Αφού οι περισσότεροι Μουσουλμάνοι εγκατέλειψαν την Μέκκα, ήρθε η ώρα να φύγει κι ο Προφήτης. Έτσι, μια μέρα κατευθύνθηκε στο σπίτι του πιστού ακόλουθού του, του Αμπου Μπακρ. Ήταν η σοφία του Αλλάχ που επέλεξε συγκεκριμένα τον Αμπου Μπακρ για αυτό το σημαντικό ταξίδι. Ο Αμπου Μπακρ θα γίνει αργότερα, μετά το θάνατο του Προφήτη ο πρώτος χαλίφης των Μουσουλμάνων.
Ο Προφήτης είχε ενημερώσει τον Αμπου Μπακρ για Εγίρα και την ημερομηνία της. Του ζήτησε να το κρατήσει μυστικό. Ο Αμπου Μπακρ περίμενε υπομονετικά εκείνη την ημέρα. Είχε ανησυχίες για την ασφάλεια του Προφήτη. Οι Κουραϊσίτες δεν θα τον άφηναν να φύγει τόσο απλά και να είναι μακριά από τους πειρασμούς τους. Ο Προφήτης όμως βρισκόταν υπό την προστασία του Αλλάχ. Δεν θα τον πείραζε κανείς και τίποτα.
Στο σπίτι του Αμπου Μπακρ ο Προφήτης σχεδίασε τις τελευταίες λεπτομέρειες του ταξιδιού. Έπρεπε η διαδρομή τους να είναι διαφορετική και απρόβλεπτη από τις ήδη γνωστές που θα επέλεγαν οι άλλοι ταξιδιώτες. Για τον λόγο αυτό, εκμίσθωσε έναν επαγγελματία καθοδηγητή που ήταν επιδέξιος και πολύ καλός γνώστης της διαδρομής. Ήταν ειδωλολάτρης αλλά πολύ έμπιστος και έντιμος άνδρας. Στο μεταξύ οι Κουραϊσίτες όρισαν εκατό καμήλες ως έπαθλο για όποιον συλλάβει τον Προφήτη Μουχάμμαντ. Ο καθοδηγητής όμως ήταν αρκετά φιλότιμος που δεν σκέφτηκε καν να προδώσει τον Προφήτη.
Ο Προφήτης έπρεπε να εξαφανιστεί για κάποιο διάστημα ώστε οι Κουραϊσίτες να δυσκολευτούν να τον εντοπίσουν. Έτσι, κατέφυγε σε μια σπηλιά όπου έμεινε τρεις μέρες. Ο Προφήτης δεν αμέλησε το θέμα της σίτισης και της ενημέρωσης αυτό το διάστημα. Η Ασμά, κόρη του Αμπου Μπακρ, τους έφερνε φαγητό και νερό νύχτα, προκειμένου να μην γίνει αντιληπτή. Ο Αμπντουλλάχ, γιος του Αμπου Μπακρ, τους μετέφερε τις συζητήσεις που γίνονταν στα συμβούλια των Κουραϊσιτών. Έτσι, ο Προφήτης ήξερε, από πρώτο χέρι τι σχεδίαζαν οι εχθροί του και βάσει τούτου, έβαζε και άλλαζε τα σχέδια του.
Για περισσότερη ασφάλεια, ο Προφήτης ζήτησε από έναν γνωστό του βοσκό να περνάει με τα πρόβατά του από την σπηλιά. Έτσι τα πρόβατα θα εξαφάνιζαν τα ίχνη που άφηναν τα παιδιά του Αμπου Μπακρ στην περιοχή και θα αποτελούν πηγή τροφής.
Παρά τα μέτρα που πήρε ο Προφήτης, κάποιοι Κουραϊσίτες έφτασαν στην περιοχή. Και στάθηκαν στην είσοδο της σπηλιάς. Εδώ θα φανεί η στήριξη του Αλλάχ στον Προφήτη του.
Ο Αμπου Μπακρ κοίταξε προς τα πάνω και είδε τα πόδια τους. Είπε στον Προφήτη: «Ω Προφήτη του Αλλάχ, εάν κάποιος τους κοιτάξει προς τα κάτω θα μας δει σίγουρα». Ο Προφήτης τον καθησύχασε λέγοντας : «Ω Αμπου Μπακρ, τι νομίζεις για δυο, ο τρίτος των οποίων είναι ο Αλλάχ. Μην λυπάσαι. Ο Αλλάχ είναι μαζί μας».
Ο Προφήτης δεν παρέλειψε κανένα μέτρο για την επιτυχία και την ασφάλεια του ταξιδιού. Άλλωστε, όλο το ταξίδι γινόταν με εντολή του Αλλάχ, ο οποίος ποτέ δεν θα εγκατέλειπε τον Προφήτη του.
Η παρέμβαση του Αλλάχ για την προστασία του Προφήτη δεν άργησε και ήταν αυτή καθ’αυτή μια έκπληξη. Ο Αλλάχ δεν έστειλε αγγέλους ούτε στρατούς να φυλάνε τον Προφήτη. Η παρέμβαση ήταν πολύ πιο απλή. Μια αράχνη άπλωσε τον ιστό της σε όλη την είσοδο της σπηλιάς μέχρι που την κάλυψε και δυο περιστέρες έβαλαν αυγά τους εκεί.
Οι Κουραϊσίτες διαφώνησαν μεταξύ τους: ο ανιχνευτής τους έλεγε: «Εδώ έχουν μπει». Οι υπόλοιποι του απαντούσαν: «Πώς μπορεί να έχουν μπει εδώ χωρίς να έχουν πατήσει τα αυγά των περιστεριών και να έχουν σκίσει τον ιστό της αράχνης;
Επίσης, λογικά, αν έχουν μπει πριν έρθουν οι περιστέρες και η αράχνη, πότε πρόλαβαν αυτές να τα φτιάξουν όλα; Αφού ο Προφήτης έλειπε μόλις μια μέρα».
Οι Κουραϊσίτες λογάριασαν τα πράγματα με την ανθρώπινη λογική, χωρίς όμως να υπολογίσουν την δύναμη του Αλλάχ.
