Thursday, December 5, 2024
ΙσλάμΠολιτισμός

Δώσε ‘ζωή’ στην καρδιά σου

Η καρδιά είναι το πιο σημαντικό όργανο του σώματός μας και το κριτήριο της καλής μας πίστης.

Ο Προφήτης Μουχάμμαντ περιγράφει την θέση της καρδιάς ως εξής: “Είναι ένα τμήμα του σώματος, το οποίο εάν είναι αβλαβές, τότε ολόκληρο το σώμα παραμένει αβλαβές κι εάν διαφθαρεί, τότε διαφθείρεται ολόκληρο το σώμα”.

ألا وإن في الجسد مضغة إذا صلحت صلح الجسد كله، وإذا فسدت فسد الجسد كله، ألا وهي: القلب“. (البخاري).

Λέει επίσης: “Ο Αλλάχ δεν κοιτάει τα πρόσωπα και τις περιουσίες σας, αλλά κοιτάει τις καρδιές και τις πράξεις σας”. Το αφηγήθηκε ο Ιμάμ Μούσλιμ.


إنَّ اللَّهَ لا يَنْظُرُ إلى صُوَرِكُمْ وأَمْوالِكُمْ، ولَكِنْ يَنْظُرُ إلى قُلُوبِكُمْ وأَعْمالِكُمْ“. (مسلم).

Η καλή καρδιά είναι λόγος σωτηρίας την ημέρα της Ανάστασης. Λέει το Κοράνι για εκείνη την ημέρα: “Την ημέρα που ούτε περιουσία, ούτε τέκνα επιφέρουν όφελος. Παρά μόνο όποιος έρθει εκείνη την ημέρα με αγνή καρδιά. ” {Κοράνι. 88-89}

{يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ. إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ}

(الشعراء: 88-89).

Τρόποι για την δημιουργία μιας δυνατής καρδιάς:

Χωρίς αμφιβολία, ο μονοθεϊσμός αποτελεί τον πρώτο λόγο-τρόπο.

Λέει το Κοράνι: “Κι όποιος πιστεύει στον Αλλάχ, ο Αλλάχ καθοδηγεί την καρδιά του”. {Κοράνι. ….64 11.}

{ومن يؤمن بالله يهد قلبه}

[التغابن: 11].

Λέει επίσης: “Όποιος ακολουθήσει την καθοδήγησή μου, δεν παραπλανάται ούτε δυστυχεί. Όποιος όμως αδιαφορεί για το μήνυμά μου, θα έχει μια δύστυχη και ζοφερή ζωή”. {Κοράνι. 20.123-124.}

{فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلا يَضِلُّ وَلا يَشْقَى . وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا}

[طه:123-124].

Η καρδιά παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στην κατανόηση των πραγμάτων. Γι’ αυτό, το Κοράνι αποδίδει στις καρδιές τον ρόλο της κατανόησης και της υπακοής στο μήνυμα του Αλλάχ.

Λέει το Κοράνι: “Μα δεν τυφλώνονται τα μάτια, αλλά είναι οι καρδιές εκείνες που παθαίνουν τύφλωση”. {Κοράνι. 22. 46.}

{فَإِنَّهَا لا تَعْمَى الأَبْصَارُ وَلَكِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ}

[الحج: 46].

Ο φόβος και το δέος που νιώθουν οι πιστοί με την μνημόνευση του Κυρίου τους και του μεγαλείου Του φαίνεται στις καρδιές τους. Αποτελεί την απόδειξη ότι είναι καλοί πιστοί.

Λέει το Κοράνι: “Οι πιστοί είναι εκείνοι που αν αναφέρεται ο Αλλάχ – μπροστά τους – τρέμουν οι καρδιές τους από δέος, κι όταν απαγγελθούν σε αυτούς τα εδάφιά Του, αυτά τα εδάφια τους ενισχύουν την πίστη και στον Κύριο τους βασίζονται”. {Κοράνι. 8. 2.}

{إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ}

[الأنفال: 2].

Να διατηρούμε την καρδιά μας αγνή και αμόλυντη από ανούσιες ασχολίες.

Λέει ο Προφήτης: “Η καρδιά του ανθρώπου είναι πιο ασταθής από το οικοκυρικό σκεύος που βράζει έντονα.” Το αφηγήθηκε ο Ιμάμ Άχμαντ.

لَقَلْبُ ابن آدمَ أشدُّ انقلابًا مِنْ القِدْرِ إذا استجمعتْ غليانًا.

(رواه أحمد).

Λέει ο Άνας, συνοδός του Προφήτη πως ο ίδιος ο Προφήτης έκανε συνεχώς επίκληση στον Αλλάχ λέγοντας: “Ω Αλλάχ που μεταβάλλεις τις καρδιές, κάνε την καρδιά μου σταθερή στην πίστη σου”. Λέει ο Άνας: “Ω Προφήτη του Αλλάχ, εμείς πιστέψαμε σε σένα και στο μήνυμα το οποίο έχεις φέρει, μήπως ανησυχείς για μας;” Ο Προφήτης απάντησε: “Ναι. Οι καρδιές βρίσκονται ανάμεσα σε δυο δάκτυλα του Αλλάχ, τις ανακατεύει όπως θέλει”. Το αφηγείται ο Ιμάμ Τίρμιδι.

عن أنس قال: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُكْثِرُ أَنْ يَقُولَ: “يَا مُقَلِّبَ القُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَى دِينِكَ فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، آمَنَّا بِكَ وَبِمَا جِئْتَ بِهِ فَهَلْ تَخَافُ عَلَيْنَا؟ قَالَ: “نَعَمْ، إِنَّ القُلُوبَ بَيْنَ أُصْبُعَيْنِ مِنْ أَصَابِعِ اللَّهِ يُقَلِّبُهَا كَيْفَ يَشَاءُ“. (رواه الترمذي).

Εδώ ο Προφήτης μιλάει για τις διάφορες ακολασίες, δηλαδή τις ασχολίες που οδηγούν την καρδιά του ανθρώπου στις αμαρτίες και στο να αδικεί τον εαυτό του.

Επιπλέον, η συνεχής μετάνοια.

Είναι ανθρώπινο να υποπέσει ο άνθρωπος σε διάφορες αμαρτίες. Γι’ αυτό, το Ισλάμ ανοίγει ορθάνοιχτα την πόρτα σε κάθε άνθρωπο ώστε να επιστρέψει στον Αλλάχ.

Λέει ο Προφήτης: “Μα Τον Αλλάχ, που έχει στα χέρια Του την ψυχή μου, εάν δεν προβείτε σε αμαρτίες, ο Αλλάχ θα σας αλλάξει με άλλους που αμαρτάνουν και ζητούν συγχώρεση από τον Αλλάχ κι Αυτός τους συγχωρεί.”. Το αφηγείται ο Ιμάμ Μούσλιμ.

والذي نفسي بيده! لو لم تذنبوا لذهب الله بكم، ولجاء بقوم يذنبون فيستغفرون الله، فيغفر لهم“. (رواه مسلم).

Ο Αλλάχ ζητάει από κάθε πιστό να μετανιώνει και να δηλώνει συνέχεια μετάνοια για τις πράξεις-αμαρτίες του.

Είναι γραμμένο στο Κοράνι: “Και να μετανιώνετε όλοι σας Ω πιστοί, ώστε να πετύχετε”. {Κοράνι. 24.31.}

{وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}

[النور: 31].

Αυτάρκεια και μετριοπάθεια:

Ο Προφήτης ρωτάει τον συνοδό του, Αμπου Δαρ,: “Μήπως θεωρείς πως το πολύ χρήμα είναι ο πλούτος;’’

‘’Ναι.’’ απάντησε ο Αμπου Δαρ.

‘’Και θεωρείς πως το λίγο χρήμα είναι η φτώχεια;‘’ τον ξαναρωτάει ο Προφήτης.

‘’Ναι.’’ απάντησε πάλι ο Αμπου Δαρ.

Εδώ ο Προφήτης ξεκαθάρισε τα πράγματα λέγοντας: “Ο πλούτος είναι ο πλούτος της καρδιάς και η φτώχεια είναι η φτώχεια της καρδιάς”. Αυτή η αναφορά υπάρχει στο έργο “ Σαχίχ αλ Ταργγίμπ”.

قال رسول الله صلى الله عليه وسلم لأبي ذر: “يا أبا ذر أترى كثرة المال هو الغنى؟ قلت: نعم يا رسول الله! قال: “فترى قلة المال هو الفقر؟ قلت: نعم يا رسول الله! قال: “إنما الغنى غنى القلب، والفقر فقر القلب“.(صحيح الترغيب).

Λέει το Κοράνι: “ … κι όσοι σωθούν από την απληστία της ψυχής τους, είναι οι επιτυχόντες”. {Κοράνι. 64. 16.}

{وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ}

[التغابن: 16].

Τέλος, να ζητάμε από τον Αλλάχ να θεραπεύει την καρδιά μας.

Ο Προφήτης έκανε παράκληση στον Αλλάχ λέγοντας: “ και σου ζητάω μια αγνή, αβλαβή καρδιά”.

وأسألك قلبا سليما“.

Σε άλλη ρήση, είπε: “Η πίστη μέσα στην καρδιά σας παλιώνει, όπως παλιώνει ένα φόρεμα. Οπότε ζητήστε από τον Αλλάχ να ανανεώσει την πίστη στην καρδιά σας”. Το αφηγήθηκαν ο Ταμπαράνι και ο Χάκιμ.


إِنَّ الْإِيمَانَ لَيَخْلَقُ فِي جَوْفِ أَحَدِكُمْ كَمَا يَخْلَقُ الثَّوْبُ، فَاسْأَلُوا اللهَ أَنْ يُجَدِّدَ الْإِيمَانَ فِي قُلُوبِكُمْ“. (رواه الطبراني والحاكم).