Ο Προφήτης Μουχάμμαντ αγαπούσε πολύ το έθνος του. Το Κοράνι περιγράφει αυτήν μεγάλη αγάπη με τα εξής : «Όντως σας έχει σταλεί ένας προφήτης από σας (οπότε τον ξέρετε πολύ καλά) που πικραίνεται αν υποφέρετε από κάτι και που φροντίζει υπομονετικά για (την σωστή καθοδήγηση και ωφέλεια) σας. Είναι και πολύ εύσπλαχνος, πολύ ελεήμων προς τους πιστούς». {Κοράνι. 9. 128}
Το Κοράνι μας λέει ξεκάθαρα πως ο Προφήτης Μουχάμμαντ είναι πιο ελεήμων σε μας από τους γονείς μας. Για αυτό έχει προτεραιότητα στην αγάπη μας και στην υπακοή μας στις εντολές του.
Ο Προφήτης Μουχάμμαντ έκανε παράκληση για το έθνος του σε κάθε προσευχή που έκανε. Έδειχνε πολύ έλεος προς κάθε πιστό. Μας υποσχέθηκε ότι θα μεσολαβήσει για μας στον Αλλάχ την Ημέρα της Κρίσης.
Αφηγείται ο Αμπου Χουραϊρα, ακόλουθος του Προφήτη, αναφέρει: Ο Προφήτης βγήκε στο νεκροταφείο και αφού χαιρέτησε τους νεκρούς είπε: «Πόσο θα ήθελα να δω τα αδέλφια μας». Οι ακόλουθοί του τον ρώτησαν: «Μα δεν είμαστε εμείς τα αδέλφια σου Προφήτη του Αλλάχ;» Ο Προφήτης τους απάντησε: «Εσείς είστε οι ακόλουθοί μου. Τα αδέλφια μας είναι αυτοί που δεν έχουν έρθει ακόμα». Αναφέρεται στο βιβλίο του Ιμάμη Μούσλιμ.
Σε άλλη αφήγηση λέει ο Προφήτης που ευλόγησε ο Αλλάχ: «Τα αδέλφια μου είναι αυτοί που πίστεψαν σε μένα χωρίς να με έχουν δει». Το αφηγείται ο Ιμάμ Άχμαντ.
Σε άλλη ρήση λέει: «Ευδαιμονία σε όποιον με είδε και πίστεψε σε μένα. Και ευδαιμονία – το επανέλαβε τρεις φορές- σε όποιον πίστεψε σε μένα χωρίς να με δει». Το αφηγείται ο Ιμαμ Ιμπν Χαμπάν.
Αυτοί οι πιστοί που ήρθαν μεταγενέστερα, άξιζαν αυτήν την θέση, επειδή ο Αλλάχ αγαπάει και εγκωμιάζει όσους πιστεύουν στην θρησκεία του χωρίς να έχουν δει τον Προφήτη, ενώ οι ακόλουθοι του Προφήτη τον είδαν, έζησαν μαζί του και είδαν τα θαύματά του και την στήριξη που δεχόταν από τον Αλλάχ. Έτσι, αυτό που ήταν καθημερινή ζωή για τους πρώτους πιστούς, ήταν αόρατο για τους μεταγενέστερους.
