Αλ Φάτιχα «εναρκτήριο του Κορανίου», έννοιες και μαθήματα.
Σουρα 1: Αλ Φατιχα
Περίοδος της Αποκάλυψης
Είναι μια απο τις πρώιμες αποκαλύψεις στον Προφήτη. Πιο συγκεκριμένα μαθαίνουμε απο αυθεντικά χαντιθ πως ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη «σούρα» που αποκαλύφθηκε στον Προφήτη Μουχάμμαντ. Πριν απο αυτό, μόνο μερικά εδάφια είχαν αποκαλυφθεί, τα οποία διαμορφώνουν κομμάτια απο τη Σούρα 96: Αλ Αλακ, Σουρα 68: Αλ Καλαμ, Σουρα 73: Αλ Μουζαμιλ, και Σουρα 74: Αλ Μουνταθιρ.
Θέμα
Αυτή η «σούρα» είναι στην πραγματικότητα μια προσευχή που ο Αλλάχ δίδαξε σε όλους όσους επιθυμούν να μελετήσουν το Βιβλίο Του. Έχει τοποθετηθεί στην αρχή του Κορανίου για να διδάξει τον αναγνώστη το ακόλουθο μάθημα: «Αν πραγματικά επιθυμείς να ωφεληθείς απο το Κοράνι, θα πρέπει να προσφέρεις αυτή την προσευχή στον Κύριο του Σύμπαντος.»
Αυτή η εισαγωγή έχει ως σκοπό να δημιουργήσει στην καρδιά του αναγνώστη μια έντονη επιθυμία για να αναζητήσει καθοδήγηση απο τον Κύριο του Σύμπαντος, και που είναι ο Μοναδικός που μπορεί να την παρέχει. Έτσι η Αλ-Φατιχα διδάσκει πως το καλύτερο πράγμα για έναν άνθρωπο είναι να προσευχηθεί για καθοδήγηση στον ίδιο δρόμο, να μελετήσει το Κοράνι με την πνευματική διάθεση ενός αναζητητή της αληθείας, και να αναγνωρίσει το γεγονός πως ο Κύριος του Σύμπαντος είναι η πηγή όλης της γνώσης. Έτσι θα πρέπει να ξεκινήσει τη μέλετη του Κορανίου με μια προσευχή σε αυτόν για καθοδήγηση.
Για αυτό το θέμα, γίνεται ξεκάθαρο πως η αληθινή σχέση μεταξύ της Αλ-Φατιχα και του Κορανίου δεν σχετίζεται με την εισαγωγή ενός βιβλίου αλλά με την προσευχή και την απάντησή της. Η Αλ-Φατιχα είναι η προσευχή απο τον δούλο και το Κοράνι είναι η απάντηση στην προσευχή απο τον Κύριό του. Ο δούλος προσεύχεται στο Θεό για να του δείξει καθοδήγηση και ο Κύριός του θέτει ολόκληρο το Κοράνι μπροστά του σε απάντηση στην προσευχή του και σαν να λέει: «Αυτή είναι η καθοδήγηση για την οποία με ικέτεψες.»
Σουρα αλ Φατιχα[1]
- Στο όνομα του ΑΛΛΑΧ[2] του Παντελεήμονα(Αρ- Ραχμαν), του Πολυεύσπλαχνου(Αρ-Ραχιμ)[3] (Μπισμιλλαχιρραχμανιρραχιμ)
- Η Δόξα ανήκει στον ΑΛΛΑΧ, τον Άρχοντα[4] όλων των κόσμων.
- Τον Παντελεήμονα, τον Πολυεύσπλαχνο
- Τον Ηγεμόνα της Ημέρας της Κρίσης[5]
- Εσένα μόνο λατρεύουμε και Εσένα μόνο ικετεύουμε για να μας παρέχεις τη βοήθειά Σου.
- Καθοδήγησέ μας στον ορθό δρόμο.
- Τον δρόμο εκείνων, που τους χάρισες την Ευλογία Σου, όχι εκείνων που περιέπεσαν στην Οργή Σου και που παραστράτησαν.
[1] Αλ Φατιχα: Το Άνοιγμα (του Κορανίου) Σημείωση: Τα ονόματα των κεφαλαίων του Κορανίου δεν είναι κομμάτι απο το Κοράνι. Μια λέξη σε μια συγκεκριμένη «σουρα» ή μια λέξη που ερμήνευε το θέμα του κεφαλαίου έγινε ένα συνηθισμένο μέσο αναγνώρισης για τους συντρόφους του Προφήτη και τους μετέπειτα λόγιους. Αν και μερικά ονόματα, όπως το «Αλ Φάτιχα», χρησιμοποιήθηκαν απο τον Προφήτη σε αναφορά στη συγκεκριμένη σουρα, δεν καθορίστηκαν απο τον Προφήτη σαν τίτλοι.
[2] Θεός, ο Δημιουργός, ο Συντηρητής των ουρανών και της γής και όσων βρίσκονται σε αυτά, ο Αιώνιος, ο Απόλυτος, στον οποίο όλη η λατρεία αποδίδεται.
[3] Αρ-Ραχμάν και Αρ-Ραχίμ είναι δυο ονοματα του Αλλάχ που βγαίνουν απο τη λέξη «ραχμα» (έλεος). Στην Αραβική Γραμματική και τα δύο είναι υπερθετικός βαθμός της λέξης «ελεήμων» (δηλαδή εξαιρετικά ελεήμων). Μια εγκωμιαστική και ολοκληρωμένη έννοια προτίθεται με τη χρήση και των δύο μαζί.
Η λέξη «Ραχμάν» χρησιμοποιείται μόνο για να περιγράψει το Θεό, ενώ η λέξη «Ραχίμ» μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει και έναν άνθρωπο. Ο Προφήτης έχει περιγραφτεί στον Κοράνι σαν «Ραχίμ». «Ραχμάν» είναι πάνω απο το ανθρώπινο επίπεδο. Καθώς κανείς αντιλαμβάνεται την ένταση ενός πράγματος ως κάτι μικρής διάρκειας, ο Αλλάχ επίσης περιγράφει τον Εαυτό Του και ως «ραχιμ» ( συνεχόμενα ελεήμων).
Η λέξη «Ραχμάν» επίσης έχει και ένα ευρύτερο νόημα – ελεήμων προς όλη τη Δημιουργία. Η δικαιοσύνη είναι κομμάτι της ελεημοσύνης. Η λέξη «Ραχίμ» συμπεριλαμβάνει την έννοια της εξιδείκευσης – ειδικά και συγκεκριμένα ελεήμων προς τους πιστούς. Η συγχώρεση είναι κομμάτι αυτού του έλεους. ( al-Qurtubi’s al-Jami’u li Ahkamil-Qur’an, pp.103-107.)
[4] Όταν αναφερόμαστε στο Θεό, η Αραβική έννοια «ραμπ» (μεταφρασμένη σαν «Κύριος») περιλαμβάνει όλες τις ακόλουθες έννοιες: ιδιοκτήτης, άρχοντας, κυβερνήτης, διαχειριστής, υποστηρικτής, πάροχος, φύλακας, φροντιστής.. κτλ.
[5] Δηλαδή την ημέρα όπου η πληρωμή και η ανταμοιβή για ότι έχει καλό ή κακό έχει συλλεχθεί κατά τη διάρκεια της ζωής στη Γη.
Χρήσιμη επισήμανση: δεν είναι τυχαίο πως ο Αλλάχ ξεκινάει το Βιβλίο του με μια δοξασία στο μεγαλείο του. Θα μπορούσε να το ξεκινήσει με μια ικεσία, με μια παράκληση για καθοδήγηση, αλλά ο Αλλάχ μας μαθαίνει να λέμε πρώτα από όλα: Δόξα στον Αλλάχ…. Δηλ. πρώτα να τον ευχαριστούμε και να το δοξάζουμε και στη συνέχεια να ζητάμε αυτά που θέλουμε και αυτά που έχουμε ανάγκη.
Είναι μάθημα ζωής: πριν ζητάς αυτά που δεν έχεις, να δοξάζεις τον Αλλάχ για αυτά που ήδη έχεις. Γιατί αυτά που έχεις ενδέχεται να είναι πιο χρήσιμα και πιο πολύτιμα από αυτά που ζητάς.