Το Ισλάμ στην Ανατολική Αφρική
Εισαγωγή
Οι Αραβες είχαν εμπορικούς δεσμούς με την Αφρική. Οι μουσουλμάνοι μετανάστευσαν στην Χαμπάσα (Αβησσυνία) όπου κυβερνούσε ο Αν-Νατζάσι (ο Νέγκους, [ο Βασιλιάς]), γεγονός που διαμόρφωσε τα πρώτα βήματα του Ισλάμ στην Αφρική. Με την παρακμή του χαλιφάτου Ουμαγιάντ κάποιοι Ουμαγιάντ διέφυγαν στην Ανδαλουσία ενώ άλλοι διέφυγαν στην Ερυθραία όπου διέδωσαν το Ισλάμ.
Με τον ίδιο τρόπο, κάποιοι Αραβες που ανήκαν στο κράτος του Καραμιτάχ μετανάστευσαν στη Σομαλία όπου εγκαθίδρυσαν την πόλη Μογκαντίσου και το κυβερνητικό συμβούλιο της Πόλης. Η πόλη αργότερα μετατράπηκε σε σουλτανάτο και έτσι η Ανατολική Αφρική έγινε το κέντρο του Ισλάμ και του ισλαμικού πολιτισμού.
Μετά την παρακμή της Ανδαλουσίας, οι ευρωπαϊκές εκστρατείες για την επανανακάλυψη της ηπείρου άρχισαν να δραστηριοποιούνται. Κατέλαβαν το νησί Ζιντζιμπάρ (Ζανζιβάρη) και αργότερα όλος ο μουσουλμανικός κόσμος κατακτήθηκε από διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες. Οι μουσουλμάνοι έτσι άρχισαν να αγωνίζονται για να αποκτήσουν ανεξαρτησία.
Εκείνη την εποχή, ο Μουχάμαντ μπιμ Αμπντάλαχ Χασάν, γνωστός ως ο Αλ-Μούλα, αναδύθηκε ως μια σομαλική φιγούρα που θα μπορούσε να αποκαταστήσει την ανεξαρτησία, για είκοσι χρόνια.
Στο Μογκαντίσου άρχισε να υφίσταται το Κόμμα της Ένωσης Νέων. Το Τζιμπουτί ήταν τότε μέρος της Σομαλίας η οποία ήταν κατεχόμενη από τη Γαλλία. Στην Αιθιοπία (Αβησσυνία), η ισλαμική διακυβέρνηση κράτησε για 400 χρόνια, μετά από τα οποία η κατοχή παρέδωσε την εξουσία στους χριστιανούς. Αργότερα, διαδοχικές κυβερνήσεις επιθυμούσαν να διατηρήσουν το χριστιανικό χαρακτήρα της Αβησσυνίας.
Όσο για την Ερυθραία, ήταν κατεχόμενη από τους Αβησσυνούς παρόλο που αποτελείται στην πλειονότητά της από μουσουλμάνους.
Η Αίγυπτος αποσύρθηκε από την Ερυθραία όντας υπό βρετανική κατοχή. Αργότερα κατακτήθηκε από την Ιταλία που προσάρτησε την Ερυθραία στην Αβησσυνία. Οι μουσουλμάνοι τότε άρχισαν να διώκονται και η χριστιανική ιεραποστολική δουλειά έγινε πολύ δραστήρια.
Όσο για την Τανζανία, κυβερνιόταν από τους Οθωμανούς πριν καταληφθεί από τη Γερμανία. Από αυτήν την άποψη ο Οθωμανός σουλτάνος παραιτήθηκε από τις κτήσεις του κατά μήκος της ακτής προς όφελος της Γερμανικής Εταιρίας.
Η Ζανζιβάρη αργότερα κέρδισε την ανεξαρτησία της και προσαρτήθηκε στην Τανγκανίκα. Τα δύο κράτη ενώθηκαν το 1964 για να σχηματίσουν την Ενωμένη Δημοκρατία της Τανγκανίκας και της Ζανζιβάρης, η οποία αργότερα τον ίδιο χρόνο μετονομάστηκε σε Ενωμένη Δημοκρατία της Τανζανίας. Στην πραγματικότητα οι μουσουλμάνοι εκεί υπέστησαν σοβαρές διώξεις στο βαθμό να εξαναγκάζονται κορίτσια μουσουλμάνες να παντρεύονται χριστιανούς άνδρες.
Στην πραγματικότητα, τέτοιες χώρες αποτελούνται στην πλειονότητά τους από μουσουλμάνους που αντιμετωπίζουν πολλά εμπόδια. Για παράδειγμα, η ιεραποστολική δουλειά είναι δραστήρια εκεί, ειδικά στην Ερυθραία και την Αιθιοπία, όπως και στη Μοζαμβίκη. Αλλο ένα παράδειγμα είναι η επικράτηση της φτώχιας και η σύγκρουση για την εξουσία σε τέτοιες χώρες όπως η Σομαλία. Αυτό πέρα από τα οικονομικά εμπόδια και τη μη εκμετάλλευση των εσωτερικών πόρων σε τέτοιες χώρες όπως οι Νήσοι Κομόρες.
Η Κένυα ήταν υπό την κατοχή της Βρετανίας, η οποία θέλησε να τερματίσει τη χρήση της αραβικής γλώσσας μέσω της γραφής της με λατινικά γράμματα, με σκοπό να κρατήσει τους Κενυάτες μακριά από το Κοράνι. Επηρεασμένος από μεταρρυθμιστικά κινήματα που ήρθαν στο προσκήνιο στον μουσουλμανικό κόσμο, ο Σεϊχης Αλ Αμίν Αλί Αλ Μαζράουι ίδρυσε πολλές ισλαμικές εφημερίδες, σχολεία και προγράμματα.
Όσο για την Ουγκάντα, η επίσημη θρησκεία της ήταν το Ισλάμ και ο βασιλιάς της θα οδηγούσε κόσμο στη Σάλαχ. Ο Κεντίφ (Χεδίφης) Ισμαήλ της Αιγύπτου έστειλε έναν αξιωματικό να εξερευνήσει τις πηγές του Νείλου, το οποίο αργότερα οδήγησε στην προσάρτηση της Ουγκάντας στην Αίγυπτο, για να γίνει γνωστή ως επαρχία του Ισημερινού.
Αυτό είχε θετικό αντίκτυπο στην ενδυνάμωση των ριζών του ισλαμικού δόγματος μεταξύ των κατοίκων της Ουγκάντας. Παρόλα αυτά, η Βρετανία, μετά την κατάκτηση της Ουγκάντας, απαγόρευσε στους μουσουλμάνους να ταξιδεύουν στην Ουγκάντα χωρίς προηγούμενη άδεια. Η Ουγκάντα αργότερα κέρδισε την ανεξαρτησία της για να έρθει σε διαμάχη με την Τανζανία.
Όσο για τη Μαδαγασκάρη, το Ισλάμ διαδόθηκε εκεί πέρα για λίγο. Παρόλα αυτά, η γαλλική κατοχή ενθάρρυνε την ιεραποστολική δουλειά και έκανε τους μουσουλμάνους να ζουν σε απομόνωση και, έτσι, πολλές επαναστάσεις διεξήχθησαν εναντίον των Γάλλων. Εντωμεταξύ οι μουσουλμάνοι υπέφεραν από προβλήματα σχετικά με την εκπαίδευση, γενικά, και με τη θρησκευτική εκπαίδευση, ειδικότερα.