Αλ Αμπάς μπιν Αμπντιλ Μούτταλιμπ, ο άνθρωπος που ξεδιψούσε τους προσκυνητές
Το έτος 18 μετά την Εγίρα του Προφήτη Μουχάμμαντ και την δημιουργία του χαλιφάτου του Ούμαρ μπιν αλ Χαττάμπ, πέφτει μεγάλη ανομβρία. Το φαινόμενο πλήττει κυρίως την Μεδίνα και τις γύρω περιοχές.
Τότε, βγαίνει ο Ούμαρ με τους πιστούς να προσευχηθούν και να κάνουν παράκληση στον Αλλάχ για βροχή.
Ο Ούμαρ κράτησε το δεξί χέρι του Αμπάς, θείου του Προφήτη, και είπε: «Ω Αλλάχ, εμείς δεχόμασταν τη βροχή με τις ευλογίες του Προφήτη σου όταν ήταν ανάμεσά μας και σήμερα σου ζητάμε να μας στείλεις τη βροχή με τις ευλογίες του θείου Προφήτη σου».
Η βροχή δεν άργησε ούτε ένα λεπτό. Ο κόσμος έσπευσε να αγκαλιάσει τον Αμπάς και να τον συγχαρεί για την ευλογία που του χάρισε ο Αλλάχ. «Συγχαρητήρια σε σένα που ξεδιψούσες τους προσκυνητές».
Ο Προφήτης τον εγκωμίαζε λέγοντας :«Αυτός είναι ο συνεχιστής των προγόνων μου».
Ήταν από τους πιο γενναιόδωρους και πιο ευγενικούς άνδρες της φυλής Κουραϊς. Ήταν μεγαλύτερος του Προφήτη κατά περίπου τρία χρόνια.
Ήταν και πολύ έξυπνος. Με την ευφυΐα και την υψηλή του θέση ανάμεσα στους Κουραϊσίτες, κατάφερε να προστατεύσει τον Προφήτη από πολλούς κινδύνους και συμφορές.
Ο άλλος θείος του Προφήτη, ο Χάμζα, ήταν φοβερός πολεμιστής και υπερασπιζόταν τον Προφήτη με το ξίφος του.
Ο Αμπάς όμως ήταν ο σοφός άνθρωπος που προστάτευε τον Προφήτη με τη σοφία και την ευφυΐα του.
Ο Αμπάς άργησε να ασπαστεί το Ισλάμ, μέχρι το έτος που ο Προφήτης κατέκτησε την Μέκκα (8ο έτος για την Εγίρα = 630 Μ.Χ). Άλλες αφηγήσεις λένε πως νωρίτερα ήταν ήδη μουσουλμάνος, αλλά έκρυβε την πίστη του για ορισμένους λόγους.
Οι Κουραϊσίτες είχαν τις υποψίες τους για την διαμονή του Αμπάς στην Μέκκα μετά την φυγή του Προφήτη. Δεν είχαν όμως καμία απόδειξη. Ο Αμπάς δήλωνε φανερά πως δεν ήταν μουσουλμάνος.
Ο Προφήτης εμπιστευόταν τον Αμπάς και του ανέθετε πολλές αποστολές. Την ημέρα που οι Ανσάρ έδωσαν την δεύτερη δέσμευσή τους στον Προφήτη για προστασία και στήριξη, ο Αμπάς ήταν αυτός που μίλησε και τους ζήτησε από αυτούς να παραμείνουν στο ύψος των περιστάσεων.
Στη μάχη Μπαντρ
Ο Αμπάς κατάφερε να προειδοποιήσει τον Προφήτη για τις πολεμικές προετοιμασίες των Κουραϊσιτών. Δεν μπορούσε όμως να αποφύγει ο ίδιος την συμμετοχή του σε εκείνη τη μάχη. Οι Κουραϊσίτες βρήκαν την ευκαιρία να τον στριμώξουν ώστε να βγει να πολεμήσει τον Προφήτη.
Κατά την διάρκεια της μάχης ο Προφήτης ενημερώνει τους ακολούθους του να μην πειράξουν ανθρώπους που βγήκαν χωρίς την θέλησή τους σ’ αυτήν τη μάχη. Ο Αμπάς ήταν ένας από αυτούς.
Μετά την μάχη Μπαντρ, ο Αμπάς έπεσε αιχμάλωτος στα χέρια των Μουσουλμάνων. Πέρασε την πρώτη νύχτα στην αιχμαλωσία. Ο Προφήτης δεν έκρυψε την λύπη του για αυτό το γεγονός, με συνέπεια να μείνει άγρυπνος. Όταν ρωτήθηκε για τον λόγο είπε: «Άκουσα τον Αμπάς να αναστενάζει στα δεσμά του»
Ένας άνδρας έσπευσε να λύσει τα δεσμά του Αμπάς και ενημέρωσε τον Προφήτη. Ο Προφήτης όμως του ζήτησε να κάνει το ίδιο με όλους τους αιχμαλώτους. Η ξεχωριστή αγάπη του στον Αμπάς δεν σήμαινε καμία διάκριση στην ανθρώπινη μεταχείριση.
Στην συνέχεια ο Προφήτης έδωσε την ευκαιρία σε όλους τους αιχμαλώτους να δώσουν κάποια λύτρα ώστε να τους αφήσει ελεύθερους. Ο Αμπάς του εξήγησε πως βγήκε στη μάχη παρά τη θέληση του. Ο Προφήτης όμως επέμεινε να δώσει τα λύτρα όπως έκαναν οι υπόλοιποι αιχμάλωτοι.
Ένα εδάφιο του Κορανίου απευθύνεται στους αιχμαλώτους για τα λύτρα που πρόκειται να δώσουν. Λέει: «Ω Προφήτη πες στους αιχμαλώτους που βρίσκονται στα χέρια σας πως αν ο Αλλάχ διαπιστώσει κάποια καλοσύνη στις καρδιές σας, θα σας δώσει κάτι καλύτερο από ό,τι δόθηκε από σας (τα λύτρα) και θα σας συγχωρέσει. Ο Αλλάχ είναι Πολυεύσπλαχνος και Ελεήμονας». {Κοράνι. 8. 70}.
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّمَن فِي أَيْدِيكُم مِّنَ الْأَسْرَىٰ إِن يَعْلَمِ اللَّهُ فِي قُلُوبِكُمْ خَيْرًا يُؤْتِكُمْ خَيْرًا مِّمَّا أُخِذَ مِنكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ”. الأنفال. 70. ” .
Ο Αμπάς λύτρωσε τον εαυτό του και άλλους συγγενείς του. Επέστρεψε στην Μέκκα, αλλά δεν θα έμεινε εκεί για πολύ. Μάζεψε την περιουσία του και γύρισε στη Μεδίνα να πάρει την θέση που του άρμοζε ανάμεσα στους Μουσουλμάνους.
Και πώς να μην τον αγαπάνε οι Μουσουλμάνοι. Ο Προφήτης έλεγε: «Ο Αμπάς είναι σαν πατέρας μου κι όποιος πειράξει τον Αμπάς πειράζει εμένα».
Η μάχη Χουναΐν
Το 8ο έτος μετά την Εγίρα του Προφήτη και την επανάκτηση της Μέκκας, αραβικές φυλές όπως Χαουάζιν, Θακίφ, Νασρ κι άλλες μαζεύτηκαν να πολεμήσουν τους Μουσουλμάνους. Δεν άντεξαν την αστραπιαία νίκη του Προφήτη στη Μέκκα.
Ο Προφήτης βγήκε με έναν στρατό 12.000 ανδρών να τους αντιμετωπίσει. Ήταν αρκετά μεγάλος στρατός για τα δεδομένα εκείνων των ημερών και συνθηκών. Ορισμένοι Μουσουλμάνοι ένιωσαν υπερηφάνεια για τον πολυάριθμο στρατό τους. Ποιες φυλές θα μπορούσαν να τους νικήσουν αφού μόλις χθες κατέλαβαν τη Μέκκα;
Οι φυλές όμως έστησαν ενέδρα και αιφνιδίασαν τους Μουσουλμάνους. Οι περισσότεροι Μουσουλμάνοι τράπηκαν σε φυγή και άφησαν τον Προφήτη με λίγους ακολούθους του. Ένας από αυτούς ήταν ο Αμπάς.
Ο Προφήτης φώναζε: «Ελάτε σε μένα. Είμαι ο πραγματικός Προφήτης».
Ο Προφήτης ζήτησε από τον Αμπάς να φωνάξει τον κόσμο χάρη στην δυνατή φωνή που είχε.
Ο Αμπάς άρχισε να φωνάζει: «Ω Ανσάρ… Ω άνθρωποι της δέσμευσης (τους θύμιζε την δέσμευση που δώσανε στον Προφήτη πριν έρθει στη Μεδίνα)».
Η φωνή του έφερε πίσω όσους είχαν φύγει. Άρχισαν να γυρίζουν στον χώρο της μάχης που άναψε πάλι. Η φωνή του Αμπάς ήταν ο οδηγός.
Η νίκη δεν άργησε πολύ.
Ο Αμπάς άφησε ευλογημένα παιδιά. Ο πιο γνωστός από αυτούς ήταν ο Αμπντουλλάχ, ο ερμηνευτής του Κορανίου.
Την Παρασκευή, 14η ημέρα του μήνα Ράτζαμπ, έτος 32 μετά την Εγίρα, πέθανε ο Αμπάς. Στην κηδεία του προσήλθαν μεγάλα πλήθη από την Μεδίνα. Ο ιμάμης της προσευχής στην σωρό του ήταν ο τρίτος χαλίφης, ο Οθμάν. Ο Αμπάς θάφτηκε στο γνωστό νεκροταφείο Μπακίι, εκεί όπου χιλιάδες ακόλουθοι του Προφήτη είναι θαμμένοι.
