Ο Δρ. Αμπντουραχμαν Αλ Σουμαιτ γεννήθηκε στο Κουβειτ το 1947. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Βαγδάτης και ειδικεύτηκε στη γαστρεντερολογία στο Γενικό Νοσοκομείο του Μοντρεαλ στον Καναδά. Εργάστηκε για ένα μικρό χρονικό διάστημα στο Νοσοκομείο Σαμπαχ στο Κουβειτ πριν να αφιερώσει όλο του το χρόνο σε ανθρωπιστικές δραστηριότητες. Υπήρξε Ιδρυτής της οργάνωσης Direct Aid Organization με βάση το Κουβειτ.
Σαν νέος μαθητής είδε έξω απο το σχολείο του φτωχούς εργάτες να περιμένουν μέσα στη ζέστη μέσα μεταφοράς. Αγόρασε ένα αυτοκίνητο με τη βοήθεια μερικών φίλων του και βοηθούσε αυτούς τους εργάτες να μετακινούνται δωρεάν. Αυτό το γεγονός άλλαξε τη ζωή του για πάντα.
Το ενδιαφέρον του για την Αφρική γεννήθηκε όταν είδε πως η ήπειρος αυτή έχει παραμεληθεί. Η Αιθιοπία, Ερυθραία, Κένυα, Μοζαμβίκη, Ζάμπια και Αγκόλα είναι περικές απο τις χώρες που αποτέλεσαν το στόχο των δραστηριοτήτων του Δρ. Σουμαιτ. Η οργάνωση των Αφρικανών Μουσουλμάνων, στην οποία διετέλεσε πρόεδρος απο το 1981 μέχρι το 2008, λειτουργεί σε περισσότερες απο 40 χώρες παρέχοντας κοινωνικές, εκπαιδευτικές, ανθρωπιστικές υπηρεσίες και παροχές όσον αφορά την υγεία.
Έχει περιγραφεί σαν μια εγκυκλοπαίδεια της Αφρικής αφού είχε κάνει λεπτομερείς σπουδές και έρευνες σχετικά με τα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά θέματα που την αφορούσαν ενώ είχε δημοσιεύσει και αρκετά βιβλία.
Βάσισε το έργο του κυρίως σε δωρεές απο τη μεσαία κοινωνική τάξη στο Κουβέιτ. Παρείχε περίθαλψη για τους αρρώστους, φαγητό, ρούχα για αυτούς που τα χρειάζονταν ανεξαρτήτως θρησκείας. Σπανίως έδινε χρήματα απευθείας στους φτωχούς. . Προτιμούσε να κάνει διάφορα πρότζεκτ έτσι ώστε να μπορέσει να βοηθήσει σε μεγαλύτερο βαθος χρόνου. Αυτά τα προγράμματα βοηθείας αφορούσαν κατευσκευή ιχθυοκαλλιεργιών, καταστημάτων, ραφείων, αγροτικών καλλιεργειών, αγροκτημάτων, κτλ. Απαρνήθηκε τις ανέσεις της ζωής και ζούσε σχεδόν μόνιμα στην Αφρική με την οικογένειά του. Για τη διαμονή του δεν επέλεγε πολυτελή ξενοδοχεία αλλά επέλεξε να ζει όπως οι φτωχοί σε καλύβες και μικρά σπίτια.
Δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός λόγω του ότι δεν ήταν άνθρωπος που αναζητούσε τη δημοσιότητα. Συνήθιζε να λέει: Δεν θέλω κανένα βραβείο ή ευγνωμοσύνη απο κανένα εκτός απο τον Παντοδύναμο Θεό. Πάντα ζητάω ανταμοιβή και συγχώρεσω απο τον Αλλάχ στη ζωή μετά το θάνατο.
Του απονεμήθηκαν πολλά τιμητικά βραβεία σαν αναγνώριση για το ανθρωπιστό του έργο. Του απονεμήθηκα σαν βραβείο για το έργο 750.000 Ριαλ τα οποία τα δώρισε για ανθρωπιστικό έργο στην Αφρική. Ένα μεγάλο μέρος -της ζωής του το πέρασε στην Αφρική για ανθρωπιστικούς σκοπούς ενώ γυρνούσε στο Κουβειτ μόνο για σύντομες επισκέψεις ή για να λάβει ιατρική περίθαλψη.
Το έργο του δεν ήταν πάντα εύκολο αφού αντιμετώπισε διάφορους κινδύνους. Υπήρξε θύμα πολλών αποπειρων δολοφονίας, φυλακίστηκε, και κόντεψε να πεθάνει απο τσιμπήμα κόμπρας.
Είχε διάφορα προβλήματα υγείας όπως υψηλή πίεση, διαβήτη και προσβλήθηκε απο ελονοσία. Τίποτα απο αυτά δεν τον αποθάρρρυνε απο το έργο του. Πέθανε σε ηλικία 66 ετών αφήνοντας πίσω του τεράστιο ανθρωπιστό έργο.
Υπήρξε ιδρυτικό μέρος διαφόρων ανθρωπιστικών οργανώσεων Μερικά απο τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα του έργου του συνοψίζονται στα εξής:
―υποστήριξε 9500 ορφανά
―χρηματοδότησε τις σπουδές 95.000 μαθητών
― έχτισε 5.700 τζαμιά
― δημιούργησε 200 εκπαιδευτικά κέντρα για γυναίκες
―έφτιαξε 860 σχολεία και 4 πανεπιστήμια
―ίδρυσε 102 ισλαμικά κέντρα
― έφτιαξε 9500 πηγάδια
― μοίρασε 51 εκατομμύρια Κοράνια και 7 εκατομμύρια ασπάστηκαν το Ισλάμ στα χέρια του.
