Αμπου Δαρ αλ Γιφαρι – Μέρος 1

Χαρούμενος στράφηκε προς τη Μέκκα. Πράγματι, η δυσκολία του ταξιδιού του και η σκληρή καυτη έρημος τον έκαναν να υποφέρει. Ωστόσο, ο στόχος που προσπαθούσε να πετύχει τον έκανε να ξεχάσει τον πόνο του και γέμισε την ψυχή του με χαρά και ενθουσιασμό.

Έφτασε στη Μέκκα μεταμφιεσμένος σαν ένας από εκείνους που είχαν έρθει για προσκύνημα των ειδώλων της Κάαμπα ή σαν ένας περαστικός που είχε χάσει το δρόμο του ή που ταξίδευε προς κάποιο μακρινό μέρος και χρειαζόταν καταφύγιο και προμήθειες.

Αν οι κάτοικοι της Μέκκα γνώριζαν πως είχε έρθει για να βρει το Μουχάμμαντ και για να τον ακούσει, θα τον είχαν κόψει κομματάκια. Δεν φοβόταν κάτι τέτοιο, αλλά όχι πριν να συναντήσει τον άνθρωπο για τον οποίο είχε διασχίσει την καυτή έρημο και για του οποίου τη χάρη αργότερα ήταν διατεθειμένος να διακινδυνεύσει τη ζωή του καθώς πίστεψε σε αυτόν και πείστηκε για την ειλικρίνειά του και την αλήθεια του μηνύματός του.

Άρχισε  κρυφά να μαζεύει πληροφορίες και όποτε άκουγε κάποιον να μιλάει για τον Προφήτη, τον πλησίαζε προσεκτικά μέχρι που μπορούσε να συλλέξει όλες τις διάσπαρτες πληροφορίες που είχε ακούσει εδώ και εκεί. Τελικά, οδηγήθηκε στο μέρος όπου θα μπορούσε να δει τον Μουχάμμαντ.

Ένα πρωί πήγε εκεί και βρήκε τον Προφήτη να κάθεται μόνος του. Τον πλησίασε και είπε: «Ω αδερφέ μου, καλημέρα.» Ο Προφήτης απάντησε, «Και ειρήνη σε σένα αδερφέ μου.» Ο Αμπου Δαρ τότε είπε, «Τραγούδησε σε μένα ένα κομμάτι από αυτά που έλεγες.» Ο Προφήτης απάντησε, «Δεν είναι ποίημα για να τραγουδηθεί, αλλά το Ιερό Κοράνι.» Ο Αμπου Δαρ είπε, «Τότε απήγγειλε το σε μένα.»

Ο Προφήτης απήγγειλε ενώ εκείνος άκουγε. Δεν πέρασε πολλή ώρα και ο Αμπου Δαρ φώναξε: «Μαρτυρώ πως δεν υπάρχει άλλος Θεός εκτός από τον Αλλάχ και πως ο Μουχάμμαντ είναι ο Προφήτης Του και ο Απεσταλμένος Του.»

Ο Προφήτης τον ρώτησε, «Από που είσαι αδερφέ μου;» Ο Αμπου Δαρ απάντησε, «Απο την Γιφάρα.» Ένα πλατύ χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του Προφήτη και το πρόσωπό του γέμισε με απορία και έκπληξη.

Ωστόσο ο Αμπου Δαρ χαμογελούσε επίσης, καθώς ήξερε τον λόγο για την έκπληξη του Προφήτη. Ήταν επειδή ο άνθρωπος μπροστά του που μόλις είχε ασπαστεί το Ισλάμ ήταν απο τη Γιφάρα. Η Γιφάρα ήταν μια φυλή γνωστή για τις ληστείες. Οι άνθρωποι αυτής της φυλής ήταν διάσημοι για τις ληστείες που διέπρατταν και ήταν γνωστοί σαν σύμμαχοι του σκότους και της νύχτας. Αλίμονο σε εκείνον που έπεφτε στα χέρια τους τη νύχτα!

Ήταν δυνατόν για έναν από αυτούς να ασπαστεί το Ισλάμ ενώ ήταν μια νέα και κρυφή θρησκεία;

Διηγούμενος ο ίδιος την ιστορία, ο Αμπου Δαρ είπε: «Ο Προφήτης έδειξε την έκπληξή του λόγω της φήμης της Γιφάρα. Έπειτα είπε, ‘Ο Αλλάχ καθοδηγεί αυτόν που Εκείνος επιθυμεί.’»

Ο Αμπου Δαρ ήταν από εκείνους του οποίους ο Αλλάχ θέλησε να είναι ορθά καθοδηγημένος και για τον οποίο θέλησε το καλύτερο. Η διορατικότητά του ήταν πάντοτε κατευθυνόμενη προς την αλήθεια.

Λάτρευε τον Αλλάχ κατά την περίοδο της Τζαχιλία (άγνοια), το οποίο σημαίνει πως επαναστάτησε ενάντια στη λατρεία των ειδώλων και στράφηκε προς την πίστη στον Ένα Μεγαλοδύναμο Δημιουργό. Για αυτό το λόγο, μόλις άκουσε για την εμφάνιση ενός προφήτη που απέρριπτε τη λατρεία των ειδώλων και καλούσε προς τη λατρεία του Αλλάχ, του Μοναδικού, κατευθείαν βγήκε και τάχυνε τα βήματά του για να συναντήσει αυτόν τον Προφήτη του Αλλάχ.

Αμέσως, χωρίς δισταγμό, ασπάστηκε το Ισλάμ. Η σειρά του, ανάμεσα σε αυτούς που ασπάστηκαν το Ισλάμ, ήταν πέμπτη ή έκτη, που σημαίνει πως ασπάστηκε το Ισλάμ κατά τις πρώτες μέρες, αν όχι πρώτες ώρες του.

Όταν δέχτηκε το Ισλάμ, ο Προφήτης ακόμα κρυφά ψιθύριζε το κάλεσμα προς το Ισλάμ στους πέντε που πίστευαν σε αυτόν. Ο Αμπου Δαρ δε μπορούσε να κάνει τίποτα παρά να κουβαλάει την πίστη του στην καρδιά του, κρυφά αφήνοντας τη Μέκκα και γυρνώντας προς τη φυλή του.

Ωστόσο, το αληθινό όνομα του Αμπου Δαρ ήταν Τζουντουμπ Ιμπν Τζαναντα – και είχε ένα ανήσυχο πνεύμα. Από τη φύση του ήταν να επαναστατεί ενάντια στo ψεύδος όπου και να υπήρχε αυτό. Τώρα, έβλεπε ψεύδος με τα ίδια του τα μάτια στη λατρεία των πέτρων στοιβαγμένων η μια πάνω στην άλλη – μια παγανιστική λατρεία που είχε γεννηθεί πολύ πριν από τον ίδιο.

Ο Αμπου Δαρ έβλεπε πως ο Προφήτης προτιμούσε να κρύβει το Ισλάμ εκείνες τις μέρες, ωστόσο αυτός επιθυμούσε να το δηλώσει φωναχτά και δημόσια πριν την αναχώρηση του απο τη Μέκκα.

Αμέσως μετά που ασπάστηκε το Ισλάμ, ρώτησε τον Προφήτη: «Ω, Προφήτη του Αλλάχ, τι με προστάζεις;» Ο Προφήτης απάντησε: «Πήγαινε πίσω στη φυλή σου μέχρι να σου έρθουν οι προσταγές μου.» Ο Αμπου Δαρ είπε: «Στο όνομα Αυτού που έχει την ψυχή μου ανάμεσα στα χέρια Του, δε γυρίζω μέχρι να φωνάξω δυνατά ανακοινώνοντας το Ισλάμ.»

Ήταν ενάντια στη φύση του Αμπου Δαρ, όντας ανήσυχος, να κάνει αυτό που του είπε ο Προφήτης και να γυρίσει σιωπηλά στους δικούς του. Έτσι, πήγε και φώναξε όσο δυνατά μπορούσε, «Μαρτυρώ πως δεν υπάρχει θεός εκτός απο τον Αλλάχ, και πως ο Μουχάμμαντ είναι ο Προφήτης Του.»

Ήταν η πρώτη ανακοίνωση του Ισλάμ και πρόκληση της αλλαζονίας των Κουράις στων οποίων τα αυτιά έφτασε. Η προκήρυξη αυτή έγινε απο έναν ξένο που δεν είχε καθόλου συγγενείς, φήμη, ή προστασία στη Μέκκα. Ενήργησε με βάση την αφοσίωσή του, και το κουράγιο του αν και ήξερε τι θα γινόταν. Τον περικύκλωσαν πολυθειστές που τον χτύπησαν μέχρι που έπεσε κάτω.

 

Αυτά τα νέα έφτασαν τον Αλ Αμπάς, τον θείο του Προφήτη. Πήγε γρήγορα και έσωσε τον Αμπου Δαρ με ένα έξυπνο κόλπο. Είπε στους Κουράις που τον χτυπούσαν: «Ω! Κουράις! Οι έμποροι σας και οι εμπορικοί δρόμοι περνάν απο τη Γιφάρα και αυτός ο άνθρωπος είναι από τη φυλή τους. Προσέξτε! Μπορεί να στρέψει τη φυλή του εναντίων σας προκαλώντας τους να ληστέψουν τα καραβάνια σας όταν περνούν από εκεί.» Έτσι τον άφησαν ήσυχο.

 

Έχοντας γευτεί τη γλύκα του να υποστεί βλάβη για χάρη του Αλλάχ, ο Αμπου Δαρ δεν ήθελε να φύγει από τη Μέκκα πριν να μπορέσει να το ξαναζήσει αυτό. Έτσι, την ίδια μέρα, συνάντησε δύο γυναίκες που γυρνούσαν γύρω από δύο είδωλα και κάναν επίκληση σε αυτά. Στάθηκε μπροστά τους δείχνοντας ασέβεια στα είδωλά τους. Οι γυναίκες φώναξαν δυνατά, και οι άντρες πλησίασαν αστραπιαία, αμέσως χτυπώντας τον μέχρι που έπεσε κάτω αναίσθητος.

Όταν συνήλθε φώναξε πάλι πως δεν υπάρχει θεός εκτός από τον Αλλάχ και πως ο Μουχάμμαντ είναι ο Απεσταλμένος Του.

Ο Προφήτης συνειδητοποίηση την φύση του νέου του μαθητή και την εκπληκτική του ικανότητα να αντιμετωπίζει την ψεύτικη θρησκεία των πολυθειστών. Ωστόσο, η ώρα για δημόσιες δηλώσεις του μηνύματος δεν είχε φτάσει ακόμα, για αυτό πρόσταξε για μια ακόμα φορά τον Αμπου Δαρ να γυρίσει στη φυλή του και όταν ακούσει ανακοίνωση για μια νέα θρησκεία να παίξει το ρόλο του.

Ο Αμπου Δαρ επέστρεψε στη φυλή του και τους είπε για τον Προφήτη που καλούσε στην λατρεία μόνο του Αλλάχ και που καθοδηγούσε προς τους ευγενικούς τρόπους. Οι άνθρωποι της φυλής του ασπάστηκαν το Ισλάμ ένας ένας. Και δεν του έφτασε μόνο η Μπανι (φυλή) Γιφάρα. Στράφηκε και στην Μπανι Ασλιμ, για να μεταδώσει το μήνυμα και εκεί. 

Πέρασε καιρός και ο Προφήτης μετανάστευσε στη Μεδίνα και εκεί εγκαταστάθηκε με τους Μουσουλμάνους.

Μια μέρα η πόλη δέχτηκε μεγάλες ουρές ανθρώπων καβάλα σε άλογο και πεζούς. Τα πόδια τους έκαναν μεγάλο θόρυβο. Και αν δεν φώναζαν δυνατά «Αλλάχου Ακμπαρ», οι θεατές θα είχαν σκεφτεί πως πρόκειται για κάποιο στρατό πολυθειστών που έκανε επίθεση. Η μεγάλη αυτή παρέλαση πλησίασε και εισήλθε στη Μεδίνα. Ο προορισμός τους ήταν το τζαμί του Προφήτη. Η παρέλαση αυτή αποτελούνταν από δύο φυλές, την Μπανι Γιφάρα και την Μπάνι Ασλιμ. Ο Αμπου Δαρ τους έκανε να έρθουν σαν μουσουλμάνοι όλοι τους: άντρες, γυναίκες, ηλικιωμένοι, νέοι, ακόμα και παιδιά!

Χωρίς αμφιβολία, η οποία και η έκπληξη του προφήτη αυξήθηκε. Στο παρελθόν είχε γίνει μάρτυρας του ασπασμού του Ισλάμ από ένα μέλος της φυλής Γιφάρα. Αλλά τώρα, όλη η φυλή είχε έρθει αφού είχαν γίνει μουσουλμάνοι. Και μάλιστα είχε έρθει μαζί τους και η Μπάνι Άσλιμ.

Δεν είναι αλήθεια λοιπόν πως ο Αλλάχ καθοδηγεί αυτούς που εκείνος επιθυμεί; Ο Προφήτης κοίταξε στα ευγενικά πρόσωπά τους με τα μάτια γεμάτα χαρά και αγάπη. Είπε: «Είθε ο Θεός να συγχωρήσει τη Γιφάρα.» Και στράφηκε προς την Μπανι Ασλιμ και είπε: «Είθε ο Θεός να κάνει ειρήνη με την Άσλιμ.»

Όσο για τον Αμπου Δαρ, αυτόν τον μεγαλειώδη προωθητή του Ισλάμ που παρέμεινε ανένδοτος και δύσκολο να ηττηθεί, δε θα τον χαιρετούσε ο Προφήτης με έναν ιδιαίτερο τρόπο;

Πράγματι, η ανταμοιβή του θα ήταν άπλετη και γενιές και αιώνες θα μετέφεραν στην ιστορία την άποψη του Προφήτη για τον Αμπου Δαρ κρατώντας την έτσι στην μνήμη των ανθρώπων.

Είπε ο Προφήτης, «Η γη ποτέ δεν κουβάλησε πάνω της, ούτε ο ουρανός σκέπασε από κάτω του μια πιο ειλικρινή γλώσσα από αυτή του Αμπου Δαρ.»

Ο Προφήτης με λίγα λόγια συνόψισε τη ζωή του Αμπου Δαρ η οποία χαρακτηρίστηκε απο ειλικρίνεια τόσο στη ψυχή όσο και στην εμφάνισή του.