Η Δικαιοσύνη του Προφήτη
Η δικαιοσύνη είναι μια ευγενής ηθική αξία και ένα χαρακτηριστικό που είναι ελκυστικό προς τους ανθρώπους. Εμφυτεύει ελπίδα στην καρδιά των αδικημένων, και κάνει τους άδικους να επαγρυπνούν.
Χάρη στη δικαιοσύνη ο καθένας λαμβάνει αυτά που δικαιωματικά του ανήκουν, υπάρχει ευημερία και οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι.
Η δικαιοσύνη είναι ηθική εκείνων που είναι ευσεβείς. Είναι η ελπίδα των δίκαιων και ο τρόπος επιτυχίας για τους πιστούς σε αυτήν την κοσμική ζωή και στο μέλλον. Η δικαιοσύνη ήταν αναπόσπαστο χαρακτηριστικό των Προφητών, των ορθών ηγετών, και των αγγελιοφόρων του Θεού με τον Προφήτη Μουχάμμαντ να είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα δίκαιου ανθρώπου.
Η δικαιοσύνη ήταν μια μεγάλη πτυχή του χαρακτήρα του Προφήτη. Την εξάσκησε στις σχέσεις του με τους άλλους, τους συγγενείς, τους φίλους, ακόμα και τους εχθρούς τους. Ο Αλλάχ τον πρόσταξε να είναι δίκαιος:
[Quran 5:8]
Ως εκ τούτου, ο Προφήτης υπάκουε στις εντολές του Αλλάχ σε όλες τις υποθέσεις του, υιοθετώντας δικαιοσύνη με τους συντρόφους του και τους εχθρούς του. Ποτέ δεν αρνήθηκε τη δικαιοσύνη, ακόμα και με εκείνους που αντιτάχθηκαν σε αυτόν και έδειχναν δυσμενή στάση απέναντί του. Ανιθέτως τους συγχωρούσε.
Ο Αμπου Σαιντ Αλ Χουντρι είπε: Ενώ βρισκόταν στην Υεμένη, ο Άλι, είθε ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος μαζί του, έστειλε ένα χρυσό ψήγμα στον Προφήτη, ο οποίος στη συνέχεια το μοίρασε σε τέσσερα άτομα: τον Αλ Ακρα Ιπν Χααμπις Αλ Χανθαλι, τον Ουγιανα Ιμπν Μπαντρ αλ Φαζαρι, τον Αλκαμα Ιμπν Ουλαθα Αλ Άμιρι, και τον Ζαιντ Αλ Χάϊρ Ατ-Τααι. Στη συνέχεια, οι Κουράις οργίστηκαν επειδή ο προφήτη έδωσε δώρας στους αρχηγούς της φυλής Ναζντ και τους αγνόησε. Ο Προφήτης δικαιολόγησε την πράξη του λέγοντας πως τους ευνόησε για να μαλακώσει τις καρδιές τους. Στη συνέχεια, ένας άντρας και παχιά γενειάδα, εμφανή ζυγωματικά, και ξυρισμένο κεφάλι πήγε στον Προφήτη λέγοντας του να φοβάται τον Αλλάχ. Στη συνέχεια ο Προφήτης είπε: «Ποιος θα υπακούει τον Αλλάχ αν εγώ Τον παρακούσω;Μου επιστεύεται ο Αλλάχ ο Παντοδύναμος τις υποθέσεις σας στη γη ενώ εσύ δεν το κάνεις;» (Μπουχάρι και Μουσλιμ)
Ο Προφήτης δεν επιθυμούσε ποτέ να διακρίνεται απο τους συντρόφους του. Αντιθέτως αγαπούσε την ισότητα και υπέφερε συχνά δυσκολίες λόγω αυτής της επιλογής του.
Ο Ιμπν Μασουντ είπε: «Κατά την ημέρα της μάχης του Μπαντρ, κάθε τρία άτομα καβαλούσαν μια καμήλα με σειρά. Ο Προφήτης και άλλα δύο άτομα λοιπον έπρεπε να το κάνουν αυτό (Αμπου Λουμπάντα, Αλι Ιμπν Αμπι Ταλιμπ). Όταν ήταν η σειρά του Προφήτη να περπατήσει, οι δύο σύντροφοί του προσφέρθηκαν να περπατήσουν αντί για αυτόν. Ωστόσο, αρνήθηκε και είπε πως δεν ήταν δυνατότεροι απο αυτόν και χρειαζόταν την ανταμοιβή του Αλλάχ όπως τη χρειάζονταν και αυτοί.» (Αχμαντ)
Κρίνοντας ανάμεσα σε άτομα που διαφωνούσαν, ήταν επίσης απολύτως δίκαιος. Ο Χαραμ Ιμπν Μουχαισα, είθε ο Αλλάχ να έιναι ευχαριστημένος απο αυτόν, διηγήθηκε πως μια θυληκή καμήλα που ανήκε στον Αλ Μπαραα Ιμπν Ααζιμπ μπήκε σε έναν κήπο που ανήκε σε κάποιον άλλον άνθρωπο και προκάλεσε ζημιά εκεί. Έτσι ο Προφήτης έκρινες πως η προστασία της ιδιοκτησίας ήταν ευθύνη των ιδιοκτητών κατά τη διάρκεια της ημέρςας, και οι διοκτήτες ζώων όφειλαν να προσέχουν και να κρατήσουν δεμένα τα ζώα τους κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Ο Προφήτης δεν ενέκρινε την αναστολή της προβλεπόμενης απο τον Αλλαχ τιμωρίας. Όταν μια γυναίκα απο τη φυλή Μπάνου Μαχζουμ διέπραξε κλοπή, ο Προφήτης απέρριψε τη διαμεσολάβηση του Οσάμα για αυτήν και είπε τα διάσημα λόγια του: «Ώ, άνθρωποι, αυτό που οδήγησε στην καταστροφή των εθνών που προηγήθηκαν απο εσάς ήταν η απαλλαγή του ευγενή ανθρώπου που διέπραξε κλοπή και η επιβολή της τιμωρίας στους αδύναμους σε περίπτωση που διέπραξαν κλοπή. Μα τον Αλλάχ, αν η κόρη του Μουχάμμαντ, η Φάτιμα, διέπραττε κλοπή, εγώ θα έκοβα το χέρι της. (Μπουχάρι και Μουσλιμ).
Επίσης πρόσταζε τους συντρόφους του να αποδίδουν δικαιοσύνη σε όλα τα θέματα. Ο Αμπντουλλάχ Ιμπν Αμρ Ιμπν Αλ Ας είπε: Ο Προφήτης είπε: «Ω, Αμπντουλλάχ, έχω ενημερωθεί ότι τηρείτε καθημερινή νηστεία και κάνετε εθελοντικές νυχτερινές προσευχές όλη τη νύχτα. Μην το κάνετε αυτό, γιατί το σώμα σας, τα μάτια σας, και η σύζυγός σας, έχουν δικαιώματα πάνω σας.»
Μέσω αυτού του ευγενικού χαρακτήρα ο Προφήτης μπορούσε να τραβήξει την προσοχή των ανθρώπων σε αυτόν, και να τονώσει τα συναισθήματα τους προς τις υπέροχες αυτές αρχές θέτοντας ταυτόχρονα μια μοναδική μέθοδο για το έθνος των Μουσουλμάνων σχετικά με την καθοδήγηση όλων των ανθρώπων προς την τήρηση της δικαιοσύνης και την εξάλειψη της καταπίεσης και της αδικίας.