Μουσουλμάνοι Της Ελλάδας
Μουσουλμάνοι Της Ελλάδας
Αν και η επίσημη καταγραφή τους αποτελεί ζητούμενο για πολλούς λόγους, η προσπάθεια αυτή δυσχεραίνεται ιδιαίτερα για δύο κυρίως λόγους: Απ τη μια μεριά πολλοί απ’ αυτούς βρίσκονται παράνομα στη χώρα μας με αποτέλεσμα να κρύβονται και να αποφεύγουν συστηματικά την επαφή με κάθε επίσημη αρχή ή φορέα λόγω του φόβου απέλασης.
Εκτός από την περιοχή της Δ. Θράκης Έλληνες πολίτες μουσουλμάνοι κατά το θρήσκευμα, υπάρχουν και σε άλλες περιοχές. Στην Κρήτη κατοικούσαν σύμφωνα με την απογραφή του 1920 , 22.999 Έλληνες μουσουλμάνοι, ενώ το 1928 καταγράφηκαν 197 ελληνικής ιθαγένειας και 565 τουρκικής ιθαγένειας μουσουλμάνοι κι έκτοτε δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία, ενώ στην απογραφή του 1951 στη Δωδεκάνησο υπήρχαν 4.750 μουσουλμάνοι ελληνικής ιθαγένειας, οι οποίοι σήμερα υπολογίζεται ότι είναι λιγότεροι από 4.000 και ζουν κυρίως στη Ρόδο και στην Κω.
Στην ελληνική επικράτεια ζουν πολλές χιλιάδες ξένων μουσουλμάνων, κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα αλλά και στην επαρχία. Επίσημη και ασφαλής καταγραφή του αριθμού, της εθνικότητας και της θρησκευτικής τους κατεύθυνσης δεν υπάρχει και είναι μάλλον παρακινδυνευμένο να αναφερθούμε σε συγκεκριμένα αριθμητικά στοιχεία.
Ωστόσο μπορούμε να αναφέρουμε με επιφύλαξη και ουσιαστικά από σχετικές εκτιμήσεις ότι απ το 1990 και μετά στην περιοχή της Αττικής ζουν συνυπολογίζοντας και τους Αλβανούς πάνω από 200.000 άνθρωποι. Σε γενικές γραμμές πρόκειται για περίπου 40.000 Πακιστανούς, 30.000 Αιγύπτιους, 8.000 Αφγανούς, 10.000 Κούρδους και πολλούς Παλαιστίνιους, Λίβυους, Αλβανούς και Ιρανούς. Στην Αθήνα επίσης έχουν μετοικήσει και πολύ απ τους μουσουλμάνους της Δ. Θράκης κυρίως στην περιοχή του Ασπροπύργου, στη Δραπετσώνα και στο Γκάζι.
Αν και η επίσημη καταγραφή τους αποτελεί ζητούμενο για πολλούς λόγους, η προσπάθεια αυτή δυσχεραίνεται ιδιαίτερα για δύο κυρίως λόγους: Απ τη μια μεριά πολλοί απ αυτούς βρίσκονται παράνομα στη χώρα μας με αποτέλεσμα να κρύβονται και να αποφεύγουν συστηματικά την επαφή με κάθε επίσημη αρχή ή φορέα λόγω του φόβου απέλασης.
Από την άλλη μεριά είναι ούτως ή άλλως εξαιρετικά δύσκολο ακόμη και οι νόμιμοι απ αυτούς να θελήσουν να επικοινωνήσουν και να ανοιχθούν ως προς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, η θρησκευτική πίστη είναι ένα από αυτά και μάλιστα πολύ σημαντικό για τους μουσουλμάνους, καθώς κατά κανόνα ζουν μεταξύ τους σε ένα κλειστό και στεγανό σύστημα παράπλευρο προς την ελληνική κοινωνία.
Σε σχέση με τα παραπάνω πρέπει να γίνει σαφής διαχωρισμός μεταξύ των πρώτων μουσουλμάνων μεταναστών και προσφύγων, οι οποίοι ήρθαν στην Ελλάδα ήδη απ τις αρχές της δεκαετίας του 70 και στους αντίστοιχους, οι οποίοι βρέθηκαν εδώ περίπου απ τη δεκαετία του 90 και μετά. Στην πρώτη περίπτωση οι άνθρωποι αυτοί ήρθαν ως φοιτητές, εργαζόμενοι κτλ. με πολύ καλές προϋποθέσεις και καλή επαγγελματική, κοινωνική, οικονομική και προσωπική εξέλιξη. Πολλοί από αυτούς δραστηριοποιήθηκαν στο εμπόριο και στις επιστήμες και κατάφεραν μαζί με τις οικογένειές τους να ενταχθούν ιδιαίτερα καλά στην ελληνική κοινωνία.
Στη δεύτερη περίπτωση οι άνθρωποι αυτοί βρέθηκαν στην Ελλάδα σε δυσμενέστερες συνθήκες, απασχολήθηκαν σε χειρωνακτικές κυρίως εργασίες και αντιμετώπισαν πολλές απ τις συνέπειες της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης και μάλιστα σε ένα κράτος που έχει και προσπαθεί να λύσει πολλά προβλήματα. Η ένταξή τους είναι δυσχερής και αγωνίζονται καθημερινά για την επιβίωσή τους.
Στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται αρκετοί φορείς και οργανώσεις μουσουλμάνων με σκοπό την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τα προβλήματά τους και την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσής τους. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η ελεύθερη και απροβλημάτιστη έκφραση των θρησκευτικών καθηκόντων και των τελετουργικών αναγκών τους.
πηγή: www.kspm.gr