Η αόρατη τιμωρία

Είπε ένας μαθητής στο δάσκαλό του:

Πόσες φορές αμαρτάνουμε και δεν μας τιμωρεί ο Αλλάχ;

Ο δάσκαλος απάντησε: Πόσες φορές σε τιμωρεί χωρίς να το πάρεις χαμπάρι…;;; Δεν σου έχει στερήσει τη γλυκύτητα του να τον μνημονεύεις ; Η μεγαλύτερη τιμωρία που παθαίνει κανείς είναι να έχει μια σκληρή καρδιά. Η μεγαλύτερη τιμωρία είναι να μη σε καθοδηγεί στην υπακοή του. Πόσες μέρες άραγε πέρασαν χωρίς να απαγγείλεις το Κοράνι..

Και ίσως να ακούσεις να απαγγέλλεται το εδάφιο που λέει: « Εάν κατεβάζαμε αυτό το Κοράνι σε ένα βουνό θα το έβλεπες τόσο αφοσιωμένο μέχρις που θα ραγίσει από το φόβο του προς τον Αλλάχ». (Κοράνι. Σούρα 59. Εδ.21), θα ειναι σαν να μην το άκουσες καν..

Και αν ακούσεις το άλλο εδάφιο που λέει « Μα αλλοίμονο σε όσους έχουν σκληρές τις καρδιές τους όταν μνημονεύεται μπροστά τους ο Αλλάχ. Εκείνοι βρίσκονται σε εμφανή πλάνη.»

Δεν πέρασαν ολόκληρες νύχτες κι συ είσαι σε στέρηση από το να κάνεις μια προσευχή; Δεν περνάνε οι ημέρες κι συ δεν μνημονεύεις τον Αλλάχ ; Δεν είσαι όμηρος των ροπών σου; Δεν είσαι όμηρος της αγάπης προς το χρήμα, τη δόξα, και τη διασημότητα ; Δεν είσαι και φλύαρος και λες ένα σορό από ψέματα , κουτσομπολιό, και ανακρίβειες ; Δεν ασχολείσαι με πράγματα που δεν σε αφορούν;

Να προσέχεις ότι ο Αλλάχ μπορεί να σε τιμωρήσει με εμφανή και αφανή τρόπο.. Ο πρώτος  τρόπος είναι όταν πάθεις κάτι στο σώμα ή στην περιουσία σου. Ο δεύτερος είναι αφανής και – είναι μάλιστα πιο σοβαρός – είναι να αποπλανήσει την καρδιά σου και να σε αφήσει σε πλάνη. Να φοβάσαι λοιπόν την αόρατη τιμωρία.