Καρούν, ο λάτρης του πλούτου

Το Κοράνι μας αφηγείται μια ενδιαφέρουσα ιστορία για κάποιον Καρούν. Ποιός ήταν ο Καρούν και τι έκανε ώστε να μετατραπεί σε παράδειγμα προς αποφυγή;

Ο Καρούν ανήκε στη φυλή του Προφήτη Μωυσή. Λέγεται πως ήταν και ξάδελφός του. Ήταν ιδιαίτερα πλούσιος στο βαθμό που τα κλειδιά των δωματίων όπου φύλαγε τους θησαυρούς του ήταν τόσο βαριά ώστε τα κουβαλούσαν με το ζόρι. Αυτό αντί να τον ωθήσει να δείχνει ευγνωμοσύνη στον Αλλάχ που του τα χάρισε αυτά όλα, τον γέμισε με μια απίστευτη αλαζονεία και υπέρμετρο εγωισμό, υποστηρίζοντας πως όλα αυτά τα πλούτη τού τα χάρισε ο Αλλάχ επειδή είναι ένας άξιος άνθρωπος και μια εξέχουσα προσωπικότητα.

Έτσι, ο Καρούν έδειξε υπερβολική απληστία και υπεροψία, πιστώνοντας όλα τα αγαθά που είχε στον εαυτό του. Κάποιοι από την φυλή του τον συμβούλευαν να δείξει ταπεινότητα και ευγνωμοσύνη στον Αλλάχ και να διεκδικήσει την ικανοποίηση του Δημιουργού Του, δίνοντας μέρος από τα πλούτη σε φιλανθρωπίες και καλούς σκοπούς, χωρίς ωστόσο να ξεχάσει το μερίδιο του από την εγκόσμια ζωή, μακριά από υπερβολές και σπατάλες.

Ο Καρούν όμως, τους απάντησε με την ίδια αλαζονεία: «Αυτά τα αγαθά μου έχουν χαριστεί επειδή ο Αλλάχ ξέρει πως είμαι ενάρετος και ξεχωριστός άνθρωπος», ξεχνώντας ότι η περιουσία του αποτελεί μια χάρη δοσμένη από τον Αλλάχ και πως ο Αλλάχ έχει αφανίσει πριν από αυτόν πολλούς αλαζόνες και αχάριστους ανθρώπους, οι οποίοι ήταν πιο πλούσιοι και πιο ισχυροί από αυτόν.

Συνεχίζοντας την αλαζονική του πορεία, ο Καρούν βγαίνει σε μια δημόσια παρέλαση επιδεικνύοντας την έπαρση, την πολυτέλεια και τα πλούτη του. Βγήκε πάνω σε λαμπρά άλογα με εκατοντάδες υπηρέτες ντυμένους με πολυτελή ενδύματα και κοσμήματα.  Οι άνθρωποι που είχαν λίγη γνώση και που οι επιδιώξεις τους ήταν περιορισμένες στην εγκόσμια ζωή, πέταξαν στα ύψη με αυτό το υπέρλαμπρο θέαμα. Αναφώνησαν: «Μακάρι να είχαμε σαν αυτά τα πλούτη που έχει ο Καρούν. Όντως είναι πολύ τυχερός».

Αυτοί, όμως, που είχαν γνώση και πίστη, δεν ξεγελάστηκαν από αυτό το επιφανειακό, φθηνό  και κενό θέαμα. Αποκρίθηκαν στην ομάδα που θαύμασε τον Καρούν: «Αλλοίμονο σε σας ξεγελασμένοι. Η αμοιβή που δίνει ο Αλλάχ είναι καλύτερη για όσους πίστεψαν στον Αλλάχ και έκαναν καλές πράξεις. Αυτά που έχει ο Αλλάχ είναι ανώτερα από αυτά που έχει ο Καρούν και δεν τα αποκτά παρά μόνο οι υπομονητικοί στην υπακοή τους στον Αλλάχ».

Μετά από αυτήν την σύντομη αντιπαράθεση, η τιμωρία του Καρούν δεν άργησε πολύ. Ο Αλλάχ τον τιμώρησε παραδειγματικά. Σε μερικά δευτερόλεπτα η γη τον κατάπιε και τον εξαφάνισε μαζί με τον οίκο, τους συντρόφους και τα πλούτη του. Εκείνη την τρομακτική στιγμή δεν βρήκε καμία στήριξη ή βοήθεια από κανέναν βοηθό ή θαυμαστή. Δεν τον ωφέλησε η περιουσία του και η αλαζονεία του. Εκείνη την στιγμή, δεν βρήκε καμία σωτηρία.

Τότε αποκαλύφθηκε η αλήθεια σε όσους ήταν σε πλάνη. Όσοι έλεγαν «μακάρι να έχουμε αυτά που έχει ο Καρούν» τώρα πια κατάλαβαν πόσο ανόητοι ήταν. Τώρα πια άρχισαν να λένε έκπληκτοι και αφού πήραν το μάθημά τους: «Όντως είναι ο Αλλάχ που δίνει και περιορίζει τα αγαθά στους δούλους του. Αν δεν μας έδειχνε την ευσπλαχνία του ο Αλλάχ, θα ήμασταν τώρα ανάμεσα στους αφανισμένους με τον Καρούν. Μα τω Αλλάχ, όσοι δείχνουν απιστία σε Αυτόν, δεν πρόκειται να πετύχουν».

Μαθήματα από την ιστορία του Καρούν:

• Ο Αλλάχ θέλει τους πιστούς του να μην είναι αλαζόνες και να μη παρασύρονται από τα εγκόσμια αγαθά.

• Εάν ο Αλλάχ σου δείξει την καλοσύνη Του και σου φερθεί γενναιόδωρα, να φέρεσαι με την ίδια καλοσύνη και απλοχεριά στους συνανθρώπους σου.

• Μπορεί ο πιστός να απολαύσει τα εγκόσμια αγαθά χωρίς σπατάλες, υπερβολές και αλαζονείες.

• Η στιγμή που ο Αλλάχ θα τιμωρήσει τους αλαζόνες είναι αναπόφευκτη.

• Τα αγαθά δεν φτιάχνουν τον άνθρωπο αλλά οι καλές πράξεις.

• Οι ευσεβείς κάθε εποχής είναι εκείνοι που παραμένουν σταθεροί και σοφοί σε κάθε περίσταση.

• Ενδέχεται κάποιος περιορισμός στα αγαθά να είναι τελικά για το καλό κάποιου ανθρώπου. Γιατί αν τα βρει όλα στα χέρια του, θα προχωρήσει σε πολλές και αμέτρητες αμαρτίες και θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αναγνωρίσει την χάρη του Δημιουργού του.

• Η ιστορία του Καρούν αναφέρεται στο Κοράνι (σούρα 28. Εδάφια 76 – 82).