Μάθημα για τον Προφήτη Μωυσή

Όταν ο Προφήτης Μωυσής Ισχυρίστηκε ότι είναι γνώστης. 

Διηγήθηκε ο Ουμπαι Μπιν Κα’μπ:

Ο Προφήτης είπε: Μια φορά ο Προφήτης Μωυσής σηκώθηκε και μίλησε στο Μπάνι Ισραήλ.

Ρωτήθηκε: «Ποιος είναι περισσότερος γνώστης από τους ανθρώπους;»

Είπε, « Εγώ είμαι.»

Ο Μωυσής λοιπόν με αυτόν τον τρόπο δεν απέδωσε την απόλυτη γνώση στον Αλλάχ.

Έτσι ο Αλλάχ τον ενέπνευσε το εξής:
«Στη διασταύρωση των δύο θαλασσών υπάρχει ένα δούλος μεταξύ των δούλων Μου που είναι περισσότερο γνώστης από εσένα.»

Ο Μωυσής είπε: «Ω! Κύριέ μου! Πως μπορώ να τον συναντήσω;»

Ο Αλλάχ είπε: «Πάρε ένα ψάρι σε ένα μεγάλο καλάθι και προχώρα και θα τον βρείς στο μέρος που θα χάσεις το ψάρι.»

Έτσι ο Μωυσής ξεκίνησε με τον υπηρέτη του και κουβαλούσε ένα ψάρι σε ένα μεγάλο καλάθι. Έφτασαν σε έναν βράχο και ξάπλωσαν εκεί και κοιμήθηκαν.

Η ιστορία αναφέρεται στο Κοράνι ως εξής:
Και ανάφερε όταν είπε ο Μωυσής στον υπηρέτη του: Δε θα υποχωρήσω μέχρις ότου φτάσω στη διασταύρωση των δύο θαλασσών ή ( ακόμα) έστω κι αν περάσω αιώνες κι αιώνες ταξιδεύοντας.»

Όταν όμως έφτασαν στη διασταύρωση ( το σημείο που ενώνονταν οι δύο θάλασσες) είχαν ξεχάσει το ψάρι τους, που πήρε το δρόμο του μέσα στη θάλασσα (ίσια) σαν μέσα από σήραγγα.

Κι όταν πια πέρασαν(κάποια απόσταση) είπε ( ο Μωυσής) στον υπηρέτη του: «Φέρτε μας το πρωινό φαγητό μας. Έχουμε –στα αλήθεια – πολύ κουραστεί από το ταξίδι μας αυτό.»

Του απάντησε: « Μήπως παρατήρησες (τι συνέβηκε) όταν κταφύγαμε στο βράχο; Πράγματι ξέχασα το ψάρι. Και μόνο ο Σατανάς ήταν εκείνος που με έκανε να ξεχάσω να το θυμηθώ. Και πήρε το δρόμο του μέσα στη θάλασσα με περίεργο τρόπο.»

Είπε (ο Μωυσής): «Αυτό ήταν που επιζητούσαμε» κι επέστρεψαν πίσω ακολουθώντας τα ίχνη τους ( το μονοπάτι από όπου ήρθαν).

Τότε βρήκαν έναν δούλο από αυτούς που Μας λατρεύουν, που τον είχαμε ελεήσει με δική Μας χάρη και του διδάξαμε τη Γνώση φωτίζοντάς τον από Μας.

Ο Μωυσής είπε σε αυτόν: «μήπως μπορώ να σε ακολουθήσω  – με σκοπό- να με διδάξεις κάτι τι από την Αλήθεια που σου έχει διδαχθεί;»

Είπε ο(ο άλλος): «Βέβαια εσύ δεν θα είσαι ικανός να υπομένεις μαζί μου!(για να μάθεις). Και πως μπορείς να έχεις υπομονή για πράγματα τα οποία εσύ δεν έχεις πείρα;»

Είπε (ο Μωυσής): «Θα με βρεις – αν ο Αλλάχ το θέλει – υπομονετικό, και δεν θα παρακούσω σε καμία διαταγή σου.»
Είπε: «Αν λοιπόν θέλεις να με ακολουθήσεις, μη με ρωτάς για τίποτε έως ότου εγώ ο ίδιος να σου μιλήσω αναφορικά με αυτό.»

Και προχώρησαν κι οι δύο μέχρις ότου, σαν ανέβηκαν στο πλοίο, εκείνος το τρύπησε. Είπε ο Μωυσής: « Μήπως το έχεις τρυπήσει για να πνίξεις αυτούς που βρίσκονται μέσα; Πράγματι έχεις διαπράξει ενοχή!»

Είπε: «Μα δε σου είπα, ότι δεν θα μπορέσεις να υπομένεις μαζί μου;»

Είπε ο Μωυσής: «Μη με επιπλήττεις που έχω ξεχάσει, και μη με πικραίνεις δυσκολεύοντας την υπόθεσή μου.»
Και όταν προχώρησαν οι δύο πάλι μέχρις ότου συνάντησαν ένα έφηβο, τον σκότωσε. Κι είπε ο Μωυσής: «Σκότωσες ένα αθώο πρόσωπο, που δεν (σκότωσε) άλλο πρόσωπο; Έχεις κάνει ένα ρυπαρό πράγμα.»

Είπε(απαντώντας): « Δε σου είπα ότι δεν θα μπορέσεις να υπομένεις μαζί μου;»

Είπε ο Μωυσής: «Αν σε ξαναρωτήσω  για οτιδήποτε πράγμα μετά από αυτό, μη με κρατήσεις στη συντροφιά σου. Ήδη σου έχω ζητήσει από τη μεριά μου πλήρη συγγνώμη. «

Και προχώρησαν οι δύο μέχρις ότου μόλις έφτασαν στους κατοίκους ενός χωριού, ζήτησαν από αυτούς τροφή. Αλλά αυτοί αρνήθηκαν να τους φιλοξενήσουν. Βρήκαν τότε εκεί ένα τοίχο που κόντευε να πέσει κάτω, κι εκείνος τον ξανάκτισε. Είπε ο Μωυσής: «Αν ήθελες θα μπορούσες να πάρεις για αυτό κάποια αμοιβή.»

Είπε απαντώντας: «Αυτός είναι ο χωρισμός μεταξύ μου και μεταξύ σου. (θα χωρίσουμε). Τώρα θα σου πω την εξήγηση των πραγμάτων αυτών που για αυτό ήσουν ανίκανος να κάνεις υπομονή. Αναφορικά με το πλοίο ανήκε σε ανθρώπους δυστυχισμένους που εργάζονταν στη θάλασσα. Θέλησα να το αχρηστεύσω γιατί πίσω τους ήταν κάποιος βασιλιάς που έπαιρνε κάθε καλό πλοίο με τη βία.

Αναφορικά με τον έφηβο, οι γονείς του ήταν από τους Πιστούς, και φοβηθήκαμε μήπως τους πικράνει από επίμονη αδικία και απιστία (στον Αλλάχ και στον άνθρωπο). Για αυτό θελήσαμε ο Κύριος να δώσει σε αυτούς σε αντάλλαγμα ένα γιο καλύτερο από αυτόν σε αγνότητα( διαγωγή) και πλησιέστερο στη στοργή προς τους γονείς του.

Αναφορικά με τον τοίχο, ανήκε σε δύο νέα ορφανά παιδιά στην πόλη. Κάτω από αυτόν υπήρχε θησαυρός δικός τους. Ο πατέρας τους ήταν ένας ενάρετος άνθρωπος. Ο Κύριός σου θέλησε να φτάσουν την ηλικία της μεγάλης τους δύναμης ( να ενηλικιωθούν) και ( να αποκτήσουν) βγάζοντας το θησαυρό τους ευσπλαχνία και τιμή από τον Κύριό σου. Όλα αυτά δεν τα έκανα από δική μου θέληση. Αυτή είναι η εξήγηση για αυτά τα πράγματα που ήσουν ανίκανος να κρατήσεις πάνω τους υπομονή.»

Κοράνι 18:60-82