληκρινής προς τον Αλλάχ κάποιος που αγαπάει τη διασημότητα».

يقول إبراهيم بن أدهم: ” ما صدق الله عبدٌ أحبَّ الشهرة “.

Είπε ο Αουν μπιν Αμπντιλλάχ: « Εάν δώσεις κάτι σε κάποιον φτωχό και σου πει « να σε ευλογεί ο Αλλάχ», να του πεις κι εσύ : « Κι σένα να σε ευλογεί ο Αλλάχ», ώστε η ελεημοσύνη σου να μείνει αφιερωμένη αποκλειστικά στον Αλλάχ».

عون بن عبد الله يقول: ” إذا أعطيت المسكين شيئاً, فقال: بارك الله فيك، فقل أنت: بارك الله فيك. حتى تَخلُصَ لك صدقتك “.