Αμπου Χουράϊρα – Μέρος 2

Ο Αμπου Χουραϊρα συνέχισε την απομνημόνευση και διήγηση χαντιθ και τίποτα δεν τον σταμάτησε ή τον εμπόδισε; ακόμα και όταν ο Ομαρ του είπε να σταματήσει να διηγείται διαφορετικά θα τον έστελνε πίσω στον πατρίδα του. Ο Ομαρ δεν τον κατηγορούσε αλλά προσπαθούσε να δώσει έμφαση στην ανάγνωση και απομνημόνευση του Κορανίου. Ο Αμπου Χουράϊρα σεβόταν την άποψη του Ομαρ, αλλά επίσης ήταν σίγουρος για τον εαυτό του και την ειλικρίνειά του. Δεν ήθελε να αποκρύψει κάτι απο τις γνώσεις που είχε. Έτσι όποτε έβρισκε κάποια ευκαιρία να αναφέρει τις παραδόσεις του Προφήτη που είχε ακούσει, την άδραττε.
Την ίδια εποχή υπήρχε ένας διηγητής Χαντιθ με το όνομα, Κααμπ Αλ Αχμπαρ, ο οποίος διηγούνταν χαντίθ με υπερβολές και ανακρίβειες σχετικά με τον Προφήτη. Αυτό προκαλούσε τον Αμπου Χουράϊρα να συνεχίσει τη διήγηση των σωστών χαντίθ.
Μια φορά ο Μαρουαν Ιμπν Αλ Χακαμ ήθελε να εξετάσει την ικανότητα του Αμπου Χουράϊρα να απομνημονεύει. Τον κάλεσε να κάτσει μαζί του και του ζήτησε να διηγηθεί κάτι για τον Προφήτη ενώ ένας γραφέας ήταν κρυμμένος πίσω απο μια κουρτίνα και είχε την οδηγία να γράψει όλα όσα έλεγε ο Αμπου Χουράϊρα. Μετά απο ένα χρόνο ο Μαρουάν κάλεσε τον Αμπου Χουράϊρα να διηγηθεί τις ίδιες ακριβώς παραδόσεις για τον Προφήτη που είχαν καταγραφει. Ο Αμπου Χουράϊρα δεν είχε ξεχάσει ούτε μια λέξη.
Έλεγε για τον εαυτό του, «Κανείς ανάμεσα στους συντρόφους του Προφήτη δε διηγείται για αυτόν καλύτερα απο μένα εκτός απο τον Αμπντουλλάχ Ιμπν Αμρ Ιμπν αλ Ας. Συνήθιζε να γράφει, ενώ εγώ όχι.»
Ο Ιμαμ Ασ-Σαφιι είπε για αυτόν, «Κανείς εκείνη την περίοδο δεν ήταν περισσότερο ικανός να διηγείται παραδόσεις του Προφήτη με τέτοια μνήμη περισσότερο απο τον Αμπου Χουράϊρα.» Ο Αλ Μπουχάρι είπε, «Σχεδόν 800 και παραπάνω σύντροφοι του Προφήτη, ακόλουθοι των συντρόφων του Προφήτη, και άνθρωποι της γνώσης διηγήθηκαν χαντίθ μέσω του Αμπου Χουράϊρα.»
Ένα μεγάλο πρόβλημα για τον Αμπου Χουράϊρα ήταν η μητέρα του καθώς αρνήθηκε να ασπαστεί το Ισλάμ. Επίσης, μιλούσε άσχημα για τον Προφήτη με έναν τρόπο που ο Αμπου Χουράϊρα μισούσε. Έτσι έφυγε και πήγε στο τζαμί του Προφήτη. Διηγήθηκε ο ίδιος το περιστατικό ως εξής:
«Ω Προφήτη του Αλλάχ, κάλεσα την Ομ Χουράϊρα στο Ισλάμ και αρνήθηκε. Σήμερα, έκανα το ίδιο αλλά μου μίλησε για σένα με έναν τρόπο που μισώ. Ζήτα απο τον Αλλάχ να καθοδηγήσει την Ομ Χουράϊρα στο Ισλάμ.» Έτσι ο Προφήτης του Αλλάχ είπε, «Ω Αλλάχ, καθοδήγησε την Ομ Χουράϊρα.» Έτσι έτρεξα να της δώσω τα καλά νέα. Όταν έφτασα στην πόρτα, την βρήκα κλειστή και άκουσα τον ήχο του νερού. Έπειτα είπε, «Μείνε εκεί που είσαι, Αμπου Χουράϊρα.» Έπειτα φόρεσε το πέπλο της και βγήκε κλαίγοντας και είπε, «Ομολογώ πως δεν υπάρχει άλλος θεός εκτός απο τον Αλλάχ, και πως ο Μουχάμμαντ είναι ο δούλος και απόστολός Του.» Έτσι έτρεξα στον προφήτη κλαίγοντας απο χαρά με τον ίδιο τρόπο που είχα κλάψει απο λύπη και είπα, «Καλά νέα Προφήτη! Ο Αλλάχ απάντησε στην επίκλησή σου. Καθοδήγησε την Ομ Χουράϊρα στο Ισλάμ.»
Ενώ ήταν άρρωστος, οι επισκέπτες του έκαναν επίκληση προς τον Αλλάχ να θεραπεύσει την αρρώστιά του. Αυτός έκανε επίκληση στον Αλλάχ λέγοντας, «Ω Αλλάχ, αγαπώ να σε συνατήσω, για αυτό να αγαπάς να με συναντήσεις και εσύ.»
Το έτος 59 μετά τη μετανάστευση, πέθανε σε ηλικία 78 ετών. Το σώμα του τοποθετήθηκε στο Αλ Μπακι. Γυρίζοντας απο την κηδεία του, οι άνθρωποι ανέφεραν και διηγούνταν τις παραδόσεις που τους είχε διδάξει. Ένας απο τους νέους Μουσουλμάνους ρώτησε, «Γιατί ονομαζόταν Αμπου Χουράϊρα;» Ένας φίλος του που γνώριζε απάντησε, «Στην προ-Ισλαμική εποχή, το όνομά του ήταν Αμπντ Σαμς. Όταν ασπάστηκε το Ισλάμ, ο Προφήτης τον ονόμασε Αμπντ αρ – Ραχμαν. Έτρεφε συμπάθεια προς τα ζώα. Είχε μια γάτα την οποία τάιζε, κουβαλούσε, καθάριζε, προστάτευε, και η οποία τον ακολουθούσε σαν την σκιά του. Έτσι ονομάστηκε Αμπου Χουράιρα, που σημαίνει ο πατέρας της μικρής γάτας. Είθε ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος απο αυτόν.