Ούτε πονηρός είμαι, ούτε πονηρός με ξεγελάει

Αυτός ο σοφός λόγος ανήκει στον Ούμαρ μπιν Αλ Χαττάμπ, δεύτερο χαλίφη των Μουσουλμάνων. Είναι μια διοικητική-ανθρώπινη σοφία, πολύ απαραίτητη για κάθε άνθρωπο που ψάχνει την φρόνηση στις πράξεις του και ειδικά στο κόσμο μας που είναι γεμάτος από παράξενα μυαλά, περίεργες προσωπικότητες και ψεύτες, υποκριτές και γενικά ύπουλα άτομα.

Το Ισλάμ, αναμφίβολα, αποτρέπει τους Μουσουλμάνους να φέρονται με δολιότητα στους συνανθρώπους. Ταυτόχρονα, όμως, τους καλεί να μην είναι αφελείς ώστε να τους ξεγελάει ο κάθε πονηρός. Λέει ο λόγιος Ιμπν Αλ Τζαουζία για τον Ούμαρ: «Ο Ούμαρ ήταν πιο φρόνιμος από το να  τον ξεγελάσει κανείς και πιο ευσεβής από το να το να ξεγελάσει κανέναν».

Συγχώρα με Προφήτη.

Παράδειγμα για πονηρό άνθρωπο ήταν ένας ποιητής από την φυλή Κουραϊς που πολέμησε τον Προφήτη στη μάχη Μπαντρ και έπεσε αιχμάλωτος στα χέρια των μουσουλμάνων. Στην συνέχεια, παρακάλεσε τον Προφήτη να τον συγχωρέσει επειδή ήταν φτωχός με παιδιά. Ο Προφήτης τον απελευθέρωσε χωρίς λύτρα υπό τον όρο να μην ξαναπολεμήσει τους μουσουλμάνους στο μέλλον. Ο πονηρός ποιητής όμως ήθελε να παραστήσει τον έξυπνο. Έτσι βγήκε εκ νέου να πολεμήσει τους μουσουλμάνους και για κακή του τύχη έπεσε και πάλι αιχμάλωτος στα χέρια τους.

Όταν τον έφεραν στον Προφήτη, ο πονηρός τον παρακάλεσε πάλι ώστε να τον απελευθερώσει, όπως έπραξε την πρώτη φορά. Εδώ ο Προφήτης του λέει: «Μα Τω Αλλάχ δεν πρόκειται να γίνει αυτό, γιατί θα πας να χαϊδέψεις τα γένια σου στη Μέκκα λέγοντας: δυο φορές ξεγέλασα τον Μουχάμμαντ».

Ο Προφήτης επέμενε στην τιμωρία εκείνου του πονηρού ανθρώπου που δεν εκτίμησε την πρώτη χάρη του Προφήτη,  ο οποίος τότε έκανε το ακόλουθο σχόλιο: «Ο πιστός δεν τσιμπιέται δυο φορές από το ίδιο λαγούμι». Που σημαίνει πως δεν νοείται να πάθει ζημιά δυο φορές από την ίδια πηγή. Ο λόγος αυτός του Προφήτη έγινε και σοφία που επαναλαμβάνεται σε τέτοιες περιπτώσεις.

Η καλοσύνη, οι καλοί τρόποι είναι απαραίτητα πράγματα για τον άνθρωπο, όμως η εκμετάλλευση από κάθε πονηρό θεωρείται απαράδεκτη αφέλεια από την οποία πρέπει ο πιστός να απαλλαχτεί αμέσως.