Είναι ο καλός μουσουλμάνος καλός άνθρωπος; Μέρος 3

Η πίστη, όπως και η εσωτερική μας διάθεση, έχει την τάση να αλλάζει, να κυμαίνεται, οπότε χρειάζεται να ανανεώνουμε την πίστη μας μέσα απο πράξεις λατρείας σε συνεχή βάση. Ο Προφήτης είπε, «Πράγματι, η πίστη ενός απο εσάς θα μειωθεί όπως τα ενδύματα φθείρονται, για αυτό ζητήστε απο τον Αλλάχ να ανανεώσει την πίστη στις καρδιές σας.»

 

Ο Ουμαιρ Ιμπν Χαμπιμπ είπε, «Η πίστη αυξάνεται και μειώνεται.» Ρωτήθηκε, «Πως αυξάνεται και πως μειώνεται;» Ο Ουμαιρ είπε, «Αν θυμόμαστε τον Κύριό μας και Τον φοβόμαστε, θα αυξηθεί. Αν είμαστε απρόσεχτοι, ξεχνάμε και χάνουμε τον χρόνο μας, θα μειωθεί.»

 

Έτσι, αν ένας μουσουλμάνος κάνει αμαρτίες και γενικότερα είναι «κακός άνθρωπος», αυτό αποτελεί αντανάκλαση αδυναμίας στην πίστη του. Ένα σημαντικό στοιχείο της πίστης, που έχει επιπτώσεις στην σωτηρία μας, είναι η προσπάθεια που βάζουμε στο να καθαρίσουμε τις καρδιές μας απο πνευματικές αρρώστιες, ζήλεια, και απληστεία.

 

Ο Αλλάχ είπε, «Έχει πετύχει αυτός που καθαρίζει την ψυχή του, και έχει αποτύχει αυτός που την καταστρέφει.»

 

Μια ολόκληρη πειθαρχία της Ισλαμικής μάθησης αναπτύχθηκε με βάση αυτή την επιτακτική ανάγκη, γνωστή ως καθαρισμός της ψυχής και η σημασία της δε μπορεί να παραβλεφθεί. Κανείς δεν θα γλιτώσει την τιμωρία κατά την Ημέρα της Κρίσεως εκτός απο εκείνους που «έρχονται στον Αλλάχ με καθαρή καρδιά.»

Οι εσωτερικές ενέργειες της καρδιάς είναι οι πρόδρομοι όλων των συνειδητών εξωτερικών πράξεων των άκρων και της γλώσσας. Αν η καρδιά είναι καθαρή, τότε αυτή θα πρέπει να οδηγεί σε πράξεις φιλανθρωπίας και σε καλές πράξεις προς τους άλλους.

 

Ο Προφήτης είπε, «Η πίστης ενός υπηρέτη του Αλλάχ δεν είναι σωστή μέχρι η καρδιά του να είναι σωστή. Και η καρδιά του δεν είναι σωστή μέχρι η γλώσσα του να είναι ορθή.  Ένας άνθρωπος δε θα εισέλθει στον Παράδεισο αν ο γείτονάς του δεν είναι ασφαλής απο το κακό του.»

 

Η καρδιά επηρεάζει τη χρήση της γλώσσας και η γλώσσα μας επηρεάζει τους γύρω μας, προς το καλυτερο ή το χειρότερο. Αυτά που λέμε αντικατοπτρίζουν τι βρίσκεται στις καρδιές μας , γιατί απο εκεί προέρχονται τα λόγια μας. Αν δε μπορούμε, τουλάχιστον, πρέπει να αποφύγουμε να βλάπτουμε τους γείτονες διαφορετικά κινδυνεύουμε να χάσουμε τη θέση μας στον Παράδεισο.

 

Γενικά όσον αφορά τους συνανθώπους μας, η πίστη μας και οι πράξεις μας θα πρέπει να διέπονται απο την ηθική της αμοιβαιότητας. Δηλαδή πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους άλλους όπως θα επιθυμούσαμε να αντιμετωπιστούμε. Ο προφήτης είπε: «Κανείς απο εσάς δε θα έχει πίστη, μέχρι να αγαπάει για τον αδερφό του, ότι αγαπά για τον εαυτό του.»

 

Δηλαδή η πίστης είναι να αγαπάμε το καλό για τους άλλους όπως το επιθυμούμε για τους εαυτούς μας. Μεγάλοι κλασσικοί λόγιοι όπως ο Ιμαμ αλ Γαζάλι, έκαναν την αρχή αυτή κεντρική στην κατανόηση της ηθικής.

 

Αυτή η πράκτικη συμπεριλαμβάνει Μουσουλμάνους και μη Μουσουλμάνους γιατί κάθε άνθρωπος είναι ο αδερφός και αδερφή του Μουσουλμάνου είτε απο θρησκευτική άποψη είτε με την καθολική έννοια ότι όλοι οι άνθρωποι είναι παιδιά του Αδάμ και της Εύας. Επιπλέον στοιχεία απο τη Σουννα δείχνουν πως αυτές οι ηθικές αξίες εφαρμόζονται σε όλους στους ανθρώπους. Σε μια άλλη διήγηση, ο Προφήτης είπε: «Ας συμπεριφέρεται στους ανθρώπους με τον τρόπο που θα του άρεσε να του συμπεριφερθούν.»

 

Και σε μια άλλη διήγηση, ο Προφήτης είπε, «Να αγαπάς για τους ανθρώπους ότι αγαπάς για τον εαυτό σου και θα είσαι πιστός. Να συμπεριφέρεσαι καλά σε όποιον είναι γείτονάς σου και θα είσαι μουσουλμάνος.»

 

Για μια ακόμα φορά τονίζεται πως ο πιστός Μουσουλμάνος πρέπει να αγαπάει το καλό για όλους τους ανθρώπους, διαφορετικά η πίστη του είναι ελλιπής και ανολοκλήρωτη.