Να γνωρίζεις τον Αλλάχ στους καλούς καιρούς

Ο Προφήτης δίνει στον ξάδελφο και ακόλουθό του, Αμπντουλλάχ μπιν Αμπάς, μια εύλογη συμβουλή «Να γνωρίζεις τον Αλλάχ στους καλούς καιρούς και θα σε γνωρίσει στις δυσκολίες». Αναφέρεται στο έργο του Ιμάμη Τίρμιδι.

                 [تعرف إلى الله في الرخاء يعرفك في الشدة]. رواها الترمذي وغيره .

Είναι μεγάλη χάρη από τον Αλλάχ να είσαι υγιής, να ζεις με ασφάλεια, να έχεις οικογένεια και να πετύχεις τους στόχους σου. Εδώ πρέπει να δείχνεις ευγνωμοσύνη στον Αλλάχ που σου χάρισε τόσα αγαθά. Πώς το κάνεις αυτό; Ασχολείσαι με την λατρεία του Αλλάχ, του ζητάς συγχώρεση για τις αμαρτίες σου, απαγγέλεις το Κοράνι, τον μνημονεύεις πολύ και, αν είσαι και εύπορος, βοηθάς τους φτωχούς.

Με άλλα λόγια: μην γνωρίζεις τον Αλλάχ μόνο όταν είσαι σε δυσκολίες, ανάγκες και κινδύνους. Κι όταν σου δίνει από τα αγαθά Του, στρίβεις το πρόσωπό σου αλλού.

Ακόμα και όσοι δεν αναγνωρίζουν τον Δημιουργό, όταν πέφτουν σε δυσκολίες σπεύδουν να τον παρακαλούν για βοήθεια και στήριξη.

Λέει το Κοράνι περιγράφοντας όσους λατρεύουν τον Αλλάχ ευκαιριακά: « Κι εάν επιβιβαστούν σε καράβι για ταξίδι, τότε επικαλούνται τον Αλλάχ με ειλικρίνεια και αφοσίωση και όποτε τους σώσει από τους κινδύνους και αποβιβαστούν στη στερεά, τότε επικαλούνται άλλες θεότητες». {Κοράνι. 29. 65}.

{فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ} (العنكبوت:65).

Λέει σε άλλο σημείο με περισσότερες λεπτομέρειες για τη φύση του αχάριστου ανθρώπου: «Αυτός (ο Αλλάχ) είναι που σας επιτρέπει να διασχίζετε ξηρά και θάλασσα. Κι όταν είστε εν πλω και τα καράβια ταξιδεύουν με καλό καιρό και ευνοϊκό άνεμο, χαίρεστε για αυτό, τότε  ξαφνικά φυσά ένας θυελλώδης άνεμος και σας περικυκλώνουν  τα κύματα από κάθε πλευρά σε σημείο που νομίζετε ότι είστε τελειωμένοι, τότε επικαλείστε τον Αλλάχ με ειλικρινή πίστη λέγοντας: αν μας σώσεις από αυτήν την δυσκολία θα είμαστε ευγνώμονες. Κι όταν σας σώσει τότε κάνετε πάλι καταχρήσεις και αμαρτίες στην γη χωρίς δίκαιο». {Κοράνι. 10. 22.23}.

{هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ حَتَّىٰ إِذَا كُنتُمْ فِي الْفُلْكِ وَجَرَيْنَ بِهِم بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَفَرِحُوا بِهَا جَاءَتْهَا رِيحٌ عَاصِفٌ وَجَاءَهُمُ الْمَوْجُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنجَيْتَنَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ (22) فَلَمَّا أَنجَاهُمْ إِذَا هُمْ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ ….}(يونس:22، 23).

Λέει επίσης: «Κι αν ευεργετήσουμε τον άνθρωπο, αδιαφορεί και απομακρύνεται με αλαζονεία ενώ όταν πάθει κάποιο κακό, τότε έχει πλατιές και θερμές παρακλήσεις» {Κοράνι. 41. 51}.

{وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَىٰ بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَاءٍ عَرِيضٍ}(فصلت:51).

Το Κοράνι εξηγεί πως ο Αλλάχ έσωσε τον Προφήτη Iωνά αφού τον κατάπιε η φάλαινα. Ο λόγος είναι πως μνημόνευε συνεχώς τον Αλλάχ στους χαλαρούς καιρούς.

Λέει: «Kι άμα δεν ήταν (ο Ιωνάς) από αυτούς που μνημόνευαν συνεχώς τον Αλλάχ, θα είχε μείνει στην κοιλιά της φάλαινας έως την ημέρα της Ανάστασης». {Κοράνι. 37. 143.144}.

{فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ (143) لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ}(الصافات:143، 144)

Από την άλλη, όταν ο Φαραώ ζήτησε σωτηρία από τον Αλλάχ από τον πνιγμό, δεν βρήκε καμία ανταπόκριση λόγω της αλαζονείας του. Λέει το Κοράνι: «Mα τώρα (που κοντεύεις να πνιγείς) πίστεψες, ενώ πριν ήσουν από τους διεφθαρμένους, από τους καταστροφείς» {Κοράνι. 10. 91}.

 {آلْآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ}(يونس:91).

Γι’ αυτό ο Προφήτης λέει: «Όποιος χαίρει της ανταπόκρισης του Αλλάχ στις παρακλήσεις του στα δύσκολα, ας κάνει πολλές παρακλήσεις στους καλούς καιρούς». Αναφέρεται στα έργα του Τίρμιδι και του αλ Χάκιμ.

[مَن سرَّه أن يستجيبَ الله له عند الشدائد والكرب، فليكثر الدعاء في الرخاء] رواه الترمذي والحاكم وصححه.