Η Εγίρα του Προφήτη θεωρείται ένα σημαντικότατο γεγονός όχι μόνο στην ισλαμική αλλά και στην ανθρώπινη ιστορία. Αυτό το γεγονός είχε σοβαρές συνέπειες σε όλη την ανθρωπότητα.
Της Εγίρας προηγήθηκαν προετοιμασίες και σχεδιασμοί εκ μέρους του Προφήτη. Όλο αυτό ήταν μια θέληση και σοφία του Αλλάχ. Οι προετοιμασίες του Προφήτη ήταν σε δυο κατευθύνσεις: Προετοιμασία των ακολούθων του που πρόκειται να μετοικήσουν στην Μεδίνα και άλλες στην Μεδίνα, τον τόπο όπου θα γίνει η Εγίρα.
Οι πιστοί έπρεπε να μάθουν και να εκπαιδευτούν στα δύσκολα, παρόλο που δεν περνούσαν καλά στη Μέκκα. Το ταξίδι δεν ήταν μια εύκολη και ευχάριστη βόλτα. Ήταν και η εγκατάλειψη του τόπου γέννησης, των συγγενών, των φίλων και του βιοπορισμού τους. Όλο αυτό συνέβαινε για να κρατήσουν την πίστη τους. Χρειάστηκαν πολλές προσπάθειες ώστε οι πιστοί να συνειδητοποιήσουν πως η Εγίρα αποτελούσε πια μονόδρομο για αυτούς.
Αυτή η εκπαίδευση χρειάστηκε πολλές προετοιμασίες από τον ίδιο τον Προφήτη, όπως προαναφέραμε. Από την άλλη πλευρά, οι βασανισμοί στους οποίους υπόκειντο οι πιστοί από τους Κουραϊσίτες, δεν τους άφησαν κανένα περιθώριο πως η συμβίωση με τους βασανιστές τους δεν ήταν πλέον δυνατή.
Εκείνη την εποχή το Κοράνι αναφέρθηκε, σε αρκετά εδάφια, στην έννοια της εγκατάλειψης των πάτριων εδαφών.
Λέει: «… κι η γη του Αλλάχ είναι αρκετά πλατιά» {Κοράνι. 39. 10}.
Στην συνέχεια μίλησε για μια ομάδα νεαρών ατόμων που πίστεψαν στον Αλλάχ και άφησαν την χώρα τους για χάρη της πίστης τους προς μια σπηλιά. {Βλέπε Κοράνι. 18. 9-22}.
Μετά μίλησε φανερά για την μετανάστευση: «Και όσοι μετανάστευσαν υπέρ του Αλλάχ, αφού υπέφεραν τα δεινά και αδικήθηκαν (από τους εχθρούς της πίστης) θα έχουν την αμοιβή τους στην εγκόσμια ζωή. Κι η αμοιβή της Μέλλουσας ζωής είναι μεγαλύτερη αν το μάθουν». {Κοράνι. 16.41}.
Προετοιμασίες στην Μεδίνα.
Ο Προφήτης περίμενε για δυο χρόνια προτού μετοικήσει στη Μεδίνα ώστε να ετοιμαστεί το κατάλληλο έδαφος. Για τον λόγο αυτό, έστειλε τον νεαρό ακόλουθό του, τον Μούσααμπ μπιν Ουμαϊρ προκειμένου να καλεί τους κατοίκους της στο Ισλάμ. Ο Μούσααμπ, με πολλή υπομονή και πολλή σοφία, επιτέλεσε το έργο του στην εντέλεια και με τα καλύτερα αποτελέσματα.
Ο Προφήτης βεβαιώθηκε πως οι κάτοικοι της Μεδίνα (μεταγενέστερα θα μετονομαστούν Ανσάρ = υποστηρικτές) είναι πια έτοιμοι να τον δεχτούν και να τον στηρίξουν μέχρις εσχάτων. Οι Ανσάρ έδωσαν δυο δεσμεύσεις στον Προφήτη για στήριξη, οι οποίες ονομάστηκαν δεσμεύσεις της Αλ Άκαμπα, δηλ. της περιοχής της Μέκκας όπου έγιναν αυτές οι δεσμεύσεις.
Στην ενότητα 29 του Κορανίου με τίτλο Αλ Ανκαμπούτ (= η Αράχνη), υπάρχουν κάποια σημεία που είναι καλό να παρατηρήσουμε. Η συγκεκριμένη ενότητα μιλάει για τις δοκιμασίες που δέχονται συνήθως οι προφήτες και οι οπαδοί τους. Αυτό έχει την σημασία του επειδή η συγκεκριμένη ενότητα είναι από τις τελευταίες που παραδόθηκαν στην Μέκκα πριν την Εγίρα του Προφήτη στη Μεδίνα.
Λέει συγκεκριμένα: «Μήπως νόμισαν οι άνθρωποι ότι θα αφήνονταν αδοκίμαστοι και αβασάνιστοι – απείραχτοι επειδή είπαν «πιστέψαμε στον Αλλάχ. Μα έχουμε δοκιμάσει όσους τους προηγήθηκαν ώστε να φανεί στον Αλλάχ ποιοι είναι ειλικρινής στην πίστη του και ποιοι είναι ψεύτες». {Κοράνι. 29. 2-3}.
Στην ίδια ενότητα αναφέρεται η λέξη «υποκριτές. Με τον όρο ‘υποκριτές’ χαρακτηρίζονται όσοι υποστηρίζουν πως είναι Μουσουλμάνοι ενώ δεν είναι, προκειμένου να διατηρήσουν κάποια συμφέροντά τους. Στην ουσία οι υποκριτές εμφανίζονται στην ισλαμική κοινωνία μόνοι όταν οι Μουσουλμάνοι είναι κυρίαρχοι και δυνατοί. Η κατάσταση των Μουσουλμάνων στην Μέκκα ήταν κάθε άλλο παρά ισχυρή, οπότε τίθεται θέμα φυγής στη Μεδίνα, επομένως δεν αναφέρονται οι υποκριτές στη Μέκκα αφού το έδαφος δεν ήταν κατάλληλο για την εμφάνισή τους.
Επίσης η ενότητα αναφέρεται στο διάλογο με τους οπαδούς της Βίβλου, παρόλο που στη Μέκκα οι Μουσουλμάνοι δεν είχαν επαφές με Χριστιανούς και Εβραίους που αποτελούν αυτήν την κατηγορία. Οι κάτοικοι της Μέκκας ήταν ειδωλολάτρες και παγανιστές. Εδώ πάλι είναι ένα άλλο σημάδι για το επόμενο στάδιο της ισλαμικής αποστολής, επειδή στη Μεδίνα υπήρχαν Εβραίοι. Ο διάλογος θα πρέπει να είναι με το καλύτερο τρόπο.
Λέει στην ίδια ενότητα: «Και ας μην φιλονικήσετε τους οπαδούς της Βίβλου παρά μόνο με καλοσύνη και καλούς τρόπους» {Κοράνι. 29. 46}.
Το Κοράνι ενθαρρύνει τους πιστούς να μην ανησυχούν για το βιοπορισμό τους. «Ω δούλοι μου οι οποίοι πίστεψαν, η γη μου έχει χώρο για όλους. Οπότε μόνο εμένα να λατρεύετε». {Κοράνι. 29. 56}.
«Και είναι τόσο πολλές οι ψυχές που δεν έχουν τη δυνατότητα να κουβαλούν ή να εγγυηθούν το βιοπορισμό τους, ο Αλλάχ τους το εγγυάται, όπως εγγυάται και την δική σας εξασφάλιση». {Κοράνι. 29. 60}.
Εδώ τους λέει: να μην περιοριστείτε στο χώρο της Μέκκας και ψάξτε που αλλού μπορείτε να λατρεύετε τον Αλλάχ χωρίς περιορισμούς και ας μην ανησυχείτε για το βιοπορισμό σας, ο Αλλάχ σας το εγγυάται όπου είστε.
Το Κοράνι τους θυμίζει επίσης πως ο θάνατος για τον κάθε άνθρωπο είναι αναπόφευκτος. Οπότε αφήστε να σας βρει ενώ εσείς προσπαθείτε να ικανοποιείτε τον Δημιουργό σας. «Η κάθε ψυχή θα βρει το θάνατο. Στην συνέχεια σε μας επιστρέφετε» {Κοράνι. 29. 57}.
Με τις δεσμεύσεις των Ανσάρ στον Προφήτη, οι Κουραϊσίτες έχασαν κάθε λογική και αύξησαν τα βάσανα τους στους Μουσουλμάνους. Ο Προφήτης έδωσε την άδεια στους πιστούς να εγκαταλείψουν τη Μέκκα και να κατευθυνθούν στη Μεδίνα. Εκεί θα βρουν την ασφάλεια και το κατάλληλο κλίμα για να δηλώνουν την πίστη τους με την προστασία των Ανσάρ.
Οι Μουσουλμάνοι της Μέκκας άρχισαν να φεύγουν κρυφά από τον τόπο τους. Άλλες φορές ένας-ένας κι άλλες φορές ανά ζευγάρι. Στην πόλη, τους φιλοξένησαν τα αδέλφια τους, οι Ανσάρ. Από δω και πέρα θα έχουν τους Μουσουλμάνους μέτοικους γνωστούς ως Mouhajiroun, που εγκατάλειψαν την Μέκκα αφήνοντας εκεί περιουσίες και πατρίδα και τους Ανσάρ που τους φιλοξένησαν στα σπίτια τους και τους παραχώρησαν ό,τι είχαν και δεν είχαν. Γεγονός που δεν έχει ξανασυμβεί στην ανθρώπινη ιστορία.
Στην Μέκκα θα παραμείνει ο Προφήτης και κάποιοι ακόλουθοί του. Θα φύγουν τελευταίοι αφού βεβαιωθούν ότι οι υπόλοιποι Μουσουλμάνοι έχουν φύγει ασφαλείς. Θα μείνουν στην Μέκκα κάποιοι που δεν είχαν τη δυνατότητα για τέτοιο ταξίδι (450 χλμ. περίπου), είτε επειδή είναι άρρωστοι, είτε επειδή είναι αδύναμοι.
