Δωροδοκία: Η κατάρα που διαφθείρει τις κοινωνίες

Το Ισλάμ, όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένως, καλεί να αναζητούμε πάντα θεμιτές πηγές βιοπορισμού.

Λέει το Κοράνι: “Είναι Εκείνος (ο Αλλάχ) που σας διευκόλυνε την πορεία και την εργασία στην γη, οπότε να γυρεύετε τα μέρη της και να τρώτε από τα αγαθά Του.” {Κοράνι. 67. 15.}

{هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمْ الأَرْضَ ذَلُولاً فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَإِلَيْهِ النُّشُور}

(الملك:15).

 

Όπως μας κάλεσε να αναζητούμε τις θεμιτές πηγές βιοπορισμού, μας απαγόρευσε τις αθέμιτες. Μας διευκρίνισε μάλιστα πως η κατανάλωση οποιασδήποτε ακατάλληλης ουσίας, εμποδίζει την ανταπόκριση της επίκλησής μας.

Λέει ο Προφήτης : “Ω άνθρωποι… ο Αλλάχ είναι αγνός και δεν δέχεται παρά μόνο κάτι αγνό. Κι ο Αλλάχ έχει διατάξει τους πιστούς με ό,τι έχει διατάξει τους απόστολους λέγοντας: “ Ω εσείς οι απόστολοι να τρώτε από τα αγνά αγαθά και να προβείτε σε καλές πράξεις. Εγώ είμαι γνώστης όσων κάνετε”. {Κοράνι. 23. 51.} και πρόσθεσε: “Ω εσείς που πιστεύετε, να τρώτε από τα αγνά αγαθά που σας έχουμε προμηθεύσει”. Στην συνέχεια αναφέρθηκε σε κάποιον άνδρα ο οποίος ταξίδευε μακριά με σκονισμένα μαλλιά, και σήκωσε τα χέρια του προς τον ουρανό – για επίκληση- λέγοντας: “Ω Αλλάχ, Ω Αλλάχ..ενώ το φαΐ του είναι αθέμιτο, το ποτό του είναι αθέμιτο, το ένδυμά του είναι αθέμιτο και έχει θρεφτεί με αθέμιτες πηγές… μα πώς να βρει ανταπόκριση; ”

قال النبي صلى الله عليه وسلم: “أَيُّها النَّاسُ، إنَّ اللَّهَ طَيِّبٌ لا يَقْبَلُ إلَّا طَيِّبًا، وإنَّ اللَّهَ أمَرَ المُؤْمِنِينَ بما أمَرَ به المُرْسَلِينَ، فقالَ: {يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ} [المؤمنون: 51]، وقالَ: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ} [البقرة: 172]، ثُمَّ ذَكَرَ الرَّجُلَ يُطِيلُ السَّفَرَ أشْعَثَ أغْبَرَ، يَمُدُّ يَدَيْهِ إلى السَّماءِ، يا رَبِّ، يا رَبِّ، ومَطْعَمُهُ حَرامٌ، ومَشْرَبُهُ حَرامٌ، ومَلْبَسُهُ حَرامٌ، وغُذِيَ بالحَرامِ، فأنَّى يُسْتَجابُ لذلكَ؟!“.

Είναι γνωστό πως η δωροδοκία είναι από τις χειρότερες πηγές βιοπορισμού. Επιφέρει άσχημες συνέπειες και στην εγκόσμια ζωή και μεταγενέστερα.

Τι είναι δωροδοκία όμως ;

Δωροδοκία ονομάζεται ό,τι δίδεται με σκοπό την ακύρωση κάποιου δίκαιου ή την πραγματοποίηση κάποιας αδικίας. Αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες αμαρτίες για το Ισλάμ.

 

{وَلا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوا بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقاً مِنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالإِثْمِ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ}

(البقرة/188).

Λέει ο Ιμάμ Αλ Δάχαμπι σχολιάζοντας αυτό το εδάφιο “μην τρώτε άδικα τις περιουσίες σας μεταξύ σας και μην τις παραχωρείτε στους κυβερνώντες – ως δωροδοκία – με σκοπό να σας παραχωρήσουν κάποιο δικαίωμα που δεν σας ανήκει, ενώ ξέρετε πως για σας αυτό είναι αθέμιτο”.

الذهبي: “ لا تُدلوا بأموالكم إلى الحكام : أي لا تصانعوهم بها ولا ترشوهم ليقتطعوا لكم حقـاً لغيركم وأنتم تعلمون أن ذلك لا يحل لكم “.اهـ .

Χωρίς αμφιβολία, όποιοι δέχονται δωροδοκία, αποκτούν αθέμιτα κέρδη, κάτι το οποίο καταδικάζει το Κοράνι. Η διάδοση της δωροδοκίας οδηγεί αναμφίβολα στο να χάνονται δικαιώματα και στην επικράτηση της αδικίας και της διαφθοράς.

Ο Προφήτης καταδίκασε έντονα αυτές τις άδικες συναλλαγές. Λέει ο συνοδοιπόρος του Αμπντουλλάχ μπιν Αμρ: “Ο Προφήτης καταράστηκε τόσο αυτόν που διαπράττει δωροδοκία όσο και αυτόν που την αποδέχεται.” Το αφηγήθηκαν ο Ιμάμ Τίρμιδι και ο Ιμάμ Αμπου Νταούντ.

عن عبد الله بن عمرو قال: “لعن رسول الله – صلى الله عليه وسلم – الراشي والمرتشي“.

(رواه الترمذي وأبو داود ).

Όταν ο Προφήτης έστειλε έναν άνδρα σε μια αποστολή, είπε ο άνδρας γυρίζοντας: “Αυτά είναι δικά σας κι αυτά μου τα δώρισαν”. Ο Προφήτης ανέβηκε στο βήμα του και είπε: “Τι γίνεται με κάποιον συνεργάτη μου το οποίον στέλνω και λέει: αυτά είναι δικά σας και αυτά μου δόθηκαν ως δώρο; Aς καθόταν στο σπίτι του πατέρα του ή της μάνας του ώστε να δει εάν θα δοθούν δώρα ή όχι. Μα Τω Αλλάχ που έχει την ψυχή του Μουχάμμαντ στο χέρι του, δεν παίρνει κάποιος από σας κάτι (άδικα) και δεν το βρίσκει την ημέρα της Ανάστασης να το κουβαλάει γύρω από τον λαιμό του, είτε είναι καμήλα, είτε μοσχάρι, είτε πρόβατο.”

استعمل النبي رجلاً فلما قدم قال : هذا لكم وهذا أُهدي لي ، فقام رسول الله على المنبر وقال: “ما بال عاملٍ أبعثه فيقول : هذا لكم وهذا أُهدي لي ! أفلا قعد في بيت أبيه أو في بيت أمه حتى ينظر أيُهدى إليه أم لا ؟ والذي نفس محمد بيده، لا ينال أحد منكم منها شيئـًا إلا جاء به يوم القيامة يحمله على عنقه ، بعير له رغاء، أو بقرة لها خوار، أو شاة تيعر“.

 

Πρέπει να μάθουμε ότι η δωροδοκία δεν επιτρέπεται γενικώς σε αυτόν που την λαμβάνει. Για αυτόν που την διαπράττει έχει λεπτομέρειες.

Σύμφωνα με τον Ταχάναουι, η δωροδοκία έχει τέσσερις μορφές:

• πρώτη μορφή: η δωροδοκία για ανάληψη κάποιας δημόσιας θέσης όπως δικαστή, ή σε κάποιον δικαστή ώστε να βγάλει μια απόφαση υπέρ μας. Χωρίς αμφιβολία όλα αυτά απαγορεύονται.

• δεύτερη μορφή: δίνοντας χρήμα για να προστατεύουμε τον εαυτό μας ή την περιουσία μας. Αυτή η μορφή είναι αθέμιτη για τον αποδέκτη της δωροδοκίας και όχι για αυτόν που δωροδοκεί.

• τρίτη μορφή: να δοθεί δωροδοκία σε κάποιον κυβερνήτη ώστε να εκτελέσει κάποιο έργο. Είναι επιτρεπτό για αυτόν που δωροδοκεί, απαγορευμένο για τον δωροδοκηθέντα.

• τέταρτη μορφή: μοιάζει με δωροδοκία αλλά δεν είναι. Είναι τα δώρα που δίνονται με σκοπό την αύξηση της συμπάθειας και αγάπης χωρίς σκοπιμότητες. Αυτή η μορφή δεν απαγορεύεται.

قال التّهانويّ : (الرّشوة على أربعة أوجه:
الأوّل: رشوة محرّمة من الجانبين (الرّاشي والمرتشي) ، ولها صورتان: الأولى: تقلّد القضاء بحيث لا يصير (القاضي) قاضيا بدونها. والثّانية: دفع الرّشوة إلى القاضي ليقضي له، سواء كان القضاء بحقّ أو بغير حقّ.
الثّاني: دفع الرّشوة خوفا على النّفس أو المال، وهذه حرام على الآخذ غير حرام على الدّافع، وكذا إذا طمع ظالم في ماله فرشاه ببعض المال، ومن هذا النّوع ما يدفعه شخص إلى شاعر، خوفا من الهجاء أو الذّمّ.
الثّالث: الرّشوة تدفع للحاكم ليسوّي أمرا من الأمور، بحيث يشترط عليه ذلك وهذه حلال للدّافع حرام للآخذ، فإن طلب منه أن يسوّي أمره ولم يذكر له الرّشوة ثمّ أعطاه بعد ذلك شيئا، اختلف فيه العلماء، فقال بعضهم: لا يحلّ له، وقال بعضهم: يحلّ.
الرّابع: وهو ما أشبه الرّشوة وليس بها، وهو ما كان الدّفع فيه على سبيل التّودّد والتّحبّب، وهذا حلال للجانبين).«نضرة النعيم في مكارم أخلاق الرسول الكريم» (10/ 4543).

 

Λέει ο Ιμάμ αλ Δάχαμπι: “η κατάρα πέφτει σε αυτόν που δέχεται δωροδοκία σε περίπτωση που προσπαθήσει να βλάψει κάποιον άνθρωπο, ή να πάρει κάτι που δεν του ανήκει. Εάν όμως τη δώσει με σκοπό να πάρει κάτι δικό του, ή να προστατέψει τον εαυτό του από κάποια αδικία, τότε δεν αξίζει την κατάρα. Για τον κυβερνήτη όμως, η δωροδοκία απαγορεύεται σε κάθε περίπτωση, είτε ακυρώσει με την δωροδοκία κάποιο δικαίωμα, είτε αποτρέψει με αυτήν κάποια αδικία. Ο μεσολαβητής στην υπόθεση αυτή ανήκει στον διαπράττοντα την δωροδοκία και εάν πάει για καλό σκοπό, τότε είναι ασφαλής. ”

قال الذهبي رحمه الله: (إنّما تلحق اللّعنة الرّاشي إذا قصد بها أذيّة مسلم، أو ليدفع له بها ما لا يستحقّ، أمّا إذا أعطى ليتوصّل إلى حقّ له، أو ليدفع عن نفسه ظلما، فإنّه غير داخل في اللّعنة، أمّا الحاكم فالرّشوة عليه حرام سواء أبطل بها حقّا أو دفع بها ظلما، والرّائش (وهو السّاعي بالرّشوة) تابع للرّاشي في قصده إن قصد خيرا لم تلحقه اللّعنة وإلّا لحقته).

Δωροδοκία ή δώρο;

Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη δωροδοκία και το απλό δώρο. Η διαφορά αυτή προέρχεται από την πρόθεση. Η πρώτη έχει ως σκοπό την ακύρωση κάποιου δικαιώματος, ή την επίτευξη κάποιας αδικίας. Αυτός που δίνει δώρο έχει ως σκοπό μόνο την απόκτηση της συμπάθειας και της φιλίας χωρίς περαιτέρω σκοπιμότητες.

Οι σημαντικότερες ζημιές που προκαλεί η δωροδοκία:

• επιφέρει την οργή και τον θυμό του Αλλάχ.

• διαφθείρει την κοινωνία, κυβερνώντες και λαό και προωθεί την ανηθικότητα.

• καταργεί τα δικαιώματα των αδικημένων και των αδύναμων.

Φτάνει να κοιτάξει κανείς πόσα ληγμένα προϊόντα έχουν προωθηθεί στις αγορές μέσω δωροδοκίας και πόσοι άνθρωποι έχουν υποστεί συμφορές από αυτήν την διαδικασία. Πόσες δομές έχουν πέσει πάνω σε ανθρώπους επειδή δεν ήταν κατάλληλες. Όλες αυτές οι καταστροφές έχουν ως ρίζα την δωροδοκία.